يوحنَّا 12
| ثُمَّ قَبْلَ ٱلْفِصْحِ بِسِتَّةِ أَيَّامٍ أَتَى يَسُوعُ إِلَى بَيْتِ عَنْيَا، حَيْثُ كَانَ لِعَازَرُ ٱلْمَيْتُ ٱلَّذِي أَقَامَهُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ. | ١ 1 |
නිස්තාරෝත්සවාත් පූර්ව්වං දිනෂට්කේ ස්ථිතේ යීශු ර්යං ප්රමීතම් ඉලියාසරං ශ්මශානාද් උදස්ථාපරත් තස්ය නිවාසස්ථානං බෛථනියාග්රාමම් ආගච්ඡත්|
| فَصَنَعُوا لَهُ هُنَاكَ عَشَاءً. وَكَانَتْ مَرْثَا تَخْدِمُ، وَأَمَّا لِعَازَرُ فَكَانَ أَحَدَ ٱلْمُتَّكِئِينَ مَعَهُ. | ٢ 2 |
තත්ර තදර්ථං රජන්යාං භෝජ්යේ කෘතේ මර්ථා පර්ය්යවේෂයද් ඉලියාසර් ච තස්ය සඞ්ගිභිඃ සාර්ද්ධං භෝජනාසන උපාවිශත්|
| فَأَخَذَتْ مَرْيَمُ مَنًا مِنْ طِيبِ نَارِدِينٍ خَالِصٍ كَثِيرِ ٱلثَّمَنِ، وَدَهَنَتْ قَدَمَيْ يَسُوعَ، وَمَسَحَتْ قَدَمَيْهِ بِشَعْرِهَا، فَٱمْتَلَأَ ٱلْبَيْتُ مِنْ رَائِحَةِ ٱلطِّيبِ. | ٣ 3 |
තදා මරියම් අර්ද්ධසේටකං බහුමූල්යං ජටාමාංසීයං තෛලම් ආනීය යීශෝශ්චරණයෝ ර්මර්ද්දයිත්වා නිජකේශ ර්මාර්ෂ්ටුම් ආරභත; තදා තෛලස්ය පරිමලේන ගෘහම් ආමෝදිතම් අභවත්|
| فَقَالَ وَاحِدٌ مِنْ تَلَامِيذِهِ، وَهُوَ يَهُوذَا سِمْعَانُ ٱلْإِسْخَرْيُوطِيُّ، ٱلْمُزْمِعُ أَنْ يُسَلِّمَهُ: | ٤ 4 |
යඃ ශිමෝනඃ පුත්ර රිෂ්කරියෝතීයෝ යිහූදානාමා යීශුං පරකරේෂු සමර්පයිෂ්යති ස ශිෂ්යස්තදා කථිතවාන්,
| «لِمَاذَا لَمْ يُبَعْ هَذَا ٱلطِّيبُ بِثَلَاثَمِئَةِ دِينَارٍ وَيُعْطَ لِلْفُقَرَاءِ؟». | ٥ 5 |
ඒතත්තෛලං ත්රිභිඃ ශතෛ ර්මුද්රාපදෛ ර්වික්රීතං සද් දරිද්රේභ්යඃ කුතෝ නාදීයත?
