< ՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ 18 >

1 Ասկէ ետք՝ տեսայ (ուրիշ) հրեշտակ մը, որ երկինքէն կ՚իջնէր եւ մեծ իշխանութիւն ունէր, ու երկիրը լուսաւորուեցաւ անոր փառքով:
И по сих видех ина Ангела сходяща с небесе, имуща область велию: и земля просветися от славы его.
2 Ան հզօր ձայնով աղաղակեց. «Կործանեցա՜ւ, կործանեցա՜ւ մեծ Բաբելոնը, եւ եղաւ դեւերու բնակավայր, ամէն անմաքուր ոգիի բանտ, ու ամէն անմաքուր եւ ատելի թռչունի բանտ.
И возопи в крепости, гласом велиим глаголя: паде, паде Вавилон великий, и бысть жилище бесом и хранитель всякому духу нечисту, и хранилище всех птиц нечистых и ненавидимых: яко от вина ярости любодеяния своего напои вся языки,
3 որովհետեւ բոլոր ազգերը խմեցին անոր պոռնկութեան զայրոյթի գինիէն, երկրի թագաւորները պոռնկեցան անոր հետ, ու երկրի առեւտրականները հարստացան անոր պերճանքին զօրութենէն»:
и царие земстии с нею любы деяша, и купцы земстии от силы пищи ея разбогатеша.
4 Լսեցի երկինքէն ուրիշ ձայն մըն ալ՝ որ կ՚ըսէր. «Ելէ՛ք ատոր մէջէն, իմ ժողովուրդս, որպէսզի հաղորդակից չըլլաք անոր մեղքերուն ու բաժին չստանաք ատոր պատուհասներէն.
И слышах глас ин с небесе, глаголющь: изыдите из нея, людие Мои, да не причаститеся грехом ея и от язв ея да не вредитеся:
5 որովհետեւ ատոր մեղքերը կուտակուեցան մինչեւ երկինք, եւ Աստուած յիշեց անոր անիրաւութիւնները:
яко прилепишася греси ея даже до небесе, и помяну Бог неправды ея.
6 Հատուցանեցէ՛ք անոր՝ ինչպէս ինք հատուցանեց, ու կրկնապատի՛կ փոխարինեցէք անոր՝ իր արարքներուն համեմատ: Այն բաժակը որ ինք լեցուց՝ կրկնապատի՛կ լեցուցէք իրեն:
Воздадите ей, яко и та воздаде вам, и усугубите ей сугубо по делом ея: чашею, еюже черпа (вам), черплите ей сугубо.
7 Ո՛րչափ փառաւորեց ինքզինք եւ ապրեցաւ պերճանքով, ա՛յդչափ ալ տանջա՛նք ու սո՛ւգ տուէք անոր, որովհետեւ իր սիրտին մէջ կ՚ըսէ. “Ես կը գահակալեմ իբր թագուհի. բնա՛ւ այրի չեմ եւ բնա՛ւ սուգ պիտի չտեսնեմ”:
Елико прославися и разсвирепе, толико дадите ей мук и рыданий: яко в сердцы своем глаголет, (яко) сежу царицею, и вдова несмь, и рыдания не имам видети.
8 Ուստի մէ՛կ օրուան մէջ պիտի գան անոր պատուհասները՝ մահ, սուգ ու սով, եւ կրակով պիտի այրուի. որովհետեւ հզօ՛ր է զայն դատող Տէր Աստուածը:
Сего ради во един день приидут язвы ей, смерть и плачь и глад, и огнем сожжена будет, яко крепок Господь Бог судяй ей.
9 Երկրի թագաւորները, որ պոռնկեցան անոր հետ եւ ապրեցան պերճանքով, պիտի լան ու հեծեծեն անոր վրայ, երբ տեսնեն անոր հրդեհին ծուխը:
И возрыдают и восплачутся ея царие земстии, любы деявшии с нею и разсвирепевшии, егда узрят дым запаления ея,
10 Անոր տանջանքին վախէն՝ հեռու պիտի կայնին եւ ըսեն. “Վա՜յ, վա՜յ քեզի, մե՛ծ Բաբելոն քաղաք, հզօ՛ր քաղաք, քանի որ մէ՛կ ժամուան մէջ եկաւ քու դատաստանդ”:
издалеча стояще за страх мук ея, глаголюще: горе, горе, град великий Вавилон, град крепкий, яко во един час прииде суд твой.
11 Երկրի առեւտրականներն ալ պիտի լան ու սգան անոր վրայ, որովհետեւ ա՛լ ո՛չ մէկը պիտի գնէ իրենց ապրանքը.-
И купцы земстии возрыдают и восплачутся о нем, яко бремен их никтоже купует ктому,
12 ոսկիի, արծաթի, պատուական քարերու եւ մարգարիտներու, բեհեզի, ծիրանիի, մետաքսի ու որդան կարմիրի ապրանք. ամէն տեսակ բուրումնաւէտ փայտ, ամէն տեսակ առարկայ՝ փղոսկրէ, եւ ամէն տեսակ առարկաներ՝ պատուական փայտէ, պղինձէ, երկաթէ ու մարմարէ.
