عِبرانِيّين 6
| لِذَلِكَ وَنَحْنُ تَارِكُونَ كَلَامَ بَدَاءَةِ ٱلْمَسِيحِ، لِنَتَقَدَّمْ إِلَى ٱلْكَمَالِ، غَيْرَ وَاضِعِينَ أَيْضًا أَسَاسَ ٱلتَّوْبَةِ مِنَ ٱلْأَعْمَالِ ٱلْمَيِّتَةِ، وَٱلْإِيمَانِ بِٱللهِ، | ١ 1 |
ୱଯଂ ମୃତିଜନକକର୍ମ୍ମଭ୍ୟୋ ମନଃପରାୱର୍ତ୍ତନମ୍ ଈଶ୍ୱରେ ୱିଶ୍ୱାସୋ ମଜ୍ଜନଶିକ୍ଷଣଂ ହସ୍ତାର୍ପଣଂ ମୃତଲୋକାନାମ୍ ଉତ୍ଥାନମ୍
| تَعْلِيمَ ٱلْمَعْمُودِيَّاتِ، وَوَضْعَ ٱلْأَيَادِي، قِيَامَةَ ٱلْأَمْوَاتِ، وَٱلدَّيْنُونَةَ ٱلْأَبَدِيَّةَ، (aiōnios g166) | ٢ 2 |
ଅନନ୍ତକାଲସ୍ଥାଯିୱିଚାରାଜ୍ଞା ଚୈତୈଃ ପୁନର୍ଭିତ୍ତିମୂଲଂ ନ ସ୍ଥାପଯନ୍ତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୱିଷଯକଂ ପ୍ରଥମୋପଦେଶଂ ପଶ୍ଚାତ୍କୃତ୍ୟ ସିଦ୍ଧିଂ ଯାୱଦ୍ ଅଗ୍ରସରା ଭୱାମ| (aiōnios g166)
| وَهَذَا سَنَفْعَلُهُ إِنْ أَذِنَ ٱللهُ. | ٣ 3 |
ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାନୁମତ୍ୟା ଚ ତଦ୍ ଅସ୍ମାଭିଃ କାରିଷ୍ୟତେ|
| لِأَنَّ ٱلَّذِينَ ٱسْتُنِيرُوا مَرَّةً، وَذَاقُوا ٱلْمَوْهِبَةَ ٱلسَّمَاوِيَّةَ، وَصَارُوا شُرَكَاءَ ٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ، | ٤ 4 |
ଯ ଏକକୃତ୍ୱୋ ଦୀପ୍ତିମଯା ଭୂତ୍ୱା ସ୍ୱର୍ଗୀଯୱରରସମ୍ ଆସ୍ୱଦିତୱନ୍ତଃ ପୱିତ୍ରସ୍ୟାତ୍ମନୋଽଂଶିନୋ ଜାତା
| وَذَاقُوا كَلِمَةَ ٱللهِ ٱلصَّالِحَةَ وَقُوَّاتِ ٱلدَّهْرِ ٱلْآتِي، (aiōn g165) | ٥ 5 |
ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସୁୱାକ୍ୟଂ ଭାୱିକାଲସ୍ୟ ଶକ୍ତିଞ୍ଚାସ୍ୱଦିତୱନ୍ତଶ୍ଚ ତେ ଭ୍ରଷ୍ଟ୍ୱା ଯଦି (aiōn g165)
| وَسَقَطُوا، لَا يُمْكِنُ تَجْدِيدُهُمْ أَيْضًا لِلتَّوْبَةِ، إِذْ هُمْ يَصْلِبُونَ لِأَنْفُسِهِمْ ٱبْنَ ٱللهِ ثَانِيَةً وَيُشَهِّرُونَهُ. | ٦ 6 |
ସ୍ୱମନୋଭିରୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରଂ ପୁନଃ କ୍ରୁଶେ ଘ୍ନନ୍ତି ଲଜ୍ଜାସ୍ପଦଂ କୁର୍ୱ୍ୱତେ ଚ ତର୍ହି ମନଃପରାୱର୍ତ୍ତନାଯ ପୁନସ୍ତାନ୍ ନୱୀନୀକର୍ତ୍ତୁଂ କୋଽପି ନ ଶକ୍ନୋତି|
| لِأَنَّ أَرْضًا قَدْ شَرِبَتِ ٱلْمَطَرَ ٱلْآتِيَ عَلَيْهَا مِرَارًا كَثِيرَةً، وَأَنْتَجَتْ عُشْبًا صَالِحًا لِلَّذِينَ فُلِحَتْ مِنْ أَجْلِهِمْ، تَنَالُ بَرَكَةً مِنَ ٱللهِ. | ٧ 7 |
