رُؤيا 6
| وَنَظَرْتُ لَمَّا فَتَحَ ٱلْخَرُوفُ وَاحِدًا مِنَ ٱلْخُتُومِ ٱلسَّبْعَةِ، وَسَمِعْتُ وَاحِدًا مِنَ ٱلْأَرْبَعَةِ ٱلْحَيَوَانَاتِ قَائِلًا كَصَوْتِ رَعْدٍ: «هَلُمَّ وَٱنْظُرْ!». | ١ 1 |
ଅନନ୍ତରଂ ମଯି ନିରୀକ୍ଷମାଣେ ମେଷଶାୱକେନ ତାସାଂ ସପ୍ତମୁଦ୍ରାଣାମ୍ ଏକା ମୁଦ୍ରା ମୁକ୍ତା ତତସ୍ତେଷାଂ ଚତୁର୍ଣାମ୍ ଏକସ୍ୟ ପ୍ରାଣିନ ଆଗତ୍ୟ ପଶ୍ୟେତିୱାଚକୋ ମେଘଗର୍ଜନତୁଲ୍ୟୋ ରୱୋ ମଯା ଶ୍ରୁତଃ|
| فَنَظَرْتُ، وَإِذَا فَرَسٌ أَبْيَضُ، وَٱلْجَالِسُ عَلَيْهِ مَعَهُ قَوْسٌ، وَقَدْ أُعْطِيَ إِكْلِيلًا، وَخَرَجَ غَالِبًا وَلِكَيْ يَغْلِبَ. | ٢ 2 |
ତତଃ ପରମ୍ ଏକଃ ଶୁକ୍ଲାଶ୍ଚୋ ଦୃଷ୍ଟଃ, ତଦାରୂଢୋ ଜନୋ ଧନୁ ର୍ଧାରଯତି ତସ୍ମୈ ଚ କିରୀଟମେକମ୍ ଅଦାଯି ତତଃ ସ ପ୍ରଭୱନ୍ ପ୍ରଭୱିଷ୍ୟଂଶ୍ଚ ନିର୍ଗତୱାନ୍|
| وَلَمَّا فَتَحَ ٱلْخَتْمَ ٱلثَّانِيَ، سَمِعْتُ ٱلْحَيَوَانَ ٱلثَّانِيَ قَائِلًا: «هَلُمَّ وَٱنْظُرْ!» | ٣ 3 |
ଅପରଂ ଦ୍ୱିତୀଯମୁଦ୍ରାଯାଂ ତେନ ମୋଚିତାଯାଂ ଦ୍ୱିତୀଯସ୍ୟ ପ୍ରାଣିନ ଆଗତ୍ୟ ପଶ୍ୟେତି ୱାକ୍ ମଯା ଶ୍ରୁତା|
| فَخَرَجَ فَرَسٌ آخَرُ أَحْمَرُ، وَلِلْجَالِسِ عَلَيْهِ أُعْطِيَ أَنْ يَنْزِعَ ٱلسَّلَامَ مِنَ ٱلْأَرْضِ، وَأَنْ يَقْتُلَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا، وَأُعْطِيَ سَيْفًا عَظِيمًا. | ٤ 4 |
ତତୋ ଽରୁଣୱର୍ଣୋ ଽପର ଏକୋ ଽଶ୍ୱୋ ନିର୍ଗତୱାନ୍ ତଦାରୋହିଣି ପୃଥିୱୀତଃ ଶାନ୍ତ୍ୟପହରଣସ୍ୟ ଲୋକାନାଂ ମଧ୍ୟେ ପରସ୍ପରଂ ପ୍ରତିଘାତୋତ୍ପାଦନସ୍ୟ ଚ ସାମର୍ଥ୍ୟଂ ସମର୍ପିତମ୍, ଏକୋ ବୃହତ୍ଖଙ୍ଗୋ ଽପି ତସ୍ମା ଅଦାଯି|
| وَلَمَّا فَتَحَ ٱلْخَتْمَ ٱلثَّالِثَ، سَمِعْتُ ٱلْحَيَوَانَ ٱلثَّالِثَ قَائِلًا: «هَلُمَّ وَٱنْظُرْ!». فَنَظَرْتُ وَإِذَا فَرَسٌ أَسْوَدُ، وَٱلْجَالِسُ عَلَيْهِ مَعَهُ مِيزَانٌ فِي يَدِهِ. | ٥ 5 |
