رُوما 16
| وَأُوْصِيكُمْ بِفِيبِي أُخْتِنَا الْخَادِمَةِ فِي كَنِيسَةِ كَنْخِرِيَا. | ١ 1 |
കിംക്രീയാനഗരീയധർമ്മസമാജസ്യ പരിചാരികാ യാ ഫൈബീനാമികാസ്മാകം ധർമ്മഭഗിനീ തസ്യാഃ കൃതേഽഹം യുഷ്മാൻ നിവേദയാമി,
| اقْبَلُوهَا فِي الرَّبِّ قُبُولاً يَلِيقُ بِالْقِدِّيسِينَ وَقَدِّمُوا لَهَا أَيَّ عَوْنٍ تَحْتَاجُ إِلَيْهِ مِنْكُمْ، لأَنَّهَا كَانَتْ مُعِينَةً لِكَثِيرِينَ وَلِي أَنَا أَيْضاً. | ٢ 2 |
യൂയം താം പ്രഭുമാശ്രിതാം വിജ്ഞായ തസ്യാ ആതിഥ്യം പവിത്രലോകാർഹം കുരുധ്വം, യുഷ്മത്തസ്തസ്യാ യ ഉപകാരോ ഭവിതും ശക്നോതി തം കുരുധ്വം, യസ്മാത് തയാ ബഹൂനാം മമ ചോപകാരഃ കൃതഃ|
| سَلِّمُوا عَلَى بِرِيسْكِلّا وَأَكِيلا، مُعَاوِنَيَّ فِي خِدْمَةِ الْمَسِيحِ يَسُوعَ، | ٣ 3 |
അപരഞ്ച ഖ്രീഷ്ടസ്യ യീശോഃ കർമ്മണി മമ സഹകാരിണൗ മമ പ്രാണരക്ഷാർഥഞ്ച സ്വപ്രാണാൻ പണീകൃതവന്തൗ യൗ പ്രിഷ്കില്ലാക്കിലൗ തൗ മമ നമസ്കാരം ജ്ഞാപയധ്വം|
| اللَّذَيْنِ عَرَّضَا عُنُقَيْهِمَا لِلذَّبْحِ إِنْقَاذاً لِحَيَاتِي، وَلَسْتُ أَنَا وَحْدِي شَاكِراً لَهُمَا بَلْ جَمِيعُ كَنَائِسِ الأُمَمِ أَيْضاً. | ٤ 4 |
താഭ്യാമ് ഉപകാരാപ്തിഃ കേവലം മയാ സ്വീകർത്തവ്യേതി നഹി ഭിന്നദേശീയൈഃ സർവ്വധർമ്മസമാജൈരപി|
| وَسَلِّمُوا عَلَى الْكَنِيسَةِ الَّتِي فِي بَيْتِهِمَا. سَلِّمُوا عَلَى أَبَيْنِتُوسَ، حَبِيبِي الَّذِي هُوَ بَاكُورَةٌ لِلْمَسِيحِ مِنْ مُقَاطَعَةِ أَسِيَّا. | ٥ 5 |
അപരഞ്ച തയോ ർഗൃഹേ സ്ഥിതാൻ ധർമ്മസമാജലോകാൻ മമ നമസ്കാരം ജ്ഞാപയധ്വം| തദ്വത് ആശിയാദേശേ ഖ്രീഷ്ടസ്യ പക്ഷേ പ്രഥമജാതഫലസ്വരൂപോ യ ഇപേനിതനാമാ മമ പ്രിയബന്ധുസ്തമപി മമ നമസ്കാരം ജ്ഞാപയധ്വം|
| سَلِّمُوا عَلَى مَرْيَمَ الَّتِي أَجْهَدَتْ نَفْسَهَا كَثِيراً فِي خِدْمَتِنَا مِنْ قِبَلِكُمْ. | ٦ 6 |
അപരം ബഹുശ്രമേണാസ്മാൻ അസേവത യാ മരിയമ് താമപി നമസ്കാരം ജ്ഞാപയധ്വം|
| سَلِّمُوا عَلَى أَنْدَرُونِيكُوسَ وَيُونِيَاسَ، قَرِيبَيَّ اللَّذَيْنِ سُجِنَا مَعِي، وَهُمَا مَشْهُورَانِ بَيْنَ الرُّسُلِ، وَقَدْ كَانَا فِي الْمَسِيحِ قَبْلِي. | ٧ 7 |