| قَالَ هَذَا لَيْسَ لِأَنَّهُ كَانَ يُبَالِي بِٱلْفُقَرَاءِ، بَلْ لِأَنَّهُ كَانَ سَارِقًا، وَكَانَ ٱلصُّنْدُوقُ عِنْدَهُ، وَكَانَ يَحْمِلُ مَا يُلْقَى فِيهِ. | ٦ 6 |
ස දරිද්රලෝකාර්ථම් අචින්තයද් ඉති න, කින්තු ස චෞර ඒවං තන්නිකටේ මුද්රාසම්පුටකස්ථිත්යා තන්මධ්යේ යදතිෂ්ඨත් තදපාහරත් තස්මාත් කාරණාද් ඉමාං කථාමකථයත්|
| فَقَالَ يَسُوعُ: «ٱتْرُكُوهَا! إِنَّهَا لِيَوْمِ تَكْفِينِي قَدْ حَفِظَتْهُ، | ٧ 7 |
තදා යීශුරකථයද් ඒනාං මා වාරය සා මම ශ්මශානස්ථාපනදිනාර්ථං තදරක්ෂයත්|
| لِأَنَّ ٱلْفُقَرَاءَ مَعَكُمْ فِي كُلِّ حِينٍ، وَأَمَّا أَنَا فَلَسْتُ مَعَكُمْ فِي كُلِّ حِينٍ». | ٨ 8 |
දරිද්රා යුෂ්මාකං සන්නිධෞ සර්ව්වදා තිෂ්ඨන්ති කින්ත්වහං සර්ව්වදා යුෂ්මාකං සන්නිධෞ න තිෂ්ඨාමි|
| فَعَلِمَ جَمْعٌ كَثِيرٌ مِنَ ٱلْيَهُودِ أَنَّهُ هُنَاكَ، فَجَاءُوا لَيْسَ لِأَجْلِ يَسُوعَ فَقَطْ، بَلْ لِيَنْظُرُوا أَيْضًا لِعَازَرَ ٱلَّذِي أَقَامَهُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ. | ٩ 9 |
තතඃ පරං යීශුස්තත්රාස්තීති වාර්ත්තාං ශ්රුත්වා බහවෝ යිහූදීයාස්තං ශ්මශානාදුත්ථාපිතම් ඉලියාසරඤ්ච ද්රෂ්ටුං තත් ස්ථානම් ආගච්ඡන|
| فَتَشَاوَرَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ لِيَقْتُلُوا لِعَازَرَ أَيْضًا، | ١٠ 10 |
තදා ප්රධානයාජකාස්තම් ඉලියාසරමපි සංහර්ත්තුම් අමන්ත්රයන්;
| لِأَنَّ كَثِيرِينَ مِنَ ٱلْيَهُودِ كَانُوا بِسَبَبِهِ يَذْهَبُونَ وَيُؤْمِنُونَ بِيَسُوعَ. | ١١ 11 |
යතස්තේන බහවෝ යිහූදීයා ගත්වා යීශෞ ව්යශ්වසන්|
| وَفِي ٱلْغَدِ سَمِعَ ٱلْجَمْعُ ٱلْكَثِيرُ ٱلَّذِي جَاءَ إِلَى ٱلْعِيدِ أَنَّ يَسُوعَ آتٍ إِلَى أُورُشَلِيمَ، | ١٢ 12 |
අනන්තරං යීශු ර්යිරූශාලම් නගරම් ආගච්ඡතීති වාර්ත්තාං ශ්රුත්වා පරේ(අ)හනි උත්සවාගතා බහවෝ ලෝකාඃ
| فَأَخَذُوا سُعُوفَ ٱلنَّخْلِ وَخَرَجُوا لِلِقَائِهِ، وَكَانُوا يَصْرُخُونَ: «أُوصَنَّا! مُبَارَكٌ ٱلْآتِي بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ! مَلِكُ إِسْرَائِيلَ!». | ١٣ 13 |
ඛර්ජ්ජූරපත්රාද්යානීය තං සාක්ෂාත් කර්ත්තුං බහිරාගත්ය ජය ජයේති වාචං ප්රෝච්චෛ ර්වක්තුම් ආරභන්ත, ඉස්රායේලෝ යෝ රාජා පරමේශ්වරස්ය නාම්නාගච්ඡති ස ධන්යඃ|
