مَتَّى 11
| وَلَمَّا أَكْمَلَ يَسُوعُ أَمْرَهُ لِتَلَامِيذِهِ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ، ٱنْصَرَفَ مِنْ هُنَاكَ لِيُعَلِّمَ وَيَكْرِزَ فِي مُدُنِهِمْ. | ١ 1 |
ਇੱਥੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਵਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮਾਜ੍ਞਾਪਨੰ ਸਮਾਪ੍ਯ ਪੁਰੇ ਪੁਰ ਉਪਦੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਤੁੰ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਪ੍ਰਤਸ੍ਥੇ|
| أَمَّا يُوحَنَّا فَلَمَّا سَمِعَ فِي ٱلسِّجْنِ بِأَعْمَالِ ٱلْمَسِيحِ، أَرْسَلَ ٱثْنَيْنِ مِنْ تَلَامِيذِهِ، | ٢ 2 |
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੋਹਨ੍ ਕਾਰਾਯਾਂ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਖ੍ਰਿਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਵਾਰ੍ੱਤੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਯਸ੍ਯਾਗਮਨਵਾਰ੍ੱਤਾਸੀਤ੍ ਸਏਵ ਕਿੰ ਤ੍ਵੰ? ਵਾ ਵਯਮਨ੍ਯਮ੍ ਅਪੇਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਮਹੇ?
| وَقَالَ لَهُ: «أَنْتَ هُوَ ٱلْآتِي أَمْ نَنْتَظِرُ آخَرَ؟». | ٣ 3 |
ਏਤਤ੍ ਪ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨਿਜੌ ਦ੍ਵੌ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੌ ਪ੍ਰਾਹਿਣੋਤ੍|
| فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمَا: «ٱذْهَبَا وَأَخْبِرَا يُوحَنَّا بِمَا تَسْمَعَانِ وَتَنْظُرَانِ: | ٤ 4 |
ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਤ੍, ਅਨ੍ਧਾ ਨੇਤ੍ਰਾਣਿ ਲਭਨ੍ਤੇ, ਖਞ੍ਚਾ ਗੱਛਨ੍ਤਿ, ਕੁਸ਼਼੍ਠਿਨਃ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾ ਭਵਨ੍ਤਿ, ਬਧਿਰਾਃ ਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍ਤਿ, ਮ੍ਰੁʼਤਾ ਜੀਵਨ੍ਤ ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ, ਦਰਿਦ੍ਰਾਣਾਂ ਸਮੀਪੇ ਸੁਸੰਵਾਦਃ ਪ੍ਰਚਾਰ੍ੱਯਤ,
| اَلْعُمْيُ يُبْصِرُونَ، وَٱلْعُرْجُ يَمْشُونَ، وَٱلْبُرْصُ يُطَهَّرُونَ، وَٱلصُّمُّ يَسْمَعُونَ، وَٱلْمَوْتَى يَقُومُونَ، وَٱلْمَسَاكِينُ يُبَشَّرُونَ. | ٥ 5 |
ਏਤਾਨਿ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਯੁਵਾਂ ਸ਼੍ਰੁʼਣੁਥਃ ਪਸ਼੍ਯਥਸ਼੍ਚ ਗਤ੍ਵਾ ਤਦ੍ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਯੋਹਨੰ ਗਦਤੰ|
| وَطُوبَى لِمَنْ لَا يَعْثُرُ فِيَّ». | ٦ 6 |
ਯਸ੍ਯਾਹੰ ਨ ਵਿਘ੍ਨੀਭਵਾਮਿ, ਸਏਵ ਧਨ੍ਯਃ|
| وَبَيْنَمَا ذَهَبَ هَذَانِ ٱبْتَدَأَ يَسُوعُ يَقُولُ لِلْجُمُوعِ عَنْ يُوحَنَّا: «مَاذَا خَرَجْتُمْ إِلَى ٱلْبَرِّيَّةِ لِتَنْظُرُوا؟ أَقَصَبَةً تُحَرِّكُهَا ٱلرِّيحُ؟ | ٧ 7 |
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤਯੋਃ ਪ੍ਰਸ੍ਥਿਤਯੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯੋਹਨਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਜਨਾਨ੍ ਜਗਾਦ, ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਵਹਿਰ੍ਮਧ੍ਯੇਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰਮ੍ ਅਗੱਛਤ? ਕਿੰ ਵਾਤੇਨ ਕਮ੍ਪਿਤੰ ਨਲੰ?
