يوحنَّا 11
| وَكَانَ إِنْسَانٌ مَرِيضًا وَهُوَ لِعَازَرُ، مِنْ بَيْتِ عَنْيَا مِنْ قَرْيَةِ مَرْيَمَ وَمَرْثَا أُخْتِهَا. | ١ 1 |
අනන්තරං මරියම් තස්යා භගිනී මර්ථා ච යස්මින් වෛථනීයාග්රාමේ වසතස්තස්මින් ග්රාමේ ඉලියාසර් නාමා පීඩිත ඒක ආසීත්|
| وَكَانَتْ مَرْيَمُ، ٱلَّتِي كَانَ لِعَازَرُ أَخُوهَا مَرِيضًا، هِيَ ٱلَّتِي دَهَنَتِ ٱلرَّبَّ بِطِيبٍ، وَمَسَحَتْ رِجْلَيْهِ بِشَعْرِهَا. | ٢ 2 |
යා මරියම් ප්රභුං සුගන්ධිතේලෛන මර්ද්දයිත්වා ස්වකේශෛස්තස්ය චරණෞ සමමාර්ජත් තස්යා භ්රාතා ස ඉලියාසර් රෝගී|
| فَأَرْسَلَتِ ٱلْأُخْتَانِ إِلَيْهِ قَائِلَتَيْنِ: «يَا سَيِّدُ، هُوَذَا ٱلَّذِي تُحِبُّهُ مَرِيضٌ». | ٣ 3 |
අපරඤ්ච හේ ප්රභෝ භවාන් යස්මින් ප්රීයතේ ස ඒව පීඩිතෝස්තීති කථාං කථයිත්වා තස්ය භගින්යෞ ප්රේෂිතවත්යෞ|
| فَلَمَّا سَمِعَ يَسُوعُ، قَالَ: «هَذَا ٱلْمَرَضُ لَيْسَ لِلْمَوْتِ، بَلْ لِأَجْلِ مَجْدِ ٱللهِ، لِيَتَمَجَّدَ ٱبْنُ ٱللهِ بِهِ». | ٤ 4 |
තදා යීශුරිමාං වාර්ත්තාං ශ්රුත්වාකථයත පීඩේයං මරණාර්ථං න කින්ත්වීශ්වරස්ය මහිමාර්ථම් ඊශ්වරපුත්රස්ය මහිමප්රකාශාර්ථඤ්ච ජාතා|
| وَكَانَ يَسُوعُ يُحِبُّ مَرْثَا وَأُخْتَهَا وَلِعَازَرَ. | ٥ 5 |
යීශු ර්යද්යපිමර්ථායාං තද්භගින්යාම් ඉලියාසරි චාප්රීයත,
| فَلَمَّا سَمِعَ أَنَّهُ مَرِيضٌ مَكَثَ حِينَئِذٍ فِي ٱلْمَوْضِعِ ٱلَّذِي كَانَ فِيهِ يَوْمَيْنِ. | ٦ 6 |
තථාපි ඉලියාසරඃ පීඩායාඃ කථං ශ්රුත්වා යත්ර ආසීත් තත්රෛව දිනද්වයමතිෂ්ඨත්|
| ثُمَّ بَعْدَ ذَلِكَ قَالَ لِتَلَامِيذِهِ: «لِنَذْهَبْ إِلَى ٱلْيَهُودِيَّةِ أَيْضًا». | ٧ 7 |
තතඃ පරම් ස ශිෂ්යානකථයද් වයං පුන ර්යිහූදීයප්රදේශං යාමඃ|
| قَالَ لَهُ ٱلتَّلَامِيذُ: «يَا مُعَلِّمُ، ٱلْآنَ كَانَ ٱلْيَهُودُ يَطْلُبُونَ أَنْ يَرْجُمُوكَ، وَتَذْهَبُ أَيْضًا إِلَى هُنَاكَ». | ٨ 8 |
තතස්තේ ප්රත්යවදන්, හේ ගුරෝ ස්වල්පදිනානි ගතානි යිහූදීයාස්ත්වාං පාෂාණෛ ර්හන්තුම් උද්යතාස්තථාපි කිං පුනස්තත්ර යාස්යසි?
