رُؤيا 4
| بَعْدَ هَذَا نَظَرْتُ وَإِذَا بَابٌ مَفْتُوحٌ فِي ٱلسَّمَاءِ، وَٱلصَّوْتُ ٱلْأَوَّلُ ٱلَّذِي سَمِعْتُهُ كَبُوقٍ يَتَكَلَّمُ مَعِي قَائِلًا: «ٱصْعَدْ إِلَى هُنَا فَأُرِيَكَ مَا لَا بُدَّ أَنْ يَصِيرَ بَعْدَ هَذَا». | ١ 1 |
ତତଃ ପରଂ ମଯା ଦୃଷ୍ଟିପାତଂ କୃତ୍ୱା ସ୍ୱର୍ଗେ ମୁକ୍ତଂ ଦ୍ୱାରମ୍ ଏକଂ ଦୃଷ୍ଟଂ ମଯା ସହଭାଷମାଣସ୍ୟ ଚ ଯସ୍ୟ ତୂରୀୱାଦ୍ୟତୁଲ୍ୟୋ ରୱଃ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ଶ୍ରୁତଃ ସ ମାମ୍ ଅୱୋଚତ୍ ସ୍ଥାନମେତଦ୍ ଆରୋହଯ, ଇତଃ ପରଂ ଯେନ ଯେନ ଭୱିତୱ୍ୟଂ ତଦହଂ ତ୍ୱାଂ ଦର୍ଶଯିଷ୍ୟେ|
| وَلِلْوَقْتِ صِرْتُ فِي ٱلرُّوحِ، وَإِذَا عَرْشٌ مَوْضُوعٌ فِي ٱلسَّمَاءِ، وَعَلَى ٱلْعَرْشِ جَالِسٌ. | ٢ 2 |
ତେନାହଂ ତତ୍କ୍ଷଣାଦ୍ ଆତ୍ମାୱିଷ୍ଟୋ ଭୂତ୍ୱା ଽପଶ୍ୟଂ ସ୍ୱର୍ଗେ ସିଂହାସନମେକଂ ସ୍ଥାପିତଂ ତତ୍ର ସିଂହାସନେ ଏକୋ ଜନ ଉପୱିଷ୍ଟୋ ଽସ୍ତି|
| وَكَانَ ٱلْجَالِسُ فِي ٱلْمَنْظَرِ شِبْهَ حَجَرِ ٱلْيَشْبِ وَٱلْعَقِيقِ، وَقَوْسُ قُزَحَ حَوْلَ ٱلْعَرْشِ فِي ٱلْمَنْظَرِ شِبْهُ ٱلزُّمُرُّدِ. | ٣ 3 |
ସିଂହାସନେ ଉପୱିଷ୍ଟସ୍ୟ ତସ୍ୟ ଜନସ୍ୟ ରୂପଂ ସୂର୍ୟ୍ୟକାନ୍ତମଣେଃ ପ୍ରୱାଲସ୍ୟ ଚ ତୁଲ୍ୟଂ ତତ୍ ସିଂହାସନଞ୍ଚ ମରକତମଣିୱଦ୍ରୂପୱିଶିଷ୍ଟେନ ମେଘଧନୁଷା ୱେଷ୍ଟିତଂ|
| وَحَوْلَ ٱلْعَرْشِ أَرْبَعَةٌ وَعِشْرُونَ عَرْشًا. وَرَأَيْتُ عَلَى ٱلْعُرُوشِ أَرْبَعَةً وَعِشْرِينَ شَيْخًا جَالِسِينَ مُتَسَرْبِلِينَ بِثِيَابٍ بِيضٍ، وَعَلَى رُؤُوسِهِمْ أَكَالِيلُ مِنْ ذَهَبٍ. | ٤ 4 |
ତସ୍ୟ ସିଂହାସନେ ଚତୁର୍ଦିକ୍ଷୁ ଚତୁର୍ୱିଂଶତିସିଂହାସନାନି ତିଷ୍ଠନ୍ତି ତେଷୁ ସିଂହାସନେଷୁ ଚତୁର୍ୱିଂଶତି ପ୍ରାଚୀନଲୋକା ଉପୱିଷ୍ଟାସ୍ତେ ଶୁଭ୍ରୱାସଃପରିହିତାସ୍ତେଷାଂ ଶିରାଂସି ଚ ସୁୱର୍ଣକିରୀଟୈ ର୍ଭୂଷିତାନି|
