يوحنَّا 15

١ 1 أَنَا الْكَرْمَةُ الْحَقِيقِيَّةُ، وَأَبِي هُوَ الْكَرَّامُ.

അഹം സത്യദ്രാക്ഷാലതാസ്വരൂപോ മമ പിതാ തൂദ്യാനപരിചാരകസ്വരൂപഞ്ച|

٢ 2 كُلُّ غُصْنٍ فِيَّ لَا يُنْتِجُ ثَمَراً يَقْطَعُهُ؛ وَكُلُّ غُصْنٍ يُنْتِجُ ثَمَراً يُنَقِّيهِ لِيُنْتِجَ مَزِيداً مِنَ الثَّمَرِ.

മമ യാസു ശാഖാസു ഫലാനി ന ഭവന്തി താഃ സ ഛിനത്തി തഥാ ഫലവത്യഃ ശാഖാ യഥാധികഫലാനി ഫലന്തി തദർഥം താഃ പരിഷ്കരോതി|

٣ 3 أَنْتُمُ الآنَ أَنْقِيَاءُ بِسَبَبِ الْكَلِمَةِ الَّتِي خَاطَبْتُكُمْ بِها.

ഇദാനീം മയോക്തോപദേശേന യൂയം പരിഷ്കൃതാഃ|

٤ 4 فَاثْبُتُوا فِيَّ وَأَنَا فِيكُمْ. كَمَا أَنَّ الْغُصْنَ لَا يَقْدِرُ أَنْ يُنْتِجَ ثَمَراً إِلّا إِذَا ثَبَتَ فِي الْكَرْمَةِ؛ فَكَذلِكَ أَنْتُمْ، إِلّا إِذَا ثَبَتُّمْ فِيَّ.

അതഃ കാരണാത് മയി തിഷ്ഠത തേനാഹമപി യുഷ്മാസു തിഷ്ഠാമി, യതോ ഹേതോ ർദ്രാക്ഷാലതായാമ് അസംലഗ്നാ ശാഖാ യഥാ ഫലവതീ ഭവിതും ന ശക്നോതി തഥാ യൂയമപി മയ്യതിഷ്ഠന്തഃ ഫലവന്തോ ഭവിതും ന ശക്നുഥ|

٥ 5 أَنَا الْكَرْمَةُ وَأَنْتُمُ الأَغْصَانُ. مَنْ يَثْبُتُ فِيَّ وَأَنَا فِيهِ، فَذَاكَ يُنْتِجُ ثَمَراً كَثِيراً. فَإِنَّكُمْ بِمَعْزِلٍ عَنِّي لَا تَقْدِرُونَ أَنْ تَفْعَلُوا شَيْئاً.

അഹം ദ്രാക്ഷാലതാസ്വരൂപോ യൂയഞ്ച ശാഖാസ്വരൂപോഃ; യോ ജനോ മയി തിഷ്ഠതി യത്ര ചാഹം തിഷ്ഠാമി, സ പ്രചൂരഫലൈഃ ഫലവാൻ ഭവതി, കിന്തു മാം വിനാ യൂയം കിമപി കർത്തും ന ശക്നുഥ|

٦ 6 إِنْ كَانَ أَحَدٌ لَا يَثْبُتُ فِيَّ يُطْرَحُ خَارِجاً كَالْغُصْنِ فَيَجِفُّ؛ ثُمَّ تُجْمَعُ الأَغْصَانُ الْجَافَّةُ، وَتُطْرَحُ فِي النَّارِ فَتَحْتَرِقُ.

യഃ കശ്ചിൻ മയി ന തിഷ്ഠതി സ ശുഷ്കശാഖേവ ബഹി ർനിക്ഷിപ്യതേ ലോകാശ്ച താ ആഹൃത്യ വഹ്നൗ നിക്ഷിപ്യ ദാഹയന്തി|

٧ 7 وَلكِنْ، إِنْ ثَبَتُّمْ فِيَّ، وَثَبَتَ كَلامِي فِيكُمْ، فَاطْلُبُوا مَا تُرِيدُونَ يَكُنْ لَكُمْ.

