লূক 9
1 ১ পাছত যীচুৱে তেওঁৰ বাৰ জন পাঁচনিক একেলগে মাতি সকলো ভূতৰ ওপৰত ক্ষমতা আৰু ৰোগ সুস্থ কৰিবলৈকো শক্তি আৰু ক্ষমতা দিলে৷
තතඃ පරං ස ද්වාදශශිෂ්යානාහූය භූතාන් ත්යාජයිතුං රෝගාන් ප්රතිකර්ත්තුඤ්ච තේභ්යඃ ශක්තිමාධිපත්යඤ්ච දදෞ|
අපරඤ්ච ඊශ්වරීයරාජ්යස්ය සුසංවාදං ප්රකාශයිතුම් රෝගිණාමාරෝග්යං කර්ත්තුඤ්ච ප්රේරණකාලේ තාන් ජගාද|
3 ৩ তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “যাত্ৰাৰ কাৰণে কোনো বস্তু নলবা; লাখুটি বা মোনা, বা পিঠা বা ধন; বা দুটাকৈ চোলাও নলবা;
යාත්රාර්ථං යෂ්ටි ර්වස්ත්රපුටකං භක්ෂ්යං මුද්රා ද්විතීයවස්ත්රම්, ඒෂාං කිමපි මා ගෘහ්ලීත|
යූයඤ්ච යන්නිවේශනං ප්රවිශථ නගරත්යාගපර්ය්යනතං තන්නිවේශනේ තිෂ්ඨත|
5 ৫ আৰু যিবোৰ মানুহে তোমালোকক গ্ৰহণ নকৰে, তেওঁলোকৰ নগৰৰ পৰা ওলাই যাওঁতে, সেই লোকবোৰৰ বিপক্ষে প্ৰমাণ স্ৱৰূপে তোমালোকে ভৰিৰ ধূলি জোকাৰি পেলাবা।”
තත්ර යදි කස්යචිත් පුරස්ය ලෝකා යුෂ්මාකමාතිථ්යං න කුර්ව්වන්ති තර්හි තස්මාන්නගරාද් ගමනකාලේ තේෂාං විරුද්ධං සාක්ෂ්යාර්ථං යුෂ්මාකං පදධූලීඃ සම්පාතයත|
අථ තේ ප්රස්ථාය සර්ව්වත්ර සුසංවාදං ප්රචාරයිතුං පීඩිතාන් ස්වස්ථාන් කර්ත්තුඤ්ච ග්රාමේෂු භ්රමිතුං ප්රාරේභිරේ|
7 ৭ সেই সময়ত হেৰোদ ৰজাই এই ঘটনাবোৰৰ বাৰ্তা পাই নিজ মনত অশান্তি পালে; কিয়নো কিছুলোকে কৈছিল যে যোহন মৃত সকলৰ মাজৰ পৰা জীৱিত হ’ল,
ඒතර්හි හේරෝද් රාජා යීශෝඃ සර්ව්වකර්ම්මණාං වාර්ත්තාං ශ්රුත්වා භෘශමුද්විවිජේ
8 ৮ আৰু আন কিছুমান লোকে কব ধৰিলে যে, “এলিয়া পুণৰ আবির্ভুত হৈছে” আৰু কিছুমানে ক’লে যে, “পূর্বকালৰ ভাববাদী সকলৰ মাজৰ কোনো এজন পুনৰাই জীয়াই উঠিছে৷”
යතඃ කේචිදූචුර්යෝහන් ශ්මශානාදුදතිෂ්ඨත්| කේචිදූචුඃ, ඒලියෝ දර්ශනං දත්තවාන්; ඒවමන්යලෝකා ඌචුඃ පූර්ව්වීයඃ කශ්චිද් භවිෂ්යද්වාදී සමුත්ථිතඃ|
9 ৯ হেৰোদে ক’লে “মই যোহনৰ মুণ্ডচ্ছেদ কৰিলোঁ; কিন্তু এওঁ নো কোন যাৰ বিষয়ে এনে কথা শুনি আছোঁ?” তাতে তেওঁ যীচুক চাবলৈ এটা উপায় বিচাৰিলে।
කින්තු හේරෝදුවාච යෝහනඃ ශිරෝ(අ)හමඡිනදම් ඉදානීං යස්යේදෘක්කර්ම්මණාං වාර්ත්තාං ප්රාප්නෝමි ස කඃ? අථ ස තං ද්රෂ්ටුම් ඓච්ඡත්|