| وَوَجَدَ يَسُوعُ جَحْشًا فَجَلَسَ عَلَيْهِ كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ: | ١٤ 14 |
තදා "හේ සියෝනඃ කන්යේ මා භෛෂීඃ පශ්යායං තව රාජා ගර්ද්දභශාවකම් ආරුහ්යාගච්ඡති"
| «لَا تَخَافِي يَا ٱبْنَةَ صِهْيَوْنَ. هُوَذَا مَلِكُكِ يَأْتِي جَالِسًا عَلَى جَحْشٍ أَتَانٍ». | ١٥ 15 |
ඉති ශාස්ත්රීයවචනානුසාරේණ යීශුරේකං යුවගර්ද්දභං ප්රාප්ය තදුපර්ය්යාරෝහත්|
| وَهَذِهِ ٱلْأُمُورُ لَمْ يَفْهَمْهَا تَلَامِيذُهُ أَوَّلًا، وَلَكِنْ لَمَّا تَمَجَّدَ يَسُوعُ، حِينَئِذٍ تَذَكَّرُوا أَنَّ هَذِهِ كَانَتْ مَكْتُوبَةً عَنْهُ، وَأَنَّهُمْ صَنَعُوا هَذِهِ لَهُ. | ١٦ 16 |
අස්යාඃ ඝටනායාස්තාත්පර්ය්යං ශිෂ්යාඃ ප්රථමං නාබුධ්යන්ත, කින්තු යීශෞ මහිමානං ප්රාප්තේ සති වාක්යමිදං තස්මින අකථ්යත ලෝකාශ්ච තම්ප්රතීත්ථම් අකුර්ව්වන් ඉති තේ ස්මෘතවන්තඃ|
| وَكَانَ ٱلْجَمْعُ ٱلَّذِي مَعَهُ يَشْهَدُ أَنَّهُ دَعَا لِعَازَرَ مِنَ ٱلْقَبْرِ وَأَقَامَهُ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ. | ١٧ 17 |
ස ඉලියාසරං ශ්මශානාද් ආගන්තුම් ආහ්වතවාන් ශ්මශානාඤ්ච උදස්ථාපයද් යේ යේ ලෝකාස්තත්කර්ම්ය සාක්ෂාද් අපශ්යන් තේ ප්රමාණං දාතුම් ආරභන්ත|
| لِهَذَا أَيْضًا لَاقَاهُ ٱلْجَمْعُ، لِأَنَّهُمْ سَمِعُوا أَنَّهُ كَانَ قَدْ صَنَعَ هَذِهِ ٱلْآيَةَ. | ١٨ 18 |
ස ඒතාදෘශම් අද්භුතං කර්ම්මකරෝත් තස්ය ජනශ්රුතේ ර්ලෝකාස්තං සාක්ෂාත් කර්ත්තුම් ආගච්ඡන්|
| فَقَالَ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: «ٱنْظُرُوا! إِنَّكُمْ لَا تَنْفَعُونَ شَيْئًا! هُوَذَا ٱلْعَالَمُ قَدْ ذَهَبَ وَرَاءَهُ!». | ١٩ 19 |
තතඃ ඵිරූශිනඃ පරස්පරං වක්තුම් ආරභන්ත යුෂ්මාකං සර්ව්වාශ්චේෂ්ටා වෘථා ජාතාඃ, ඉති කිං යූයං න බුධ්යධ්වේ? පශ්යත සර්ව්වේ ලෝකාස්තස්ය පශ්චාද්වර්ත්තිනෝභවන්|
| وَكَانَ أُنَاسٌ يُونَانِيُّونَ مِنَ ٱلَّذِينَ صَعِدُوا لِيَسْجُدُوا فِي ٱلْعِيدِ. | ٢٠ 20 |
භජනං කර්ත්තුම් උත්සවාගතානාං ලෝකානාං කතිපයා ජනා අන්යදේශීයා ආසන්,
| فَتَقَدَّمَ هَؤُلَاءِ إِلَى فِيلُبُّسَ ٱلَّذِي مِنْ بَيْتِ صَيْدَا ٱلْجَلِيلِ، وَسَأَلُوهُ قَائِلِينَ: «يَا سَيِّدُ، نُرِيدُ أَنْ نَرَى يَسُوعَ». | ٢١ 21 |
