أعمال 6

١ 1 وَإِذْ تَكَاثَرَ التَّلامِيذُ فِي تِلْكَ الأَيَّامِ، احْتَجَّ الْيَهُودُ الْيُونَانِيُّونَ عَلَى الْعِبْرَانِيِّينَ، لأَنَّ أَرَامِلَهُمْ لَمْ يَكُنَّ يَحْصُلْنَ عَلَى نَصِيبٍ مِنَ الإِعَانَاتِ الْيَوْمِيَّةِ.

തസ്മിൻ സമയേ ശിഷ്യാണാം ബാഹുല്യാത് പ്രാത്യഹികദാനസ്യ വിശ്രാണനൈ ർഭിന്നദേശീയാനാം വിധവാസ്ത്രീഗണ ഉപേക്ഷിതേ സതി ഇബ്രീയലോകൈഃ സഹാന്യദേശീയാനാം വിവാദ ഉപാതിഷ്ഠത്|

٢ 2 فَدَعَا الرُّسُلُ الاثْنَا عَشَرَ جَمَاعَةَ التَّلامِيذِ وَقَالُوا لَهُمْ: «لا يَصِحُّ أَنْ نَتْرُكَ نَحْنُ كَلِمَةَ اللهِ لِنَقُومَ بِتَوْزِيعِ الإِعَانَاتِ!

തദാ ദ്വാദശപ്രേരിതാഃ സർവ്വാൻ ശിഷ്യാൻ സംഗൃഹ്യാകഥയൻ ഈശ്വരസ്യ കഥാപ്രചാരം പരിത്യജ്യ ഭോജനഗവേഷണമ് അസ്മാകമ് ഉചിതം നഹി|

٣ 3 فَاخْتَارُوا، أَيُّهَا الإِخْوَةُ، سَبْعَةَ رِجَالٍ مِنْكُمْ، لَهُمْ شَهَادَةٌ حَسَنَةٌ، مُمْتَلِئِينَ مِنَ الرُّوحِ الْقُدُسِ وَالْحِكْمَةِ، فَنُعَيِّنَهُمْ لِيَقُومُوا بِهذِهِ الْمُهِمَّةِ.

അതോ ഹേ ഭ്രാതൃഗണ വയമ് ഏതത്കർമ്മണോ ഭാരം യേഭ്യോ ദാതും ശക്നുമ ഏതാദൃശാൻ സുഖ്യാത്യാപന്നാൻ പവിത്രേണാത്മനാ ജ്ഞാനേന ച പൂർണാൻ സപ്പ്രജനാൻ യൂയം സ്വേഷാം മധ്യേ മനോനീതാൻ കുരുത,

٤ 4 أَمَّا نَحْنُ، فَنُدَاوِمُ عَلَى الصَّلاةِ وَخِدْمَةِ الْكَلِمَةِ».

കിന്തു വയം പ്രാർഥനായാം കഥാപ്രചാരകർമ്മണി ച നിത്യപ്രവൃത്താഃ സ്ഥാസ്യാമഃ|

٥ 5 فَاسْتَحْسَنَتِ الْجَمَاعَةُ كُلُّهَا هَذَا الرَّأْيَ؛ وَوَقَعَ الاخْتِيَارُ عَلَى اسْتِفَانُوسَ، وَهُوَ رَجُلٌ مَمْلُوءٌ مِنَ الإِيمَانِ وَالرُّوحِ الْقُدُسِ، وَفِيلِبُّسَ، وَبُرُوخُورُسَ، وَنِيكَانُورَ، وَتِيمُونَ، وَبَرْمِينَاسَ، وَنِيقُولاوُسَ الأَنْطَاكِيِّ الْمُتَهَوِّدِ.

ഏതസ്യാം കഥായാം സർവ്വേ ലോകാഃ സന്തുഷ്ടാഃ സന്തഃ സ്വേഷാം മധ്യാത് സ്തിഫാനഃ ഫിലിപഃ പ്രഖരോ നികാനോർ തീമൻ പർമ്മിണാ യിഹൂദിമതഗ്രാഹീ-ആന്തിയഖിയാനഗരീയോ നികലാ ഏതാൻ പരമഭക്താൻ പവിത്രേണാത്മനാ പരിപൂർണാൻ സപ്ത ജനാൻ

٦ 6 وَقَدَّمَوهُمْ لِلرُّسُلِ، فَصَلُّوا وَوَضَعُوا أَيْدِيَهُمْ عَلَيْهِمْ.

പ്രേരിതാനാം സമക്ഷമ് ആനയൻ, തതസ്തേ പ്രാർഥനാം കൃത്വാ തേഷാം ശിരഃസു ഹസ്താൻ ആർപയൻ|

٧ 7 فَزَادَتْ كَلِمَةُ اللهِ انْتِشَاراً، وَتَكَاثَرَ عَدَدُ التَّلامِيذِ فِي أُورُشَلِيمَ، وَأَطَاعَ الإِيمَانَ مَجْمُوعَةٌ كَبِيرَةٌ مِنَ الْكَهَنَةِ.

അപരഞ്ച ഈശ്വരസ്യ കഥാ ദേശം വ്യാപ്നോത് വിശേഷതോ യിരൂശാലമി നഗരേ ശിഷ്യാണാം സംഖ്യാ പ്രഭൂതരൂപേണാവർദ്ധത യാജകാനാം മധ്യേപി ബഹവഃ ഖ്രീഷ്ടമതഗ്രാഹിണോഽഭവൻ|

٨ 8 وَإِذْ كَانَ اسْتِفَانُوسُ مَمْلُوءاً بِالإِيمَانِ وَالْقُوَّةِ، كَانَ يَعْمَلُ عَجَائِبَ وَمُعْجِزَاتٍ عَظِيمَةً بَيْنَ الشَّعْبِ.