10 ১০ পাছত যি পাঁচনি সকলক পঠোৱা হৈছিল তেওঁলোকে ঘূৰি আহি, যি যি কৰ্ম কৰিছিল সেই সকলোবোৰ কথা যীচুৰ আগত বৰ্ণনা কৰিলে। তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক লগত লৈ বৈৎ-চৈদা নামেৰে এখন নগৰৰ ফালে কোনোৱে নজনাকৈ আতৰি গ’ল।
අනන්තරං ප්රේරිතාඃ ප්රත්යාගත්ය යානි යානි කර්ම්මාණි චක්රුස්තානි යීශවේ කථයාමාසුඃ තතඃ ස තාන් බෛත්සෛදානාමකනගරස්ය විජනං ස්ථානං නීත්වා ගුප්තං ජගාම|
11 ১১ কিন্তু লোক সকলে সেই কথা জানি, তেওঁৰ পাছে পাছে গ’ল৷ তেতিয়া যীচুৱেও তেওঁলোকক আনন্দেৰে গ্ৰহণ কৰি, ঈশ্বৰৰ ৰাজ্যৰ বিষয়ে প্ৰচাৰ কৰিলে আৰু যি সকল লোকৰ সুস্থ হবলৈ প্ৰয়োজন আছিল, তেওঁলোকক সুস্থ কৰিলে।
පශ්චාල් ලෝකාස්තද් විදිත්වා තස්ය පශ්චාද් යයුඃ; තතඃ ස තාන් නයන් ඊශ්වරීයරාජ්යස්ය ප්රසඞ්ගමුක්තවාන්, යේෂාං චිකිත්සයා ප්රයෝජනම් ආසීත් තාන් ස්වස්ථාන් චකාර ච|
12 ১২ দিনৰ প্ৰায় শেষ ভাগত বাৰ জন পাঁচনি তেওঁৰ ওচৰলৈ আহি ক’লে, “আমি যি ঠাইত আহি আছোঁ সেয়া অতি নির্জন ঠাই৷ সেয়েহে লোক সকলক বিদায় দিয়ক, তেতিয়া তেওঁলোকে ওচৰৰ গাওঁত গৈ নিজৰ বাবে থকা ঠাই আৰু খোৱা বস্তু যোগাৰ কৰি লব পাৰিব৷”
අපරඤ්ච දිවාවසන්නේ සති ද්වාදශශිෂ්යා යීශෝරන්තිකම් ඒත්ය කථයාමාසුඃ, වයමත්ර ප්රාන්තරස්ථානේ තිෂ්ඨාමඃ, තතෝ නගරාණි ග්රාමාණි ගත්වා වාසස්ථානානි ප්රාප්ය භක්ෂ්යද්රව්යාණි ක්රේතුං ජනනිවහං භවාන් විසෘජතු|
13 ১৩ কিন্তু যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “তোমালোকেই তেওঁলোকক খাবলৈ দিয়া।” তেতিয়া তেওঁলোকে ক’লে, “আমি গৈ খোৱা বস্তু কিনি নানিলে, আমাৰ ওচৰত পাঁচটা পিঠা আৰু দুটা মাছতকৈ অধিক একোৱে নাই৷”
තදා ස උවාච, යූයමේව තාන් භේජයධ්වං; තතස්තේ ප්රෝචුරස්මාකං නිකටේ කේවලං පඤ්ච පූපා ද්වෞ මත්ස්යෞ ච විද්යන්තේ, අතඒව ස්ථානාන්තරම් ඉත්වා නිමිත්තමේතේෂාං භක්ෂ්යද්රව්යේෂු න ක්රීතේෂු න භවති|
14 ১৪ কিয়নো তেওঁলোক প্ৰায় পাঁচ হাজাৰ মানুহ আছিল। তেতিয়া তেওঁ শিষ্য সকলক ক’লে, “তেওঁলোকক গোট গোট কৰি পঞ্চাশ জন পঞ্চাশ জনকৈ বহিবলৈ দিয়া।”
තත්ර ප්රායේණ පඤ්චසහස්රාණි පුරුෂා ආසන්|