තේ ගාලීලීයබෛත්සෛදානිවාසිනඃ ඵිලිපස්ය සමීපම් ආගත්ය ව්යාහරන් හේ මහේච්ඡ වයං යීශුං ද්රෂ්ටුම් ඉච්ඡාමඃ|
| فَأَتَى فِيلُبُّسُ وَقَالَ لِأَنْدَرَاوُسَ، ثُمَّ قَالَ أَنْدَرَاوُسُ وَفِيلُبُّسُ لِيَسُوعَ. | ٢٢ 22 |
තතඃ ඵිලිපෝ ගත්වා ආන්ද්රියම් අවදත් පශ්චාද් ආන්ද්රියඵිලිපෞ යීශවේ වාර්ත්තාම් අකථයතාං|
| وَأَمَّا يَسُوعُ فَأَجَابَهُمَا قَائِلًا: «قَدْ أَتَتِ ٱلسَّاعَةُ لِيَتَمَجَّدَ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ. | ٢٣ 23 |
තදා යීශුඃ ප්රත්යුදිතවාන් මානවසුතස්ය මහිමප්රාප්තිසමය උපස්ථිතඃ|
| اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنْ لَمْ تَقَعْ حَبَّةُ ٱلْحِنْطَةِ فِي ٱلْأَرْضِ وَتَمُتْ فَهِيَ تَبْقَى وَحْدَهَا. وَلَكِنْ إِنْ مَاتَتْ تَأْتِي بِثَمَرٍ كَثِيرٍ. | ٢٤ 24 |
අහං යුෂ්මානතියථාර්ථං වදාමි, ධාන්යබීජං මෘත්තිකායාං පතිත්වා යදි න මෘයතේ තර්හ්යේකාකී තිෂ්ඨති කින්තු යදි මෘයතේ තර්හි බහුගුණං ඵලං ඵලති|
| مَنْ يُحِبُّ نَفْسَهُ يُهْلِكُهَا، وَمَنْ يُبْغِضُ نَفْسَهُ فِي هَذَا ٱلْعَالَمِ يَحْفَظُهَا إِلَى حَيَاةٍ أَبَدِيَّةٍ. (aiōnios g166) | ٢٥ 25 |
යෝ ජනේ නිජප්රාණාන් ප්රියාන් ජානාති ස තාන් හාරයිෂ්යති කින්තු යේ ජන ඉහලෝකේ නිජප්රාණාන් අප්රියාන් ජානාති සේනන්තායුඃ ප්රාප්තුං තාන් රක්ෂිෂ්යති| (aiōnios g166)
| إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَخْدِمُنِي فَلْيَتْبَعْنِي، وَحَيْثُ أَكُونُ أَنَا هُنَاكَ أَيْضًا يَكُونُ خَادِمِي. وَإِنْ كَانَ أَحَدٌ يَخْدِمُنِي يُكْرِمُهُ ٱلْآبُ. | ٢٦ 26 |
කශ්චිද් යදි මම සේවකෝ භවිතුං වාඤ්ඡති තර්හි ස මම පශ්චාද්ගාමී භවතු, තස්මාද් අහං යත්ර තිෂ්ඨාමි මම සේවකේපි තත්ර ස්ථාස්යති; යෝ ජනෝ මාං සේවතේ මම පිතාපි තං සම්මංස්යතේ|
| اَلْآنَ نَفْسِي قَدِ ٱضْطَرَبَتْ. وَمَاذَا أَقُولُ: أَيُّهَا ٱلْآبُ نَجِّنِي مِنْ هَذِهِ ٱلسَّاعَةِ؟ وَلَكِنْ لِأَجْلِ هَذَا أَتَيْتُ إِلَى هَذِهِ ٱلسَّاعَةِ. | ٢٧ 27 |
සාම්ප්රතං මම ප්රාණා ව්යාකුලා භවන්ති, තස්මාද් හේ පිතර ඒතස්මාත් සමයාන් මාං රක්ෂ, ඉත්යහං කිං ප්රාර්ථයිෂ්යේ? කින්ත්වහම් ඒතත්සමයාර්ථම් අවතීර්ණවාන්|
