يوحنَّا 19
| فَحِينَئِذٍ أَخَذَ بِيلَاطُسُ يَسُوعَ وَجَلَدَهُ. | ١ 1 |
ਪੀਲਾਤੋ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਆਨੀਯ ਕਸ਼ਯਾ ਪ੍ਰਾਹਾਰਯਤ੍|
| وَضَفَرَ ٱلْعَسْكَرُ إِكْلِيلًا مِنْ شَوْكٍ وَوَضَعُوهُ عَلَى رَأْسِهِ، وَأَلْبَسُوهُ ثَوْبَ أُرْجُوَانٍ، | ٢ 2 |
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸੇਨਾਗਣਃ ਕਣ੍ਟਕਨਿਰ੍ੰਮਿਤੰ ਮੁਕੁਟੰ ਤਸ੍ਯ ਮਸ੍ਤਕੇ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯ ਵਾਰ੍ੱਤਾਕੀਵਰ੍ਣੰ ਰਾਜਪਰਿੱਛਦੰ ਪਰਿਧਾਪ੍ਯ,
| وَكَانُوا يَقُولُونَ: «ٱلسَّلَامُ يَا مَلِكَ ٱلْيَهُودِ!». وَكَانُوا يَلْطِمُونَهُ. | ٣ 3 |
ਹੇ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਨ੍ ਨਮਸ੍ਕਾਰ ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤੰ ਚਪੇਟੇਨਾਹਨ੍ਤੁਮ੍ ਆਰਭਤ|
| فَخَرَجَ بِيلَاطُسُ أَيْضًا خَارِجًا وَقَالَ لَهُمْ: «هَا أَنَا أُخْرِجُهُ إِلَيْكُمْ لِتَعْلَمُوا أَنِّي لَسْتُ أَجِدُ فِيهِ عِلَّةً وَاحِدَةً». | ٤ 4 |
ਤਦਾ ਪੀਲਾਤਃ ਪੁਨਰਪਿ ਬਹਿਰ੍ਗਤ੍ਵਾ ਲੋਕਾਨ੍ ਅਵਦਤ੍, ਅਸ੍ਯ ਕਮਪ੍ਯਪਰਾਧੰ ਨ ਲਭੇ(ਅ)ਹੰ, ਪਸ਼੍ਯਤ ਤਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਯਿਤੁੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧੌ ਬਹਿਰੇਨਮ੍ ਆਨਯਾਮਿ|
| فَخَرَجَ يَسُوعُ خَارِجًا وَهُوَ حَامِلٌ إِكْلِيلَ ٱلشَّوْكِ وَثَوْبَ ٱلْأُرْجُوانِ. فَقَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «هُوَذَا ٱلْإِنْسَانُ!». | ٥ 5 |
ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕਣ੍ਟਕਮੁਕੁਟਵਾਨ੍ ਵਾਰ੍ੱਤਾਕੀਵਰ੍ਣਵਸਨਵਾਂਸ਼੍ਚ ਬਹਿਰਾਗੱਛਤ੍| ਤਤਃ ਪੀਲਾਤ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਏਨੰ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੰ ਪਸ਼੍ਯਤ|
| فَلَمَّا رَآهُ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْخُدَّامُ صَرَخُوا قَائِلِينَ: «ٱصْلِبْهُ! ٱصْلِبْهُ!». قَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «خُذُوهُ أَنْتُمْ وَٱصْلِبُوهُ، لِأَنِّي لَسْتُ أَجِدُ فِيهِ عِلَّةً». | ٦ 6 |
ਤਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਃ ਪਦਾਤਯਸ਼੍ਚ ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ, ਏਨੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵਿਧ, ਏਨੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵਿਧ, ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਰਵਿਤੁੰ ਆਰਭਨ੍ਤ| ਤਤਃ ਪੀਲਾਤਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਯਮ੍ ਏਨੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵਿਧਤ, ਅਹਮ੍ ਏਤਸ੍ਯ ਕਮਪ੍ਯਪਰਾਧੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍|