| لَكِنْ مَاذَا خَرَجْتُمْ لِتَنْظُرُوا؟ أَإِنْسَانًا لَابِسًا ثِيَابًا نَاعِمَةً؟ هُوَذَا ٱلَّذِينَ يَلْبَسُونَ ٱلثِّيَابَ ٱلنَّاعِمَةَ هُمْ فِي بُيُوتِ ٱلْمُلُوكِ. | ٨ 8 |
ਵਾ ਕਿੰ ਵੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਵਹਿਰ੍ਗਤਵਨ੍ਤਃ? ਕਿੰ ਪਰਿਹਿਤਸੂਕ੍ਸ਼਼੍ਮਵਸਨੰ ਮਨੁਜਮੇਕੰ? ਪਸ਼੍ਯਤ, ਯੇ ਸੂਕ੍ਸ਼਼੍ਮਵਸਨਾਨਿ ਪਰਿਦਧਤਿ, ਤੇ ਰਾਜਧਾਨ੍ਯਾਂ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ|
| لَكِنْ مَاذَا خَرَجْتُمْ لِتَنْظُرُوا؟ أَنَبِيًّا؟ نَعَمْ، أَقُولُ لَكُمْ، وَأَفْضَلَ مِنْ نَبِيٍّ. | ٩ 9 |
ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਬਹਿਰਗਮਤ, ਕਿਮੇਕੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੰ? ਤਦੇਵ ਸਤ੍ਯੰ| ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਵਦਾਮਿ, ਸ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋਪਿ ਮਹਾਨ੍;
| فَإِنَّ هَذَا هُوَ ٱلَّذِي كُتِبَ عَنْهُ: هَا أَنَا أُرْسِلُ أَمَامَ وَجْهِكَ مَلَاكِي ٱلَّذِي يُهَيِّئُ طَرِيقَكَ قُدَّامَكَ. | ١٠ 10 |
ਯਤਃ, ਪਸ਼੍ਯ ਸ੍ਵਕੀਯਦੂਤੋਯੰ ਤ੍ਵਦਗ੍ਰੇ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯਤੇ ਮਯਾ| ਸ ਗਤ੍ਵਾ ਤਵ ਪਨ੍ਥਾਨੰ ਸ੍ਮਯਕ੍ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|| ਏਤਦ੍ਵਚਨੰ ਯਮਧਿ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਸੋ(ਅ)ਯੰ ਯੋਹਨ੍|
| اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: لَمْ يَقُمْ بَيْنَ ٱلْمَوْلُودِينَ مِنَ ٱلنِّسَاءِ أَعْظَمُ مِنْ يُوحَنَّا ٱلْمَعْمَدَانِ، وَلَكِنَّ ٱلْأَصْغَرَ فِي مَلَكُوتِ ٱلسَّمَاوَاتِ أَعْظَمُ مِنْهُ. | ١١ 11 |
ਅਪਰੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਤਥ੍ਯੰ ਬ੍ਰਵੀਮਿ, ਮੱਜਯਿਤੁ ਰ੍ਯੋਹਨਃ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਃ ਕੋਪਿ ਨਾਰੀਤੋ ਨਾਜਾਯਤ; ਤਥਾਪਿ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯਮਧ੍ਯੇ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯੋ ਯਃ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਃ ਸ ਯੋਹਨਃ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਃ|
| وَمِنْ أَيَّامِ يُوحَنَّا ٱلْمَعْمَدَانِ إِلَى ٱلْآنَ مَلَكُوتُ ٱلسَّمَاوَاتِ يُغْصَبُ، وَٱلْغَاصِبُونَ يَخْتَطِفُونَهُ. | ١٢ 12 |
ਅਪਰਞ੍ਚ ਆ ਯੋਹਨੋ(ਅ)ਦ੍ਯ ਯਾਵਤ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯੰ ਬਲਾਦਾਕ੍ਰਾਨ੍ਤੰ ਭਵਤਿ ਆਕ੍ਰਮਿਨਸ਼੍ਚ ਜਨਾ ਬਲੇਨ ਤਦਧਿਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ|
| لِأَنَّ جَمِيعَ ٱلْأَنْبِيَاءِ وَٱلنَّامُوسَ إِلَى يُوحَنَّا تَنَبَّأُوا. | ١٣ 13 |