| أَيُّهَا ٱلْآبُ، مَجِّدِ ٱسْمَكَ!». فَجَاءَ صَوْتٌ مِنَ ٱلسَّمَاءِ: «مَجَّدْتُ، وَأُمَجِّدُ أَيْضًا!». | ٢٨ 28 |
හේ පිත: ස්වනාම්නෝ මහිමානං ප්රකාශය; තනෛව ස්වනාම්නෝ මහිමානම් අහං ප්රාකාශයං පුනරපි ප්රකාශයිෂ්යාමි, ඒෂා ගගණීයා වාණී තස්මින් සමයේ(අ)ජායත|
| فَٱلْجَمْعُ ٱلَّذِي كَانَ وَاقِفًا وَسَمِعَ، قَالَ: «قَدْ حَدَثَ رَعْدٌ!». وَآخَرُونَ قَالُوا: «قَدْ كَلَّمَهُ مَلَاكٌ!». | ٢٩ 29 |
තච්ශ්රුත්වා සමීපස්ථලෝකානාං කේචිද් අවදන් මේඝෝ(අ)ගර්ජීත්, කේචිද් අවදන් ස්වර්ගීයදූතෝ(අ)නේන සහ කථාමචකථත්|
| أَجَابَ يَسُوعُ وقَالَ: «لَيْسَ مِنْ أَجْلِي صَارَ هَذَا ٱلصَّوْتُ، بَلْ مِنْ أَجْلِكُمْ. | ٣٠ 30 |
තදා යීශුඃ ප්රත්යවාදීත්, මදර්ථං ශබ්දෝයං නාභූත් යුෂ්මදර්ථමේවාභූත්|
| اَلْآنَ دَيْنُونَةُ هَذَا ٱلْعَالَمِ. اَلْآنَ يُطْرَحُ رَئِيسُ هَذَا ٱلْعَالَمِ خَارِجًا. | ٣١ 31 |
අධුනා ජගතෝස්ය විචාර: සම්පත්ස්යතේ, අධුනාස්ය ජගත: පතී රාජ්යාත් ච්යෝෂ්යති|
| وَأَنَا إِنِ ٱرْتَفَعْتُ عَنِ ٱلْأَرْضِ أَجْذِبُ إِلَيَّ ٱلْجَمِيعَ». | ٣٢ 32 |
යද්යඊ පෘථිව්යා ඌර්ද්ව්වේ ප්රෝත්ථාපිතෝස්මි තර්හි සර්ව්වාන් මානවාන් ස්වසමීපම් ආකර්ෂිෂ්යාමි|
| قَالَ هَذَا مُشِيرًا إِلَى أَيَّةِ مِيتَةٍ كَانَ مُزْمِعًا أَنْ يَمُوتَ. | ٣٣ 33 |
කථං තස්ය මෘති ර්භවිෂ්යති, ඒතද් බෝධයිතුං ස ඉමාං කථාම් අකථයත්|
| فَأَجَابَهُ ٱلْجَمْعُ: «نَحْنُ سَمِعْنَا مِنَ ٱلنَّامُوسِ أَنَّ ٱلْمَسِيحَ يَبْقَى إِلَى ٱلْأَبَدِ، فَكَيْفَ تَقُولُ أَنْتَ إِنَّهُ يَنْبَغِي أَنْ يَرْتَفِعَ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ؟ مَنْ هُوَ هَذَا ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ؟». (aiōn g165) | ٣٤ 34 |
තදා ලෝකා අකථයන් සෝභිෂික්තඃ සර්ව්වදා තිෂ්ඨතීති ව්යවස්ථාග්රන්ථේ ශ්රුතම් අස්මාභිඃ, තර්හි මනුෂ්යපුත්රඃ ප්රෝත්ථාපිතෝ භවිෂ්යතීති වාක්යං කථං වදසි? මනුෂ්යපුත්රෝයං කඃ? (aiōn g165)
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «ٱلنُّورُ مَعَكُمْ زَمَانًا قَلِيلًا بَعْدُ، فَسِيرُوا مَا دَامَ لَكُمُ ٱلنُّورُ لِئَلَّا يُدْرِكَكُمُ ٱلظَّلَامُ. وَٱلَّذِي يَسِيرُ فِي ٱلظَّلَامِ لَا يَعْلَمُ إِلَى أَيْنَ يَذْهَبُ. | ٣٥ 35 |