තදා ස ශිෂ්යාන් ජගාද පඤ්චාශත් පඤ්චාශජ්ජනෛඃ පංක්තීකෘත්ය තානුපවේශයත, තස්මාත් තේ තදනුසාරේණ සර්ව්වලෝකානුපවේශයාපාසුඃ|
16 ১৬ যীচুৱে সেই পাঁচটা পিঠা আৰু দুটা মাছ হাতত লৈ, স্বৰ্গলৈ চাই সেইবোৰক আশীৰ্বাদ কৰিলে আৰু লোক সকলৰ আগত বিলাই দিবলৈ, তেওঁ ভাঙি ভাঙি শিষ্য সকলক দিলে।
තතඃ ස තාන් පඤ්ච පූපාන් මීනද්වයඤ්ච ගෘහීත්වා ස්වර්ගං විලෝක්යේශ්වරගුණාන් කීර්ත්තයාඤ්චක්රේ භඞ්ක්තා ච ලෝකේභ්යඃ පරිවේෂණාර්ථං ශිෂ්යේෂු සමර්පයාම්බභූව|
17 ১৭ তাতে তেওঁলোক সকলোৱে খাই তৃপ্ত হ’ল। পাছত সকলোৰে খোৱা শেষ হোৱাত বস্তুবোৰৰ ৰৈ যোৱা টুকুৰা বাৰটা পাচিত ভৰোৱা হ’ল।
තතඃ සර්ව්වේ භුක්ත්වා තෘප්තිං ගතා අවශිෂ්ටානාඤ්ච ද්වාදශ ඩල්ලකාන් සංජගෘහුඃ|
18 ১৮ এদিন যীচুৱে নিৰ্জন ঠাইত প্ৰাৰ্থনা কৰা সময়ত শিষ্য সকলো তেওঁৰ লগত আছিল, সেই সময়ত তেওঁ শিষ্য সকলক সুধিলে, “লোক সকলে মোক কোন বুলি কয়?”
අථෛකදා නිර්ජනේ ශිෂ්යෛඃ සහ ප්රාර්ථනාකාලේ තාන් පප්රච්ඡ, ලෝකා මාං කං වදන්ති?
19 ১৯ তেতিয়া তেওঁলোকে উত্তৰ দি ক’লে, “যোহন বাপ্তাইজক, কিন্তু আন কিছুমানে এলিয়া বুলি ভাৱে, আন কিছুমানে পূৰ্বকালৰ ভাববাদী সকলৰ কোনো এজন পুনৰায় জীৱিত হৈ উঠা লোক বুলি ভাবে।”
තතස්තේ ප්රාචුඃ, ත්වාං යෝහන්මජ්ජකං වදන්ති; කේචිත් ත්වාම් ඒලියං වදන්ති, පූර්ව්වකාලිකඃ කශ්චිද් භවිෂ්යද්වාදී ශ්මශානාද් උදතිෂ්ඨද් ඉත්යපි කේචිද් වදන්ති|
20 ২০ তেতিয়া যীচুৱে তেওঁলোকক সুধিলে, “কিন্তু তোমালোকে নো মোক কোন বুলি ভাবা?” তাতে পিতৰে উত্তৰ দি ক’লে, “ঈশ্বৰৰ অভিষিক্ত, খ্ৰীষ্ট।”
තදා ස උවාච, යූයං මාං කං වදථ? තතඃ පිතර උක්තවාන් ත්වම් ඊශ්වරාභිෂික්තඃ පුරුෂඃ|
තදා ස තාන් දෘඪමාදිදේශ, කථාමේතාං කස්මෛචිදපි මා කථයත|
22 ২২ আৰু তেওঁ ক’লে, “মানুহৰ পুত্ৰই অনেক দুখ ভোগ কৰিব লাগিব আৰু পৰিচাৰক, প্ৰধান পুৰোহিত আৰু বিধানৰ অধ্যাপক সকলৰ দ্বাৰাই তেওঁ অগ্ৰাহ্য আৰু হত হৈ তৃতীয় দিনা উত্থিত হব লাগিব।”
ස පුනරුවාච, මනුෂ්යපුත්රේණ වහුයාතනා භෝක්තව්යාඃ ප්රාචීනලෝකෛඃ ප්රධානයාජකෛරධ්යාපකෛශ්ච සෝවඥාය හන්තව්යඃ කින්තු තෘතීයදිවසේ ශ්මශානාත් තේනෝත්ථාතව්යම්|