ਯਤੋ ਯੋਹਨੰ ਯਾਵਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਭਿ ਰ੍ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਚ ਉਪਦੇਸ਼ਃ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼੍ਯਤ|
| وَإِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَقْبَلُوا، فَهَذَا هُوَ إِيلِيَّا ٱلْمُزْمِعُ أَنْ يَأْتِيَ. | ١٤ 14 |
ਯਦਿ ਯੂਯਮਿਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ, ਤਰ੍ਹਿ ਸ਼੍ਰੇਯਃ, ਯਸ੍ਯਾਗਮਨਸ੍ਯ ਵਚਨਮਾਸ੍ਤੇ ਸੋ(ਅ)ਯਮ੍ ਏਲਿਯਃ|
| مَنْ لَهُ أُذُنَانِ لِلسَّمْعِ فَلْيَسْمَعْ. | ١٥ 15 |
ਯਸ੍ਯ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਕਰ੍ਣੌ ਸ੍ਤਃ ਸ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਤੁ|
| «وَبِمَنْ أُشَبِّهُ هَذَا ٱلْجِيلَ؟ يُشْبِهُ أَوْلَادًا جَالِسِينَ فِي ٱلْأَسْوَاقِ يُنَادُونَ إِلَى أَصْحَابِهِمْ | ١٦ 16 |
ਏਤੇ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨਜਨਾਃ ਕੈ ਰ੍ਮਯੋਪਮੀਯਨ੍ਤੇ? ਯੇ ਬਾਲਕਾ ਹੱਟ ਉਪਵਿਸ਼੍ਯ ਸ੍ਵੰ ਸ੍ਵੰ ਬਨ੍ਧੁਮਾਹੂਯ ਵਦਨ੍ਤਿ,
| وَيَقُولُونَ: زَمَّرْنَا لَكُمْ فَلَمْ تَرْقُصُوا! نُحْنَا لَكُمْ فَلَمْ تَلْطِمُوا! | ١٧ 17 |
ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪੇ ਵੰਸ਼ੀਰਵਾਦਯਾਮ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਨਾਨ੍ਰੁʼਤ੍ਯਤ; ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪੇ ਚ ਵਯਮਰੋਦਿਮ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਨ ਵ੍ਯਲਪਤ, ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੈ ਰ੍ਬਾਲਕੈਸ੍ਤ ਉਪਮਾਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
| لِأَنَّهُ جَاءَ يُوحَنَّا لَا يَأْكُلُ وَلَا يَشْرَبُ، فَيَقُولُونَ: فِيهِ شَيْطَانٌ. | ١٨ 18 |
ਯਤੋ ਯੋਹਨ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਨ ਭੁਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਨ ਪੀਤਵਾਂਸ਼੍ਚ, ਤੇਨ ਲੋਕਾ ਵਦਨ੍ਤਿ, ਸ ਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤ ਇਤਿ|
| جَاءَ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ يَأْكُلُ وَيَشْرَبُ، فَيَقُولُونَ: هُوَذَا إِنْسَانٌ أَكُولٌ وَشِرِّيبُ خَمْرٍ، مُحِبٌّ لِلْعَشَّارِينَ وَٱلْخُطَاةِ. وَٱلْحِكْمَةُ تَبَرَّرَتْ مِنْ بَنِيهَا». | ١٩ 19 |
ਮਨੁਜਸੁਤ ਆਗਤ੍ਯ ਭੁਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਪੀਤਵਾਂਸ਼੍ਚ, ਤੇਨ ਲੋਕਾ ਵਦਨ੍ਤਿ, ਪਸ਼੍ਯਤ ਏਸ਼਼ ਭੋਕ੍ਤਾ ਮਦ੍ਯਪਾਤਾ ਚਣ੍ਡਾਲਪਾਪਿਨਾਂ ਬਨ੍ਧਸ਼੍ਚ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਜ੍ਞਾਨਿਨੋ ਜ੍ਞਾਨਵ੍ਯਵਹਾਰੰ ਨਿਰ੍ਦੋਸ਼਼ੰ ਜਾਨਨ੍ਤਿ|
| حِينَئِذٍ ٱبْتَدَأَ يُوَبِّخُ ٱلْمُدُنَ ٱلَّتِي صُنِعَتْ فِيهَا أَكْثَرُ قُوَّاتِهِ لِأَنَّهَا لَمْ تَتُبْ: | ٢٠ 20 |