| أَجَابَهُ ٱلْيَهُودُ: «لَنَا نَامُوسٌ، وَحَسَبَ نَامُوسِنَا يَجِبُ أَنْ يَمُوتَ، لِأَنَّهُ جَعَلَ نَفْسَهُ ٱبْنَ ٱللهِ». | ٧ 7 |
ਯਿਹੂਦੀਯਾਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਯਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਸ੍ਤੇ ਤਦਨੁਸਾਰੇਣਾਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਣਹਨਨਮ੍ ਉਚਿਤੰ ਯਤੋਯੰ ਸ੍ਵਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰਮਵਦਤ੍|
| فَلَمَّا سَمِعَ بِيلَاطُسُ هَذَا ٱلْقَوْلَ ٱزْدَادَ خَوْفًا. | ٨ 8 |
ਪੀਲਾਤ ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਮਹਾਤ੍ਰਾਸਯੁਕ੍ਤਃ
| فَدَخَلَ أَيْضًا إِلَى دَارِ ٱلْوِلَايَةِ وَقَالَ لِيَسُوعَ: «مِنْ أَيْنَ أَنْتَ؟». وَأَمَّا يَسُوعُ فَلَمْ يُعْطِهِ جَوَابًا. | ٩ 9 |
ਸਨ੍ ਪੁਨਰਪਿ ਰਾਜਗ੍ਰੁʼਹ ਆਗਤ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕੁਤ੍ਰਤ੍ਯੋ ਲੋਕਃ? ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ਸ੍ਤਸ੍ਯ ਕਿਮਪਿ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁੱਤਰੰ ਨਾਵਦਤ੍|
| فَقَالَ لَهُ بِيلَاطُسُ: «أَمَا تُكَلِّمُنِي؟ أَلَسْتَ تَعْلَمُ أَنَّ لِي سُلْطَانًا أَنْ أَصْلِبَكَ وَسُلْطَانًا أَنْ أُطْلِقَكَ؟». | ١٠ 10 |
੧ ਤਤਃ ਪੀਲਾਤ੍ ਕਥਿਤਵਾਨ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਮਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਨ ਸੰਲਪਿਸ਼਼੍ਯਸਿ? ਤ੍ਵਾਂ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵੇਧਿਤੁੰ ਵਾ ਮੋਚਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਰ੍ਮਮਾਸ੍ਤੇ ਇਤਿ ਕਿੰ ਤ੍ਵੰ ਨ ਜਾਨਾਸਿ? ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣਾਦਂ ਮਮੋਪਰਿ ਤਵ ਕਿਮਪ੍ਯਧਿਪਤਿਤ੍ਵੰ ਨ ਵਿਦ੍ਯਤੇ, ਤਥਾਪਿ ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਤਵ ਹਸ੍ਤੇ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਮਹਾਪਾਤਕੰ ਜਾਤਮ੍|
| أَجَابَ يَسُوعُ: «لَمْ يَكُنْ لَكَ عَلَيَّ سُلْطَانٌ ٱلْبَتَّةَ، لَوْ لَمْ تَكُنْ قَدْ أُعْطِيتَ مِنْ فَوْقُ. لِذَلِكَ ٱلَّذِي أَسْلَمَنِي إِلَيْكَ لَهُ خَطِيَّةٌ أَعْظَمُ». | ١١ 11 |
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣਾਦੱਤੰ ਮਮੋਪਰਿ ਤਵ ਕਿਮਪ੍ਯਧਿਪਤਿਤ੍ਵੰ ਨ ਵਿਦ੍ਯਤੇ, ਤਥਾਪਿ ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਤਵ ਹਸ੍ਤੇ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਮਹਾਪਾਤਕੰ ਜਾਤਮ੍|