23 ২৩ যীচুৱে সকলোৰে আগত ক’লে, “কোনোৱে যদি মোৰ পাছত আহিবলৈ ইচ্ছা কৰে, তেনেহলে তেওঁ নিজেই নিজকে অস্ৱীকাৰ কৰিব লাগিবআৰু দিনে দিনে নিজৰ ক্ৰুচ তুলি লৈ, মোৰ পাছে পাছে আহিব লাগিব।
අපරං ස සර්ව්වානුවාච, කශ්චිද් යදි මම පශ්චාද් ගන්තුං වාඤ්ඡති තර්හි ස ස්වං දාම්යතු, දිනේ දිනේ ක්රුශං ගෘහීත්වා ච මම පශ්චාදාගච්ඡතු|
24 ২৪ কিয়নো যি কোনোৱে নিজৰ জীৱন ৰক্ষা কৰিব খোজে, তেওঁ তাক হেৰুৱাব; কিন্তু যি কোনোৱে মোৰ কাৰণে নিজৰ জীৱন হেৰুৱায়, তেওঁহে তাক ৰক্ষা কৰিব।
යතෝ යඃ කශ්චිත් ස්වප්රාණාන් රිරක්ෂිෂති ස තාන් හාරයිෂ්යති, යඃ කශ්චින් මදර්ථං ප්රාණාන් හාරයිෂ්යති ස තාන් රක්ෂිෂ්යති|
කශ්චිද් යදි සර්ව්වං ජගත් ප්රාප්නෝති කින්තු ස්වප්රාණාන් හාරයති ස්වයං විනශ්යති ච තර්හි තස්ය කෝ ලාභඃ?
26 ২৬ কিয়নো যি কোনোৱে মোক আৰু মোৰ বাক্যত লাজ পায়, মানুহৰ পুত্ৰই যেতিয়া নিজৰ পিতৃ আৰু পবিত্ৰ দূতৰ প্ৰতাপেৰে আহিব, তেতিয়া তেওঁ সেই লোকক লাজ দিব।
පුන ර්යඃ කශ්චින් මාං මම වාක්යං වා ලජ්ජාස්පදං ජානාති මනුෂ්යපුත්රෝ යදා ස්වස්ය පිතුශ්ච පවිත්රාණාං දූතානාඤ්ච තේජෝභිඃ පරිවේෂ්ටිත ආගමිෂ්යති තදා සෝපි තං ලජ්ජාස්පදං ඥාස්යති|
27 ২৭ কিন্তু মই তোমালোকক সত্যকৈ কওঁ, ইয়াতে থিয় হৈ থকা লোক সকলৰ মাজতে কিছুমান লোক আছে, যি সকলে ঈশ্ৱৰৰ ৰাজ্য নেদেখালৈ মৃত্যুৰ সোৱাদ নাপাব৷”
කින්තු යුෂ්මානහං යථාර්ථං වදාමි, ඊශ්වරීයරාජත්වං න දෘෂ්ටවා මෘත්යුං නාස්වාදිෂ්යන්තේ, ඒතාදෘශාඃ කියන්තෝ ලෝකා අත්ර ස්ථනේ(අ)පි දණ්ඩායමානාඃ සන්ති|
28 ২৮ এই কথা কোৱাৰ আঠ দিন মানৰ পাছত, তেওঁ পিতৰ, যোহন আৰু যাকোবক লগত লৈ, প্ৰাৰ্থনা কৰিবলৈ পৰ্বতৰ ওপৰলৈ গ’ল।
ඒතදාඛ්යානකථනාත් පරං ප්රායේණාෂ්ටසු දිනේෂු ගතේෂු ස පිතරං යෝහනං යාකූබඤ්ච ගෘහීත්වා ප්රාර්ථයිතුං පර්ව්වතමේකං සමාරුරෝහ|
29 ২৯ তাতে প্ৰাৰ্থনা কৰোঁতে তেওঁৰ মুখমণ্ডলৰ সৌন্দর্য্যই অন্যৰূপ ললে আৰু তেওঁৰ কাপোৰবোৰ বগা আৰু চক্মকীয়া হ’ল।
අථ තස්ය ප්රාර්ථනකාලේ තස්ය මුඛාකෘතිරන්යරූපා ජාතා, තදීයං වස්ත්රමුජ්ජ්වලශුක්ලං ජාතං|