യദി യൂയം മയി തിഷ്ഠഥ മമ കഥാ ച യുഷ്മാസു തിഷ്ഠതി തർഹി യദ് വാഞ്ഛിത്വാ യാചിഷ്യധ്വേ യുഷ്മാകം തദേവ സഫലം ഭവിഷ്യതി|

٨ 8 بِهَذَا يَتَمَجَّدُ أَبِي: أَنْ تُنْتِجُوا ثَمَراً كَثِيراً فَتَكُونُوا حَقّاً تَلامِيذِي.

യദി യൂയം പ്രചൂരഫലവന്തോ ഭവഥ തർഹി തദ്വാരാ മമ പിതു ർമഹിമാ പ്രകാശിഷ്യതേ തഥാ യൂയം മമ ശിഷ്യാ ഇതി പരിക്ഷായിഷ്യധ്വേ|

٩ 9 مِثْلَمَا أَحَبَّنِي الآبُ، أَحْبَبْتُكُمْ أَنَا، فَاثْبُتُوا فِي مَحَبَّتِي.

പിതാ യഥാ മയി പ്രീതവാൻ അഹമപി യുഷ്മാസു തഥാ പ്രീതവാൻ അതോ ഹേതോ ര്യൂയം നിരന്തരം മമ പ്രേമപാത്രാണി ഭൂത്വാ തിഷ്ഠത|

١٠ 10 إِنْ عَمِلْتُمْ بِوَصَايَايَ، تَثْبُتُونَ فِي مَحَبَّتِي، كَمَا عَمِلْتُ أَنَا بِوَصَايَا أَبِي وَأَثْبُتُ فِي مَحَبَّتِهِ!

അഹം യഥാ പിതുരാജ്ഞാ ഗൃഹീത്വാ തസ്യ പ്രേമഭാജനം തിഷ്ഠാമി തഥൈവ യൂയമപി യദി മമാജ്ഞാ ഗുഹ്ലീഥ തർഹി മമ പ്രേമഭാജനാനി സ്ഥാസ്യഥ|

١١ 11 قُلْتُ لَكُمْ هَذَا لِيَكُونَ فِيكُمْ فَرَحِي، وَيَكُونَ فَرَحُكُمْ كَامِلاً.

യുഷ്മന്നിമിത്തം മമ യ ആഹ്ലാദഃ സ യഥാ ചിരം തിഷ്ഠതി യുഷ്മാകമ് ആനന്ദശ്ച യഥാ പൂര്യ്യതേ തദർഥം യുഷ്മഭ്യമ് ഏതാഃ കഥാ അത്രകഥമ്|

١٢ 12 وَصِيَّتِي لَكُمْ هِيَ هذِهِ: أَنْ يُحِبَّ بَعْضُكُمْ بَعْضاً كَمَا أَنَا أَحْبَبْتُكُمْ.

അഹം യുഷ്മാസു യഥാ പ്രീയേ യൂയമപി പരസ്പരം തഥാ പ്രീയധ്വമ് ഏഷാ മമാജ്ഞാ|

١٣ 13 لَيْسَ لأَحَدٍ مَحَبَّةٌ أَعْظَمُ مِنْ هذِهِ: أَنْ يَبْذِلَ أَحَدٌ حَيَاتَهُ فِدَى أَحِبَّائِهِ.

മിത്രാണാം കാരണാത് സ്വപ്രാണദാനപര്യ്യന്തം യത് പ്രേമ തസ്മാൻ മഹാപ്രേമ കസ്യാപി നാസ്തി|

١٤ 14 وَأَنْتُمْ أَحِبَّائِي إِنْ عَمِلْتُمْ بِمَا أُوصِيكُمْ بِهِ.

അഹം യദ്യദ് ആദിശാമി തത്തദേവ യദി യൂയമ് ആചരത തർഹി യൂയമേവ മമ മിത്രാണി|

١٥ 15 لَا أُسَمِّيكُمْ عَبِيداً بَعْدُ، لأَنَّ الْعَبْدَ لَا يُطْلِعُهُ سَيِّدُهُ عَلَى مَا يَفْعَلُهُ. وَلكِنِّي قَدْ سَمَّيْتُكُمْ أَحِبَّاءَ لأَنِّي أَطْلَعْتُكُمْ عَلَى كُلِّ مَا سَمِعْتُهُ مِنْ أَبِي.

