مَتَّى 7
| «لَا تَدِينُوا لِكَيْ لَا تُدَانُوا، | ١ 1 |
ਯਥਾ ਯੂਯੰ ਦੋਸ਼਼ੀਕ੍ਰੁʼਤਾ ਨ ਭਵਥ, ਤਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ(ਅ)ਨ੍ਯੰ ਦੋਸ਼਼ਿਣੰ ਮਾ ਕੁਰੁਤ|
| لِأَنَّكُمْ بِٱلدَّيْنُونَةِ ٱلَّتِي بِهَا تَدِينُونَ تُدَانُونَ، وَبِالْكَيْلِ ٱلَّذِي بِهِ تَكِيلُونَ يُكَالُ لَكُمْ. | ٢ 2 |
ਯਤੋ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੇਨ ਦੋਸ਼਼ੇਣ ਯੂਯੰ ਪਰਾਨ੍ ਦੋਸ਼਼ਿਣਃ ਕੁਰੁਥ, ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੇਨ ਦੋਸ਼਼ੇਣ ਯੂਯਮਪਿ ਦੋਸ਼਼ੀਕ੍ਰੁʼਤਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ, ਅਨ੍ਯਞ੍ਚ ਯੇਨ ਪਰਿਮਾਣੇਨ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਪਰਿਮੀਯਤੇ, ਤੇਨੈਵ ਪਰਿਮਾਣੇਨ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਪਰਿਮਾਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
| وَلِمَاذَا تَنْظُرُ ٱلْقَذَى ٱلَّذِي فِي عَيْنِ أَخِيكَ، وَأَمَّا ٱلْخَشَبَةُ ٱلَّتِي فِي عَيْنِكَ فَلَا تَفْطَنُ لَهَا؟ | ٣ 3 |
ਅਪਰਞ੍ਚ ਨਿਜਨਯਨੇ ਯਾ ਨਾਸਾ ਵਿਦ੍ਯਤੇ, ਤਾਮ੍ ਅਨਾਲੋਚ੍ਯ ਤਵ ਸਹਜਸ੍ਯ ਲੋਚਨੇ ਯਤ੍ ਤ੍ਰੁʼਣਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ, ਤਦੇਵ ਕੁਤੋ ਵੀਕ੍ਸ਼਼ਸੇ?
| أَمْ كَيْفَ تَقُولُ لِأَخِيكَ: دَعْنِي أُخْرِجِ ٱلْقَذَى مِنْ عَيْنِكَ، وَهَا ٱلْخَشَبَةُ فِي عَيْنِكَ؟ | ٤ 4 |
ਤਵ ਨਿਜਲੋਚਨੇ ਨਾਸਾਯਾਂ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨਾਯਾਂ, ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਃ, ਤਵ ਨਯਨਾਤ੍ ਤ੍ਰੁʼਣੰ ਬਹਿਸ਼਼੍ਯਰ੍ਤੁੰ ਅਨੁਜਾਨੀਹਿ, ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਨਿਜਸਹਜਾਯ ਕਥੰ ਕਥਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਸ਼਼ਿ?