| أَجَابَ يَسُوعُ: «أَلَيْسَتْ سَاعَاتُ ٱلنَّهَارِ ٱثْنَتَيْ عَشْرَةَ؟ إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَمْشِي فِي ٱلنَّهَارِ لَا يَعْثُرُ لِأَنَّهُ يَنْظُرُ نُورَ هَذَا ٱلْعَالَمِ، | ٩ 9 |
යීශුඃ ප්රත්යවදත්, ඒකස්මින් දිනේ කිං ද්වාදශඝටිකා න භවන්ති? කෝපි දිවා ගච්ඡන් න ස්ඛලති යතඃ ස ඒතජ්ජගතෝ දීප්තිං ප්රාප්නෝති|
| وَلَكِنْ إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَمْشِي فِي ٱللَّيْلِ يَعْثُرُ، لِأَنَّ ٱلنُّورَ لَيْسَ فِيهِ». | ١٠ 10 |
කින්තු රාත්රෞ ගච්ඡන් ස්ඛලති යතෝ හේතෝස්තත්ර දීප්ති ර්නාස්ති|
| قَالَ هَذَا، وَبَعْدَ ذَلِكَ قَالَ لَهُمْ: «لِعَازَرُ حَبِيبُنَا قَدْ نَامَ. لَكِنِّي أَذْهَبُ لِأُوقِظَهُ». | ١١ 11 |
ඉමාං කථාං කථයිත්වා ස තානවදද්, අස්මාකං බන්ධුඃ ඉලියාසර් නිද්රිතෝභූද් ඉදානීං තං නිද්රාතෝ ජාගරයිතුං ගච්ඡාමි|
| فَقَالَ تَلَامِيذُهُ: «يَا سَيِّدُ، إِنْ كَانَ قَدْ نَامَ فَهُوَ يُشْفَى». | ١٢ 12 |
යීශු ර්මෘතෞ කථාමිමාං කථිතවාන් කින්තු විශ්රාමාර්ථං නිද්රායාං කථිතවාන් ඉති ඥාත්වා ශිෂ්යා අකථයන්,
| وَكَانَ يَسُوعُ يَقُولُ عَنْ مَوْتِهِ، وَهُمْ ظَنُّوا أَنَّهُ يَقُولُ عَنْ رُقَادِ ٱلنَّوْمِ. | ١٣ 13 |
හේ ගුරෝ ස යදි නිද්රාති තර්හි භද්රමේව|
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ حِينَئِذٍ عَلَانِيَةً: «لِعَازَرُ مَاتَ. | ١٤ 14 |
තදා යීශුඃ ස්පෂ්ටං තාන් ව්යාහරත්, ඉලියාසර් අම්රියත;
| وَأَنَا أَفْرَحُ لِأَجْلِكُمْ إِنِّي لَمْ أَكُنْ هُنَاكَ، لِتُؤْمِنُوا. وَلَكِنْ لِنَذْهَبْ إِلَيْهِ!». | ١٥ 15 |
කින්තු යූයං යථා ප්රතීථ තදර්ථමහං තත්ර න ස්ථිතවාන් ඉත්යස්මාද් යුෂ්මන්නිමිත්තම් ආහ්ලාදිතෝහං, තථාපි තස්ය සමීපේ යාම|
| فَقَالَ تُومَا ٱلَّذِي يُقَالُ لَهُ ٱلتَّوْأَمُ لِلتَّلَامِيذِ رُفَقَائِهِ: «لِنَذْهَبْ نَحْنُ أَيْضًا لِكَيْ نَمُوتَ مَعَهُ!». | ١٦ 16 |
තදා ථෝමා යං දිදුමං වදන්ති ස සඞ්ගිනඃ ශිෂ්යාන් අවදද් වයමපි ගත්වා තේන සාර්ද්ධං ම්රියාමහෛ|
| فَلَمَّا أَتَى يَسُوعُ وَجَدَ أَنَّهُ قَدْ صَارَ لَهُ أَرْبَعَةُ أَيَّامٍ فِي ٱلْقَبْرِ. | ١٧ 17 |
යීශුස්තත්රෝපස්ථාය ඉලියාසරඃ ශ්මශානේ ස්ථාපනාත් චත්වාරි දිනානි ගතානීති වාර්ත්තාං ශ්රුතවාන්|
