পাঁচনি 27
1 ১ পাছত যেতিয়া আমাৰ ইটালী দেশলৈ জাহাজেৰে যোৱাৰ কথা নিশ্চিত হ’ল, তেওঁলোকে পৌল আৰু অন্য কিছুমান কাৰাবন্দীক ৰাজাধিৰাজৰ সৈন্য দলৰ যুলিয় নামৰ এজন এশৰ সেনাপতিৰ হাতত শোধাই দিলে৷
Now as it was determined that we should sail to Italy, they delivered Paul and some other prisoners to a centurion named Julius, of the Augustan cohort.
2 ২ আদ্ৰামুত্তিয়ৰ পৰা আহি থকা এখন জাহাজত আমি উঠিলো৷ এই জাহাজ খন এচিয়া দেশৰ সমুদ্ৰ-পথৰ উপকূলৰ কাষে কাষে যাত্ৰা কৰাৰ কথা আছিল৷ তাতে আমাৰ লগত থিচলনীকী নগৰৰ মাকিদনিয়াৰ আৰিষ্টাৰ্খ আছিল৷
And going on board a ship of Adramyttium, we went off, intending to sail by the coasts of Asia; Aristarchus a Macedonian of Thessalonica being with us.
And the next day we touched at Sidon. And Julius treating Paul with great humanity, permitted him to go to his friends to get proper supplies.
4 ৪ তাতে যুলিয়ই পৌলক দয়াৰে গণ্য কৰি বন্ধু-বান্ধৱ সকলৰ ওচৰলৈ গৈ প্ৰাণ জুৰাই আহিবলৈ দিলে৷ সেই ঠাইৰ পৰা আমি জলযাত্ৰা কৰি যাওঁতে সন্মুখত বতাহ পালোঁ, সেই বাবে কুপ্ৰ দ্ৱীপৰ কাষেদি যাবলৈ ললোঁ৷
And when we departed from thence, we sailed under Cyprus, because the winds were contrary.
And sailing through the sea of Cilicia and Pamphylia, we came to Myra a city of Lycia.
6 ৬ সেই ঠাইতে এশৰ সেনাপতিয়ে, ইটালী দেশলৈ যোৱা আলেকজেন্দ্ৰিয়া নগৰৰ এখন জাহাজ লগ পোৱাত, আমাক তাতে তুলি দিলে৷
And there the centurion finding a ship of Alexandria bound for Italy, he put us on board it.
7 ৭ এনেদৰে বহু দিন লাহে লাহে গৈ, কোনো প্ৰকাৰে ক্লীদৰ ওচৰ পালোঁ, তাতে বতাহে আমাক বাধা দিয়াত আগুৱাই যাব নোৱাৰি, ক্ৰীতী দ্ৱীপৰ সুৰক্ষিত এলেকাৰ কাষে কাষে চল্মোনীৰ সন্মুখেদি আহি,
And as we sailed slowly for many days, and were hardly got on to Cnidus, the wind not permitting us, we sailed under Crete by Salmone.
And passing it with difficulty, we came to a place called the Fair-havens, near to which was the city of Lasea.
9 ৯ এইদৰে বহু সময় নষ্ট হ’ল আৰু আমাৰ সমুদ্ৰ-যাত্ৰাও অতি বিপদজ্জনক হৈ উঠিছিল; ইয়াৰ উপৰি আমাৰ উপবাস পর্বৰ দিনো পাৰ হৈ গ’ল, সেয়েহে পৌলে তেওঁলোকক পৰামর্শ দিব ধৰিলে;
And as much time was spent, and sailing was now dangerous, (for the fast was now past, ) Paul exhorted them,
10 ১০ তেওঁ ক’লে যে, “হে লোকসকল, মই দেখিছোঁ যে এই যাত্ৰাত আমাৰ বিপদ আৰু বহু ক্ষতি হব; ইয়াত আমাৰ অকল সামগ্ৰী আৰু জাহাজৰে নহয়; আনকি আমাৰ প্ৰাণো সংকটত পৰিব৷”
saying, Sirs, I perceive that this voyage is like to be prejudicial and with much damage, not only of the lading and of the ship, but also of our lives.