| يَا مُرَائِي، أَخْرِجْ أَوَّلًا ٱلْخَشَبَةَ مِنْ عَيْنِكَ، وَحِينَئِذٍ تُبْصِرُ جَيِّدًا أَنْ تُخْرِجَ ٱلْقَذَى مِنْ عَيْنِ أَخِيكَ! | ٥ 5 |
ਹੇ ਕਪਟਿਨ੍, ਆਦੌ ਨਿਜਨਯਨਾਤ੍ ਨਾਸਾਂ ਬਹਿਸ਼਼੍ਕੁਰੁ ਤਤੋ ਨਿਜਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੌ ਸੁਪ੍ਰਸੰਨਾਯਾਂ ਤਵ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼ ਰ੍ਲੋਚਨਾਤ੍ ਤ੍ਰੁʼਣੰ ਬਹਿਸ਼਼੍ਕਰ੍ਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਸਿ|
| لَا تُعْطُوا ٱلْقُدْسَ لِلْكِلَابِ، وَلَا تَطْرَحُوا دُرَرَكُمْ قُدَّامَ ٱلْخَنَازِيرِ، لِئَلَّا تَدُوسَهَا بِأَرْجُلِهَا وَتَلْتَفِتَ فَتُمَزِّقَكُمْ. | ٦ 6 |
ਅਨ੍ਯਞ੍ਚ ਸਾਰਮੇਯੇਭ੍ਯਃ ਪਵਿਤ੍ਰਵਸ੍ਤੂਨਿ ਮਾ ਵਿਤਰਤ, ਵਰਾਹਾਣਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਞ੍ਚ ਮੁਕ੍ਤਾ ਮਾ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪਤ; ਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪਣਾਤ੍ ਤੇ ਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾਃ ਪਦੈ ਰ੍ਦਲਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਪਿ ਵਿਦਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
| «اِسْأَلُوا تُعْطَوْا. اُطْلُبُوا تَجِدُوا. اِقْرَعُوا يُفْتَحْ لَكُمْ. | ٧ 7 |
ਯਾਚਧ੍ਵੰ ਤਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਦਾਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ; ਮ੍ਰੁʼਗਯਧ੍ਵੰ ਤਤ ਉੱਦੇਸ਼ੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਧ੍ਵੇ; ਦ੍ਵਾਰਮ੍ ਆਹਤ, ਤਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮੁਕ੍ਤੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
| لِأَنَّ كُلَّ مَنْ يَسْأَلُ يَأْخُذُ، وَمَنْ يَطْلُبُ يَجِدُ، وَمَنْ يَقْرَعُ يُفْتَحُ لَهُ. | ٨ 8 |
ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੇਨ ਯਾਚ੍ਯਤੇ, ਤੇਨ ਲਭ੍ਯਤੇ; ਯੇਨ ਮ੍ਰੁʼਗ੍ਯਤੇ ਤੇਨੋੱਦੇਸ਼ਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯਤੇ; ਯੇਨ ਚ ਦ੍ਵਾਰਮ੍ ਆਹਨ੍ਯਤੇ, ਤਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਦ੍ਵਾਰੰ ਮੋਚ੍ਯਤੇ|
| أَمْ أَيُّ إِنْسَانٍ مِنْكُمْ إِذَا سَأَلَهُ ٱبْنُهُ خُبْزًا، يُعْطِيهِ حَجَرًا؟ | ٩ 9 |
ਆਤ੍ਮਜੇਨ ਪੂਪੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤੇ ਤਸ੍ਮੈ ਪਾਸ਼਼ਾਣੰ ਵਿਸ਼੍ਰਾਣਯਤਿ,
| وَإِنْ سَأَلَهُ سَمَكَةً، يُعْطِيهِ حَيَّةً؟ | ١٠ 10 |
ਮੀਨੇ ਯਾਚਿਤੇ ਚ ਤਸ੍ਮੈ ਭੁਜਗੰ ਵਿਤਰਤਿ, ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਃ ਪਿਤਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਕ ਆਸ੍ਤੇ?
| فَإِنْ كُنْتُمْ وَأَنْتُمْ أَشْرَارٌ تَعْرِفُونَ أَنْ تُعْطُوا أَوْلَادَكُمْ عَطَايَا جَيِّدَةً، فَكَمْ بِٱلْحَرِيِّ أَبُوكُمُ ٱلَّذِي فِي ٱلسَّمَاوَاتِ، يَهَبُ خَيْرَاتٍ لِلَّذِينَ يَسْأَلُونَهُ! | ١١ 11 |
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯਮ੍ ਅਭਦ੍ਰਾਃ ਸਨ੍ਤੋ(ਅ)ਪਿ ਯਦਿ ਨਿਜਬਾਲਕੇਭ੍ਯ ਉੱਤਮੰ ਦ੍ਰਵ੍ਯੰ ਦਾਤੁੰ ਜਾਨੀਥ, ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਃ ਪਿਤਾ ਸ੍ਵੀਯਯਾਚਕੇਭ੍ਯਃ ਕਿਮੁੱਤਮਾਨਿ ਵਸ੍ਤੂਨਿ ਨ ਦਾਸ੍ਯਤਿ?