| وَكَانَتْ بَيْتُ عَنْيَا قَرِيبَةً مِنْ أُورُشَلِيمَ نَحْوَ خَمْسَ عَشْرَةَ غَلْوَةً. | ١٨ 18 |
වෛථනීයා යිරූශාලමඃ සමීපස්ථා ක්රෝශෛකමාත්රාන්තරිතා;
| وَكَانَ كَثِيرُونَ مِنَ ٱلْيَهُودِ قَدْ جَاءُوا إِلَى مَرْثَا وَمَرْيَمَ لِيُعَزُّوهُمَا عَنْ أَخِيهِمَا. | ١٩ 19 |
තස්මාද් බහවෝ යිහූදීයා මර්ථාං මරියමඤ්ච භ්යාතෘශෝකාපන්නාං සාන්ත්වයිතුං තයෝඃ සමීපම් ආගච්ඡන්|
| فَلَمَّا سَمِعَتْ مَرْثَا أَنَّ يَسُوعَ آتٍ لَاقَتْهُ، وَأَمَّا مَرْيَمُ فَٱسْتَمَرَّتْ جَالِسَةً فِي ٱلْبَيْتِ. | ٢٠ 20 |
මර්ථා යීශෝරාගමනවාර්තාං ශ්රුත්වෛව තං සාක්ෂාද් අකරෝත් කින්තු මරියම් ගේහ උපවිශ්ය ස්ථිතා|
| فَقَالَتْ مَرْثَا لِيَسُوعَ: «يَا سَيِّدُ، لَوْ كُنْتَ هَهُنَا لَمْ يَمُتْ أَخِي! | ٢١ 21 |
තදා මර්ථා යීශුමවාදත්, හේ ප්රභෝ යදි භවාන් අත්රාස්ථාස්යත් තර්හි මම භ්රාතා නාමරිෂ්යත්|
| لَكِنِّي ٱلْآنَ أَيْضًا أَعْلَمُ أَنَّ كُلَّ مَا تَطْلُبُ مِنَ ٱللهِ يُعْطِيكَ ٱللهُ إِيَّاهُ». | ٢٢ 22 |
කින්ත්විදානීමපි යද් ඊශ්වරේ ප්රාර්ථයිෂ්යතේ ඊශ්වරස්තද් දාස්යතීති ජානේ(අ)හං|
| قَالَ لَهَا يَسُوعُ: «سَيَقُومُ أَخُوكِ». | ٢٣ 23 |
යීශුරවාදීත් තව භ්රාතා සමුත්ථාස්යති|
| قَالَتْ لَهُ مَرْثَا: «أَنَا أَعْلَمُ أَنَّهُ سَيَقُومُ فِي ٱلْقِيَامَةِ، فِي ٱلْيَوْمِ ٱلْأَخِيرِ». | ٢٤ 24 |
මර්ථා ව්යාහරත් ශේෂදිවසේ ස උත්ථානසමයේ ප්රෝත්ථාස්යතීති ජානේ(අ)හං|
| قَالَ لَهَا يَسُوعُ: «أَنَا هُوَ ٱلْقِيَامَةُ وَٱلْحَيَاةُ. مَنْ آمَنَ بِي وَلَوْ مَاتَ فَسَيَحْيَا، | ٢٥ 25 |
තදා යීශුඃ කථිතවාන් අහමේව උත්ථාපයිතා ජීවයිතා ච යඃ කශ්චන මයි විශ්වසිති ස මෘත්වාපි ජීවිෂ්යති;
| وَكُلُّ مَنْ كَانَ حَيًّا وَآمَنَ بِي فَلَنْ يَمُوتَ إِلَى ٱلْأَبَدِ. أَتُؤْمِنِينَ بِهَذَا؟». (aiōn g165) | ٢٦ 26 |
යඃ කශ්චන ච ජීවන් මයි විශ්වසිති ස කදාපි න මරිෂ්යති, අස්යාං කථායාං කිං විශ්වසිෂි? (aiōn g165)
| قَالَتْ لَهُ: «نَعَمْ يَا سَيِّدُ. أَنَا قَدْ آمَنْتُ أَنَّكَ أَنْتَ ٱلْمَسِيحُ ٱبْنُ ٱللهِ، ٱلْآتِي إِلَى ٱلْعَالَمِ». | ٢٧ 27 |
සාවදත් ප්රභෝ යස්යාවතරණාපේක්ෂාස්ති භවාන් සඒවාභිෂික්ත්ත ඊශ්වරපුත්ර ඉති විශ්වසිමි|
| وَلَمَّا قَالَتْ هَذَا مَضَتْ وَدَعَتْ مَرْيَمَ أُخْتَهَا سِرًّا، قَائِلَةً: «ٱلْمُعَلِّمُ قَدْ حَضَرَ، وَهُوَ يَدْعُوكِ». | ٢٨ 28 |