бремен злата и сребра, и камения драгаго и бисера, и висса и порфиры, и шелка и червени, и всякаго древа фиинна, и всякаго сосуда из кости слоновыя, и всякаго сосуда от древа честнаго, и медяна и железна и мраморна,
13 կինամոն, (ամոմոն, ) խունկեր, օծանելիքներ եւ կնդրուկ. գինի, ձէթ, նաշիհ ու ցորեն. անասուններ, ոչխարներ, ձիեր, կառքեր, մարմիններ եւ մարդոց անձեր:
и корицы и фимиама, и мира и ливана, и вина и елеа, и семидала и пшеницы, и скота и овец, и коней и колесниц, и телес и душ человеческих.
14 Քու անձիդ ցանկացած պտուղները գացին քեզմէ, բոլոր շքեղ ու փայլուն բաները գացին քեզմէ, եւ այլեւս բնա՛ւ պիտի չգտնես զանոնք»:
И овощи похотей души твоея отидоша от тебе, и вся тучная и светлая отидоша от тебе, и ктому не имаши обрести их.
15 Այս բաներուն առեւտրականները՝ որ հարստացած էին անոր միջոցով, հեռու պիտի կայնին անոր տանջանքին վախէն՝ լալով ու սգալով,
Купцы сими обогащшеся от нея, издалеча станут за страх мучения ея, рыдающе и плачущеся,
16 եւ պիտի ըսեն. «Վա՜յ, վա՜յ, մե՛ծ քաղաք, դո՛ւն որ հագած էիր բեհեզ, ծիրանի ու որդան կարմիր, եւ պճնուած էիր ոսկիով, պատուական քարերով ու մարգարիտներով.
и глаголюще: горе, горе, град великий, облеченный виссом и порфирою и червленицею, и позлащеный златом и камением драгим и бисером
17 որովհետեւ ա՛յսչափ շատ հարստութիւնը աւերեցաւ մէ՛կ ժամուան մէջ»: Ամէն նաւավար, բոլոր նաւագնացները, նաւաստիները, եւ անոնք՝ որ կ՚օգտագործեն ծովը, հեռու կայնեցան
яко во един час погибе толико богатство. И всяк кормчий, и всяк плаваяй в кораблех, и всяк елик в мори делаяй, издалеча сташа,
18 ու աղաղակեցին՝ երբ տեսան անոր հրդեհին ծուխը. «Ո՞ր քաղաքը նման էր այս մեծ քաղաքին»:
и вопияху, видяще дым раждежения его, глаголюще: кий подобен граду великому?
19 Հող ցանեցին իրենց գլուխին վրայ, ու լալով եւ սգալով աղաղակեցին. «Վա՜յ, վա՜յ այդ մեծ քաղաքին, որուն մէջ՝ իր փարթամութենէն հարստացան բոլոր անոնք՝ որ նաւեր ունէին ծովուն վրայ. որովհետեւ մէ՛կ ժամուան մէջ ամայացաւ:
И положиша персть на главах своих, и возопиша плачущеся и рыдающе, глаголюще: горе, горе, град великий, в немже обогатишася вси имущии корабли в мори, от чести его: яко единем часом запусте.
20 Ուրախացէ՛ք անոր համար, երկի՛նք, եւ դո՛ւք՝ սո՛ւրբ առաքեալներ ու մարգարէներ, քանի որ Աստուած ձեր վրէժը առաւ՝՝ անկէ»:
Веселися о сем, небо, и святии Апостоли и пророцы, яко суди Бог суд ваш от него.
21 Հզօր հրեշտակ մը վերցուց քար մը՝ մեծ ջաղացքի քարի պէս, ու նետեց ծովը՝ ըսելով. «Ա՛յսպէս սաստկութեամբ պիտի խորտակուի Բաբելոն մեծ քաղաքը եւ ա՛լ բնա՛ւ պիտի չգտնուի:
И взят един Ангел крепок камень велик яко жернов и верже в море, глаголя: тако стремлением ввержен будет Вавилон град великий, и не имать обрестися ктому:
22 Քնարահարներուն, երաժիշտներուն, սրնգահարներուն ու փողահարներուն ձայնը ա՛լ բնա՛ւ պիտի չլսուի քու մէջդ. ա՛լ արհեստաւոր մը պիտի չգտնուի քու մէջդ, ի՛նչ արհեստէ ալ ըլլայ. ջաղացքի քարին ձայնը ա՛լ բնա՛ւ պիտի չլսուի քու մէջդ.
и глас гудец и мусикий, и пискателей и труб не имать слышатися ктому в тебе: и всяк хитрец всякия хитрости не обрящется ктому в тебе, и шум жерновный не будет слышан в тебе:
23 ճրագին լոյսը ա՛լ բնա՛ւ պիտի չփայլի քու մէջդ. փեսային ձայնը եւ հարսին ձայնը ա՛լ բնա՛ւ պիտի չլսուին քու մէջդ. քանի որ երկրի մեծամեծներն էին քու առեւտրականներդ, ու բոլոր ազգերը մոլորեցան քու կախարդութեամբդ»:
и свет светилника не имать светити в тебе ктому, и глас жениха и невесты не имать слышан быти в тебе ктому: яко купцы твои беша вельможи земстии, яко волхвовании твоими прельщени быша вси языцы.
24 Եւ մարգարէներուն, սուրբերուն ու երկրի վրայ բոլոր մորթուածներուն արիւնը գտնուեցաւ անոր մէջ:
И в нем кровь пророческа и святых обретеся и всех избиенных на земли.

< ՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆ ՅՈՎՀԱՆՆՈՒ 18 >