30 ৩০ সেই সময়ত দুজন মানুহে তেওঁৰ সৈতে কথা-বাৰ্ত্তা কৰি থকা তেওঁলোকে দেখিলে, তেওঁলোক মোচি আৰু এলিয়া আছিল;
අපරඤ්ච මූසා ඒලියශ්චෝභෞ තේජස්විනෞ දෘෂ්ටෞ
31 ৩১ তেওঁলোকক প্ৰতাপযুক্ত দেখা গৈছিল৷ তেওঁলোকে ঈশ্ৱৰৰ পৰিকল্পনা অনুসাৰে যীচুৱে কেনেদৰে যিৰূচালেমত মৃত্যুবৰণ কৰিব, সেই বিষয়ে কথা পাতি আছিল।
තෞ තේන යිරූශාලම්පුරේ යෝ මෘත්යුඃ සාධිෂ්යතේ තදීයාං කථාං තේන සාර්ද්ධං කථයිතුම් ආරේභාතේ|
32 ৩২ তেতিয়া পিতৰ আৰু তেওঁৰ লগত যোৱা কেইজনৰ বৰ টোপনি ধৰিছিল; তথাপি জাগি থাকি, তেওঁৰ মহিমা আৰু তেওঁৰ ওচৰত থকা সেই দুজন মানুহক দেখা পালে।
තදා පිතරාදයඃ ස්වස්ය සඞ්ගිනෝ නිද්රයාකෘෂ්ටා ආසන් කින්තු ජාගරිත්වා තස්ය තේජස්තේන සාර්ද්ධම් උත්තිෂ්ඨන්තෞ ජනෞ ච දදෘශුඃ|
33 ৩৩ তাতে তেওঁলোক তেওঁৰ ওচৰৰ পৰা যাবলৈ ধৰোতে, পিতৰে যীচুক ক’লে, “হে নাথ, ইয়াত থকা আমাৰ ভাল; আৰু আমি আপোনালৈ এটা, মোচিলৈ এটা, আৰু এলিয়ালৈ এটা, এনেদৰে তিনিটা পঁজা সাজোঁ৷” পিতৰে যি কথা কৈছিল সেই বিষয়ে তেওঁৰ কোনো জ্ঞান নাছিল৷
අථ තයෝරුභයෝ ර්ගමනකාලේ පිතරෝ යීශුං බභාෂේ, හේ ගුරෝ(අ)ස්මාකං ස්ථානේ(අ)ස්මින් ස්ථිතිඃ ශුභා, තත ඒකා ත්වදර්ථා, ඒකා මූසාර්ථා, ඒකා ඒලියාර්ථා, ඉති තිස්රඃ කුට්යෝස්මාභි ර්නිර්ම්මීයන්තාං, ඉමාං කථාං ස න විවිච්ය කථයාමාස|
34 ৩৪ এই কথা কওঁতেই, এচমকা মেঘ আহি তেওঁলোকক ছাঁ কৰি ধৰিলে; তাতে মেঘ চাৰিওফালেদি সোমাওঁতে, তেওঁলোকৰ ভয় লাগিল।
අපරඤ්ච තද්වාක්යවදනකාලේ පයෝද ඒක ආගත්ය තේෂාමුපරි ඡායාං චකාර, තතස්තන්මධ්යේ තයෝඃ ප්රවේශාත් තේ ශශඞ්කිරේ|
තදා තස්මාත් පයෝදාද් ඉයමාකාශීයා වාණී නිර්ජගාම, මමායං ප්රියඃ පුත්ර ඒතස්ය කථායාං මනෝ නිධත්ත|
36 ৩৬ সেই বাণী হোৱা মাত্ৰে, যীচুক অকলে দেখা গ’ল আৰু তেওঁলোকে সেই সময়ত যি যি দেখিছিল, নীৰৱে থাকি কাকো একো কথা কোৱা নাছিল৷
ඉති ශබ්දේ ජාතේ තේ යීශුමේකාකිනං දදෘශුඃ කින්තු තේ තදානීං තස්ය දර්ශනස්ය වාචමේකාමපි නෝක්ත්වා මනඃසු ස්ථාපයාමාසුඃ|
පරේ(අ)හනි තේෂු තස්මාච්ඡෛලාද් අවරූඪේෂු තං සාක්ෂාත් කර්ත්තුං බහවෝ ලෝකා ආජග්මුඃ|
38 ৩৮ সেই সময়ত মানুহবোৰৰ মাজৰ পৰা এজনে ৰিঙিয়াই ক’লে, “হে গুৰু, মই মিনতি কৰোঁ, মোৰ ল’ৰালৈ দৃষ্টি কৰক; কিয়নো সি মোৰ একেটি ল’ৰা।
