< ইব্ৰী 12 >

1 এতেকে ইমানবোৰ সাক্ষীয়ে আমাক চাৰিওফালে বেৰি থকা দেখি, আহক, আমিও আটাই বাধা আৰু আমাক লগ ধৰি থকা পাপ দূৰ কৰি আমাৰ আগত থকা দৌৰৰ পথত ধৈৰ্যৰে দৌৰোহঁক,
අතෝ හේතෝරේතාවත්සාක්‍ෂිමේඝෛ ර්වේෂ්ටිතාඃ සන්තෝ වයමපි සර්ව්වභාරම් ආශුබාධකං පාපඤ්ච නික්‍ෂිප්‍යාස්මාකං ගමනාය නිරූපිතේ මාර්ගේ ධෛර‍්‍ය්‍යේණ ධාවාම|
2 আহক আমাৰ বিশ্বাসৰ আদি আৰু সিদ্ধিকৰ্ত্তা যীচুলৈ চাই থাকোঁহঁক; তেওঁ তেওঁৰ আগত থকা আনন্দৰ কাৰণে অপমানকে হেয়জ্ঞান কৰি, ক্ৰুচ যন্ত্ৰণা সহন কৰি, ঈশ্বৰৰ সিংহাসনৰ সোঁফালে বহিল।
යශ්චාස්මාකං විශ්වාසස්‍යාග්‍රේසරඃ සිද්ධිකර්ත්තා චාස්ති තං යීශුං වීක්‍ෂාමහෛ යතඃ ස ස්වසම්මුඛස්ථිතානන්දස්‍ය ප්‍රාප්ත්‍යර්ථම් අපමානං තුච්ඡීකෘත්‍ය ක්‍රුශස්‍ය යාතනාං සෝඪවාන් ඊශ්වරීයසිංහාසනස්‍ය දක්‍ෂිණපාර්ශ්වේ සමුපවිෂ්ටවාංශ්ච|
3 এতেকে আপোনালোকে যেন নিজ নিজ প্ৰাণৰ ক্লান্তিত ক্লান্ত নহব, এই কাৰণে যি জনে নিজৰ বিৰুদ্ধে কৰা পাপী সকলৰ এনে প্ৰতিবাদ সহন কৰিছিল, তেওঁলৈ মনোযোগ কৰোঁ আহক।
යඃ පාපිභිඃ ස්වවිරුද්ධම් ඒතාදෘශං වෛපරීත්‍යං සෝඪවාන් තම් ආලෝචයත තේන යූයං ස්වමනඃසු ශ්‍රාන්තාඃ ක්ලාන්තාශ්ච න භවිෂ්‍යථ|
4 আপোনালোকে পাপৰ লগত যুদ্ধ কৰি এতিয়াও তেজ বোৱালৈকে প্ৰতিৰোধ কৰা নাই;
යූයං පාපේන සහ යුධ්‍යන්තෝ(අ)ද්‍යාපි ශෝණිතව්‍යයපර‍්‍ය්‍යන්තං ප්‍රතිරෝධං නාකුරුත|
5 আৰু যি আশ্বাসৰ বাণীয়ে, পুত্ৰ বুলি আপোনালোকৰ লগত কথা-বাৰ্ত্তা কৰিছে, বোলে- “হে মোৰ পুত্ৰ প্ৰভুৰ শাসন হেয়জ্ঞান নকৰিবা, আৰু তেওঁৰ পৰা অনুযোগ পালে ক্লান্ত নহবা”;
තථා ච පුත්‍රාන් ප්‍රතීව යුෂ්මාන් ප්‍රති ය උපදේශ උක්තස්තං කිං විස්මෘතවන්තඃ? "පරේශේන කෘතාං ශාස්තිං හේ මත්පුත්‍ර න තුච්ඡය| තේන සංභර්ත්සිතශ්චාපි නෛව ක්ලාම්‍ය කදාචන|
6 কিয়নো প্ৰভুৱে যাক প্ৰেম কৰে, তেওঁক শাস্তি দিয়ে, আৰু তেওঁ গ্ৰহন কৰা প্ৰতিজন পুত্ৰক কোবায়; এই কথা আপোনালোকে পাহৰিলে।
පරේශඃ ප්‍රීයතේ යස්මින් තස්මෛ ශාස්තිං දදාති යත්| යන්තු පුත්‍රං ස ගෘහ්ලාති තමේව ප්‍රහරත්‍යපි| "
7 আপোনালোকে যি সহন কৰি আছে, সেয়ে আপোনালোকৰ শাসনৰ অৰ্থে, ঈশ্বৰে পুত্ৰ সকলৰ প্ৰতি যেনেকৈ, তেনেকৈ আপোনালোকৰ প্ৰতিও ব্যৱহাৰ কৰি আছে; কিয়নো পিতৃয়ে শাস্তি নিদিয়া এনে কোন পুত্ৰ আছে?