ଯତୋ ଯା ଭୂମିଃ ସ୍ୱୋପରି ଭୂଯଃ ପତିତଂ ୱୃଷ୍ଟିଂ ପିୱତୀ ତତ୍ଫଲାଧିକାରିଣାଂ ନିମିତ୍ତମ୍ ଇଷ୍ଟାନି ଶାକାଦୀନ୍ୟୁତ୍ପାଦଯତି ସା ଈଶ୍ୱରାଦ୍ ଆଶିଷଂ ପ୍ରାପ୍ତା|
| وَلَكِنْ إِنْ أَخْرَجَتْ شَوْكًا وَحَسَكًا، فَهِيَ مَرْفُوضَةٌ وَقَرِيبَةٌ مِنَ ٱللَّعْنَةِ، ٱلَّتِي نِهَايَتُهَا لِلْحَرِيقِ. | ٨ 8 |
କିନ୍ତୁ ଯା ଭୂମି ର୍ଗୋକ୍ଷୁରକଣ୍ଟକୱୃକ୍ଷାନ୍ ଉତ୍ପାଦଯତି ସା ନ ଗ୍ରାହ୍ୟା ଶାପାର୍ହା ଚ ଶେଷେ ତସ୍ୟା ଦାହୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
| وَلَكِنَّنَا قَدْ تَيَقَّنَّا مِنْ جِهَتِكُمْ أَيُّهَا ٱلْأَحِبَّاءُ، أُمُورًا أَفْضَلَ، وَمُخْتَصَّةً بِٱلْخَلَاصِ، وَإِنْ كُنَّا نَتَكَلَّمُ هَكَذَا. | ٩ 9 |
ହେ ପ୍ରିଯତମାଃ, ଯଦ୍ୟପି ୱଯମ୍ ଏତାଦୃଶଂ ୱାକ୍ୟଂ ଭାଷାମହେ ତଥାପି ଯୂଯଂ ତତ ଉତ୍କୃଷ୍ଟାଃ ପରିତ୍ରାଣପଥସ୍ୟ ପଥିକାଶ୍ଚାଧ୍ୱ ଇତି ୱିଶ୍ୱସାମଃ|
| لِأَنَّ ٱللهَ لَيْسَ بِظَالِمٍ حَتَّى يَنْسَى عَمَلَكُمْ وَتَعَبَ ٱلْمَحَبَّةِ ٱلَّتِي أَظْهَرْتُمُوهَا نَحْوَ ٱسْمِهِ، إِذْ قَدْ خَدَمْتُمُ ٱلْقِدِّيسِينَ وَتَخْدِمُونَهُمْ. | ١٠ 10 |
ଯତୋ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ପୱିତ୍ରଲୋକାନାଂ ଯ ଉପକାରୋ ଽକାରି କ୍ରିଯତେ ଚ ତେନେଶ୍ୱରସ୍ୟ ନାମ୍ନେ ପ୍ରକାଶିତଂ ପ୍ରେମ ଶ୍ରମଞ୍ଚ ୱିସ୍ମର୍ତ୍ତୁମ୍ ଈଶ୍ୱରୋଽନ୍ୟାଯକାରୀ ନ ଭୱତି|
| وَلَكِنَّنَا نَشْتَهِي أَنَّ كُلَّ وَاحِدٍ مِنْكُمْ يُظْهِرُ هَذَا ٱلِٱجْتِهَادَ عَيْنَهُ لِيَقِينِ ٱلرَّجَاءِ إِلَى ٱلنِّهَايَةِ، | ١١ 11 |
ଅପରଂ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଏକୈକୋ ଜନୋ ଯତ୍ ପ୍ରତ୍ୟାଶାପୂରଣାର୍ଥଂ ଶେଷଂ ଯାୱତ୍ ତମେୱ ଯତ୍ନଂ ପ୍ରକାଶଯେଦିତ୍ୟହମ୍ ଇଚ୍ଛାମି|
| لِكَيْ لَا تَكُونُوا مُتَبَاطِئِينَ بَلْ مُتَمَثِّلِينَ بِٱلَّذِينَ بِٱلْإِيمَانِ وَٱلْأَنَاةِ يَرِثُونَ ٱلْمَوَاعِيدَ. | ١٢ 12 |
ଅତଃ ଶିଥିଲା ନ ଭୱତ କିନ୍ତୁ ଯେ ୱିଶ୍ୱାସେନ ସହିଷ୍ଣୁତଯା ଚ ପ୍ରତିଜ୍ଞାନାଂ ଫଲାଧିକାରିଣୋ ଜାତାସ୍ତେଷାମ୍ ଅନୁଗାମିନୋ ଭୱତ|
| فَإِنَّهُ لَمَّا وَعَدَ ٱللهُ إِبْرَاهِيمَ، إِذْ لَمْ يَكُنْ لَهُ أَعْظَمُ يُقْسِمُ بِهِ، أَقْسَمَ بِنَفْسِهِ، | ١٣ 13 |