| مِنْ هَذَا ٱلْوَقْتِ كَانَ بِيلَاطُسُ يَطْلُبُ أَنْ يُطْلِقَهُ، وَلَكِنَّ ٱلْيَهُودَ كَانُوا يَصْرُخُونَ قَائِلِينَ: «إِنْ أَطْلَقْتَ هَذَا فَلَسْتَ مُحِبًّا لِقَيْصَرَ. كُلُّ مَنْ يَجْعَلُ نَفْسَهُ مَلِكًا يُقَاوِمُ قَيْصَرَ!». | ١٢ 12 |
ਤਦਾਰਭ੍ਯ ਪੀਲਾਤਸ੍ਤੰ ਮੋਚਯਿਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਤਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਰੁਵਨ੍ਤੋ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਯਦੀਮੰ ਮਾਨਵੰ ਤ੍ਯਜਸਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤ੍ਵੰ ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਮਿਤ੍ਰੰ ਨ ਭਵਸਿ, ਯੋ ਜਨਃ ਸ੍ਵੰ ਰਾਜਾਨੰ ਵਕ੍ਤਿ ਸਏਵ ਕੈਮਰਸ੍ਯ ਵਿਰੁੱਧਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਤਿ|
| فَلَمَّا سَمِعَ بِيلَاطُسُ هَذَا ٱلْقَوْلَ أَخْرَجَ يَسُوعَ، وَجَلَسَ عَلَى كُرْسِيِّ ٱلْوِلَايَةِ فِي مَوْضِعٍ يُقَالُ لَهُ «ٱلْبَلَاطُ» وَبِالْعِبْرَانِيَّةِ «جَبَّاثَا». | ١٣ 13 |
ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਪੀਲਾਤੋ ਯੀਸ਼ੁੰ ਬਹਿਰਾਨੀਯ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਸ੍ਯ ਆਸਾਦਨਦਿਨਸ੍ਯ ਦ੍ਵਿਤੀਯਪ੍ਰਹਰਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਪ੍ਰਸ੍ਤਰਬਨ੍ਧਨਨਾਮ੍ਨਿ ਸ੍ਥਾਨੇ (ਅ)ਰ੍ਥਾਤ੍ ਇਬ੍ਰੀਯਭਾਸ਼਼ਯਾ ਯਦ੍ ਗੱਬਿਥਾ ਕਥ੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਵਿਚਾਰਾਸਨ ਉਪਾਵਿਸ਼ਤ੍|
| وَكَانَ ٱسْتِعْدَادُ ٱلْفِصْحِ، وَنَحْوَ ٱلسَّاعَةِ ٱلسَّادِسَةِ. فَقَالَ لِلْيَهُودِ: «هُوَذَا مَلِكُكُمْ!». | ١٤ 14 |
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਪੀਲਾਤੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨ੍ ਅਵਦਤ੍, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਰਾਜਾਨੰ ਪਸ਼੍ਯਤ|
| فَصَرَخُوا: «خُذْهُ! خُذْهُ! ٱصْلِبْهُ!». قَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «أَأَصْلِبُ مَلِكَكُمْ؟». أَجَابَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ: «لَيْسَ لَنَا مَلِكٌ إِلَّا قَيْصَرَ!». | ١٥ 15 |
ਕਿਨ੍ਤੁ ਏਨੰ ਦੂਰੀਕੁਰੁ, ਏਨੰ ਦੂਰੀਕੁਰੁ, ਏਨੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵਿਧ, ਇਤਿ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਤੇ ਰਵਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਨ੍ਤ; ਤਦਾ ਪੀਲਾਤਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਰਾਜਾਨੰ ਕਿੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵੇਧਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ? ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਉੱਤਰਮ੍ ਅਵਦਨ੍ ਕੈਸਰੰ ਵਿਨਾ ਕੋਪਿ ਰਾਜਾਸ੍ਮਾਕੰ ਨਾਸ੍ਤਿ|
