رُؤيا 7

١ 1 وَبَعْدَ هَذَا رَأَيْتُ أَرْبَعَةَ مَلَائِكَةٍ وَاقِفِينَ عَلَى أَرْبَعِ زَوَايَا ٱلْأَرْضِ، مُمْسِكِينَ أَرْبَعَ رِيَاحِ ٱلْأَرْضِ لِكَيْ لَا تَهُبَّ رِيحٌ عَلَى ٱلْأَرْضِ، وَلَا عَلَى ٱلْبَحْرِ، وَلَا عَلَى شَجَرَةٍ مَا.

इसेरां पत्ती मीं दुनियारे च़ेव्रे कूनन पुड़ च़ेव्र स्वर्गदूत खड़े लाए। तैन स्वर्गदूतन दुनियाई मां आफत फैलेइतां नुकसान पुज़ानेरे लेइ परमेशरे करां अधिकार हासिल कियोरो थियो, चाए धेरती पुड़ या समुन्द्रे पुड़। तैनेईं दुनियारे च़ेव्रे कूनन करां हवान ठेमतां रख्खी ताके धेरतली, या समुद्र, या कोन्ची बुटे पुड़, हवां न च़ले। ते मीं अक होरो स्वर्गदूत पूर्बेरां एइतो लाव। तैस कां अक महोर थी ज़ै हमेशा ज़ींते परमेशरेरे तरफां थी। तैने च़ेव्रे स्वर्गदूतन सेइं ज़ोरे सेइं ज़ोवं:

٢ 2 وَرَأَيْتُ مَلَاكًا آخَرَ طَالِعًا مِنْ مَشْرِقِ ٱلشَّمْسِ مَعَهُ خَتْمُ ٱللهِ ٱلْحَيِّ، فَنَادَى بِصَوْتٍ عَظِيمٍ إِلَى ٱلْمَلَائِكَةِ ٱلْأَرْبَعَةِ، ٱلَّذِينَ أُعْطُوا أَنْ يَضُرُّوا ٱلْأَرْضَ وَٱلْبَحْرَ،

٣ 3 قَائِلًا: «لَا تَضُرُّوا ٱلْأَرْضَ وَلَا ٱلْبَحْرَ وَلَا ٱلْأَشْجَارَ، حَتَّى نَخْتِمَ عَبِيدَ إِلَهِنَا عَلَى جِبَاهِهِمْ».

“ज़ांतगर अस अपने परमेशरेरे दासां केरे कुपाए पुड़ मोहर न लाम तांतगर तैना आफतां तैन पुड़ न एजन, ते धेरतली, समुन्द्र ते कने बुटन नुकसान न पुज़ान।”

٤ 4 وَسَمِعْتُ عَدَدَ ٱلْمَخْتُومِينَ مِئَةً وَأَرْبَعَةً وَأَرْبَعِينَ أَلْفًا، مَخْتُومِينَ مِنْ كُلِّ سِبْطٍ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ:

ते ज़ैन पुड़ मोहर कीजेई, मीं तैन केरि गिनती शुनी, कि इस्राएलेरी खानदानेरे गोट्लन मरां अक लख चुरतैली हज़ारन पुड़ महोर कीजेई।

٥ 5 مِنْ سِبْطِ يَهُوذَا ٱثْنَا عَشَرَ أَلْفَ مَخْتُومٍ. مِنْ سِبْطِ رَأُوبِينَ ٱثْنَا عَشَرَ أَلْفَ مَخْتُومٍ. مِنْ سِبْطِ جَادَ ٱثْنَا عَشَرَ أَلْفَ مَخْتُومٍ.

यहूदारे गोट्लन मरां 12 हज़ारन पुड़ मोहर लाई, रूबेनेरे गोत्रे मरां 12 हज़ारन पुड़; गादेरे गोत्रे मरां 12 हज़ारन पुड़।

٦ 6 مِنْ سِبْطِ أَشِيرَ ٱثْنَا عَشَرَ أَلْفَ مَخْتُومٍ. مِنْ سِبْطِ نَفْتَالِي ٱثْنَا عَشَرَ أَلْفَ مَخْتُومٍ. مِنْ سِبْطِ مَنَسَّى ٱثْنَا عَشَرَ أَلْفَ مَخْتُومٍ.