അപരഞ്ച പ്രേരിതേഷു ഖ്യാതകീർത്തീ മദഗ്രേ ഖ്രീഷ്ടാശ്രിതൗ മമ സ്വജാതീയൗ സഹബന്ദിനൗ ച യാവാന്ദ്രനീകയൂനിയൗ തൗ മമ നമസ്കാരം ജ്ഞാപയധ്വം|
| سَلِّمُوا عَلَى أَمْبِلْيَاسَ، حَبِيبِي فِي الرَّبِّ. | ٨ 8 |
തഥാ പ്രഭൗ മത്പ്രിയതമമ് ആമ്പ്ലിയമപി മമ നമസ്കാരം ജ്ഞാപയധ്വം|
| سَلِّمُوا عَلَى أُورْبَانُوسَ، مُعَاوِنِنَا فِي خِدْمَةِ الْمَسِيحِ، وَعَلَى إِسْتَاخِيسَ، حَبِيبِي. | ٩ 9 |
അപരം ഖ്രീഷ്ടസേവായാം മമ സഹകാരിണമ് ഊർബ്ബാണം മമ പ്രിയതമം സ്താഖുഞ്ച മമ നമസ്കാരം ജ്ഞാപയധ്വം|
| سَلِّمُوا عَلَى أَبُلِّسَ، الَّذِي بَرْهَنَ عَنْ ثَبَاتِهِ فِي الْمَسِيحِ. سَلِّمُوا عَلَى ذَوِي أَرِسْتُوبُولُوسَ. | ١٠ 10 |
അപരം ഖ്രീഷ്ടേന പരീക്ഷിതമ് ആപില്ലിം മമ നമസ്കാരം വദത, ആരിഷ്ടബൂലസ്യ പരിജനാംശ്ച മമ നമസ്കാരം ജ്ഞാപയധ്വം|
| سَلِّمُوا عَلَى هِيرُودِيُونَ، قَرِيبِي. سَلِّمُوا عَلَى ذَوِي نَرْكِيسُوسَ الَّذِينَ فِي الرَّبِّ. | ١١ 11 |
അപരം മമ ജ്ഞാതിം ഹേരോദിയോനം മമ നമസ്കാരം വദത, തഥാ നാർകിസസ്യ പരിവാരാണാം മധ്യേ യേ പ്രഭുമാശ്രിതാസ്താൻ മമ നമസ്കാരം വദത|
| سَلِّمُوا عَلَى تَرِيفَيْنَا وَتَرِيفُوسَا اللَّتَيْنِ تُجْهِدَانِ نَفْسَيْهِمَا فِي خِدْمَةِ الرَّبِّ. سَلِّمُوا عَلَى بَرْسِيسَ الْمَحْبُوبَةِ، الَّتِي أَجْهَدَتْ نَفْسَهَا كَثِيراً فِي خِدْمَةِ الرَّبِّ. | ١٢ 12 |
അപരം പ്രഭോഃ സേവായാം പരിശ്രമകാരിണ്യൗ ത്രുഫേനാത്രുഫോഷേ മമ നമസ്കാരം വദത, തഥാ പ്രഭോഃ സേവായാമ് അത്യന്തം പരിശ്രമകാരിണീ യാ പ്രിയാ പർഷിസ്താം നമസ്കാരം ജ്ഞാപയധ്വം|
| سَلِّمُوا عَلَى رُوفُسَ الْمُخْتَارِ فِي الرَّبِّ، وَعَلَى أُمِّهِ الَّتِي هِيَ أُمٌّ لِي. | ١٣ 13 |
അപരം പ്രഭോരഭിരുചിതം രൂഫം മമ ധർമ്മമാതാ യാ തസ്യ മാതാ താമപി നമസ്കാരം വദത|
| سَلِّمُوا عَلَى أَسِينْكِرِيتُسَ، وَفِلِيغُونَ، وَهَرْمِسَ، وَبَتْرُوبَاسَ، وَهَرْمَاسَ، وَعَلى الإِخْوَةِ الَّذِينَ مَعَهُمْ. | ١٤ 14 |
അപരമ് അസുംകൃതം ഫ്ലിഗോനം ഹർമ്മം പാത്രബം ഹർമ്മിമ് ഏതേഷാം സങ്ഗിഭ്രാതൃഗണഞ്ച നമസ്കാരം ജ്ഞാപയധ്വം|