| فَحِينَئِذٍ أَسْلَمَهُ إِلَيْهِمْ لِيُصْلَبَ. فَأَخَذُوا يَسُوعَ وَمَضَوْا بِهِ. | ١٦ 16 |
ਤਤਃ ਪੀਲਾਤੋ ਯੀਸ਼ੁੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵੇਧਿਤੁੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਹਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ੍, ਤਤਸ੍ਤੇ ਤੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨੀਤਵਨ੍ਤਃ|
| فَخَرَجَ وَهُوَ حَامِلٌ صَلِيبَهُ إِلَى ٱلْمَوْضِعِ ٱلَّذِي يُقَالُ لَهُ «مَوْضِعُ ٱلْجُمْجُمَةِ» وَيُقَالُ لَهُ بِٱلْعِبْرَانِيَّةِ «جُلْجُثَةُ»، | ١٧ 17 |
ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕ੍ਰੁਸ਼ੰ ਵਹਨ੍ ਸ਼ਿਰਃਕਪਾਲਮ੍ ਅਰ੍ਥਾਦ੍ ਯਦ੍ ਇਬ੍ਰੀਯਭਾਸ਼਼ਯਾ ਗੁਲ੍ਗਲ੍ਤਾਂ ਵਦਨ੍ਤਿ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨ ਉਪਸ੍ਥਿਤਃ|
| حَيْثُ صَلَبُوهُ، وَصَلَبُوا ٱثْنَيْنِ آخَرَيْنِ مَعَهُ مِنْ هُنَا وَمِنْ هُنَا، وَيَسُوعُ فِي ٱلْوَسْطِ. | ١٨ 18 |
ਤਤਸ੍ਤੇ ਮਧ੍ਯਸ੍ਥਾਨੇ ਤੰ ਤਸ੍ਯੋਭਯਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਦ੍ਵਾਵਪਰੌ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ(ਅ)ਵਿਧਨ੍|
| وَكَتَبَ بِيلَاطُسُ عُنْوَانًا وَوَضَعَهُ عَلَى ٱلصَّلِيبِ. وَكَانَ مَكْتُوبًا: «يَسُوعُ ٱلنَّاصِرِيُّ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ». | ١٩ 19 |
ਅਪਰਮ੍ ਏਸ਼਼ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਾ ਨਾਸਰਤੀਯਯੀਸ਼ੁਃ, ਇਤਿ ਵਿਜ੍ਞਾਪਨੰ ਲਿਖਿਤ੍ਵਾ ਪੀਲਾਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁਸ਼ੋਪਰਿ ਸਮਯੋਜਯਤ੍|
| فَقَرَأَ هَذَا ٱلْعُنْوَانَ كَثِيرُونَ مِنَ ٱلْيَهُودِ، لِأَنَّ ٱلْمَكَانَ ٱلَّذِي صُلِبَ فِيهِ يَسُوعُ كَانَ قَرِيبًا مِنَ ٱلْمَدِينَةِ. وَكَانَ مَكْتُوبًا بِٱلْعِبْرَانِيَّةِ وَٱلْيُونَانِيَّةِ وَٱللَّاتِينِيَّةِ. | ٢٠ 20 |
ਸਾ ਲਿਪਿਃ ਇਬ੍ਰੀਯਯੂਨਾਨੀਯਰੋਮੀਯਭਾਸ਼਼ਾਭਿ ਰ੍ਲਿਖਿਤਾ; ਯੀਸ਼ੋਃ ਕ੍ਰੁਸ਼ਵੇਧਨਸ੍ਥਾਨੰ ਨਗਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਬਹਵੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾਸ੍ਤਾਂ ਪਠਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਨ੍ਤ|
| فَقَالَ رُؤَسَاءُ كَهَنَةِ ٱلْيَهُودِ لِبِيلَاطُسَ: «لَا تَكْتُبْ: مَلِكُ ٱلْيَهُودِ، بَلْ: إِنَّ ذَاكَ قَالَ: أَنَا مَلِكُ ٱلْيَهُودِ!». | ٢١ 21 |
ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਃ ਪੀਲਾਤਮਿਤਿ ਨ੍ਯਵੇਦਯਨ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜੇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਨ ਕਿਨ੍ਤੁ ਏਸ਼਼ ਸ੍ਵੰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਾਨਮ੍ ਅਵਦਦ੍ ਇੱਥੰ ਲਿਖਤੁ|