ඉති කථාං කථයිත්වා සා ගත්වා ස්වාං භගිනීං මරියමං ගුප්තමාහූය ව්යාහරත් ගුරුරුපතිෂ්ඨති ත්වාමාහූයති ච|
| أَمَّا تِلْكَ فَلَمَّا سَمِعَتْ قَامَتْ سَرِيعًا وَجَاءَتْ إِلَيْهِ. | ٢٩ 29 |
කථාමිමාං ශ්රුත්වා සා තූර්ණම් උත්ථාය තස්ය සමීපම් අගච්ඡත්|
| وَلَمْ يَكُنْ يَسُوعُ قَدْ جَاءَ إِلَى ٱلْقَرْيَةِ، بَلْ كَانَ فِي ٱلْمَكَانِ ٱلَّذِي لَاقَتْهُ فِيهِ مَرْثَا. | ٣٠ 30 |
යීශු ර්ග්රාමමධ්යං න ප්රවිශ්ය යත්ර මර්ථා තං සාක්ෂාද් අකරෝත් තත්ර ස්ථිතවාන්|
| ثُمَّ إِنَّ ٱلْيَهُودَ ٱلَّذِينَ كَانُوا مَعَهَا فِي ٱلْبَيْتِ يُعَزُّونَهَا، لَمَّا رَأَوْا مَرْيَمَ قَامَتْ عَاجِلًا وَخَرَجَتْ، تَبِعُوهَا قَائِلِينَ: «إِنَّهَا تَذْهَبُ إِلَى ٱلْقَبْرِ لِتَبْكِيَ هُنَاكَ». | ٣١ 31 |
යේ යිහූදීයා මරියමා සාකං ගෘහේ තිෂ්ඨන්තස්තාම් අසාන්ත්වයන තේ තාං ක්ෂිප්රම් උත්ථාය ගච්ඡන්තිං විලෝක්ය ව්යාහරන්, ස ශ්මශානේ රෝදිතුං යාති, ඉත්යුක්ත්වා තේ තස්යාඃ පශ්චාද් අගච්ඡන්|
| فَمَرْيَمُ لَمَّا أَتَتْ إِلَى حَيْثُ كَانَ يَسُوعُ وَرَأَتْهُ، خَرَّتْ عِنْدَ رِجْلَيْهِ قَائِلَةً لَهُ: «يَا سَيِّدُ، لَوْ كُنْتَ هَهُنَا لَمْ يَمُتْ أَخِي!». | ٣٢ 32 |
යත්ර යීශුරතිෂ්ඨත් තත්ර මරියම් උපස්ථාය තං දෘෂ්ට්වා තස්ය චරණයෝඃ පතිත්වා ව්යාහරත් හේ ප්රභෝ යදි භවාන් අත්රාස්ථාස්යත් තර්හි මම භ්රාතා නාමරිෂ්යත්|
| فَلَمَّا رَآهَا يَسُوعُ تَبْكِي، وَٱلْيَهُودُ ٱلَّذِينَ جَاءُوا مَعَهَا يَبْكُونَ، ٱنْزَعَجَ بِٱلرُّوحِ وَٱضْطَرَبَ، | ٣٣ 33 |
යීශුස්තාං තස්යාඃ සඞ්ගිනෝ යිහූදීයාංශ්ච රුදතෝ විලෝක්ය ශෝකාර්ත්තඃ සන් දීර්ඝං නිශ්වස්ය කථිතවාන් තං කුත්රාස්ථාපයත?
| وَقَالَ: «أَيْنَ وَضَعْتُمُوهُ؟». قَالُوا لَهُ: «يَا سَيِّدُ، تَعَالَ وَٱنْظُرْ». | ٣٤ 34 |
තේ ව්යාහරන්, හේ ප්රභෝ භවාන් ආගත්ය පශ්යතු|
| بَكَى يَسُوعُ. | ٣٥ 35 |
යීශුනා ක්රන්දිතං|
| فَقَالَ ٱلْيَهُودُ: «ٱنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ يُحِبُّهُ!». | ٣٦ 36 |
අතඒව යිහූදීයා අවදන්, පශ්යතායං තස්මින් කිදෘග් අප්රියත|
| وَقَالَ بَعْضٌ مِنْهُمْ: «أَلَمْ يَقْدِرْ هَذَا ٱلَّذِي فَتَحَ عَيْنَيِ ٱلْأَعْمَى أَنْ يَجْعَلَ هَذَا أَيْضًا لَا يَمُوتُ؟». | ٣٧ 37 |
තේෂාං කේචිද් අවදන් යෝන්ධාය චක්ෂුෂී දත්තවාන් ස කිම් අස්ය මෘත්යුං නිවාරයිතුං නාශක්නෝත්?