ଅପରଂ ତୃତୀଯମୁଦ୍ରାଯାଂ ତନ ମୋଚିତାଯାଂ ତୃତୀଯସ୍ୟ ପ୍ରାଣିନ ଆଗତ୍ୟ ପଶ୍ୟେତି ୱାକ୍ ମଯା ଶ୍ରୁତା, ତତଃ କାଲୱର୍ଣ ଏକୋ ଽଶ୍ୱୋ ମଯା ଦୃଷ୍ଟଃ, ତଦାରୋହିଣୋ ହସ୍ତେ ତୁଲା ତିଷ୍ଠତି
| وَسَمِعْتُ صَوْتًا فِي وَسَطِ ٱلْأَرْبَعَةِ ٱلْحَيَوَانَاتِ قَائِلًا: «ثُمْنِيَّةُ قَمْحٍ بِدِينَارٍ، وَثَلَاثُ ثَمَانِيِّ شَعِيرٍ بِدِينَارٍ. وَأَمَّا ٱلزَّيْتُ وَٱلْخَمْرُ فَلَا تَضُرَّهُمَا». | ٦ 6 |
ଅନନ୍ତରଂ ପ୍ରାଣିଚତୁଷ୍ଟଯସ୍ୟ ମଧ୍ୟାଦ୍ ୱାଗିଯଂ ଶ୍ରୁତା ଗୋଧୂମାନାମେକଃ ସେଟକୋ ମୁଦ୍ରାପାଦୈକମୂଲ୍ୟଃ, ଯୱାନାଞ୍ଚ ସେଟକତ୍ରଯଂ ମୁଦ୍ରାପାଦୈକମୂଲ୍ୟଂ ତୈଲଦ୍ରାକ୍ଷାରସାଶ୍ଚ ତ୍ୱଯା ମା ହିଂସିତୱ୍ୟାଃ|
| وَلَمَّا فَتَحَ ٱلْخَتْمَ ٱلرَّابِعَ، سَمِعْتُ صَوْتَ ٱلْحَيَوَانِ ٱلرَّابِعِ قَائِلًا: «هَلُمَّ وَٱنْظُرْ!». | ٧ 7 |
ଅନନ୍ତରଂ ଚତୁର୍ଥମୁଦ୍ରାଯାଂ ତେନ ମୋଚିତାଯାଂ ଚତୁର୍ଥସ୍ୟ ପ୍ରାଣିନ ଆଗତ୍ୟ ପଶ୍ୟେତି ୱାକ୍ ମଯା ଶ୍ରୁତା|
| فَنَظَرْتُ وَإِذَا فَرَسٌ أَخْضَرُ، وَٱلْجَالِسُ عَلَيْهِ ٱسْمُهُ ٱلْمَوْتُ، وَٱلْهَاوِيَةُ تَتْبَعُهُ، وَأُعْطِيَا سُلْطَانًا عَلَى رُبْعِ ٱلْأَرْضِ أَنْ يَقْتُلَا بِٱلسَّيْفِ وَٱلْجُوعِ وَٱلْمَوْتِ وَبِوُحُوشِ ٱلْأَرْضِ. (Hadēs g86) | ٨ 8 |
ତତଃ ପାଣ୍ଡୁରୱର୍ଣ ଏକୋ ଽଶ୍ୱୋ ମଯା ଦୃଷ୍ଟଃ, ତଦାରୋହିଣୋ ନାମ ମୃତ୍ୟୁରିତି ପରଲୋକଶ୍ଚ ତମ୍ ଅନୁଚରତି ଖଙ୍ଗେନ ଦୁର୍ଭିକ୍ଷେଣ ମହାମାର୍ୟ୍ୟା ୱନ୍ୟପଶୁଭିଶ୍ଚ ଲୋକାନାଂ ବଧାଯ ପୃଥିୱ୍ୟାଶ୍ଚତୁର୍ଥାଂଶସ୍ୟାଧିପତ୍ୟଂ ତସ୍ମା ଅଦାଯି| (Hadēs g86)