| أَجَابَ بِيلَاطُسُ: «مَا كَتَبْتُ قَدْ كَتَبْتُ». | ٢٢ 22 |
ਤਤਃ ਪੀਲਾਤ ਉੱਤਰੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਯੱਲੇਖਨੀਯੰ ਤੱਲਿਖਿਤਵਾਨ੍|
| ثُمَّ إِنَّ ٱلْعَسْكَرَ لَمَّا كَانُوا قَدْ صَلَبُوا يَسُوعَ، أَخَذُوا ثِيَابَهُ وَجَعَلُوهَا أَرْبَعَةَ أَقْسَامٍ، لِكُلِّ عَسْكَرِيٍّ قِسْمًا. وَأَخَذُوا ٱلْقَمِيصَ أَيْضًا. وَكَانَ ٱلْقَمِيصُ بِغَيْرِ خِيَاطَةٍ، مَنْسُوجًا كُلُّهُ مِنْ فَوْقُ. | ٢٣ 23 |
ਇੱਥੰ ਸੇਨਾਗਣੋ ਯੀਸ਼ੁੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵਿਧਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਪਰਿਧੇਯਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਚਤੁਰੋ ਭਾਗਾਨ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਏਕੈਕਸੇਨਾ ਏਕੈਕਭਾਗਮ੍ ਅਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਤ੍ ਤਸ੍ਯੋੱਤਰੀਯਵਸ੍ਤ੍ਰਞ੍ਚਾਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਤ੍| ਕਿਨ੍ਤੂੱਤਰੀਯਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਸੂਚਿਸੇਵਨੰ ਵਿਨਾ ਸਰ੍ੱਵਮ੍ ਊਤੰ|
| فَقَالَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: «لَا نَشُقُّهُ، بَلْ نَقْتَرِعُ عَلَيْهِ لِمَنْ يَكُونُ». لِيَتِمَّ ٱلْكِتَابُ ٱلْقَائِلُ: «ٱقْتَسَمُوا ثِيَابِي بَيْنَهُمْ، وَعَلَى لِبَاسِي أَلْقَوْا قُرْعَةً». هَذَا فَعَلَهُ ٱلْعَسْكَرُ. | ٢٤ 24 |
ਤਸ੍ਮਾੱਤੇ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਏਤਤ੍ ਕਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ? ਤੰਨ ਖਣ੍ਡਯਿਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਰ ਗੁਟਿਕਾਪਾਤੰ ਕਰਵਾਮ| ਵਿਭਜਨ੍ਤੇ(ਅ)ਧਰੀਯੰ ਮੇ ਵਸਨੰ ਤੇ ਪਰਸ੍ਪਰੰ| ਮਮੋੱਤਰੀਯਵਸ੍ਤ੍ਰਾਰ੍ਥੰ ਗੁਟਿਕਾਂ ਪਾਤਯਨ੍ਤਿ ਚ| ਇਤਿ ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕੇ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਤਤ੍ ਸੇਨਾਗਣੇਨੇੱਥੰ ਵ੍ਯਵਹਰਣਾਤ੍ ਸਿੱਧਮਭਵਤ੍|
| وَكَانَتْ وَاقِفَاتٍ عِنْدَ صَلِيبِ يَسُوعَ، أُمُّهُ، وَأُخْتُ أُمِّهِ، مَرْيَمُ زَوْجَةُ كِلُوبَا، وَمَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ. | ٢٥ 25 |
ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਮਾਤਾ ਮਾਤੁ ਰ੍ਭਗਿਨੀ ਚ ਯਾ ਕ੍ਲਿਯਪਾ ਭਾਰ੍ੱਯਾ ਮਰਿਯਮ੍ ਮਗ੍ਦਲੀਨੀ ਮਰਿਯਮ੍ ਚ ਏਤਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁਸ਼ਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧੌ ਸਮਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍|