| فَٱنْزَعَجَ يَسُوعُ أَيْضًا فِي نَفْسِهِ وَجَاءَ إِلَى ٱلْقَبْرِ، وَكَانَ مَغَارَةً وَقَدْ وُضِعَ عَلَيْهِ حَجَرٌ. | ٣٨ 38 |
තතෝ යීශුඃ පුනරන්තර්දීර්ඝං නිශ්වස්ය ශ්මශානාන්තිකම් අගච්ඡත්| තත් ශ්මශානම් ඒකං ගහ්වරං තන්මුඛේ පාෂාණ ඒක ආසීත්|
| قَالَ يَسُوعُ: «ٱرْفَعُوا ٱلْحَجَرَ!». قَالَتْ لَهُ مَرْثَا، أُخْتُ ٱلْمَيْتِ: «يَا سَيِّدُ، قَدْ أَنْتَنَ لِأَنَّ لَهُ أَرْبَعَةَ أَيَّامٍ». | ٣٩ 39 |
තදා යීශුරවදද් ඒනං පාෂාණම් අපසාරයත, තතඃ ප්රමීතස්ය භගිනී මර්ථාවදත් ප්රභෝ, අධුනා තත්ර දුර්ගන්ධෝ ජාතඃ, යතෝද්ය චත්වාරි දිනානි ශ්මශානේ ස තිෂ්ඨති|
| قَالَ لَهَا يَسُوعُ: «أَلَمْ أَقُلْ لَكِ: إِنْ آمَنْتِ تَرَيْنَ مَجْدَ ٱللهِ؟». | ٤٠ 40 |
තදා යීශුරවාදීත්, යදි විශ්වසිෂි තර්හීශ්වරස්ය මහිමප්රකාශං ද්රක්ෂ්යසි කථාමිමාං කිං තුභ්යං නාකථයං?
| فَرَفَعُوا ٱلْحَجَرَ حَيْثُ كَانَ ٱلْمَيْتُ مَوْضُوعًا، وَرَفَعَ يَسُوعُ عَيْنَيْهِ إِلَى فَوْقُ، وَقَالَ: «أَيُّهَا ٱلْآبُ، أَشْكُرُكَ لِأَنَّكَ سَمِعْتَ لِي، | ٤١ 41 |
තදා මෘතස්ය ශ්මශානාත් පාෂාණෝ(අ)පසාරිතේ යීශුරූර්ද්ව්වං පශ්යන් අකථයත්, හේ පිත ර්මම නේවේසනම් අශෘණෝඃ කාරණාදස්මාත් ත්වාං ධන්යං වදාමි|
| وَأَنَا عَلِمْتُ أَنَّكَ فِي كُلِّ حِينٍ تَسْمَعُ لِي. وَلَكِنْ لِأَجْلِ هَذَا ٱلْجَمْعِ ٱلْوَاقِفِ قُلْتُ، لِيُؤْمِنُوا أَنَّكَ أَرْسَلْتَنِي». | ٤٢ 42 |
ත්වං සතතං ශෘණෝෂි තදප්යහං ජානාමි, කින්තු ත්වං මාං යත් ප්රෛරයස්තද් යථාස්මින් ස්ථානේ ස්ථිතා ලෝකා විශ්වසන්ති තදර්ථම් ඉදං වාක්යං වදාමි|
| وَلَمَّا قَالَ هَذَا صَرَخَ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ: «لِعَازَرُ، هَلُمَّ خَارِجًا!». | ٤٣ 43 |
ඉමාං කථාං කථයිත්වා ස ප්රෝච්චෛරාහ්වයත්, හේ ඉලියාසර් බහිරාගච්ඡ|
| فَخَرَجَ ٱلْمَيْتُ وَيَدَاهُ وَرِجْلَاهُ مَرْبُوطَاتٌ بِأَقْمِطَةٍ، وَوَجْهُهُ مَلْفُوفٌ بِمِنْدِيلٍ. فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «حُلُّوهُ وَدَعُوهُ يَذْهَبْ». | ٤٤ 44 |