යදි යූයං ශාස්තිං සහධ්වං තර්හීශ්වරඃ පුත්‍රෛරිව යුෂ්මාභිඃ සාර්ද්ධං ව්‍යවහරති යතඃ පිතා යස්මෛ ශාස්තිං න දදාති තාදෘශඃ පුත්‍රඃ කඃ?
8 কিন্তু সকলোৱে যি শাসনৰ সহভাগী হ’ল, আপোনালোকে যদি তাৰ ভাগী নহয়, তেনেহলে আপোনালোক জাৰজহে পুত্ৰ নহয়।
සර්ව්වේ යස්‍යාඃ ශාස්තේරංශිනෝ භවන්ති සා යදි යුෂ්මාකං න භවති තර්හි යූයම් ආත්මජා න කින්තු ජාරජා ආධ්වේ|
9 ইয়াৰ বাহিৰেও আমাৰ মাংসিক পিতৃ সকল শাসনকৰ্তা আছিল, আৰু আমি তেওঁলোকক সমাদৰ কৰিছিলোঁ; পাছত তাতকৈ, যি জন আত্মা সমূহৰ পিতৃ, তেওঁৰ বশীভূত হৈ জীৱন-ধাৰণ নকৰিম নে?
අපරම් අස්මාකං ශාරීරිකජන්මදාතාරෝ(අ)ස්මාකං ශාස්තිකාරිණෝ(අ)භවන් තේ චාස්මාභිඃ සම්මානිතාස්තස්මාද් ය ආත්මනාං ජනයිතා වයං කිං තතෝ(අ)ධිකං තස්‍ය වශීභූය න ජීවිෂ්‍යාමඃ?
10 ১০ তেওঁলোকে হ’লে, যেনেকৈ উচিত দেখিছিল, তেনেকৈ অলপ দিনৰ কাৰণে শাস্তি দিছিল; কিন্তু তেওঁ হ’লে আমাৰ হিতৰ কাৰণে, অৰ্থাৎ আমি যেন তেওঁৰ পবিত্ৰতাৰ ভাগী হওঁ, তাৰ কাৰণে শাস্তি দিছে।
තේ ත්වල්පදිනානි යාවත් ස්වමනෝ(අ)මතානුසාරේණ ශාස්තිං කෘතවන්තඃ කින්ත්වේෂෝ(අ)ස්මාකං හිතාය තස්‍ය පවිත්‍රතායා අංශිත්වාය චාස්මාන් ශාස්ති|
11 ১১ সকলো শাস্তি উপস্থিত সময়ত আনন্দৰ বিষয় নহয়, কিন্তু দুখৰ বিষয় যেন দেখা যায়, তথাপি পাছত তাৰ দ্বাৰাই অভ্যাস পোৱা লোক সকলক ধাৰ্মিকতাৰ শান্তিযুক্ত ফল দিয়ে।
ශාස්තිශ්ච වර්ත්තමානසමයේ කේනාපි නානන්දජනිකා කින්තු ශෝකජනිකෛව මන්‍යතේ තථාපි යේ තයා විනීයන්තේ තේභ්‍යඃ සා පශ්චාත් ශාන්තියුක්තං ධර්ම්මඵලං දදාති|
12 ১২ এই কাৰণে আপোনালোকে ওলমি পৰা হাত আৰু জঠৰ আঁঠু পোন কৰক;
අතඒව යූයං ශිථිලාන් හස්තාන් දුර්බ්බලානි ජානූනි ච සබලානි කුරුධ්වං|
13 ১৩ আৰু খোৰাই যেন বিপথগামী নহয়, বৰং সুস্থ হয়, এই কাৰণে নিজ নিজ ভৰি লৈ, পোন বাট কৰক।
යථා ච දුර්බ්බලස්‍ය සන්ධිස්ථානං න භජ්‍යේත ස්වස්ථං තිෂ්ඨේත් තථා ස්වචරණාර්ථං සරලං මාර්ගං නිර්ම්මාත|
14 ১৪ সকলোৱে সহিত ঐক্য, আৰু যি পবিত্ৰতাৰ অবিহনে কোনেও প্ৰভুৰ দৰ্শন নাপাব, সেই পবিত্ৰতাকো খেদি যাওঁক;
අපරඤ්ච සර්ව්වෛඃ සාර්ථම් ඒක්‍යභාවං යච්ච විනා පරමේශ්වරස්‍ය දර්ශනං කේනාපි න ලප්ස්‍යතේ තත් පවිත්‍රත්වං චේෂ්ටධ්වං|