ଈଶ୍ୱରୋ ଯଦା ଇବ୍ରାହୀମେ ପ୍ରତ୍ୟଜାନାତ୍ ତଦା ଶ୍ରେଷ୍ଠସ୍ୟ କସ୍ୟାପ୍ୟପରସ୍ୟ ନାମ୍ନା ଶପଥଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ନାଶକ୍ନୋତ୍, ଅତୋ ହେତୋଃ ସ୍ୱନାମ୍ନା ଶପଥଂ କୃତ୍ୱା ତେନୋକ୍ତଂ ଯଥା,
| قَائِلًا: «إِنِّي لَأُبَارِكَنَّكَ بَرَكَةً وَأُكَثِّرَنَّكَ تَكْثِيرًا». | ١٤ 14 |
"ସତ୍ୟମ୍ ଅହଂ ତ୍ୱାମ୍ ଆଶିଷଂ ଗଦିଷ୍ୟାମି ତୱାନ୍ୱଯଂ ୱର୍ଦ୍ଧଯିଷ୍ୟାମି ଚ| "
| وَهَكَذَا إِذْ تَأَنَّى نَالَ ٱلْمَوْعِدَ. | ١٥ 15 |
ଅନେନ ପ୍ରକାରେଣ ସ ସହିଷ୍ଣୁତାଂ ୱିଧାଯ ତସ୍ୟାଃ ପ୍ରତ୍ୟାଶାଯାଃ ଫଲଂ ଲବ୍ଧୱାନ୍|
| فَإِنَّ ٱلنَّاسَ يُقْسِمُونَ بِٱلْأَعْظَمِ، وَنِهَايَةُ كُلِّ مُشَاجَرَةٍ عِنْدَهُمْ لِأَجْلِ ٱلتَّثْبِيتِ هِيَ ٱلْقَسَمُ. | ١٦ 16 |
ଅଥ ମାନୱାଃ ଶ୍ରେଷ୍ଠସ୍ୟ କସ୍ୟଚିତ୍ ନାମ୍ନା ଶପନ୍ତେ, ଶପଥଶ୍ଚ ପ୍ରମାଣାର୍ଥଂ ତେଷାଂ ସର୍ୱ୍ୱୱିୱାଦାନ୍ତକୋ ଭୱତି|
| فَلِذَلِكَ إِذْ أَرَادَ ٱللهُ أَنْ يُظْهِرَ أَكْثَرَ كَثِيرًا لِوَرَثَةِ ٱلْمَوْعِدِ عَدَمَ تَغَيُّرِ قَضَائِهِ، تَوَسَّطَ بِقَسَمٍ، | ١٧ 17 |
ଇତ୍ୟସ୍ମିନ୍ ଈଶ୍ୱରଃ ପ୍ରତିଜ୍ଞାଯାଃ ଫଲାଧିକାରିଣଃ ସ୍ୱୀଯମନ୍ତ୍ରଣାଯା ଅମୋଘତାଂ ବାହୁଲ୍ୟତୋ ଦର୍ଶଯିତୁମିଚ୍ଛନ୍ ଶପଥେନ ସ୍ୱପ୍ରତିଜ୍ଞାଂ ସ୍ଥିରୀକୃତୱାନ୍|
| حَتَّى بِأَمْرَيْنِ عَدِيمَيِ ٱلتَّغَيُّرِ، لَا يُمْكِنُ أَنَّ ٱللهَ يَكْذِبُ فِيهِمَا، تَكُونُ لَنَا تَعْزِيَةٌ قَوِيَّةٌ، نَحْنُ ٱلَّذِينَ ٱلْتَجَأْنَا لِنُمْسِكَ بِٱلرَّجَاءِ ٱلْمَوْضُوعِ أَمَامَنَا، | ١٨ 18 |
ଅତଏୱ ଯସ୍ମିନ୍ ଅନୃତକଥନମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ନ ସାଧ୍ୟଂ ତାଦୃଶେନାଚଲେନ ୱିଷଯଦ୍ୱଯେନ ସମ୍ମୁଖସ୍ଥରକ୍ଷାସ୍ଥଲସ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତଯେ ପଲାଯିତାନାମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ସୁଦୃଢା ସାନ୍ତ୍ୱନା ଜାଯତେ|
| ٱلَّذِي هُوَ لَنَا كَمِرْسَاةٍ لِلنَّفْسِ مُؤْتَمَنَةٍ وَثَابِتَةٍ، تَدْخُلُ إِلَى مَا دَاخِلَ ٱلْحِجَابِ، | ١٩ 19 |
ସା ପ୍ରତ୍ୟାଶାସ୍ମାକଂ ମନୋନୌକାଯା ଅଚଲୋ ଲଙ୍ଗରୋ ଭୂତ୍ୱା ୱିଚ୍ଛେଦକୱସ୍ତ୍ରସ୍ୟାଭ୍ୟନ୍ତରଂ ପ୍ରୱିଷ୍ଟା|