තතඃ ස ප්රමීතඃ ශ්මශානවස්ත්රෛ ර්බද්ධහස්තපාදෝ ගාත්රමාර්ජනවාසසා බද්ධමුඛශ්ච බහිරාගච්ඡත්| යීශුරුදිතවාන් බන්ධනානි මෝචයිත්වා ත්යජතෛනං|
| فَكَثِيرُونَ مِنَ ٱلْيَهُودِ ٱلَّذِينَ جَاءُوا إِلَى مَرْيَمَ، وَنَظَرُوا مَا فَعَلَ يَسُوعُ، آمَنُوا بِهِ. | ٤٥ 45 |
මරියමඃ සමීපම් ආගතා යේ යිහූදීයලෝකාස්තදා යීශෝරේතත් කර්ම්මාපශ්යන් තේෂාං බහවෝ ව්යශ්වසන්,
| وَأَمَّا قَوْمٌ مِنْهُمْ فَمَضَوْا إِلَى ٱلْفَرِّيسِيِّينَ وَقَالُوا لَهُمْ عَمَّا فَعَلَ يَسُوعُ. | ٤٦ 46 |
කින්තු කේචිදන්යේ ඵිරූශිනාං සමීපං ගත්වා යීශෝරේතස්ය කර්ම්මණෝ වාර්ත්තාම් අවදන්|
| فَجَمَعَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ مَجْمَعًا وَقَالُوا: «مَاذَا نَصْنَعُ؟ فَإِنَّ هَذَا ٱلْإِنْسَانَ يَعْمَلُ آيَاتٍ كَثِيرَةً. | ٤٧ 47 |
තතඃ පරං ප්රධානයාජකාඃ ඵිරූශිනාශ්ච සභාං කෘත්වා ව්යාහරන් වයං කිං කුර්ම්මඃ? ඒෂ මානවෝ බහූන්යාශ්චර්ය්යකර්ම්මාණි කරෝති|
| إِنْ تَرَكْنَاهُ هَكَذَا يُؤْمِنُ ٱلْجَمِيعُ بِهِ، فَيَأْتِي ٱلرُّومَانِيُّونَ وَيَأْخُذُونَ مَوْضِعَنَا وَأُمَّتَنَا». | ٤٨ 48 |
යදීදෘශං කර්ම්ම කර්ත්තුං න වාරයාමස්තර්හි සර්ව්වේ ලෝකාස්තස්මින් විශ්වසිෂ්යන්ති රෝමිලෝකාශ්චාගත්යාස්මාකම් අනයා රාජධාන්යා සාර්ද්ධං රාජ්යම් ආඡේත්ස්යන්ති|
| فَقَالَ لَهُمْ وَاحِدٌ مِنْهُمْ، وَهُوَ قَيَافَا، كَانَ رَئِيسًا لِلْكَهَنَةِ فِي تِلْكَ ٱلسَّنَةِ: «أَنْتُمْ لَسْتُمْ تَعْرِفُونَ شَيْئًا، | ٤٩ 49 |
තදා තේෂාං කියඵානාමා යස්තස්මින් වත්සරේ මහායාජකපදේ න්යයුජ්යත ස ප්රත්යවදද් යූයං කිමපි න ජානීථ;
| وَلَا تُفَكِّرُونَ أَنَّهُ خَيْرٌ لَنَا أَنْ يَمُوتَ إِنْسَانٌ وَاحِدٌ عَنِ ٱلشَّعْبِ وَلَا تَهْلِكَ ٱلْأُمَّةُ كُلُّهَا!». | ٥٠ 50 |
සමග්රදේශස්ය විනාශතෝපි සර්ව්වලෝකාර්ථම් ඒකස්ය ජනස්ය මරණම් අස්මාකං මඞ්ගලහේතුකම් ඒතස්ය විවේචනාමපි න කුරුථ|
| وَلَمْ يَقُلْ هَذَا مِنْ نَفْسِهِ، بَلْ إِذْ كَانَ رَئِيسًا لِلْكَهَنَةِ فِي تِلْكَ ٱلسَّنَةِ، تَنَبَّأَ أَنَّ يَسُوعَ مُزْمِعٌ أَنْ يَمُوتَ عَنِ ٱلْأُمَّةِ، | ٥١ 51 |
ඒතාං කථාං ස නිජබුද්ධ්යා ව්යාහරද් ඉති න,