| فَكُلُّ مَا تُرِيدُونَ أَنْ يَفْعَلَ ٱلنَّاسُ بِكُمُ ٱفْعَلُوا هَكَذَا أَنْتُمْ أَيْضًا بِهِمْ، لِأَنَّ هَذَا هُوَ ٱلنَّامُوسُ وَٱلْأَنْبِيَاءُ. | ١٢ 12 |
ਯੂਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤੀਤਰੇਸ਼਼ਾਂ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ ਵ੍ਯਵਹਾਰੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਿਯਃ, ਯੂਯੰ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਨੇਵ ਵ੍ਯਵਹਾਰਾਨ੍ ਵਿਧੱਤ; ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਵਚਨਾਨਾਮ੍ ਇਤਿ ਸਾਰਮ੍|
| «اُدْخُلُوا مِنَ ٱلْبَابِ ٱلضَّيِّقِ، لِأَنَّهُ وَاسِعٌ ٱلْبَابُ وَرَحْبٌ ٱلطَّرِيقُ ٱلَّذِي يُؤَدِّي إِلَى ٱلْهَلَاكِ، وَكَثِيرُونَ هُمُ ٱلَّذِينَ يَدْخُلُونَ مِنْهُ! | ١٣ 13 |
ਸਙ੍ਕੀਰ੍ਣਦ੍ਵਾਰੇਣ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਤ; ਯਤੋ ਨਰਕਗਮਨਾਯ ਯਦ੍ ਦ੍ਵਾਰੰ ਤਦ੍ ਵਿਸ੍ਤੀਰ੍ਣੰ ਯੱਚ ਵਰ੍ਤ੍ਮ ਤਦ੍ ਬ੍ਰੁʼਹਤ੍ ਤੇਨ ਬਹਵਃ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਨ੍ਤਿ|
| مَا أَضْيَقَ ٱلْبَابَ وَأَكْرَبَ ٱلطَّرِيقَ ٱلَّذِي يُؤَدِّي إِلَى ٱلْحَيَاةِ، وَقَلِيلُونَ هُمُ ٱلَّذِينَ يَجِدُونَهُ! | ١٤ 14 |
ਅਪਰੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਗਮਨਾਯ ਯਦ੍ ਦ੍ਵਾਰੰ ਤਤ੍ ਕੀਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਸੰਕੀਰ੍ਣੰ| ਯੱਚ ਵਰ੍ਤ੍ਮ ਤਤ੍ ਕੀਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਦੁਰ੍ਗਮਮ੍| ਤਦੁੱਦੇਸ਼਼੍ਟਾਰਃ ਕਿਯਨ੍ਤੋ(ਅ)ਲ੍ਪਾਃ|
| «اِحْتَرِزُوا مِنَ ٱلْأَنْبِيَاءِ ٱلْكَذَبَةِ ٱلَّذِينَ يَأْتُونَكُمْ بِثِيَابِ ٱلْحُمْلَانِ، وَلَكِنَّهُمْ مِنْ دَاخِلٍ ذِئَابٌ خَاطِفَةٌ! | ١٥ 15 |
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੇ ਜਨਾ ਮੇਸ਼਼ਵੇਸ਼ੇਨ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਗੱਛਨ੍ਤਿ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨ੍ਤਰ੍ਦੁਰਨ੍ਤਾ ਵ੍ਰੁʼਕਾ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੇਭ੍ਯੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਭ੍ਯਃ ਸਾਵਧਾਨਾ ਭਵਤ, ਯੂਯੰ ਫਲੇਨ ਤਾਨ੍ ਪਰਿਚੇਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ|
| مِنْ ثِمَارِهِمْ تَعْرِفُونَهُمْ. هَلْ يَجْتَنُونَ مِنَ ٱلشَّوْكِ عِنَبًا، أَوْ مِنَ ٱلْحَسَكِ تِينًا؟ | ١٦ 16 |
ਮਨੁਜਾਃ ਕਿੰ ਕਣ੍ਟਕਿਨੋ ਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਫਲਾਨਿ ਸ਼੍ਰੁʼਗਾਲਕੋਲਿਤਸ਼੍ਚ ਉਡੁਮ੍ਬਰਫਲਾਨਿ ਸ਼ਾਤਯਨ੍ਤਿ?