11 ১১ কিন্তু এশৰ সেনাপতিয়ে পৌলে কোৱা কথাতকৈ জাহাজৰ পথ নির্মাণ কৰা লোক জনৰ আৰু জাহাজৰ গৰাকীৰ কথাতহে বেছি গুৰুত্ৱ দিলে৷
But the centurion regarded the pilot and the master of the vessel, more than the things that were said by Paul.
12 ১২ সেই বন্দৰটো শীতকালত থাকিবৰ বাবে বেছি সুবিধাজনক নোহোৱাত, দক্ষিণ-পশ্চিম আৰু উত্তৰ-পশ্চিম দিশে থকা ক্ৰীতীৰ ফৈনীক বন্দৰ যদি কোনো প্ৰকাৰে পাব পাৰে, তাতে শীত কালৰ সময়খিনি থাকিবৰ আশাৰে বেছি ভাগ নাবিকে তালৈ যাবলৈ ওলোৱা বিষয়টোত মত দিলে৷
And the haven not being commodious to winter in, the greater part advised to sail from thence, if they could possibly reach to Phenice to winter at that haven of Crete, which looks both to the south-west and north-west.
13 ১৩ পাছত দক্ষিণৰ বতাহ অলপ বলিবলৈ ধৰাত, তেওঁলোকৰ অভিপ্ৰায় সিদ্ধ হোৱা বুলি ভাবি, জাহাজ মেলি ক্ৰীতীৰ ওচৰেদি যাবলৈ ধৰিলে৷
And as the south wind blew gently, thinking they were secure of their purpose, they weighed anchor and sailed close by Crete.
But not long after there arose against it a tempestuous wind called Euroclydon.
15 ১৫ তেতিয়া আমাৰ জাহাজ খন সেই ধুমুহাৰ মাজত সোমাই পৰিল৷ বাধা নেউচি আগবাঢ়িব নোৱাৰাত বতাহৰ গতিত চলি যাবৰ বাবে জাহাজ খনত পাল তৰি দিয়া হ’ল; তেতিয়া বতাহৰ বলতে জাহাজ খন চলি যাব ধৰিলে৷
And the ship being hurried on, and not able to face the wind, we gave it up and so were carried along.
16 ১৬ এনেদৰে আমি কৌদা নামেৰে এটা সৰু দ্ৱীপৰ আঁৰে আঁৰে গৈ থাকিলো; তাতে কোনো প্ৰকাৰে জাহাজৰ লগত থকা সৰু নাও খন তুলি লবলৈ সক্ষম হ’ল৷
And running under a certain island called Clauda, we were hardly able to become masters of the boat.
17 ১৭ তাৰ পাছত নাও খন তুলি লৈ, তাত থকা ৰছী ব্যৱহাৰ কৰি কোনো প্ৰকাৰেৰে জাহাজ খন তলেদি মেৰাই বান্ধিলে; কিন্তু চুর্ত্তি নামৰ বালিৰ বাধাটোত জাহাজ খন লাগিব বুলি ভাবি ভয় খালে আৰু পাল নমাই দি, আগবাঢ়ি যাব ধৰিলে৷
Which when they had hoisted up, they used helps, undergirding the ship; and fearing least they should fall into the quick-sands, they struck fail, and so were driven.
18 ১৮ তাতে ধুমুহাৰ প্ৰকোপ বাঢ়ি যোৱাত জাহাজ খন বেয়াকৈ ঢলং-পলং কৰিবলৈ ধৰাত, পাছদিনা তেওঁলোকে জাহাজ খনৰ পৰা কিছুমান সামগ্ৰী পেলাবলৈ ধৰিলে৷
And as we were exceedingly tossed by the storm, the next day they lightened the ship:
and the third day we cast out with our own hands the tackling of the ship too.
20 ২০ ধুমুহাৰ প্ৰকোপ ক্ৰমে বাঢ়ি থকাত আৰু কেইবাদিনলৈ সূর্য, তৰাও নোলোৱাকৈ থকাত আমাৰ প্ৰাণৰক্ষাৰ সকলো আশা নোহোৱা হৈছিল৷
And as neither sun nor stars appeared for several days, and no small tempest lay on us, all hope of our being saved was now taken away.