| وَلَمَّا فَتَحَ ٱلْخَتْمَ ٱلْخَامِسَ، رَأَيْتُ تَحْتَ ٱلْمَذْبَحِ نُفُوسَ ٱلَّذِينَ قُتِلُوا مِنْ أَجْلِ كَلِمَةِ ٱللهِ، وَمِنْ أَجْلِ ٱلشَّهَادَةِ ٱلَّتِي كَانَتْ عِنْدَهُمْ، | ٩ 9 |
ଅନନ୍ତରଂ ପଞ୍ଚମମୁଦ୍ରାଯାଂ ତେନ ମୋଚିତାଯାମ୍ ଈଶ୍ୱରୱାକ୍ୟହେତୋସ୍ତତ୍ର ସାକ୍ଷ୍ୟଦାନାଚ୍ଚ ଛେଦିତାନାଂ ଲୋକାନାଂ ଦେହିନୋ ୱେଦ୍ୟା ଅଧୋ ମଯାଦୃଶ୍ୟନ୍ତ|
| وَصَرَخُوا بِصَوْتٍ عَظِيمٍ قَائِلِينَ: «حَتَّى مَتَى أَيُّهَا ٱلسَّيِّدُ ٱلْقُدُّوسُ وَٱلْحَقُّ، لَا تَقْضِي وَتَنْتَقِمُ لِدِمَائِنَا مِنَ ٱلسَّاكِنِينَ عَلَى ٱلْأَرْضِ؟» | ١٠ 10 |
ତ ଉଚ୍ଚୈରିଦଂ ଗଦନ୍ତି, ହେ ପୱିତ୍ର ସତ୍ୟମଯ ପ୍ରଭୋ ଅସ୍ମାକଂ ରକ୍ତପାତେ ପୃଥିୱୀନିୱାସିଭି ର୍ୱିୱଦିତୁଂ ତସ୍ୟ ଫଲ ଦାତୁଞ୍ଚ କତି କାଲଂ ୱିଲମ୍ବସେ?
| فَأُعْطُوا كُلُّ وَاحِدٍ ثِيَابًا بِيضًا، وَقِيلَ لَهُمْ أَنْ يَسْتَرِيحُوا زَمَانًا يَسِيرًا أَيْضًا حَتَّى يَكْمَلَ ٱلْعَبِيدُ رُفَقَاؤُهُمْ، وَإِخْوَتُهُمْ أَيْضًا، ٱلْعَتِيدُونَ أَنْ يُقْتَلُوا مِثْلَهُمْ. | ١١ 11 |
ତତସ୍ତେଷାମ୍ ଏକୈକସ୍ମୈ ଶୁଭ୍ରଃ ପରିଚ୍ଛଦୋ ଽଦାଯି ୱାଗିଯଞ୍ଚାକଥ୍ୟତ ଯୂଯମଲ୍ପକାଲମ୍ ଅର୍ଥତୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଯେ ସହାଦାସା ଭ୍ରାତରୋ ଯୂଯମିୱ ଘାନିଷ୍ୟନ୍ତେ ତେଷାଂ ସଂଖ୍ୟା ଯାୱତ୍ ସମ୍ପୂର୍ଣତାଂ ନ ଗଚ୍ଛତି ତାୱଦ୍ ୱିରମତ|
| وَنَظَرْتُ لَمَّا فَتَحَ ٱلْخَتْمَ ٱلسَّادِسَ، وَإِذَا زَلْزَلَةٌ عَظِيمَةٌ حَدَثَتْ، وَٱلشَّمْسُ صَارَتْ سَوْدَاءَ كَمِسْحٍ مِنْ شَعْرٍ، وَٱلْقَمَرُ صَارَ كَٱلدَّمِ، | ١٢ 12 |
ଅନନ୍ତରଂ ଯଦା ସ ଷଷ୍ଠମୁଦ୍ରାମମୋଚଯତ୍ ତଦା ମଯି ନିରୀକ୍ଷମାଣେ ମହାନ୍ ଭୂକମ୍ପୋ ଽଭୱତ୍ ସୂର୍ୟ୍ୟଶ୍ଚ ଉଷ୍ଟ୍ରଲୋମଜୱସ୍ତ୍ରୱତ୍ କୃଷ୍ଣୱର୍ଣଶ୍ଚନ୍ଦ୍ରମାଶ୍ଚ ରକ୍ତସଙ୍କାଶୋ ଽଭୱତ୍