| وَلَيْسَ عَنِ ٱلْأُمَّةِ فَقَطْ، بَلْ لِيَجْمَعَ أَبْنَاءَ ٱللهِ ٱلْمُتَفَرِّقِينَ إِلَى وَاحِدٍ. | ٥٢ 52 |
කින්තු යීශූස්තද්දේශීයානාං කාරණාත් ප්රාණාන් ත්යක්ෂ්යති, දිශි දිශි විකීර්ණාන් ඊශ්වරස්ය සන්තානාන් සංගෘහ්යෛකජාතිං කරිෂ්යති ච, තස්මින් වත්සරේ කියඵා මහායාජකත්වපදේ නියුක්තඃ සන් ඉදං භවිෂ්යද්වාක්යං කථිතවාන්|
| فَمِنْ ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ تَشَاوَرُوا لِيَقْتُلُوهُ. | ٥٣ 53 |
තද්දිනමාරභ්ය තේ කථං තං හන්තුං ශක්නුවන්තීති මන්ත්රණාං කර්ත්තුං ප්රාරේභිරේ|
| فَلَمْ يَكُنْ يَسُوعُ أَيْضًا يَمْشِي بَيْنَ ٱلْيَهُودِ عَلَانِيَةً، بَلْ مَضَى مِنْ هُنَاكَ إِلَى ٱلْكُورَةِ ٱلْقَرِيبَةِ مِنَ ٱلْبَرِّيَّةِ، إِلَى مَدِينَةٍ يُقَالُ لَهَا أَفْرَايِمُ، وَمَكَثَ هُنَاكَ مَعَ تَلَامِيذِهِ. | ٥٤ 54 |
අතඒව යිහූදීයානාං මධ්යේ යීශුඃ සප්රකාශං ගමනාගමනේ අකෘත්වා තස්මාද් ගත්වා ප්රාන්තරස්ය සමීපස්ථායිප්රදේශස්යේඵ්රායිම් නාම්නි නගරේ ශිෂ්යෛඃ සාකං කාලං යාපයිතුං ප්රාරේභේ|
| وَكَانَ فِصْحُ ٱلْيَهُودِ قَرِيبًا. فَصَعِدَ كَثِيرُونَ مِنَ ٱلْكُوَرِ إِلَى أُورُشَلِيمَ قَبْلَ ٱلْفِصْحِ لِيُطَهِّرُوا أَنْفُسَهُمْ. | ٥٥ 55 |
අනන්තරං යිහූදීයානාං නිස්තාරෝත්සවේ නිකටවර්ත්තිනි සති තදුත්සවාත් පූර්ව්වං ස්වාන් ශුචීන් කර්ත්තුං බහවෝ ජනා ග්රාමේභ්යෝ යිරූශාලම් නගරම් ආගච්ඡන්,
| فَكَانُوا يَطْلُبُونَ يَسُوعَ وَيَقُولُونَ فِيمَا بَيْنَهُمْ، وَهُمْ وَاقِفُونَ فِي ٱلْهَيْكَلِ: «مَاذَا تَظُنُّونَ؟ هَلْ هُوَ لَا يَأْتِي إِلَى ٱلْعِيدِ؟». | ٥٦ 56 |
යීශෝරන්වේෂණං කෘත්වා මන්දිරේ දණ්ඩායමානාඃ සන්තඃ පරස්පරං ව්යාහරන්, යුෂ්මාකං කීදෘශෝ බෝධෝ ජායතේ? ස කිම් උත්සවේ(අ)ස්මින් අත්රාගමිෂ්යති?
| وَكَانَ أَيْضًا رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ قَدْ أَصْدَرُوا أَمْرًا أَنَّهُ إِنْ عَرَفَ أَحَدٌ أَيْنَ هُوَ فَلْيَدُلَّ عَلَيْهِ، لِكَيْ يُمْسِكُوهُ. | ٥٧ 57 |
ස ච කුත්රාස්ති යද්යේතත් කශ්චිද් වේත්ති තර්හි දර්ශයතු ප්රධානයාජකාඃ ඵිරූශිනශ්ච තං ධර්ත්තුං පූර්ව්වම් ඉමාම් ආඥාං ප්රාචාරයන්|