अशेरेरे गोट्लेरे मरां 12 हज़ारन पुड़; नप्तालेरे गोत्रे मरां 12 हज़ारन पुड़; मनश्शेरे गोत्रे मरां 12 हज़ारन पुड़।

٧ 7 مِنْ سِبْطِ شَمْعُونَ ٱثْنَا عَشَرَ أَلْفَ مَخْتُومٍ. مِنْ سِبْطِ لَاوِي ٱثْنَا عَشَرَ أَلْفَ مَخْتُومٍ. مِنْ سِبْطِ يَسَّاكَرَ ٱثْنَا عَشَرَ أَلْفَ مَخْتُومٍ.

शमौनेरे गोत्रे मरां 12 हज़ारन पुड़; लेवेरे गोत्रे मरां 12 हज़ारन पुड़; इस्साकारेरे गोत्रे मरां 12 हज़ारन पुड़।

٨ 8 مِنْ سِبْطِ زَبُولُونَ ٱثْنَا عَشَرَ أَلْفَ مَخْتُومٍ. مِنْ سِبْطِ يُوسُفَ ٱثْنَا عَشَرَ أَلْفَ مَخْتُومٍ. مِنْ سِبْطِ بِنْيَامِينَ ٱثْنَا عَشَرَ أَلْفَ مَخْتُومٍ.

जबूलूनेरे गोत्ररे मरां 12 हज़ारन पुड़; यूसुफेरे गोत्रे मरां 12 हज़ारन पुड़, बिन्यामीनेरे गोत्रे मरां 12 हज़ारन पुड़ मोहर लाई जेई।

٩ 9 بَعْدَ هَذَا نَظَرْتُ وَإِذَا جَمْعٌ كَثِيرٌ لَمْ يَسْتَطِعْ أَحَدٌ أَنْ يَعُدَّهُ، مِنْ كُلِّ ٱلْأُمَمِ وَٱلْقَبَائِلِ وَٱلشُّعُوبِ وَٱلْأَلْسِنَةِ، وَاقِفُونَ أَمَامَ ٱلْعَرْشِ وَأَمَامَ ٱلْخَرُوفِ، مُتَسَرْبِلِينَ بِثِيَابٍ بِيضٍ وَفِي أَيْدِيهِمْ سَعَفُ ٱلنَّخْلِ

इसेरां पत्ती मीं मैन्हु केरि भीड़ लाई ज़ैस कोई गेनि न थियो बटतो। तैना हर कुले मरां, हर कौमी मरां, ते हर भाषाई मरां ओरे थिये। तैना तखतेरे ते गबड़ेरे सामने खड़े थिये। तैनेईं छ़ित्तां लिगड़ां लोरो थियां, ते सैभेईं अपने हथ्थन मां तैसेरे आदरारे निशानेरे रूपां मां खजूरेरी डैलड़ी घिन्तां थिये।

١٠ 10 وَهُمْ يَصْرُخُونَ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ قَائِلِينَ: «ٱلْخَلَاصُ لِإِلَهِنَا ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلْعَرْشِ وَلِلْخَرُوفِ».

ते तैना लोक बड़े ज़ोरे सेइं ज़ोती थिये, “मुक्तरे लेइ इश्शे परमेशरेरू ज़ै तखते पुड़ बिशोरोए, ते गबड़ेरू जयजयकार भोए।”

١١ 11 وَجَمِيعُ ٱلْمَلَائِكَةِ كَانُوا وَاقِفِينَ حَوْلَ ٱلْعَرْشِ، وَٱلشُّيُوخِ وَٱلْحَيَوَانَاتِ ٱلْأَرْبَعَةِ، وَخَرُّوا أَمَامَ ٱلْعَرْشِ عَلَى وُجُوهِهِمْ وَسَجَدُوا لِلهِ

ते सारे स्वर्गदूत ज़ैना तखतेरे च़ेव्रे पासन ते बुज़ुर्गां केरे च़ेव्रे पासन थिये ते च़ेव्रे प्रेणेईं तैनेईं मथ्थो टेको, ते परमेशरे कां मथ्थो टेकतां ज़ोवं,