| سَلِّمُوا عَلَى فِيلُولُوغُوسَ، وَجُولِيَا، وَنِيرِيُوسَ، وَأُخْتِهِ، وَأُولُمْبَاسَ، وَعَلَى جَمِيعِ الْقِدِّيسِينَ الَّذِينَ مَعَهُمْ. | ١٥ 15 |
അപരം ഫിലലഗോ യൂലിയാ നീരിയസ്തസ്യ ഭഗിന്യലുമ്പാ ചൈതാൻ ഏതൈഃ സാർദ്ധം യാവന്തഃ പവിത്രലോകാ ആസതേ താനപി നമസ്കാരം ജ്ഞാപയധ്വം|
| سَلِّمُوا بَعْضُكُمْ عَلَى بَعْضٍ بِقُبْلَةٍ مُقَدَّسَةٍ. تُسَلِّمُ عَلَيْكُمْ جَمِيعُ كَنَائِسِ الْمَسِيحِ. | ١٦ 16 |
യൂയം പരസ്പരം പവിത്രചുമ്ബനേന നമസ്കുരുധ്വം| ഖ്രീഷ്ടസ്യ ധർമ്മസമാജഗണോ യുഷ്മാൻ നമസ്കുരുതേ|
| وَلكِنْ، أُنَاشِدُكُمْ، أَيُّهَا الإِخْوَةُ، أَنْ تَنْتَبِهُوا إِلَى مُثِيرِي الانْقِسَامَاتِ وَالْعَثَرَاتِ، خِلافاً لِلتَّعْلِيمِ الَّذِي تَعَلَّمْتُمْ، وَأَنْ تَبْتَعِدُوا عَنْهُمْ. | ١٧ 17 |
ഹേ ഭ്രാതരോ യുഷ്മാൻ വിനയേഽഹം യുഷ്മാഭി ര്യാ ശിക്ഷാ ലബ്ധാ താമ് അതിക്രമ്യ യേ വിച്ഛേദാൻ വിഘ്നാംശ്ച കുർവ്വന്തി താൻ നിശ്ചിനുത തേഷാം സങ്ഗം വർജയത ച|
| فَإِنَّ أَمْثَالَ هَؤُلاءِ لَا يَخْدِمُونَ رَبَّنَا يَسُوعَ الْمَسِيحَ بَلْ بُطُونَهُمْ، وَبِكَلِمَاتِهِمِ الطَّيِّبَةِ وَأَقْوَالِهِمِ الْمَعْسُولَةِ يُضَلِّلُونَ قُلُوبَ الْبُسَطَاءِ. | ١٨ 18 |
യതസ്താദൃശാ ലോകാ അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ദാസാ ഇതി നഹി കിന്തു സ്വോദരസ്യൈവ ദാസാഃ; അപരം പ്രണയവചനൈ ർമധുരവാക്യൈശ്ച സരലലോകാനാം മനാംസി മോഹയന്തി|
| إِنَّ خَبَرَ طَاعَتِكُمْ قَدْ بَلَغَ الْجَمِيعَ. وَلِذلِكَ أَفْرَحُ بِكُمْ، وَلكِنْ أُرِيدُ لَكُمْ أَنْ تَكُونُوا حُكَمَاءَ فِي مَا هُوَ خَيْرٌ، وَبُسَطَاءَ فِي مَا هُوَ شَرٌّ. | ١٩ 19 |
യുഷ്മാകമ് ആജ്ഞാഗ്രാഹിത്വം സർവ്വത്ര സർവ്വൈ ർജ്ഞാതം തതോഽഹം യുഷ്മാസു സാനന്ദോഽഭവം തഥാപി യൂയം യത് സത്ജ്ഞാനേന ജ്ഞാനിനഃ കുജ്ഞാനേ ചാതത്പരാ ഭവേതേതി മമാഭിലാഷഃ|
| وَإِلَهُ السَّلامِ سَيَسْحَقُ الشَّيْطَانَ تَحْتَ أَقْدَامِكُمْ سَرِيعاً. لِتَكُنْ نِعْمَةُ رَبِّنَا يَسُوعَ الْمَسِيحِ مَعَكُمْ. | ٢٠ 20 |