ਸ ਯਤ੍ਰ ਯਤ੍ਰ ਪੁਰੇ ਬਹ੍ਵਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍, ਤੰਨਿਵਾਸਿਨਾਂ ਮਨਃਪਰਾਵ੍ਰੁʼੱਤ੍ਯਭਾਵਾਤ੍ ਤਾਨਿ ਨਗਰਾਣਿ ਪ੍ਰਤਿ ਹਨ੍ਤੇਤ੍ਯੁਕ੍ਤਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍,
| «وَيْلٌ لَكِ يا كُورَزِينُ! وَيْلٌ لَكِ يا بَيْتَ صَيْدَا! لِأَنَّهُ لَوْ صُنِعَتْ فِي صُورَ وَصَيْدَاءَ ٱلْقُوَّاتُ ٱلْمَصْنُوعَةُ فِيكُمَا، لَتَابَتَا قَدِيمًا فِي ٱلْمُسُوحِ وَٱلرَّمَادِ. | ٢١ 21 |
ਹਾ ਕੋਰਾਸੀਨ੍, ਹਾ ਬੈਤ੍ਸੈਦੇ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਯਦ੍ਯਦਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕ੍ਰੁʼਤੰ ਯਦਿ ਤਤ੍ ਸੋਰਸੀਦੋੰਨਗਰ ਅਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤ, ਤਰ੍ਹਿ ਪੂਰ੍ੱਵਮੇਵ ਤੰਨਿਵਾਸਿਨਃ ਸ਼ਾਣਵਸਨੇ ਭਸ੍ਮਨਿ ਚੋਪਵਿਸ਼ਨ੍ਤੋ ਮਨਾਂਸਿ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤ|
| وَلَكِنْ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ صُورَ وَصَيْدَاءَ تَكُونُ لَهُمَا حَالَةٌ أَكْثَرُ ٱحْتِمَالًا يَوْمَ ٱلدِّينِ مِمَّا لَكُمَا. | ٢٢ 22 |
ਤਸ੍ਮਾਦਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਦਾਮਿ, ਵਿਚਾਰਦਿਨੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਦਸ਼ਾਤਃ ਸੋਰਸੀਦੋਨੋ ਰ੍ਦਸ਼ਾ ਸਹ੍ਯਤਰਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
| وَأَنْتِ ياكَفْرَنَاحُومَ ٱلْمُرْتَفِعَةَ إِلَى ٱلسَّمَاءِ! سَتُهْبَطِينَ إِلَى ٱلْهَاوِيَةِ. لِأَنَّهُ لَوْ صُنِعَتْ فِي سَدُومَ ٱلْقُوَّاتُ ٱلْمَصْنُوعَةُ فِيكِ لَبَقِيَتْ إِلَى ٱلْيَوْمِ. (Hadēs g86) | ٢٣ 23 |
ਅਪਰਞ੍ਚ ਬਤ ਕਫਰ੍ਨਾਹੂਮ੍, ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੰ ਯਾਵਦੁੰਨਤੋਸਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਨਰਕੇ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪ੍ਸ੍ਯਸੇ, ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਤ੍ਵਯਿ ਯਾਨ੍ਯਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਾਣਿ ਕਰ੍ੰਮਣ੍ਯਕਾਰਿਸ਼਼ਤ, ਯਦਿ ਤਾਨਿ ਸਿਦੋਮ੍ਨਗਰ ਅਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤ, ਤਰ੍ਹਿ ਤਦਦ੍ਯ ਯਾਵਦਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤ੍| (Hadēs g86)
| وَلَكِنْ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ أَرْضَ سَدُومَ تَكُونُ لَهَا حَالَةٌ أَكْثَرُ ٱحْتِمَالًا يَوْمَ ٱلدِّينِ مِمَّا لَكِ». | ٢٤ 24 |
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਦਾਮਿ, ਵਿਚਾਰਦਿਨੇ ਤਵ ਦਣ੍ਡਤਃ ਸਿਦੋਮੋ ਦਣ੍ਡੋ ਸਹ੍ਯਤਰੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