| فَلَمَّا رَأَى يَسُوعُ أُمَّهُ، وَٱلتِّلْمِيذَ ٱلَّذِي كَانَ يُحِبُّهُ وَاقِفًا، قَالَ لِأُمِّهِ: «يَا ٱمْرَأَةُ، هُوَذَا ٱبْنُكِ». | ٢٦ 26 |
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਵਮਾਤਰੰ ਪ੍ਰਿਯਤਮਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਞ੍ਚ ਸਮੀਪੇ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨੌ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਮਾਤਰਮ੍ ਅਵਦਤ੍, ਹੇ ਯੋਸ਼਼ਿਦ੍ ਏਨੰ ਤਵ ਪੁਤ੍ਰੰ ਪਸ਼੍ਯ,
| ثُمَّ قَالَ لِلتِّلْمِيذِ: «هُوَذَا أُمُّكَ». وَمِنْ تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ أَخَذَهَا ٱلتِّلْمِيذُ إِلَى خَاصَّتِهِ. | ٢٧ 27 |
ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤ੍ਵਵਦਤ੍, ਏਨਾਂ ਤਵ ਮਾਤਰੰ ਪਸ਼੍ਯ| ਤਤਃ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਸ੍ਤਦ੍ਘਟਿਕਾਯਾਂ ਤਾਂ ਨਿਜਗ੍ਰੁʼਹੰ ਨੀਤਵਾਨ੍|
| بَعْدَ هَذَا رَأَى يَسُوعُ أَنَّ كُلَّ شَيْءٍ قَدْ كَمَلَ، فَلِكَيْ يَتِمَّ ٱلْكِتَابُ قَالَ: «أَنَا عَطْشَانُ». | ٢٨ 28 |
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸਰ੍ੱਵੰ ਕਰ੍ੰਮਾਧੁਨਾ ਸਮ੍ਪੰਨਮਭੂਤ੍ ਯੀਸ਼ੁਰਿਤਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕਸ੍ਯ ਵਚਨੰ ਯਥਾ ਸਿੱਧੰ ਭਵਤਿ ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਅਕਥਯਤ੍ ਮਮ ਪਿਪਾਸਾ ਜਾਤਾ|
| وَكَانَ إِنَاءٌ مَوْضُوعًا مَمْلُوًّا خَلًّا، فَمَلَأُوا إِسْفِنْجَةً مِنَ ٱلْخَلِّ، وَوَضَعُوهَا عَلَى زُوفَا وَقَدَّمُوهَا إِلَى فَمِهِ. | ٢٩ 29 |
ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਅਮ੍ਲਰਸੇਨ ਪੂਰ੍ਣਪਾਤ੍ਰਸ੍ਥਿਤ੍ਯਾ ਤੇ ਸ੍ਪਞ੍ਜਮੇਕੰ ਤਦਮ੍ਲਰਸੇਨਾਰ੍ਦ੍ਰੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਏਸੋਬ੍ਨਲੇ ਤਦ੍ ਯੋਜਯਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਮੁਖਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧਾਵਸ੍ਥਾਪਯਨ੍|
| فَلَمَّا أَخَذَ يَسُوعُ ٱلْخَلَّ قَالَ: «قَدْ أُكْمِلَ». وَنَكَّسَ رَأْسَهُ وَأَسْلَمَ ٱلرُّوحَ. | ٣٠ 30 |
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਮ੍ਲਰਸੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸਿੱਧਮ੍ ਇਤਿ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਮਸ੍ਤਕੰ ਨਮਯਨ੍ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਪਰ੍ੱਯਤ੍ਯਜਤ੍|
| ثُمَّ إِذْ كَانَ ٱسْتِعْدَادٌ، فَلِكَيْ لَا تَبْقَى ٱلْأَجْسَادُ عَلَى ٱلصَّلِيبِ فِي ٱلسَّبْتِ، لِأَنَّ يَوْمَ ذَلِكَ ٱلسَّبْتِ كَانَ عَظِيمًا، سَأَلَ ٱلْيَهُودُ بِيلَاطُسَ أَنْ تُكْسَرَ سِيقَانُهُمْ وَيُرْفَعُوا. | ٣١ 31 |