അദ്യാരഭ്യ യുഷ്മാൻ ദാസാൻ ന വദിഷ്യാമി യത് പ്രഭു ര്യത് കരോതി ദാസസ്തദ് ന ജാനാതി; കിന്തു പിതുഃ സമീപേ യദ്യദ് അശൃണവം തത് സർവ്വം യൂഷ്മാൻ അജ്ഞാപയമ് തത്കാരണാദ് യുഷ്മാൻ മിത്രാണി പ്രോക്തവാൻ|

١٦ 16 لَيْسَ أَنْتُمُ اخْتَرْتُمُونِي، بَلْ أَنَا اخْتَرْتُكُمْ وَعَيَّنْتُكُمْ لِتَنْطَلِقُوا وَتُنْتِجُوا ثَمَراً وَيَدُومَ ثَمَرُكُمْ، فَيُعْطِيَكُمُ الآبُ كُلَّ مَا تَطْلُبُونَهُ بِاسْمِي.

യൂയം മാം രോചിതവന്ത ഇതി ന, കിന്ത്വഹമേവ യുഷ്മാൻ രോചിതവാൻ യൂയം ഗത്വാ യഥാ ഫലാന്യുത്പാദയഥ താനി ഫലാനി ചാക്ഷയാണി ഭവന്തി, തദർഥം യുഷ്മാൻ ന്യജുനജം തസ്മാൻ മമ നാമ പ്രോച്യ പിതരം യത് കിഞ്ചിദ് യാചിഷ്യധ്വേ തദേവ സ യുഷ്മഭ്യം ദാസ്യതി|

١٧ 17 فَبِهَذَا أُوصِيكُمْ إِذَنْ: أَنْ تُحِبُّوا بَعْضُكُمْ بَعْضاً.

യൂയം പരസ്പരം പ്രീയധ്വമ് അഹമ് ഇത്യാജ്ഞാപയാമി|

١٨ 18 إِنْ أَبْغَضَكُمُ الْعَالَمُ، فَاعْلَمُوا أَنَّهُ قَدْ أَبْغَضَنِي مِنْ قَبْلِكُمْ.

ജഗതോ ലോകൈ ര്യുഷ്മാസു ഋതീയിതേഷു തേ പൂർവ്വം മാമേവാർത്തീയന്ത ഇതി യൂയം ജാനീഥ|

١٩ 19 لَوْ كُنْتُمْ مِنْ أَهْلِ الْعَالَمِ، لَكَانَ الْعَالَمُ يُحِبُّ أَهْلَهُ، وَلكِنْ لأَنَّكُمْ لَسْتُمْ مِنْ أَهْلِ الْعَالَمِ، بَلْ إِنِّي اخْتَرْتُكُمْ مِنْ وَسْطِ الْعَالَمِ، لِذَلِكَ يُبْغِضُكُمُ الْعَالَمُ.

യദി യൂയം ജഗതോ ലോകാ അഭവിഷ്യത തർഹി ജഗതോ ലോകാ യുഷ്മാൻ ആത്മീയാൻ ബുദ്ധ്വാപ്രേഷ്യന്ത; കിന്തു യൂയം ജഗതോ ലോകാ ന ഭവഥ, അഹം യുഷ്മാൻ അസ്മാജ്ജഗതോഽരോചയമ് ഏതസ്മാത് കാരണാജ്ജഗതോ ലോകാ യുഷ്മാൻ ഋതീയന്തേ|

٢٠ 20 اذْكُرُوا الْكَلِمَةَ الَّتِي قُلْتُهَا لَكُمْ: لَيْسَ عَبْدٌ أَعْظَمَ مِنْ سَيِّدِهِ. فَإِنْ كَانَ أَهْلُ الْعَالَمِ قَدِ اضْطَهَدُونِي، فَسَوْفَ يَضْطَهِدُونَكُمْ؛ وَإِنْ كَانُوا قَدْ عَمِلُوا بِكَلِمَتِي، فَسَوْفَ يَعْمَلُونَ بِكَلِمَتِكُمْ.