තේෂාං මධ්යාද් ඒකෝ ජන උච්චෛරුවාච, හේ ගුරෝ අහං විනයං කරෝමි මම පුත්රං ප්රති කෘපාදෘෂ්ටිං කරෝතු, මම ස ඒවෛකඃ පුත්රඃ|
39 ৩৯ আৰু চাওক, ভূতৰ আত্মাই তাক ধৰোতে সি অকস্মাতে আটাহ পাৰে আৰু তাক মুচৰিলে মুখৰ পৰা ফেন ওলায় আৰু তাক আঘাত কৰি বৰ কষ্টেৰে এৰি যায়।
භූතේන ධෘතඃ සන් සං ප්රසභං චීච්ඡබ්දං කරෝති තන්මුඛාත් ඵේණා නිර්ගච්ඡන්ති ච, භූත ඉත්ථං විදාර්ය්ය ක්ලිෂ්ට්වා ප්රායශස්තං න ත්යජති|
තස්මාත් තං භූතං ත්යාජයිතුං තව ශිෂ්යසමීපේ න්යවේදයං කින්තු තේ න ශේකුඃ|
41 ৪১ তেতিয়া যীচুৱে উত্তৰ দি ক’লে, “হে অবিশ্বাসী আৰু অপথে যোৱা বংশ, মই কিমান কাল তোমালোকৰ লগত থাকি তোমালোকক সহিম? তোমাৰ ল’ৰা জনক ইয়ালৈ আনা।”
තදා යීශුරවාදීත්, රේ ආවිශ්වාසින් විපථගාමින් වංශ කතිකාලාන් යුෂ්මාභිඃ සහ ස්ථාස්යාම්යහං යුෂ්මාකම් ආචරණානි ච සහිෂ්යේ? තව පුත්රමිහානය|
42 ৪২ তাতে সি আহোতেই ভূতে তাক আছাৰ মাৰি পেলাই বৰকৈ মুচৰিলে। কিন্তু যীচুৱে সেই অশুচি আত্মাক ডবিয়াই খেদিলে আৰু ল’ৰা জনক সুস্থ কৰি বাপেকৰ হাতত শোধাই দিলে।
තතස්තස්මින්නාගතමාත්රේ භූතස්තං භූමෞ පාතයිත්වා විදදාර; තදා යීශුස්තමමේධ්යං භූතං තර්ජයිත්වා බාලකං ස්වස්ථං කෘත්වා තස්ය පිතරි සමර්පයාමාස|
43 ৪৩ তাতে ঈশ্বৰৰ মাহাত্ম্য দেখি সকলোৱে বিস্ময় মানিলে; কিন্তু তেওঁ কৰা কৰ্মবোৰত লোক সকলে বিস্ময় মানি থাকোঁতে, তেওঁ শিষ্য সকলক ক’লে,
ඊශ්වරස්ය මහාශක්තිම් ඉමාං විලෝක්ය සර්ව්වේ චමච්චක්රුඃ; ඉත්ථං යීශෝඃ සර්ව්වාභිඃ ක්රියාභිඃ සර්ව්වෛර්ලෝකෛරාශ්චර්ය්යේ මන්යමානේ සති ස ශිෂ්යාන් බභාෂේ,
කථේයං යුෂ්මාකං කර්ණේෂු ප්රවිශතු, මනුෂ්යපුත්රෝ මනුෂ්යාණාං කරේෂු සමර්පයිෂ්යතේ|
45 ৪৫ কিন্তু তেওঁলোকে সেই কথা নুবুজিলে আৰু বুজি নাপাবলৈ সেই বিষয়ক তেওঁলোকৰ পৰা গুপুতে ৰখা হ’ল৷ তেওঁলোকে সেই কথাৰ বিষয়ে যীচুক সুধিবলৈও ভয় কৰিলে।
කින්තු තේ තාං කථාං න බුබුධිරේ, ස්පෂ්ටත්වාභාවාත් තස්යා අභිප්රායස්තේෂාං බෝධගම්යෝ න බභූව; තස්යා ආශයඃ ක ඉත්යපි තේ භයාත් ප්රෂ්ටුං න ශේකුඃ|
තදනන්තරං තේෂාං මධ්යේ කඃ ශ්රේෂ්ඨඃ කථාමේතාං ගෘහීත්වා තේ මිථෝ විවාදං චක්රුඃ|