තදා යීශුරකථායද් යුෂ්මාභිඃ සාර්ද්ධම් අල්පදිනානි ජ්යෝතිරාස්තේ, යථා යුෂ්මාන් අන්ධකාරෝ නාච්ඡාදයති තදර්ථං යාවත්කාලං යුෂ්මාභිඃ සාර්ද්ධං ජ්යෝතිස්තිෂ්ඨති තාවත්කාලං ගච්ඡත; යෝ ජනෝ(අ)න්ධකාරේ ගච්ඡති ස කුත්ර යාතීති න ජානාති|
| مَا دَامَ لَكُمُ ٱلنُّورُ آمِنُوا بِٱلنُّورِ لِتَصِيرُوا أَبْنَاءَ ٱلنُّورِ». تَكَلَّمَ يَسُوعُ بِهَذَا ثُمَّ مَضَى وَٱخْتَفَى عَنْهُمْ. | ٣٦ 36 |
අතඒව යාවත්කාලං යුෂ්මාකං නිකටේ ජ්යෝතිරාස්තේ තාවත්කාලං ජ්යෝතීරූපසන්තානා භවිතුං ජ්යෝතිෂි විශ්වසිත; ඉමාං කථාං කථයිත්වා යීශුඃ ප්රස්ථාය තේභ්යඃ ස්වං ගුප්තවාන්|
| وَمَعَ أَنَّهُ كَانَ قَدْ صَنَعَ أَمَامَهُمْ آيَاتٍ هَذَا عَدَدُهَا، لَمْ يُؤْمِنُوا بِهِ، | ٣٧ 37 |
යද්යපි යීශුස්තේෂාං සමක්ෂම් ඒතාවදාශ්චර්ය්යකර්ම්මාණි කෘතවාන් තථාපි තේ තස්මින් න ව්යශ්වසන්|
| لِيَتِمَّ قَوْلُ إِشَعْيَاءَ ٱلنَّبِيِّ ٱلَّذي قَالَهُ: «يَارَبُّ، مَنْ صَدَّقَ خَبَرَنَا؟ وَلِمَنِ ٱسْتُعْلِنَتْ ذِرَاعُ ٱلرَّبِّ؟». | ٣٨ 38 |
අතඒව කඃ ප්රත්යේති සුසංවාදං පරේශාස්මත් ප්රචාරිතං? ප්රකාශතේ පරේශස්ය හස්තඃ කස්ය ච සන්නිධෞ? යිශයියභවිෂ්යද්වාදිනා යදේතද් වාක්යමුක්තං තත් සඵලම් අභවත්|
| لِهَذَا لَمْ يَقْدِرُوا أَنْ يُؤْمِنُوا. لِأَنَّ إِشَعْيَاءَ قَالَ أَيْضًا: | ٣٩ 39 |
තේ ප්රත්යේතුං නාශන්කුවන් තස්මින් යිශයියභවිෂ්යද්වාදි පුනරවාදීද්,
| «قَدْ أَعْمَى عُيُونَهُمْ، وَأَغْلَظَ قُلُوبَهُمْ، لِئَلَّا يُبْصِرُوا بِعُيُونِهِمْ، وَيَشْعُرُوا بِقُلُوبِهِمْ، وَيَرْجِعُوا فَأَشْفِيَهُمْ». | ٤٠ 40 |
යදා, "තේ නයනෛ ර්න පශ්යන්ති බුද්ධිභිශ්ච න බුධ්යන්තේ තෛ ර්මනඃසු පරිවර්ත්තිතේෂු ච තානහං යථා ස්වස්ථාන් න කරෝමි තථා ස තේෂාං ලෝචනාන්යන්ධානි කෘත්වා තේෂාමන්තඃකරණානි ගාඪානි කරිෂ්යති| "
| قَالَ إِشَعْيَاءُ هَذَا حِينَ رَأَى مَجْدَهُ وَتَكَلَّمَ عَنْهُ. | ٤١ 41 |
යිශයියෝ යදා යීශෝ ර්මහිමානං විලෝක්ය තස්මින් කථාමකථයත් තදා භවිෂ්යද්වාක්යම් ඊදෘශං ප්රකාශයත්|