15 ১৫ পাছত জানো কোনোৱে ঈশ্বৰৰ অনুগ্ৰহবিহীন হয়, বা কোনো তিতাৰ মূল ওলাই আপোনালোকৰ বিঘিনি জন্মোৱাত, তাৰ দ্বাৰাই অধিক ভাগ অশুচি হৈ যায়;
යථා කශ්චිද් ඊශ්වරස්‍යානුග්‍රහාත් න පතේත්, යථා ච තික්තතායා මූලං ප්‍රරුහ්‍ය බාධාජනකං න භවේත් තේන ච බහවෝ(අ)පවිත්‍රා න භවේයුඃ,
16 ১৬ বা এসাঁজ আহাৰৰ কাৰণে নিজ জ্যেষ্ঠাধিকাৰ বেচা যি এচৌ, তেওঁৰ নিচিনা কোনো ধৰ্মনিন্দক, বা কোনো ব্যভিচাৰী হয়, তালৈ সাৱধানে দৃষ্টি ৰাখিবা।
යථා ච කශ්චිත් ලම්පටෝ වා ඒකකෘත්ව ආහාරාර්ථං ස්වීයජ්‍යේෂ්ඨාධිකාරවික්‍රේතා ය ඒෂෞස්තද්වද් අධර්ම්මාචාරී න භවේත් තථා සාවධානා භවත|
17 ১৭ কিয়নো আপোনালোকে জানে যে, এচৌৱে পাছত সেই আশীৰ্বাদৰ অধিকাৰী হ’বৰ বাবে ইচ্ছা কৰিলে আৰু চকুলোৰে সযত্নে বিচাৰিলতো, অগ্ৰাহ্য হ’ল, কাৰণ তেওঁ মন-পালটন কৰিবলৈ ঠাই নাপালে।
යතඃ ස ඒෂෞඃ පශ්චාද් ආශීර්ව්වාදාධිකාරී භවිතුම් ඉච්ඡන්නපි නානුගෘහීත ඉති යූයං ජානීථ, ස චාශ්‍රුපාතේන මත්‍යන්තරං ප්‍රාර්ථයමානෝ(අ)පි තදුපායං න ලේභේ|
18 ১৮ কিয়নো স্পৰ্শনীয় আৰু অগ্নিৰে প্ৰজ্বলিত পৰ্বত ক’লা বৰণীয়া মেঘ, আন্ধাৰ, ধুমুহা, বতাহ, তুৰীৰ ধ্বনি, আৰু বাক্যৰ শব্দ, এইবোৰৰ ওচৰলৈ আপোনালোক অহা নাই;
අපරඤ්ච ස්පෘශ්‍යඃ පර්ව්වතඃ ප්‍රජ්වලිතෝ වහ්නිඃ කෘෂ්ණාවර්ණෝ මේඝෝ (අ)න්ධකාරෝ ඣඤ්භ්ශ තූරීවාද්‍යං වාක්‍යානාං ශබ්දශ්ච නෛතේෂාං සන්නිධෞ යූයම් ආගතාඃ|
19 ১৯ সেই মাত শুনা লোক সকলে এই প্ৰাৰ্থনা কৰিলে যে, তেওঁলোকক যেন পুনৰ কোনো বাক্য কোৱা নহয়;
තං ශබ්දං ශ්‍රුත්වා ශ්‍රෝතාරස්තාදෘශං සම්භාෂණං යත් පුන ර්න ජායතේ තත් ප්‍රාර්ථිතවන්තඃ|
20 ২০ কিয়নো কোনো পশুৱেও যদি সেই পৰ্বত স্পৰ্শ কৰে, তেনেহলে তাক শিল দলিয়াই মৰা হ’ব, এই আজ্ঞা তেওঁলোকে সহিব নোৱাৰিলে,
යතඃ පශුරපි යදි ධරාධරං ස්පෘශති තර්හි ස පාෂාණාඝාතෛ ර්හන්තව්‍ය ඉත්‍යාදේශං සෝඪුං තේ නාශක්නුවන්|
21 ২১ আৰু সেই দৰ্শন এনে ভয়ঙ্কৰ যে, মোচিয়ে কৈছিল, মই বৰ ভয় পাই কঁপি আছোঁ;
තච්ච දර්ශනම් ඒවං භයානකං යත් මූසසෝක්තං භීතස්ත්‍රාසයුක්තශ්චාස්මීති|
22 ২২ কিন্তু চিয়োন পৰ্বত, জীৱনময় ঈশ্বৰৰ নগৰ, স্বৰ্গীয় যিৰূচালেম, আৰু তাত দহ হাজাৰ স্বৰ্গৰ দূতে গুণ-কীৰ্তন কৰে৷
කින්තු සීයෝන්පර්ව්වතෝ (අ)මරේශ්වරස්‍ය නගරං ස්වර්ගස්ථයිරූශාලමම් අයුතානි දිව්‍යදූතාඃ