| وَمِنَ ٱلْعَرْشِ يَخْرُجُ بُرُوقٌ وَرُعُودٌ وَأَصْوَاتٌ. وَأَمَامَ ٱلْعَرْشِ سَبْعَةُ مَصَابِيحِ نَارٍ مُتَّقِدَةٌ، هِيَ سَبْعَةُ أَرْوَاحِ ٱللهِ. | ٥ 5 |
ତସ୍ୟ ସିଂହାସନସ୍ୟ ମଧ୍ୟାତ୍ ତଡିତୋ ରୱାଃ ସ୍ତନିତାନି ଚ ନିର୍ଗଚ୍ଛନ୍ତି ସିଂହାସନସ୍ୟାନ୍ତିକେ ଚ ସପ୍ତ ଦୀପା ଜ୍ୱଲନ୍ତି ତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସପ୍ତାତ୍ମାନଃ|
| وَقُدَّامَ ٱلْعَرْشِ بَحْرُ زُجَاجٍ شِبْهُ ٱلْبَلُّورِ. وَفِي وَسَطِ ٱلْعَرْشِ وَحَوْلَ ٱلْعَرْشِ أَرْبَعَةُ حَيَوَانَاتٍ مَمْلُوَّةٌ عُيُونًا مِنْ قُدَّامٍ وَمِنْ وَرَاءٍ: | ٦ 6 |
ଅପରଂ ସିଂହାସନସ୍ୟାନ୍ତିକେ ସ୍ଫଟିକତୁଲ୍ୟଃ କାଚମଯୋ ଜଲାଶଯୋ ୱିଦ୍ୟତେ, ଅପରମ୍ ଅଗ୍ରତଃ ପଶ୍ଚାଚ୍ଚ ବହୁଚକ୍ଷୁଷ୍ମନ୍ତଶ୍ଚତ୍ୱାରଃ ପ୍ରାଣିନଃ ସିଂହସନସ୍ୟ ମଧ୍ୟେ ଚତୁର୍ଦିକ୍ଷୁ ଚ ୱିଦ୍ୟନ୍ତେ|
| وَٱلْحَيَوَانُ ٱلْأَوَّلُ شِبْهُ أَسَدٍ، وَٱلْحَيَوَانُ ٱلثَّانِي شِبْهُ عِجْلٍ، وَٱلْحَيَوَانُ ٱلثَّالِثُ لَهُ وَجْهٌ مِثْلُ وَجْهِ إِنْسَانٍ، وَٱلْحَيَوَانُ ٱلرَّابِعُ شِبْهُ نَسْرٍ طَائِرٍ. | ٧ 7 |
ତେଷାଂ ପ୍ରଥମଃ ପ୍ରାଣୀ ସିଂହାକାରୋ ଦ୍ୱିତୀଯଃ ପ୍ରାଣୀ ଗୋୱାତ୍ସାକାରସ୍ତୃତୀଯଃ ପ୍ରାଣୀ ମନୁଷ୍ୟୱଦ୍ୱଦନୱିଶିଷ୍ଟଶ୍ଚତୁର୍ଥଶ୍ଚ ପ୍ରାଣୀ ଉଡ୍ଡୀଯମାନକୁରରୋପମଃ|
| وَٱلْأَرْبَعَةُ ٱلْحَيَوَانَاتُ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهَا سِتَّةُ أَجْنِحَةٍ حَوْلَهَا، وَمِنْ دَاخِلٍ مَمْلُوَّةٌ عُيُونًا، وَلَا تَزَالُ نَهَارًا وَلَيْلًا قَائِلَةً: «قُدُّوسٌ، قُدُّوسٌ، قُدُّوسٌ، ٱلرَّبُّ ٱلْإِلَهُ ٱلْقَادِرُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ، ٱلَّذِي كَانَ وَٱلْكَائِنُ وَٱلَّذِي يَأْتِي». | ٨ 8 |