| وَنُجُومُ ٱلسَّمَاءِ سَقَطَتْ إِلَى ٱلْأَرْضِ كَمَا تَطْرَحُ شَجَرَةُ ٱلتِّينِ سُقَاطَهَا إِذَا هَزَّتْهَا رِيحٌ عَظِيمَةٌ. | ١٣ 13 |
ଗଗନସ୍ଥତାରାଶ୍ଚ ପ୍ରବଲୱାଯୁନା ଚାଲିତାଦ୍ ଉଡୁମ୍ବରୱୃକ୍ଷାତ୍ ନିପାତିତାନ୍ୟପକ୍କଫଲାନୀୱ ଭୂତଲେ ନ୍ୟପତନ୍|
| وَٱلسَّمَاءُ ٱنْفَلَقَتْ كَدَرْجٍ مُلْتَفٍّ، وَكُلُّ جَبَلٍ وَجَزِيرَةٍ تَزَحْزَحَا مِنْ مَوْضِعِهِمَا. | ١٤ 14 |
ଆକାଶମଣ୍ଡଲଞ୍ଚ ସଙ୍କୁଚ୍ୟମାନଗ୍ରନ୍ଥଇୱାନ୍ତର୍ଧାନମ୍ ଅଗମତ୍ ଗିରଯ ଉପଦ୍ୱୀପାଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେ ସ୍ଥାନାନ୍ତରଂ ଚାଲିତାଃ
| وَمُلُوكُ ٱلْأَرْضِ وَٱلْعُظَمَاءُ وَٱلْأَغْنِيَاءُ وَٱلْأُمَرَاءُ وَٱلْأَقْوِيَاءُ وَكُلُّ عَبْدٍ وَكُلُّ حُرٍّ، أَخْفَوْا أَنْفُسَهُمْ فِي ٱلْمَغَايِرِ وَفِي صُخُورِ ٱلْجِبَالِ، | ١٥ 15 |
ପୃଥିୱୀସ୍ଥା ଭୂପାଲା ମହାଲ୍ଲୋକାଃ ସହସ୍ତ୍ରପତଯୋ ଧନିନଃ ପରାକ୍ରମିଣଶ୍ଚ ଲୋକା ଦାସା ମୁକ୍ତାଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେ ଽପି ଗୁହାସୁ ଗିରିସ୍ଥଶୈଲେଷୁ ଚ ସ୍ୱାନ୍ ପ୍ରାଚ୍ଛାଦଯନ୍|
| وَهُمْ يَقُولُونَ لِلْجِبَالِ وَٱلصُّخُورِ: «ٱسْقُطِي عَلَيْنَا وَأَخْفِينَا عَنْ وَجْهِ ٱلْجَالِسِ عَلَى ٱلْعَرْشِ وَعَنْ غَضَبِ ٱلْخَرُوفِ، | ١٦ 16 |
ତେ ଚ ଗିରୀନ୍ ଶୈଲାଂଶ୍ଚ ୱଦନ୍ତି ଯୂଯମ୍ ଅସ୍ମଦୁପରି ପତିତ୍ୱା ସିଂହାସନୋପୱିଷ୍ଟଜନସ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟିତୋ ମେଷଶାୱକସ୍ୟ କୋପାଚ୍ଚାସ୍ମାନ୍ ଗୋପାଯତ;
| لِأَنَّهُ قَدْ جَاءَ يَوْمُ غَضَبِهِ ٱلْعَظِيمُ. وَمَنْ يَسْتَطِيعُ ٱلْوُقُوفَ؟». | ١٧ 17 |
ଯତସ୍ତସ୍ୟ କ୍ରୋଧସ୍ୟ ମହାଦିନମ୍ ଉପସ୍ଥିତଂ କଃ ସ୍ଥାତୁଂ ଶକ୍ନୋତି?