സ്തിഫാനോ വിശ്വാസേന പരാക്രമേണ ച പരിപൂർണഃ സൻ ലോകാനാം മധ്യേ ബഹുവിധമ് അദ്ഭുതമ് ആശ്ചര്യ്യം കർമ്മാകരോത്|

٩ 9 فَعَارَضَهُ بَعْضُ الْمُنْتَمِينَ إِلَى جَمَاعَةِ الْعَبِيدِ الْمُحَرَّرِينَ، يُسَانِدُهُمْ بَعْضُ الْيَهُودِ مِنَ الْقَيْرَوَانِ وَالإِسْكَنْدَرِيَّةِ، وَغَيْرُهُمْ مِنْ مُقَاطَعَتَيْ كِيلِيكِيَّا وَآسِيَّا، وَأَخَذُوا يُجَادِلُونَهُ.

തേന ലിബർത്തിനീയനാമ്നാ വിഖ്യാതസങ്ഘസ്യ കതിപയജനാഃ കുരീണീയസികന്ദരീയ-കിലികീയാശീയാദേശീയാഃ കിയന്തോ ജനാശ്ചോത്ഥായ സ്തിഫാനേന സാർദ്ധം വ്യവദന്ത|

١٠ 10 وَلَكِنَّهُمْ لَمْ يَتَمَكَّنُوا مِنْ مُقَاوَمَةِ حِكْمَتِهِ وَالرُّوحِ الَّذِي كَانَ يَتَكَلَّمُ بِهِ.

കിന്തു സ്തിഫാനോ ജ്ഞാനേന പവിത്രേണാത്മനാ ച ഈദൃശീം കഥാം കഥിതവാൻ യസ്യാസ്തേ ആപത്തിം കർത്തും നാശക്നുവൻ|

١١ 11 فَمَا كَانَ مِنْهُمْ إِلّا أَنْ دَفَعُوا رِشْوَةً لِبَعْضِ الأَشْخَاصِ لِيَقُولُوا: «سَمِعْنَا إِسْتِفَانُوسَ يَتَكَلَّمُ كُفْرَاً عَلَى مُوسَى وَعَلَى اللهِ!»

പശ്ചാത് തൈ ർലോഭിതാഃ കതിപയജനാഃ കഥാമേനാമ് അകഥയൻ, വയം തസ്യ മുഖതോ മൂസാ ഈശ്വരസ്യ ച നിന്ദാവാക്യമ് അശ്രൗഷ്മ|

١٢ 12 فَأَثَارَتْ هَذِهِ التُّهْمَةُ الشَّعْبَ وَالشُّيُوخَ وَالْكَتَبَةَ عَلَى اسْتِفَانُوسَ، فَأَلْقَوْا الْقَبْضَ عَلَيْهِ وَجَاءُوا بِهِ إِلَى الْمَجْلِسِ،

തേ ലോകാനാം ലോകപ്രാചീനാനാമ് അധ്യാപകാനാഞ്ച പ്രവൃത്തിം ജനയിത്വാ സ്തിഫാനസ്യ സന്നിധിമ് ആഗത്യ തം ധൃത്വാ മഹാസഭാമധ്യമ് ആനയൻ|

١٣ 13 وَأَقَامُوا عَلَيْهِ شُهُودَ زُورٍ ادَّعَوْا أَنَّهُ: «لا يَكُفُّ عَنِ التَّعَرُّضِ بِكَلامِهِ لِلْهَيْكَلِ الْمُقَدَّسِ وَلِلشَّرِيعَةِ

തദനന്തരം കതിപയജനേഷു മിഥ്യാസാക്ഷിഷു സമാനീതേഷു തേഽകഥയൻ ഏഷ ജന ഏതത്പുണ്യസ്ഥാനവ്യവസ്ഥയോ ർനിന്ദാതഃ കദാപി ന നിവർത്തതേ|

١٤ 14 فَقَدْ سَمِعْنَاهُ يَقُولُ إِنَّ يَسُوعَ النَّاصِرِيَّ سَيَهْدِمُ هَذَا الْهَيْكَلَ وَيُغَيِّرُ الطُّقُوسَ الَّتِي تَسَلَّمْنَاهَا مِنْ مُوسَى».

ഫലതോ നാസരതീയയീശുഃ സ്ഥാനമേതദ് ഉച്ഛിന്നം കരിഷ്യതി മൂസാസമർപിതമ് അസ്മാകം വ്യവഹരണമ് അന്യരൂപം കരിഷ്യതി തസ്യൈതാദൃശീം കഥാം വയമ് അശൃണുമ|

١٥ 15 فَلَمَّا نَظَرَ إِلَيْهِ جَمِيعُ الْحَاضِرِينَ فِي الْمَجْلِسِ رَأَوْا وَجْهَهُ كَأَنَّهُ وَجْهُ مَلاكٍ.

തദാ മഹാസഭാസ്ഥാഃ സർവ്വേ തം പ്രതി സ്ഥിരാം ദൃഷ്ടിം കൃത്വാ സ്വർഗദൂതമുഖസദൃശം തസ്യ മുഖമ് അപശ്യൻ|