23 ২৩ স্বৰ্গত নাম লিখা প্ৰথমে জন্ম পোৱা সকলৰ মহাসভা আৰু মণ্ডলী, সকলোৰে বিচাৰকৰ্তা ঈশ্বৰ, সিদ্ধ হোৱা ধাৰ্মিক লোক সকলৰ আত্মা সমূহ,
ස්වර්ගේ ලිඛිතානාං ප්‍රථමජාතානාම් උත්සවඃ සමිතිශ්ච සර්ව්වේෂාං විචාරාධිපතිරීශ්වරඃ සිද්ධීකෘතධාර්ම්මිකානාම් ආත්මානෝ
24 ২৪ নতুন নিয়মৰ মধ্যস্থ যীচু, আৰু হেবলতকৈ অতি উত্তম কথা কওঁতা শান্তি কৰা তেজ, এই সকলোৰ ওচৰলৈ অাপোনালোক আহিল।
නූතනනියමස්‍ය මධ්‍යස්ථෝ යීශුඃ, අපරං හාබිලෝ රක්තාත් ශ්‍රේයඃ ප්‍රචාරකං ප්‍රෝක්‍ෂණස්‍ය රක්තඤ්චෛතේෂාං සන්නිධෞ යූයම් ආගතාඃ|
25 ২৫ সাৱধান, বাক্য কওঁতা জনক আপোনালোকে অগ্ৰাহ্য নকৰিব, কিয়নো যি জনে পৃথিৱীত আদেশ দিছিল সেই জনক অগ্ৰাহ্য কৰা সকলেই যদি নাসাৰিল, তেনেহলে যি জনে স্বৰ্গৰ পৰাই আদেশ দিলে, তেওঁৰ কৰা বিমুখ হলে আমি যে নাসাৰিম; এই কথা কিমান অধিক গুণে নিশ্চয়!
සාවධානා භවත තං වක්තාරං නාවජානීත යතෝ හේතෝඃ පෘථිවීස්ථිතඃ ස වක්තා යෛරවඥාතස්තෛ ර‍්‍යදි රක්‍ෂා නාප්‍රාපි තර්හි ස්වර්ගීයවක්තුඃ පරාඞ්මුඛීභූයාස්මාභිඃ කථං රක්‍ෂා ප්‍රාප්ස්‍යතේ?
26 ২৬ তেতিয়া তেওঁৰ ধ্বনিয়ে পৃথিৱী লৰাইছিল; কিন্তু এতিয়া তেওঁ প্ৰতিজ্ঞা কৰিলে, বোলে, আৰু এবাৰ মই কেৱল পৃথিৱী লৰাম, এনে নহয় আকাশকো লৰাম।
තදා තස්‍ය රවාත් පෘථිවී කම්පිතා කින්ත්විදානීං තේනේදං ප්‍රතිඥාතං යථා, "අහං පුනරේකකෘත්වඃ පෘථිවීං කම්පයිෂ්‍යාමි කේවලං තන්නහි ගගනමපි කම්පයිෂ්‍යාමි| "
27 ২৭ ইয়াতে, ‘আৰু এবাৰ’, এই শব্দই, অলৰ বস্তুবোৰ থাকিবৰ কাৰণে, নিৰ্ম্মিত বস্তুৰ দৰে লৰোৱা বস্তুবোৰ দূৰ কৰা বুজাইছে।
ස ඒකකෘත්වඃ ශබ්දෝ නිශ්චලවිෂයාණාං ස්ථිතයේ නිර්ම්මිතානාමිව චඤ්චලවස්තූනාං ස්ථානාන්තරීකරණං ප්‍රකාශයති|
28 ২৮ এই হেতুকে আমি অলৰ ৰাজ্যৰ অধিকাৰী হোৱাত, আহা, যি অনুগ্ৰহৰ দ্বাৰাই আমি ভক্তি আৰু ভয়েৰে সন্তোষজনক ৰূপত ঈশ্বৰৰ আৰাধনা কৰিব পাৰোঁ, সেই অনুগ্ৰহ গ্ৰহন কৰি লওঁহক;
අතඒව නිශ්චලරාජ්‍යප්‍රාප්තෛරස්මාභිඃ සෝ(අ)නුග්‍රහ ආලම්බිතව්‍යෝ යේන වයං සාදරං සභයඤ්ච තුෂ්ටිජනකරූපේණේශ්වරං සේවිතුං ශක්නුයාම|
29 ২৯ কিয়নো আমাৰ ঈশ্বৰ গ্ৰাসকাৰী অগ্নিস্বৰূপ।
යතෝ(අ)ස්මාකම් ඊශ්වරඃ සංහාරකෝ වහ්නිඃ|

< ইব্ৰী 12 >