| هَكَذَا كُلُّ شَجَرَةٍ جَيِّدَةٍ تَصْنَعُ أَثْمَارًا جَيِّدَةً، وَأَمَّا ٱلشَّجَرَةُ ٱلرَّدِيَّةُ فَتَصْنَعُ أَثْمَارًا رَدِيَّةً، | ١٧ 17 |
ਤਦ੍ਵਦ੍ ਉੱਤਮ ਏਵ ਪਾਦਪ ਉੱਤਮਫਲਾਨਿ ਜਨਯਤਿ, ਅਧਮਪਾਦਪਏਵਾਧਮਫਲਾਨਿ ਜਨਯਤਿ|
| لَا تَقْدِرُ شَجَرَةٌ جَيِّدَةٌ أَنْ تَصْنَعَ أَثْمَارًا رَدِيَّةً، وَلَا شَجَرَةٌ رَدِيَّةٌ أَنْ تَصْنَعَ أَثْمَارًا جَيِّدَةً. | ١٨ 18 |
ਕਿਨ੍ਤੂੱਤਮਪਾਦਪਃ ਕਦਾਪ੍ਯਧਮਫਲਾਨਿ ਜਨਯਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ, ਤਥਾਧਮੋਪਿ ਪਾਦਪ ਉੱਤਮਫਲਾਨਿ ਜਨਯਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
| كُلُّ شَجَرَةٍ لَا تَصْنَعُ ثَمَرًا جَيِّدًا تُقْطَعُ وَتُلْقَى فِي ٱلنَّارِ. | ١٩ 19 |
ਅਪਰੰ ਯੇ ਯੇ ਪਾਦਪਾ ਅਧਮਫਲਾਨਿ ਜਨਯਨ੍ਤਿ, ਤੇ ਕ੍ਰੁʼੱਤਾ ਵਹ੍ਨੌ ਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਯਨ੍ਤੇ|
| فَإِذًا مِنْ ثِمَارِهِمْ تَعْرِفُونَهُمْ. | ٢٠ 20 |
ਅਤਏਵ ਯੂਯੰ ਫਲੇਨ ਤਾਨ੍ ਪਰਿਚੇਸ਼਼੍ਯਥ|
| «لَيْسَ كُلُّ مَنْ يَقُولُ لِي: يَارَبُّ، يَارَبُّ! يَدْخُلُ مَلَكُوتَ ٱلسَّمَاوَاتِ. بَلِ ٱلَّذِي يَفْعَلُ إِرَادَةَ أَبِي ٱلَّذِي فِي ٱلسَّمَاوَاتِ. | ٢١ 21 |
ਯੇ ਜਨਾ ਮਾਂ ਪ੍ਰਭੁੰ ਵਦਨ੍ਤਿ, ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯੰ ਪ੍ਰਵੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤੰਨ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋ ਮਾਨਵੋ ਮਮ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਸ੍ਯ ਪਿਤੁਰਿਸ਼਼੍ਟੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰੋਤਿ ਸ ਏਵ ਪ੍ਰਵੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ|
| كَثِيرُونَ سَيَقُولُونَ لِي فِي ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ: يَارَبُّ، يَارَبُّ! أَلَيْسَ بِٱسْمِكَ تَنَبَّأْنَا، وَبِٱسْمِكَ أَخْرَجْنَا شَيَاطِينَ، وَبِٱسْمِكَ صَنَعْنَا قُوَّاتٍ كَثِيرَةً؟ | ٢٢ 22 |
ਤਦ੍ ਦਿਨੇ ਬਹਵੋ ਮਾਂ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਤਵ ਨਾਮ੍ਨਾ ਕਿਮਸ੍ਮਾਮਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਨ ਵ੍ਯਾਹ੍ਰੁʼਤੰ? ਤਵ ਨਾਮ੍ਨਾ ਭੂਤਾਃ ਕਿੰ ਨ ਤ੍ਯਾਜਿਤਾਃ? ਤਵ ਨਾਮ੍ਨਾ ਕਿੰ ਨਾਨਾਦ੍ਭੁਤਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤਾਨਿ?