| فِي ذَلِكَ ٱلْوَقْتِ أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ: «أَحْمَدُكَ أَيُّهَا ٱلْآبُ رَبُّ ٱلسَّمَاءِ وَٱلْأَرْضِ، لِأَنَّكَ أَخْفَيْتَ هَذِهِ عَنِ ٱلْحُكَمَاءِ وَٱلْفُهَمَاءِ وَأَعْلَنْتَهَا لِلْأَطْفَالِ. | ٢٥ 25 |
ਏਤਸ੍ਮਿੰਨੇਵ ਸਮਯੇ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੁਨਰੁਵਾਚ, ਹੇ ਸ੍ਵਰ੍ਗਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯੋਰੇਕਾਧਿਪਤੇ ਪਿਤਸ੍ਤ੍ਵੰ ਜ੍ਞਾਨਵਤੋ ਵਿਦੁਸ਼਼ਸ਼੍ਚ ਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤਾਨਿ ਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼੍ਯ ਬਾਲਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਵਾਨ੍, ਇਤਿ ਹੇਤੋਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ|
| نَعَمْ أَيُّهَا ٱلْآبُ، لِأَنْ هَكَذَا صَارَتِ ٱلْمَسَرَّةُ أَمَامَكَ. | ٢٦ 26 |
ਹੇ ਪਿਤਃ, ਇੱਥੰ ਭਵੇਤ੍ ਯਤ ਇਦੰ ਤ੍ਵਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਵੁੱਤਮੰ|
| كُلُّ شَيْءٍ قَدْ دُفِعَ إِلَيَّ مِنْ أَبِي، وَلَيْسَ أَحَدٌ يَعْرِفُ ٱلِٱبْنَ إِلَّا ٱلْآبُ، وَلَا أَحَدٌ يَعْرِفُ ٱلْآبَ إِلَّا ٱلِٱبْنُ وَمَنْ أَرَادَ ٱلِٱبْنُ أَنْ يُعْلِنَ لَهُ. | ٢٧ 27 |
ਪਿਤ੍ਰਾ ਮਯਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਸਮਰ੍ਪਿਤਾਨਿ, ਪਿਤਰੰ ਵਿਨਾ ਕੋਪਿ ਪੁਤ੍ਰੰ ਨ ਜਾਨਾਤਿ, ਯਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪੁਤ੍ਰੇਣ ਪਿਤਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼੍ਯਤੇ ਤਾਨ੍ ਵਿਨਾ ਪੁਤ੍ਰਾਦ੍ ਅਨ੍ਯਃ ਕੋਪਿ ਪਿਤਰੰ ਨ ਜਾਨਾਤਿ|
| تَعَالَوْا إِلَيَّ يا جَمِيعَ ٱلْمُتْعَبِينَ وَٱلثَّقِيلِي ٱلْأَحْمَالِ، وَأَنَا أُرِيحُكُمْ. | ٢٨ 28 |
ਹੇ ਪਰਿਸ਼੍ਰਾਨ੍ਤਾ ਭਾਰਾਕ੍ਰਾਨ੍ਤਾਸ਼੍ਚ ਲੋਕਾ ਯੂਯੰ ਮਤ੍ਸੰਨਿਧਿਮ੍ ਆਗੱਛਤ, ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਿਸ਼੍ਰਮਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
| اِحْمِلُوا نِيرِي عَلَيْكُمْ وَتَعَلَّمُوا مِنِّي، لِأَنِّي وَدِيعٌ وَمُتَوَاضِعُ ٱلْقَلْبِ، فَتَجِدُوا رَاحَةً لِنُفُوسِكُمْ. | ٢٩ 29 |
ਅਹੰ ਕ੍ਸ਼਼ਮਣਸ਼ੀਲੋ ਨਮ੍ਰਮਨਾਸ਼੍ਚ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਮਮ ਯੁਗੰ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਮੁਪਰਿ ਧਾਰਯਤ ਮੱਤਃ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਧ੍ਵਞ੍ਚ, ਤੇਨ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵੇ ਸ੍ਵੇ ਮਨਸਿ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਧ੍ਬੇ|
| لِأَنَّ نِيرِي هَيِّنٌ وَحِمْلِي خَفِيفٌ». | ٣٠ 30 |
ਯਤੋ ਮਮ ਯੁਗਮ੍ ਅਨਾਯਾਸੰ ਮਮ ਭਾਰਸ਼੍ਚ ਲਘੁਃ|