ദാസഃ പ്രഭോ ർമഹാൻ ന ഭവതി മമൈതത് പൂർവ്വീയം വാക്യം സ്മരത; തേ യദി മാമേവാതാഡയൻ തർഹി യുഷ്മാനപി താഡയിഷ്യന്തി, യദി മമ വാക്യം ഗൃഹ്ലന്തി തർഹി യുഷ്മാകമപി വാക്യം ഗ്രഹീഷ്യന്തി|

٢١ 21 وَلكِنَّهُمْ سَيَفْعَلُونَ هَذَا كُلَّهُ بِكُمْ مِنْ أَجْلِ اسْمِي، لأَنَّهُمْ لَا يَعْرِفُونَ الَّذِي أَرْسَلَنِي.

കിന്തു തേ മമ നാമകാരണാദ് യുഷ്മാൻ പ്രതി താദൃശം വ്യവഹരിഷ്യന്തി യതോ യോ മാം പ്രേരിതവാൻ തം തേ ന ജാനന്തി|

٢٢ 22 لَوْ لَمْ آتِ وَأُكَلِّمْهُمْ، لَمَا كَانَتْ لَهُمْ خَطِيئَةٌ؛ وَلكِنْ لَا عُذْرَ لَهُمُ الآنَ فِي خَطِيئَتِهِمْ.

തേഷാം സന്നിധിമ് ആഗത്യ യദ്യഹം നാകഥയിഷ്യം തർഹി തേഷാം പാപം നാഭവിഷ്യത് കിന്ത്വധുനാ തേഷാം പാപമാച്ഛാദയിതുമ് ഉപായോ നാസ്തി|

٢٣ 23 الَّذِي يُبْغِضُنِي، يُبْغِضُ أَبِي أَيْضاً.

യോ ജനോ മാമ് ഋതീയതേ സ മമ പിതരമപി ഋതീയതേ|

٢٤ 24 وَلَوْ لَمْ أَعْمَلْ بَيْنَهُمْ أَعْمَالاً لَمْ يَعْمَلْهَا أَحَدٌ غَيْرِي، لَمَا كَانَتْ لَهُمْ خَطِيئَةٌ. وَلكِنَّهُمْ أَبْغَضُونِي وَأَبْغَضُوا أَبِي، مَعَ أَنَّهُمْ رَأَوْا تِلْكَ الأَعْمَالَ.

യാദൃശാനി കർമ്മാണി കേനാപി കദാപി നാക്രിയന്ത താദൃശാനി കർമ്മാണി യദി തേഷാം സാക്ഷാദ് അഹം നാകരിഷ്യം തർഹി തേഷാം പാപം നാഭവിഷ്യത് കിന്ത്വധുനാ തേ ദൃഷ്ട്വാപി മാം മമ പിതരഞ്ചാർത്തീയന്ത|

٢٥ 25 وَقَدْ صَارَ ذلِكَ لِتَتِمَّ الْكَلِمَةُ الْمَكْتُوبَةُ فِي شَرِيعَتِهِمْ: أَبْغَضُونِي بِلا سَبَبٍ!

തസ്മാത് തേഽകാരണം മാമ് ഋതീയന്തേ യദേതദ് വചനം തേഷാം ശാസ്ത്രേ ലിഖിതമാസ്തേ തത് സഫലമ് അഭവത്|

٢٦ 26 وَعِنْدَمَا يَأْتِي الْمُعِينُ، الَّذِي سَأُرْسِلُهُ لَكُمْ مِنْ عِنْدِ الآبِ، رُوحُ الْحَقِّ الَّذِي يَنْبَثِقُ مِنَ الآبِ، فَهُوَ يَشْهَد لِي،

കിന്തു പിതു ർനിർഗതം യം സഹായമർഥാത് സത്യമയമ് ആത്മാനം പിതുഃ സമീപാദ് യുഷ്മാകം സമീപേ പ്രേഷയിഷ്യാമി സ ആഗത്യ മയി പ്രമാണം ദാസ്യതി|

٢٧ 27 وَتَشْهَدون لِي أَنْتُمْ أَيْضاً، لأَنَّكُمْ مَعِي مِنَ الْبَدَايَةِ.

യൂയം പ്രഥമമാരഭ്യ മയാ സാർദ്ധം തിഷ്ഠഥ തസ്മാദ്ധേതോ ര്യൂയമപി പ്രമാണം ദാസ്യഥ|