තතෝ යීශුස්තේෂාං මනෝභිප්රායං විදිත්වා බාලකමේකං ගෘහීත්වා ස්වස්ය නිකටේ ස්ථාපයිත්වා තාන් ජගාද,
48 ৪৮ তাৰ পাছত তেওঁলোকক ক’লে, “যি কোনোৱে এই ল’ৰা জনক মোৰ নামেৰে গ্ৰহণ কৰে, তেওঁ মোকে গ্ৰহণ কৰে আৰু যি কোনোৱে মোক গ্ৰহণ কৰে, তেওঁ মোক পঠোৱা জনকো গ্ৰহণ কৰে৷ কিয়নো তোমালোকৰ সকলোৰে মাজত যি জন আটাইতকৈ সৰু সেই জনেই মহান।”
යෝ ජනෝ මම නාම්නාස්ය බාලාස්යාතිථ්යං විදධාති ස මමාතිථ්යං විදධාති, යශ්ච මමාතිථ්යං විදධාති ස මම ප්රේරකස්යාතිථ්යං විදධාති, යුෂ්මාකං මධ්යේයඃ ස්වං සර්ව්වස්මාත් ක්ෂුද්රං ජානීතේ ස ඒව ශ්රේෂ්ඨෝ භවිෂ්යති|
49 ৪৯ পাছত যোহনে মাত লগাই ক’লে, “হে নাথ, আমি এজনক আপোনাৰ নামেৰে ভূতবোৰক খেদোৱা দেখিলোঁ; কিন্তু তেওঁ আমাৰ লগত আপোনাৰ পাছে পাছে অহা নাই কাৰণে আমি তেওঁক নিষেধ কৰিলোঁ।”
අපරඤ්ච යෝහන් ව්යාජහාර හේ ප්රභේ තව නාම්නා භූතාන් ත්යාජයන්තං මානුෂම් ඒකං දෘෂ්ටවන්තෝ වයං, කින්ත්වස්මාකම් අපශ්චාද් ගාමිත්වාත් තං න්යෂේධාම්| තදානීං යීශුරුවාච,
50 ৫০ তেতিয়া যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “তেওঁক নিষেধ নকৰিবা; কিয়নো যি জন তোমালোকৰ বিপক্ষ নহয়, তেওঁ তোমালোকৰ সপক্ষ।”
තං මා නිෂේධත, යතෝ යෝ ජනෝස්මාකං න විපක්ෂඃ ස ඒවාස්මාකං සපක්ෂෝ භවති|
51 ৫১ পাছত যীচুৰ স্ৱর্গলৈ যোৱাৰ সময় প্ৰায় পূর্ণ হোৱাৰ অৱস্থাত, তেওঁ যিৰূচালেমলৈ যাবৰ বাবে মনস্থ কৰিলে৷
අනන්තරං තස්යාරෝහණසමය උපස්ථිතේ ස ස්ථිරචේතා යිරූශාලමං ප්රති යාත්රාං කර්ත්තුං නිශ්චිත්යාග්රේ දූතාන් ප්රේෂයාමාස|
52 ৫২ তেওঁ সেই ঠাই গৈ পোৱাৰ আগেয়ে কিছুমান বার্তাবাহকক পঠালে, তেওঁলোকে যীচুৰ কাৰণে সকলোবোৰ যুগুত কৰিবলৈ চমৰীয়া সকলৰ এখন গাঁৱত সোমাল।
තස්මාත් තේ ගත්වා තස්ය ප්රයෝජනීයද්රව්යාණි සංග්රහීතුං ශෝමිරෝණීයානාං ග්රාමං ප්රවිවිශුඃ|
කින්තු ස යිරූශාලමං නගරං යාති තතෝ හේතෝ ර්ලෝකාස්තස්යාතිථ්යං න චක්රුඃ|
54 ৫৪ ইয়াকে দেখি যাকোব আৰু যোহন নামৰ এই দুজন শিষ্যই কলে, “হে প্ৰভু, স্বৰ্গৰ পৰা জুই ওলাই আহি সিহঁতক যেন ভস্ম কৰে, আমি এনে আজ্ঞা দিবলৈ আপুনি ইচ্ছা কৰে নে?”