21 ২১ তাতে তেওঁলোকে কেইবাদিনো লঘোনে থকাত, পৌলে তেওঁলোকৰ মাজত থিয় হৈ ক’লে, “হে লোকসকল, আপোনালোকৰ এই বিপদ আৰু ক্ষতি নহলেহেতেন যদি মোৰ কথা শুনি ক্ৰীতীৰ পৰা জাহাজ এৰি নিদিলেহেঁতেন৷
But after long abstinence from food, Paul stood up in the midst of them and said, Sirs, ye should have hearkened unto me, and not loosed from Crete, and so have saved this damage and loss.
22 ২২ কিন্তু এতিয়াও মই আপোনালোকক উৎসাহ দিওঁ, অাপোনালোকে সাহস কৰক; কিয়নো আপোনালোকৰ মাজৰ কোনো জীৱৰে প্ৰাণ হানি নহব, মাত্ৰ জাহাজ খনৰহে ক্ষতি হ’ব৷
However, I now exhort you to be of good courage: for there shall be no loss of any life among you, but only of the ship:
for there stood by me this night an angel of God, whose I am, and whom I serve, saying,
24 ২৪ আৰু থিয় হৈ ক’লে ‘হে পৌল, তুমি ভয় নকৰিবা৷ চীজাৰৰ আগত তুমি থিয় হ’ব লাগিব আৰু চোৱা, তোমাৰ লগত যোৱা সকলো মানুহক ঈশ্ৱৰে অনুগ্ৰহ কৰি তোমাক দিলে৷’
Fear not, Paul, thou must be brought before Cesar, and behold God hath given thee all that are sailing with thee.
25 ২৫ এই কাৰণে, হে মোৰ প্রিয় সকল, আপোনালোকে সাহস কৰক; কিয়নো মোক যেনেকৈ ক’লে, তেনেকৈ নিশ্চয় ঘটিব৷ ঈশ্ৱৰত মোৰ এনে বিশ্বাস আছে৷
Wherefore, Sirs, be of good courage; for I trust in God, that it shall be so, according as it was told me.
But we must be cast upon some island.
27 ২৭ এনেদৰে ধুমুহাৰ মাজত ইফাল-সিফাল কৰি আন্দ্ৰিয়া সমুদ্ৰত প্ৰায় চৌদ্ধ ৰাতি পাৰ হৈ যোৱাত, মাজনিশা জাহাজৰ খালাচী সকলে বামৰ ওচৰ পালেহি বুলি ভাবিলে৷
And when the fourteenth night was come, as we were driven up and down in the Adriatic sea, about the middle of the night the mariners thought they drew near to some land:
28 ২৮ তাতে তেওঁলোকে পানী জোখোতে প্ৰায় এক শ বিশ ফুট পালে আৰু অলপ সময়ৰ পাছত আকৌ জোখাত নব্বৈ ফুট পালে৷
and sounding they found it twenty fathoms; and when they had gone a little farther, and sounded again, they found it fifteen fathoms.
29 ২৯ কোনো শিলাময় ঠাইত লাগিব বুলি ভয় কৰি, জাহাজৰ পাছফালে লঙ্গৰ পেলালে আৰু ৰাতিপুৱাবৰ বাবে প্ৰাৰ্থনাৰে বাট চাই থাকিল৷
Then fearing least they should fall upon some rocky places, they cast four anchors out of the stern and wished for day.
But the mariners endeavouring to flee out of the ship, and having let down the boat into the sea, under pretence that they were going to stretch out anchors from the head of the ship,
31 ৩১ পৌলে এশৰ সেনাপতি আৰু সেনাবোৰক ক’লে, “যদিহে এইবোৰ মানুহ জাহাজত নাথাকে তেনেহলে আপোনালোকেও নিজৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰিব নোৱাৰিব৷”
Paul said to the centurion, and to the soldiers, Unless these men stay in the ship ye cannot be saved.