ତେଷାଂ ଚତୁର୍ଣାମ୍ ଏକୈକସ୍ୟ ପ୍ରାଣିନଃ ଷଟ୍ ପକ୍ଷାଃ ସନ୍ତି ତେ ଚ ସର୍ୱ୍ୱାଙ୍ଗେଷ୍ୱଭ୍ୟନ୍ତରେ ଚ ବହୁଚକ୍ଷୁର୍ୱିଶିଷ୍ଟାଃ, ତେ ଦିୱାନିଶଂ ନ ୱିଶ୍ରାମ୍ୟ ଗଦନ୍ତି ପୱିତ୍ରଃ ପୱିତ୍ରଃ ପୱିତ୍ରଃ ସର୍ୱ୍ୱଶକ୍ତିମାନ୍ ୱର୍ତ୍ତମାନୋ ଭୂତୋ ଭୱିଷ୍ୟଂଶ୍ଚ ପ୍ରଭୁଃ ପରମେଶ୍ୱରଃ|
| وَحِينَمَا تُعْطِي ٱلْحَيَوَانَاتُ مَجْدًا وَكَرَامَةً وَشُكْرًا لِلْجَالِسِ عَلَى ٱلْعَرْشِ، ٱلْحَيِّ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ، (aiōn g165) | ٩ 9 |
ଇତ୍ଥଂ ତୈଃ ପ୍ରାଣିଭିସ୍ତସ୍ୟାନନ୍ତଜୀୱିନଃ ସିଂହାସନୋପୱିଷ୍ଟସ୍ୟ ଜନସ୍ୟ ପ୍ରଭାୱେ ଗୌରୱେ ଧନ୍ୟୱାଦେ ଚ ପ୍ରକୀର୍ତ୍ତିତେ (aiōn g165)
| يَخِرُّ ٱلْأَرْبَعَةُ وَٱلْعِشْرُونَ شَيْخًا قُدَّامَ ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلْعَرْشِ، وَيَسْجُدُونَ لِلْحَيِّ إِلَى أَبَدِ ٱلْآبِدِينَ، وَيَطْرَحُونَ أَكَالِيلَهُمْ أَمَامَ ٱلْعَرْشِ قَائِلِينَ: (aiōn g165) | ١٠ 10 |
ତେ ଚତୁର୍ୱିଂଶତିପ୍ରାଚୀନା ଅପି ତସ୍ୟ ସିଂହାସନୋପୱିଷ୍ଟସ୍ୟାନ୍ତିକେ ପ୍ରଣିନତ୍ୟ ତମ୍ ଅନନ୍ତଜୀୱିନଂ ପ୍ରଣମନ୍ତି ସ୍ୱୀଯକିରୀଟାଂଶ୍ଚ ସିଂହାସନସ୍ୟାନ୍ତିକେ ନିକ୍ଷିପ୍ୟ ୱଦନ୍ତି, (aiōn g165)
| «أَنْتَ مُسْتَحِقٌّ أَيُّهَا ٱلرَّبُّ أَنْ تَأْخُذَ ٱلْمَجْدَ وَٱلْكَرَامَةَ وَٱلْقُدْرَةَ، لِأَنَّكَ أَنْتَ خَلَقْتَ كُلَّ ٱلْأَشْيَاءِ، وَهِيَ بِإِرَادَتِكَ كَائِنَةٌ وَخُلِقَتْ». | ١١ 11 |
ହେ ପ୍ରଭୋ ଈଶ୍ୱରାସ୍ମାକଂ ପ୍ରଭାୱଂ ଗୌରୱଂ ବଲଂ| ତ୍ୱମେୱାର୍ହସି ସମ୍ପ୍ରାପ୍ତୁଂ ଯତ୍ ସର୍ୱ୍ୱଂ ସସୃଜେ ତ୍ୱଯା| ତୱାଭିଲାଷତଶ୍ଚୈୱ ସର୍ୱ୍ୱଂ ସମ୍ଭୂଯ ନିର୍ମ୍ମମେ||