| فَحِينَئِذٍ أُصَرِّحُ لَهُمْ: إِنِّي لَمْ أَعْرِفْكُمْ قَطُّ! ٱذْهَبُوا عَنِّي يافَاعِلِي ٱلْإِثْمِ! | ٢٣ 23 |
ਤਦਾਹੰ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਹੇ ਕੁਕਰ੍ੰਮਕਾਰਿਣੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਹੰ ਨ ਵੇਦ੍ਮਿ, ਯੂਯੰ ਮਤ੍ਸਮੀਪਾਦ੍ ਦੂਰੀਭਵਤ|
| «فَكُلُّ مَنْ يَسْمَعُ أَقْوَالِي هَذِهِ وَيَعْمَلُ بِهَا، أُشَبِّهُهُ بِرَجُلٍ عَاقِلٍ، بَنَى بَيْتَهُ عَلَى ٱلصَّخْرِ. | ٢٤ 24 |
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਮਮੈਤਾਃ ਕਥਾਃ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਪਾਲਯਤਿ, ਸ ਪਾਸ਼਼ਾਣੋਪਰਿ ਗ੍ਰੁʼਹਨਿਰ੍ੰਮਾਤ੍ਰਾ ਜ੍ਞਾਨਿਨਾ ਸਹ ਮਯੋਪਮੀਯਤੇ|
| فَنَزَلَ ٱلْمَطَرُ، وَجَاءَتِ ٱلْأَنْهَارُ، وَهَبَّتِ ٱلرِّيَاحُ، وَوَقَعَتْ عَلَى ذَلِكَ ٱلْبَيْتِ فَلَمْ يَسْقُطْ، لِأَنَّهُ كَانَ مُؤَسَّسًا عَلَى ٱلصَّخْرِ. | ٢٥ 25 |
ਯਤੋ ਵ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੌ ਸਤ੍ਯਾਮ੍ ਆਪ੍ਲਾਵ ਆਗਤੇ ਵਾਯੌ ਵਾਤੇ ਚ ਤੇਸ਼਼ੁ ਤਦ੍ਗੇਹੰ ਲਗ੍ਨੇਸ਼਼ੁ ਪਾਸ਼਼ਾਣੋਪਰਿ ਤਸ੍ਯ ਭਿੱਤੇਸ੍ਤੰਨ ਪਤਤਿ
| وَكُلُّ مَنْ يَسْمَعُ أَقْوَالِي هَذِهِ وَلَا يَعْمَلُ بِهَا، يُشَبَّهُ بِرَجُلٍ جَاهِلٍ، بَنَى بَيْتَهُ عَلَى ٱلرَّمْلِ. | ٢٦ 26 |
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਮਮੈਤਾਃ ਕਥਾਃ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਨ ਪਾਲਯਤਿ ਸ ਸੈਕਤੇ ਗੇਹਨਿਰ੍ੰਮਾਤ੍ਰਾ (ਅ)ਜ੍ਞਾਨਿਨਾ ਉਪਮੀਯਤੇ|
| فَنَزَلَ ٱلْمَطَرُ، وَجَاءَتِ ٱلْأَنْهَارُ، وَهَبَّتِ ٱلرِّيَاحُ، وَصَدَمَتْ ذَلِكَ ٱلْبَيْتَ فَسَقَطَ، وَكَانَ سُقُوطُهُ عَظِيمًا!». | ٢٧ 27 |
ਯਤੋ ਜਲਵ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੌ ਸਤ੍ਯਾਮ੍ ਆਪ੍ਲਾਵ ਆਗਤੇ ਪਵਨੇ ਵਾਤੇ ਚ ਤੈ ਰ੍ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਸਮਾਘਾਤੇ ਤਤ੍ ਪਤਤਿ ਤਤ੍ਪਤਨੰ ਮਹਦ੍ ਭਵਤਿ|
| فَلَمَّا أَكْمَلَ يَسُوعُ هَذِهِ ٱلْأَقْوَالَ بُهِتَتِ ٱلْجُمُوعُ مِنْ تَعْلِيمِهِ، | ٢٨ 28 |
ਯੀਸ਼ੁਨੈਤੇਸ਼਼ੁ ਵਾਕ੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਸਮਾਪਿਤੇਸ਼਼ੁ ਮਾਨਵਾਸ੍ਤਦੀਯੋਪਦੇਸ਼ਮ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਮੇਨਿਰੇ|
| لِأَنَّهُ كَانَ يُعَلِّمُهُمْ كَمَنْ لَهُ سُلْطَانٌ وَلَيْسَ كَٱلْكَتَبَةِ. | ٢٩ 29 |
ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯਾ ਇਵ ਤਾਨ੍ ਨੋਪਦਿਦੇਸ਼ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਮਰ੍ਥਪੁਰੁਸ਼਼ਇਵ ਸਮੁਪਦਿਦੇਸ਼|