Then the soldiers cut off the ropes of the boat, and let it fall off.
33 ৩৩ পাছত ৰাতিপুৱাৰ সময়ত, পৌলে সকলোকে আহাৰ কৰিবলৈ অনুৰোধ কৰিলে৷ তেওঁ ক’লে, “আজি চৌদ্ধ দিন আপোনালোকে বাট চাই একো নোখোৱাকৈ অনাহাৰে আছে,
And while the day was coming on, Paul exhorted them all to take some food, saying, Fourteen days this day ye continue waiting without proper food, having taken nothing:
34 ৩৪ সেই বাবে আপোনালোকক মিনতি কৰিছোঁ, আপোনালোকে যেন অলপ আহাৰ গ্ৰহণ কৰে, কিয়নো সেয়ে আপোনালোকৰ জীয়াই থকাত উপকাৰ স্ৱৰূপ হব; কাৰণ আপোনালোকৰ কোনোজনৰে মূৰৰ এডাল চুলিও নষ্ট নহ’ব৷”
wherefore I exhort you to take some nourishment, for this is necessary for your safety: for there shall not a hair fall from the head of any of you.
And having spoken thus, he took bread and gave thanks to God in presence of them all, and when he had broken it he began to eat.
And being all encouraged they also took some food.
And we were in all in the ship two hundred and seventy-six souls.
And when they were satisfied with food, they lightened the ship and cast out the corn into the sea.
39 ৩৯ পাছত যেতিয়া দিন হ’ল, তেতিয়াও তেওঁলোকে সেই অঞ্চল চিনি নাপালে, কিন্তু সমান তীৰেৰে এডোখৰ ঘুপীয়া ঠাই দেখি জাহাজ খন তাত সুমুৱাবলৈ চেষ্টা কৰিলে৷
And when it was day, they did not know the land near them: but they perceived a certain creek with a shore, into which they were desirous, if they could, to have thrust the ship.
40 ৪০ সেইবাবে লঙ্গৰবোৰ কাতি সাগৰত পেলাই দিলে আৰু একে সময়তে হালিৰ বান্ধ খুলি দি, বতাহত পাল তৰি সেই তীৰলৈ আগবাঢ়ি গ’ল৷
And when they had taken up the anchors, they trusted the ship to the sea, at the same time, loosing the rudder-bands; and hoisting up the main-sail to the wind, they made to the shore.
41 ৪১ কিন্তু জাহাজ খন আহি আহি দুখন সাগৰৰ সঙ্গম স্থলৰ এক অশান্ত অঞ্চলত সোমাই পৰিল; তাতে জাহাজৰ আগ অংশটো বালিত খুন্দা খোৱাত, জাহাজ খন নলৰাকৈ লাগি ধৰিল আৰু পাছ অংশটো ভাঙি যাব ধৰিলে৷
But falling into a place where two seas met, they ran the ship a-ground; and the fore-part stuck fast, and remained immoveable, but the hinder part was dashed in pieces by the violence of the waves.
And the counsel of the soldiers was to kill the prisoners, least any of them should swim out and escape.
43 ৪৩ কিন্তু এশৰ সেনাপতিয়ে পৌলক ৰক্ষা কৰাৰ মনেৰে নিজে সেনা সকলৰ উদ্দেশ্যৰ পৰা তেওঁলোকক নিষেধ কৰি, এই আজ্ঞা দিলে যে, ‘যিবোৰে সাঁতুৰিব জানে, সেইবোৰে যেন আগেয়ে জাঁপ মাৰি সাঁতুৰি বামলৈ যাওক’;
But the centurion, desirous to save Paul, hindered them from their purpose, and ordered those that could swim to throw themselves out first, and get off to land:
44 ৪৪ আৰু বাকিবোৰে জাহাজৰ কাঠৰ পাট বা আন কোনো জাহাজৰ বস্তুৰ সহায় লৈ পাছে পাছে যাবলৈ কোৱাত, আমি সকলোৱে বামত উঠি ৰক্ষা পালোঁ৷
and the rest, some on planks, and others on some other things out of the ship. And so it came to pass that they all got safe to land.