අතඒව යාකූබ්යෝහනෞ තස්ය ශිෂ්යෞ තද් දෘෂ්ට්වා ජගදතුඃ, හේ ප්රභෝ ඒලියෝ යථා චකාර තථා වයමපි කිං ගගණාද් ආගන්තුම් ඒතාන් භස්මීකර්ත්තුඤ්ච වහ්නිමාඥාපයාමඃ? භවාන් කිමිච්ඡති?
කින්තු ස මුඛං පරාවර්ත්ය තාන් තර්ජයිත්වා ගදිතවාන් යුෂ්මාකං මනෝභාවඃ කඃ, ඉති යූයං න ජානීථ|
මනුජසුතෝ මනුජානාං ප්රාණාන් නාශයිතුං නාගච්ඡත්, කින්තු රක්ෂිතුම් ආගච්ඡත්| පශ්චාද් ඉතරග්රාමං තේ යයුඃ|
57 ৫৭ তেওঁলোকে বাটত যাওঁতে, এজন মানুহে যীচুক ক’লে, “আপুনি য’লৈকে যায় ত’লৈকে ময়ো আপোনাৰ পাছে পাছে যাম।”
තදනන්තරං පථි ගමනකාලේ ජන ඒකස්තං බභාෂේ, හේ ප්රභෝ භවාන් යත්ර යාති භවතා සහාහමපි තත්ර යාස්යාමි|
58 ৫৮ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “শিয়ালৰ গাত আছে আৰু আকাশৰ চৰাইৰো বাহ আছে কিন্তু মানুহৰ পুত্ৰৰ মূৰ থবলৈ কোনো ঠাই নাই।”
තදානීං යීශුස්තමුවාච, ගෝමායූනාං ගර්ත්තා ආසතේ, විහායසීයවිහගානාං නීඩානි ච සන්ති, කින්තු මානවතනයස්ය ශිරඃ ස්ථාපයිතුං ස්ථානං නාස්ති|
59 ৫৯ পাছত যীচুৱে আন এজনক ক’লে, “তুমি মোৰ পাছে পাছে আহা।” কিন্তু তেওঁ ক’লে, “হে প্ৰভু, প্ৰথমতে গৈ মোৰ পিতৃক মৈদাম দিবলৈ অনুমতি দিয়ক৷”
තතඃ පරං ස ඉතරජනං ජගාද, ත්වං මම පශ්චාද් ඒහි; තතඃ ස උවාච, හේ ප්රභෝ පූර්ව්වං පිතරං ශ්මශානේ ස්ථාපයිතුං මාමාදිශතු|
60 ৬০ তেতিয়া তেওঁ সেই মানুহ জনক কলে, “মৃতবোৰে নিজৰ নিজৰ মৃতবোৰক মৈদাম দিয়ক কিন্তু তুমি গৈ ঈশ্বৰৰ ৰাজ্যৰ কথা ঘোষণা কৰা।”
තදා යීශුරුවාච, මෘතා මෘතාන් ශ්මශානේ ස්ථාපයන්තු කින්තු ත්වං ගත්වේශ්වරීයරාජ්යස්ය කථාං ප්රචාරය|
61 ৬১ আন এজনে ক’লে, “হে প্ৰভু, ময়ো আপোনাৰ পাছে পাছে যাম কিন্তু প্ৰথমতে মোৰ ঘৰৰ মানুহবোৰৰ পৰা বিদায় লবলৈ মোক অনুমতি দিয়ক।”
තතෝන්යඃ කථයාමාස, හේ ප්රභෝ මයාපි භවතඃ පශ්චාද් ගංස්යතේ, කින්තු පූර්ව්වං මම නිවේශනස්ය පරිජනානාම් අනුමතිං ග්රහීතුම් අහමාදිශ්යෛ භවතා|
62 ৬২ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “যি কোনোৱে নাঙলত হাত থৈ পাছফাললৈ ঘূৰি চায় তেওঁ ঈশ্বৰৰ ৰাজ্যৰ উপযুক্ত নহয়।”
තදානීං යීශුස්තං ප්රෝක්තවාන්, යෝ ජනෝ ලාඞ්ගලේ කරමර්පයිත්වා පශ්චාත් පශ්යති ස ඊශ්වරීයරාජ්යං නාර්හති|