ਤਦ੍ਵਿਨਮ੍ ਆਸਾਦਨਦਿਨੰ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਦੇਹਾ ਯਥਾ ਕ੍ਰੁਸ਼ੋਪਰਿ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ, ਯਤਃ ਸ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੋ ਮਹਾਦਿਨਮਾਸੀਤ੍, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਾਃ ਪੀਲਾਤਨਿਕਟੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਾਦਭਞ੍ਜਨਸ੍ਯ ਸ੍ਥਾਨਾਨ੍ਤਰਨਯਨਸ੍ਯ ਚਾਨੁਮਤਿੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤ|
| فَأَتَى ٱلْعَسْكَرُ وَكَسَرُوا سَاقَيِ ٱلْأَوَّلِ وَٱلْآخَرِ ٱلْمَصْلُوبِ مَعَهُ. | ٣٢ 32 |
ਅਤਃ ਸੇਨਾ ਆਗਤ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸਹ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਹਤਯੋਃ ਪ੍ਰਥਮਦ੍ਵਿਤੀਯਚੋਰਯੋਃ ਪਾਦਾਨ੍ ਅਭਞ੍ਜਨ੍;
| وَأَمَّا يَسُوعُ فَلَمَّا جَاءُوا إِلَيْهِ لَمْ يَكْسِرُوا سَاقَيْهِ، لِأَنَّهُمْ رَأَوْهُ قَدْ مَاتَ. | ٣٣ 33 |
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸੰਨਿਧਿੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸ ਮ੍ਰੁʼਤ ਇਤਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਪਾਦੌ ਨਾਭਞ੍ਜਨ੍|
| لَكِنَّ وَاحِدًا مِنَ ٱلْعَسْكَرِ طَعَنَ جَنْبَهُ بِحَرْبَةٍ، وَلِلْوَقْتِ خَرَجَ دَمٌ وَمَاءٌ. | ٣٤ 34 |
ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਏਕੋ ਯੋੱਧਾ ਸ਼ੂਲਾਘਾਤੇਨ ਤਸ੍ਯ ਕੁਕ੍ਸ਼਼ਿਮ੍ ਅਵਿਧਤ੍ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਰਕ੍ਤੰ ਜਲਞ੍ਚ ਨਿਰਗੱਛਤ੍|
| وَٱلَّذِي عَايَنَ شَهِدَ، وَشَهَادَتُهُ حَقٌّ، وَهُوَ يَعْلَمُ أَنَّهُ يَقُولُ ٱلْحَقَّ لِتُؤْمِنُوا أَنْتُمْ. | ٣٥ 35 |
ਯੋ ਜਨੋ(ਅ)ਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਾਤਿ ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯੇਦੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਸਤ੍ਯੰ ਤਸ੍ਯ ਕਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਜਨਯਿਤੁੰ ਯੋਗ੍ਯਾ ਤਤ੍ ਸ ਜਾਨਾਤਿ|
| لِأَنَّ هَذَا كَانَ لِيَتِمَّ ٱلْكِتَابُ ٱلْقَائِلُ: «عَظْمٌ لَا يُكْسَرُ مِنْهُ». | ٣٦ 36 |
ਤਸ੍ਯੈਕਮ੍ ਅਸ੍ਧ੍ਯਪਿ ਨ ਭੰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ,
| وَأَيْضًا يَقُولُ كِتَابٌ آخَرُ: «سَيَنْظُرُونَ إِلَى ٱلَّذِي طَعَنُوهُ». | ٣٧ 37 |
ਤਦ੍ਵਦ੍ ਅਨ੍ਯਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੇਪਿ ਲਿਖ੍ਯਤੇ, ਯਥਾ, "ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਪਾਤੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤੇ(ਅ)ਵਿਧਨ੍ ਯਨ੍ਤੁ ਤਮ੍ਪ੍ਰਤਿ| "