| وَلَكِنْ مَعَ ذَلِكَ آمَنَ بِهِ كَثِيرُونَ مِنَ ٱلرُّؤَسَاءِ أَيْضًا، غَيْرَ أَنَّهُمْ لِسَبَبِ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ لَمْ يَعْتَرِفُوا بِهِ، لِئَلَّا يَصِيرُوا خَارِجَ ٱلْمَجْمَعِ، | ٤٢ 42 |
තථාප්යධිපතිනාං බහවස්තස්මින් ප්රත්යායන්| කින්තු ඵිරූශිනස්තාන් භජනගෘහාද් දූරීකුර්ව්වන්තීති භයාත් තේ තං න ස්වීකෘතවන්තඃ|
| لِأَنَّهُمْ أَحَبُّوا مَجْدَ ٱلنَّاسِ أَكْثَرَ مِنْ مَجْدِ ٱللهِ. | ٤٣ 43 |
යත ඊශ්වරස්ය ප්රශංසාතෝ මානවානාං ප්රශංසායාං තේ(අ)ප්රියන්ත|
| فَنَادَى يَسُوعُ وَقَالَ: «ٱلَّذِي يُؤْمِنُ بِي، لَيْسَ يُؤْمِنُ بِي بَلْ بِالَّذِي أَرْسَلَنِي. | ٤٤ 44 |
තදා යීශුරුච්චෛඃකාරම් අකථයද් යෝ ජනෝ මයි විශ්වසිති ස කේවලේ මයි විශ්වසිතීති න, ස මත්ප්රේරකේ(අ)පි විශ්වසිති|
| وَٱلَّذِي يَرَانِي يَرَى ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي. | ٤٥ 45 |
යෝ ජනෝ මාං පශ්යති ස මත්ප්රේරකමපි පශ්යති|
| أَنَا قَدْ جِئْتُ نُورًا إِلَى ٱلْعَالَمِ، حَتَّى كُلُّ مَنْ يُؤْمِنُ بِي لَا يَمْكُثُ فِي ٱلظُّلْمَةِ. | ٤٦ 46 |
යෝ ජනෝ මාං ප්රත්යේති ස යථාන්ධකාරේ න තිෂ්ඨති තදර්ථම් අහං ජ්යෝතිඃස්වරූපෝ භූත්වා ජගත්යස්මින් අවතීර්ණවාන්|
| وَإِنْ سَمِعَ أَحَدٌ كَلَامِي وَلَمْ يُؤْمِنْ فَأَنَا لَا أَدِينُهُ، لِأَنِّي لَمْ آتِ لِأَدِينَ ٱلْعَالَمَ بَلْ لِأُخَلِّصَ ٱلْعَالَمَ. | ٤٧ 47 |
මම කථාං ශ්රුත්වා යදි කශ්චින් න විශ්වසිති තර්හි තමහං දෝෂිණං න කරෝමි, යතෝ හේතෝ ර්ජගතෝ ජනානාං දෝෂාන් නිශ්චිතාන් කර්ත්තුං නාගත්ය තාන් පරිචාතුම් ආගතෝස්මි|
| مَنْ رَذَلَنِي وَلَمْ يَقْبَلْ كَلَامِي فَلَهُ مَنْ يَدِينُهُ. اَلْكَلَامُ ٱلَّذِي تَكَلَّمْتُ بِهِ هُوَ يَدِينُهُ فِي ٱلْيَوْمِ ٱلْأَخِيرِ، | ٤٨ 48 |
යඃ කශ්චින් මාං න ශ්රද්ධාය මම කථං න ගෘහ්ලාති, අන්යස්තං දෝෂිණං කරිෂ්යති වස්තුතස්තු යාං කථාමහම් අචකථං සා කථා චරමේ(අ)න්හි තං දෝෂිණං කරිෂ්යති|
| لِأَنِّي لَمْ أَتَكَلَّمْ مِنْ نَفْسِي، لَكِنَّ ٱلْآبَ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي هُوَ أَعْطَانِي وَصِيَّةً: مَاذَا أَقُولُ وَبِمَاذَا أَتَكَلَّمُ. | ٤٩ 49 |
යතෝ හේතෝරහං ස්වතඃ කිමපි න කථයාමි, කිං කිං මයා කථයිතව්යං කිං සමුපදේෂ්ටව්යඤ්ච ඉති මත්ප්රේරයිතා පිතා මාමාඥාපයත්|