അധികന്തു ശാന്തിദായക ഈശ്വരഃ ശൈതാനമ് അവിലമ്ബം യുഷ്മാകം പദാനാമ് അധോ മർദ്ദിഷ്യതി| അസ്മാകം പ്രഭു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടോ യുഷ്മാസു പ്രസാദം ക്രിയാത്| ഇതി|
| يُسَلِّمُ عَلَيْكُمْ تِيمُوثَاوُسُ مُعَاوِنِي، وَلُوكِيُوسُ وَيَاسُونُ وسُوسِيبَاتْرُسُ أَقْرِبَائِي. | ٢١ 21 |
മമ സഹകാരീ തീമഥിയോ മമ ജ്ഞാതയോ ലൂകിയോ യാസോൻ സോസിപാത്രശ്ചേമേ യുഷ്മാൻ നമസ്കുർവ്വന്തേ|
| وَأَنَا، تَرْتِيُوسَ الَّذِي أَخُطُّ هذِهِ الرِّسَالَةَ، أُسَلِّمُ عَلَيْكُمْ فِي الرَّبِّ. | ٢٢ 22 |
അപരമ് ഏതത്പത്രലേഖകസ്തർത്തിയനാമാഹമപി പ്രഭോ ർനാമ്നാ യുഷ്മാൻ നമസ്കരോമി|
| يُسَلِّمُ عَلَيْكُمْ غَايُوسُ، الْمُضِيفُ لِي وَلِلْكَنِيسَةِ كُلِّهَا. يُسَلِّمُ عَلَيْكُمْ أَرَاسْتُسُ، أَمِينُ صُنْدُوقِ الْمَدِينَةِ، وَالأَخُ كُوَارْتُسُ. | ٢٣ 23 |
തഥാ കൃത്സ്നധർമ്മസമാജസ്യ മമ ചാതിഥ്യകാരീ ഗായോ യുഷ്മാൻ നമസ്കരോതി| അപരമ് ഏതന്നഗരസ്യ ധനരക്ഷക ഇരാസ്തഃ ക്കാർത്തനാമകശ്ചൈകോ ഭ്രാതാ താവപി യുഷ്മാൻ നമസ്കുരുതഃ|
| «لِتَكُنْ نِعْمَةُ رَبِّنَا يَسُوعَ الْمَسِيحِ مَعَكُمْ. آمِينَ!» | ٢٤ 24 |
അസ്മാകം പ്രഭു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടാ യുഷ്മാസു സർവ്വേഷു പ്രസാദം ക്രിയാത്| ഇതി|
| وَالْمَجْدُ لِلْقَادِرِ أَنْ يُثَبِّتَكُمْ، وَفْقاً لإِنْجِيلِي وَلِلْبِشَارَةِ بِيَسُوعَ الْمَسِيحِ، وَوَفْقاً لإِعْلانِ مَا كَانَ سِرّاً مَكْتُوماً مَدَى الأَزْمِنَةِ الأَزَلِيَّةِ، (aiōnios g166) | ٢٥ 25 |
പൂർവ്വകാലികയുഗേഷു പ്രച്ഛന്നാ യാ മന്ത്രണാധുനാ പ്രകാശിതാ ഭൂത്വാ ഭവിഷ്യദ്വാദിലിഖിതഗ്രന്ഥഗണസ്യ പ്രമാണാദ് വിശ്വാസേന ഗ്രഹണാർഥം സദാതനസ്യേശ്വരസ്യാജ്ഞയാ സർവ്വദേശീയലോകാൻ ജ്ഞാപ്യതേ, (aiōnios g166)
| وَلكِنْ أُذِيعَ الآنَ، بِأَمْرِ اللهِ الأَزَلِيِّ فِي الْكِتَابَاتِ النَّبَوِيَّةِ، عَلَى جَمِيعِ الأُمَمِ لأَجْلِ إِطَاعَةِ الإِيمَانِ؛ (aiōnios g166) | ٢٦ 26 |
തസ്യാ മന്ത്രണായാ ജ്ഞാനം ലബ്ധ്വാ മയാ യഃ സുസംവാദോ യീശുഖ്രീഷ്ടമധി പ്രചാര്യ്യതേ, തദനുസാരാദ് യുഷ്മാൻ ധർമ്മേ സുസ്ഥിരാൻ കർത്തും സമർഥോ യോഽദ്വിതീയഃ (aiōnios g166)