١٢ 12 قَائِلِينَ: «آمِينَ! ٱلْبَرَكَةُ وَٱلْمَجْدُ وَٱلْحِكْمَةُ وَٱلشُّكْرُ وَٱلْكَرَامَةُ وَٱلْقُدْرَةُ وَٱلْقُوَّةُ لِإِلَهِنَا إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ. آمِينَ!». (aiōn g165)

“आमीन, इश्शे परमेशरेरी स्तुति, ते महिमा, ते ज्ञान, ते शुक्र ते आदर, ते समर्थ, ते शक्ति हमेशा बनोरी राए। आमीन।” (aiōn g165)

١٣ 13 وَأجَابَ وَاحِدٌ مِنَ ٱلشُّيُوخِ قَائِلًا لِي: «هَؤُلَاءِ ٱلْمُتَسَرْبِلُونَ بِٱلثِّيَابِ ٱلْبِيضِ، مَنْ هُمْ؟ وَمِنْ أَيْنَ أَتَوْا؟».

इन गल्लन पुड़ बुज़ुर्गन मरां एक्के मीं सेइं ज़ोवं; “इना छ़ित्तां लिगड़ां लेइतां कौन? ते कोट्ठां ओरेन?”

١٤ 14 فَقُلْتُ لَهُ: «يَا سَيِّدُ، أَنْتَ تَعْلَمُ». فَقَالَ لِي: «هَؤُلَاءِ هُمُ ٱلَّذِينَ أَتَوْا مِنَ ٱلضِّيقَةِ ٱلْعَظِيمَةِ، وَقَدْ غَسَّلُوا ثِيَابَهُمْ وَبَيَّضُوا ثِيَابَهُمْ فِي دَمِ ٱلْخَرُوفِ

मीं तैस सेइं ज़ोवं; “हे मालिक, तूए ज़ानतस।” तैने मीं सेइं ज़ोवं; “इना तैना आन, ज़ैना तैस बड़े मुसीबती मरां निसोरेन; तैनेईं अपना लिगड़ां गबड़ेरे खूने सेइं धोइतां छ़ित्तां केरन, ज़ेसेरो मतलब तैन केरे पाप दूर किये।”

١٥ 15 مِنْ أَجْلِ ذَلِكَ هُمْ أَمَامَ عَرْشِ ٱللهِ، وَيَخْدِمُونَهُ نَهَارًا وَلَيْلًا فِي هَيْكَلِهِ، وَٱلْجَالِسُ عَلَى ٱلْعَرْشِ يَحِلُّ فَوْقَهُمْ.

“एल्हेरेलेइ तैना परमेशरेरे तखतेरे सामनेन, ते तैसेरे मन्दरे मां रात दिहाड़ी तैसेरी सेवा केरतन; ते ज़ै तखते पुड़ बिशोरोए, तै तैन मां रालो ते तैन केरि रक्षा केरेलो।

١٦ 16 لَنْ يَجُوعُوا بَعْدُ، وَلَنْ يَعْطَشُوا بَعْدُ، وَلَا تَقَعُ عَلَيْهِمِ ٱلشَّمْسُ وَلَا شَيْءٌ مِنَ ٱلْحَرِّ،

ते तैना फिरी ढ्लुखोरे ते ट्लिशोरे न भोले: ते तैना दिहाड़े सेइं ते कोन्ची भी गेरमी सेइं न फुकोले।

١٧ 17 لِأَنَّ ٱلْخَرُوفَ ٱلَّذِي فِي وَسَطِ ٱلْعَرْشِ يَرْعَاهُمْ، وَيَقْتَادُهُمْ إِلَى يَنَابِيعِ مَاءٍ حَيَّةٍ، وَيَمْسَحُ ٱللهُ كُلَّ دَمْعَةٍ مِنْ عُيُونِهِمْ».

किजोकि गबड़ू ज़ैन तखतेरे मझ़ाटे, तैन केरि रखवाली केरेलू; ते तैन लोकन ज़िन्दगरे पैनी कां नेलू, ते परमेशर तैन केरे एछ़्छ़ी केरां सब ऐंखरू पुछ़ेलो।”