رُؤيا 15
| ثُمَّ رَأَيْتُ فِي السَّمَاءِ آيَةً أُخْرَى عَظِيمَةً وَعَجِيبَةً: سَبْعَةُ مَلائِكَةٍ مُكَلَّفِينَ أَنْ يُنْزِلُوا بِالأَرْضِ الْبَلايَا السَّبْعَ الأَخِيرَةَ الَّتِي بِها يَكْتَمِلُ غَضَبُ اللهِ. | ١ 1 |
തതഃ പരമ് അഹം സ്വർഗേ ഽപരമ് ഏകമ് അദ്ഭുതം മഹാചിഹ്നം ദൃഷ്ടവാൻ അർഥതോ യൈ ർദണ്ഡൈരീശ്വരസ്യ കോപഃ സമാപ്തിം ഗമിഷ്യതി താൻ ദണ്ഡാൻ ധാരയന്തഃ സപ്ത ദൂതാ മയാ ദൃഷ്ടാഃ|
| وَرَأَيْتُ أَيْضاً مَا يُشْبِهُ بَحْراً مِنْ زُجَاجٍ تَخْتَلِطُ بِهِ النَّارُ، وَقَدْ وَقَفَ عَلَيْهِ جَمِيعُ الَّذِينَ انْتَصَرُوا عَلَى الْوَحْشِ وَتِمْثَالِهِ وَرَقْمِ اسْمِهِ، وَهُمْ يَحْمِلُونَ قِيثَارَاتِ اللهِ، | ٢ 2 |
വഹ്നിമിശ്രിതസ്യ കാചമയസ്യ ജലാശയസ്യാകൃതിരപി ദൃഷ്ടാ യേ ച പശോസ്തത്പ്രതിമായാസ്തന്നാമ്നോ ഽങ്കസ്യ ച പ്രഭൂതവന്തസ്തേ തസ്യ കാചമയജലാശയസ്യ തീരേ തിഷ്ഠന്ത ഈശ്വരീയവീണാ ധാരയന്തി,
| وَيُنْشِدُونَ تَرْتِيلَةَ مُوسَى، عَبْدِ اللهِ وَتَرْتِيلَةَ الْحَمَلِ قَائِلِينَ: «عَظِيمَةٌ وَعَجِيبَةٌ أَعْمَالُكَ أَيُّهَا الرَّبُّ الإِلهُ الْقَادِرُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ، عَادِلَةٌ وَمُسْتَقِيمَةٌ طُرُقُكَ يَا مَلِكَ الدُّهُورِ. | ٣ 3 |
ഈശ്വരദാസസ്യ മൂസസോ ഗീതം മേഷശാവകസ്യ ച ഗീതം ഗായന്തോ വദന്തി, യഥാ, സർവ്വശക്തിവിശിഷ്ടസ്ത്വം ഹേ പ്രഭോ പരമേശ്വര| ത്വദീയസർവ്വകർമ്മാണി മഹാന്തി ചാദ്ഭുതാനി ച| സർവ്വപുണ്യവതാം രാജൻ മാർഗാ ന്യായ്യാ ഋതാശ്ച തേ|
| مَنْ لَا يَخَافُكَ يَا رَبُّ وَلا يُمَجِّدُ اسْمَكَ؟ فَأَنْتَ وَحْدَكَ قُدُّوسٌ! وَالأُمَمُ جَمِيعاً سَيَأْتُونَ وَيَسْجُدُونَ لَكَ، لأَنَّ أَحْكَامَكَ قَدْ ظَهَرَتْ جَلِيَّةً». | ٤ 4 |
ഹേ പ്രഭോ നാമധേയാത്തേ കോ ന ഭീതിം ഗമിഷ്യതി| കോ വാ ത്വദീയനാമ്നശ്ച പ്രശംസാം ന കരിഷ്യതി| കേവലസ്ത്വം പവിത്രോ ഽസി സർവ്വജാതീയമാനവാഃ| ത്വാമേവാഭിപ്രണംസ്യന്തി സമാഗത്യ ത്വദന്തികം| യസ്മാത്തവ വിചാരാജ്ഞാഃ പ്രാദുർഭാവം ഗതാഃ കില||
| وَبَعْدَ ذَلِكَ نَظَرْتُ، فَرَأَيْتُ هَيْكَلَ خَيْمَةِ الشَّهَادَةِ فِي السَّمَاءِ وَقَدِ انْفَتَحَ، | ٥ 5 |
തദനന്തരം മയി നിരീക്ഷമാണേ സതി സ്വർഗേ സാക്ഷ്യാവാസസ്യ മന്ദിരസ്യ ദ്വാരം മുക്തം|
| وَخَرَجَ مِنْهُ الْمَلائِكَةُ السَّبْعَةُ الْمُكَلَّفُونَ بِإِنْزَالِ الْبَلايَا السَّبْعِ الأَخِيرَةِ بِالأَرْضِ، وَهُمْ يَرْتَدُونَ ثِيَاباً مِنْ كَتَّانٍ خَالِصٍ بَرَّاقٍ، وَيَشُدُّونَ صُدُورَهُمْ بِأَحْزِمَةٍ مِنْ ذَهَبٍ. | ٦ 6 |
യേ ച സപ്ത ദൂതാഃ സപ്ത ദണ്ഡാൻ ധാരയന്തി തേ തസ്മാത് മന്ദിരാത് നിരഗച്ഛൻ| തേഷാം പരിച്ഛദാ നിർമ്മലശൃഭ്രവർണവസ്ത്രനിർമ്മിതാ വക്ഷാംസി ച സുവർണശൃങ്ഖലൈ ർവേഷ്ടിതാന്യാസൻ|
| وَسَلَّمَ وَاحِدٌ مِنَ الْكَائِنَاتِ الْحَيَّةِ الأَرْبَعَةِ هَؤُلاءِ الْمَلائِكَةَ السَّبْعَةَ سَبْعَ كُؤُوسٍ مِنْ ذَهَبٍ مَمْلُوءَةٍ بِغَضَبِ اللهِ الْحَيِّ إِلَى أَبَدِ الآبِدِينَ. (aiōn g165) | ٧ 7 |
അപരം ചതുർണാം പ്രാണിനാമ് ഏകസ്തേഭ്യഃ സപ്തദൂതേഭ്യഃ സപ്തസുവർണകംസാൻ അദദാത്| (aiōn g165)
| وَامْتَلأَ الْهَيْكَلُ دُخَاناً مِنْ مَجْدِ اللهِ وَقُدْرَتِهِ، فَلَمْ يَسْتَطِعْ أَحَدٌ أَنْ يَدْخُلَ الْهَيْكَلَ، حَتَّى يَنْتَهِيَ الْمَلائِكَةُ السَّبْعَةُ مِنْ إِنْزَالِ الْبَلايَا السَّبْعِ بِالأَرْضِ. | ٨ 8 |
അനന്തരമ് ഈശ്വരസ്യ തേജഃപ്രഭാവകാരണാത് മന്ദിരം ധൂമേന പരിപൂർണം തസ്മാത് തൈഃ സപ്തദൂതൈഃ സപ്തദണ്ഡാനാം സമാപ്തിം യാവത് മന്ദിരം കേനാപി പ്രവേഷ്ടും നാശക്യത|