| ثُمَّ إِنَّ يُوسُفَ ٱلَّذِي مِنَ ٱلرَّامَةِ، وَهُوَ تِلْمِيذُ يَسُوعَ، وَلَكِنْ خُفْيَةً لِسَبَبِ ٱلْخَوْفِ مِنَ ٱلْيَهُودِ، سَأَلَ بِيلَاطُسَ أَنْ يَأْخُذَ جَسَدَ يَسُوعَ، فَأَذِنَ بِيلَاطُسُ. فَجَاءَ وَأَخَذَ جَسَدَ يَسُوعَ. | ٣٨ 38 |
ਅਰਿਮਥੀਯਨਗਰਸ੍ਯ ਯੂਸ਼਼ਫ੍ਨਾਮਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯ ਏਕ ਆਸੀਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਿਹੂਦੀਯੇਭ੍ਯੋ ਭਯਾਤ੍ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤੋ ਨ ਭਵਤਿ; ਸ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਦੇਹੰ ਨੇਤੁੰ ਪੀਲਾਤਸ੍ਯਾਨੁਮਤਿੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਤ, ਤਤਃ ਪੀਲਾਤੇਨਾਨੁਮਤੇ ਸਤਿ ਸ ਗਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਦੇਹਮ੍ ਅਨਯਤ੍|
| وَجَاءَ أَيْضًا نِيقُودِيمُوسُ، ٱلَّذِي أَتَى أَوَّلًا إِلَى يَسُوعَ لَيْلًا، وَهُوَ حَامِلٌ مَزِيجَ مُرٍّ وَعُودٍ نَحْوَ مِئَةِ مَنًا. | ٣٩ 39 |
ਅਪਰੰ ਯੋ ਨਿਕਦੀਮੋ ਰਾਤ੍ਰੌ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਮੀਪਮ੍ ਅਗੱਛਤ੍ ਸੋਪਿ ਗਨ੍ਧਰਸੇਨ ਮਿਸ਼੍ਰਿਤੰ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਪਞ੍ਚਾਸ਼ਤ੍ਸੇਟਕਮਗੁਰੁੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾਗੱਛਤ੍|
| فَأَخَذَا جَسَدَ يَسُوعَ، وَلَفَّاهُ بِأَكْفَانٍ مَعَ ٱلْأَطْيَابِ، كَمَا لِلْيَهُودِ عَادَةٌ أَنْ يُكَفِّنُوا. | ٤٠ 40 |
ਤਤਸ੍ਤੇ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸ੍ਥਾਪਨਰੀਤ੍ਯਨੁਸਾਰੇਣ ਤਤ੍ਸੁਗਨ੍ਧਿਦ੍ਰਵ੍ਯੇਣ ਸਹਿਤੰ ਤਸ੍ਯ ਦੇਹੰ ਵਸ੍ਤ੍ਰੇਣਾਵੇਸ਼਼੍ਟਯਨ੍|
| وَكَانَ فِي ٱلْمَوْضِعِ ٱلَّذِي صُلِبَ فِيهِ بُسْتَانٌ، وَفِي ٱلْبُسْتَانِ قَبْرٌ جَدِيدٌ لَمْ يُوضَعْ فِيهِ أَحَدٌ قَطُّ. | ٤١ 41 |
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਤੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ(ਅ)ਵਿਧਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਨਿਕਟਸ੍ਥੋਦ੍ਯਾਨੇ ਯਤ੍ਰ ਕਿਮਪਿ ਮ੍ਰੁʼਤਦੇਹੰ ਕਦਾਪਿ ਨਾਸ੍ਥਾਪ੍ਯਤ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਏਕੰ ਨੂਤਨੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਮ੍ ਆਸੀਤ੍|
| فَهُنَاكَ وَضَعَا يَسُوعَ لِسَبَبِ ٱسْتِعْدَادِ ٱلْيَهُودِ، لِأَنَّ ٱلْقَبْرَ كَانَ قَرِيبًا. | ٤٢ 42 |
ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਮ੍ ਆਸਾਦਨਦਿਨਾਗਮਨਾਤ੍ ਤੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮੀਪਸ੍ਥਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਅਸ਼ਾਯਯਨ੍|
