أعمال 8
| وَكَانَ شَاوُلُ رَاضِيًا بِقَتْلِهِ. وَحَدَثَ فِي ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ ٱضْطِهَادٌ عَظِيمٌ عَلَى ٱلْكَنِيسَةِ ٱلَّتِي فِي أُورُشَلِيمَ، فَتَشَتَّتَ ٱلْجَمِيعُ فِي كُوَرِ ٱلْيَهُودِيَّةِ وَٱلسَّامِرَةِ، مَا عَدَا ٱلرُّسُلَ. | ١ 1 |
ତସ୍ୟ ହତ୍ୟାକରଣଂ ଶୌଲୋପି ସମମନ୍ୟତ| ତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରସ୍ଥାଂ ମଣ୍ଡଲୀଂ ପ୍ରତି ମହାତାଡନାଯାଂ ଜାତାଯାଂ ପ୍ରେରିତଲୋକାନ୍ ହିତ୍ୱା ସର୍ୱ୍ୱେଽପରେ ଯିହୂଦାଶୋମିରୋଣଦେଶଯୋ ର୍ନାନାସ୍ଥାନେ ୱିକୀର୍ଣାଃ ସନ୍ତୋ ଗତାଃ|
| وَحَمَلَ رِجَالٌ أَتْقِيَاءُ ٱسْتِفَانُوسَ وَعَمِلُوا عَلَيْهِ مَنَاحَةً عَظِيمَةً. | ٢ 2 |
ଅନ୍ୟଚ୍ଚ ଭକ୍ତଲୋକାସ୍ତଂ ସ୍ତିଫାନଂ ଶ୍ମଶାନେ ସ୍ଥାପଯିତ୍ୱା ବହୁ ୱ୍ୟଲପନ୍|
| وَأَمَّا شَاوُلُ فَكَانَ يَسْطُو عَلَى ٱلْكَنِيسَةِ، وَهُوَ يَدْخُلُ ٱلْبُيُوتَ وَيَجُرُّ رِجَالًا وَنِسَاءً وَيُسَلِّمُهُمْ إِلَى ٱلسِّجْنِ. | ٣ 3 |
କିନ୍ତୁ ଶୌଲୋ ଗୃହେ ଗୃହେ ଭ୍ରମିତ୍ୱା ସ୍ତ୍ରିଯଃ ପୁରୁଷାଂଶ୍ଚ ଧୃତ୍ୱା କାରାଯାଂ ବଦ୍ଧ୍ୱା ମଣ୍ଡଲ୍ୟା ମହୋତ୍ପାତଂ କୃତୱାନ୍|
| فَٱلَّذِينَ تَشَتَّتُوا جَالُوا مُبَشِّرِينَ بِٱلْكَلِمَةِ. | ٤ 4 |
ଅନ୍ୟଚ୍ଚ ଯେ ୱିକୀର୍ଣା ଅଭୱନ୍ ତେ ସର୍ୱ୍ୱତ୍ର ଭ୍ରମିତ୍ୱା ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରାଚାରଯନ୍|
| فَٱنْحَدَرَ فِيلُبُّسُ إِلَى مَدِينَةٍ مِنَ ٱلسَّامِرَةِ وَكَانَ يَكْرِزُ لَهُمْ بِٱلْمَسِيحِ. | ٥ 5 |
ତଦା ଫିଲିପଃ ଶୋମିରୋଣ୍ନଗରଂ ଗତ୍ୱା ଖ୍ରୀଷ୍ଟାଖ୍ୟାନଂ ପ୍ରାଚାରଯତ୍;
| وَكَانَ ٱلْجُمُوعُ يُصْغُونَ بِنَفْسٍ وَاحِدَةٍ إِلَى مَا يَقُولُهُ فِيلُبُّسُ عِنْدَ ٱسْتِمَاعِهِمْ وَنَظَرِهِمُ ٱلْآيَاتِ ٱلَّتِي صَنَعَهَا، | ٦ 6 |
ତତୋଽଶୁଚି-ଭୃତଗ୍ରସ୍ତଲୋକେଭ୍ୟୋ ଭୂତାଶ୍ଚୀତ୍କୃତ୍ୟାଗଚ୍ଛନ୍ ତଥା ବହୱଃ ପକ୍ଷାଘାତିନଃ ଖଞ୍ଜା ଲୋକାଶ୍ଚ ସ୍ୱସ୍ଥା ଅଭୱନ୍|
| لِأَنَّ كَثِيرِينَ مِنَ ٱلَّذِينَ بِهِمْ أَرْوَاحٌ نَجِسَةٌ كَانَتْ تَخْرُجُ صَارِخَةً بِصَوْتٍ عَظِيمٍ. وَكَثِيرُونَ مِنَ ٱلْمَفْلُوجِينَ وَٱلْعُرْجِ شُفُوا. | ٧ 7 |
ତସ୍ମାତ୍ ଲାକା ଈଦୃଶଂ ତସ୍ୟାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ କର୍ମ୍ମ ୱିଲୋକ୍ୟ ନିଶମ୍ୟ ଚ ସର୍ୱ୍ୱ ଏକଚିତ୍ତୀଭୂଯ ତେନୋକ୍ତାଖ୍ୟାନେ ମନାଂସି ନ୍ୟଦଧୁଃ|
| فَكَانَ فَرَحٌ عَظِيمٌ فِي تِلْكَ ٱلْمَدِينَةِ. | ٨ 8 |
ତସ୍ମିନ୍ନଗରେ ମହାନନ୍ଦଶ୍ଚାଭୱତ୍|
| وَكَانَ قَبْلًا فِي ٱلْمَدِينَةِ رَجُلٌ ٱسْمُهُ سِيمُونُ، يَسْتَعْمِلُ ٱلسِّحْرَ وَيُدْهِشُ شَعْبَ ٱلسَّامِرَةِ، قَائِلًا إِنَّهُ شَيْءٌ عَظِيمٌ! | ٩ 9 |
ତତଃ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ତସ୍ମିନ୍ନଗରେ ଶିମୋନ୍ନାମା କଶ୍ଚିଜ୍ଜନୋ ବହ୍ୱୀ ର୍ମାଯାକ୍ରିଯାଃ କୃତ୍ୱା ସ୍ୱଂ କଞ୍ଚନ ମହାପୁରୁଷଂ ପ୍ରୋଚ୍ୟ ଶୋମିରୋଣୀଯାନାଂ ମୋହଂ ଜନଯାମାସ|
| وَكَانَ ٱلْجَمِيعُ يَتْبَعُونَهُ مِنَ ٱلصَّغِيرِ إِلَى ٱلْكَبِيرِ قَائِلِينَ: «هَذَا هُوَ قُوَّةُ ٱللهِ ٱلْعَظِيمَةُ». | ١٠ 10 |
ତସ୍ମାତ୍ ସ ମାନୁଷ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ମହାଶକ୍ତିସ୍ୱରୂପ ଇତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ବାଲୱୃଦ୍ଧୱନିତାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲାକାସ୍ତସ୍ମିନ୍ ମନାଂସି ନ୍ୟଦଧୁଃ|
| وَكَانُوا يَتْبَعُونَهُ لِكَوْنِهِمْ قَدِ ٱنْدَهَشُوا زَمَانًا طَوِيلًا بِسِحْرِهِ. | ١١ 11 |
ସ ବହୁକାଲାନ୍ ମାଯାୱିକ୍ରିଯଯା ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ଅତୀୱ ମୋହଯାଞ୍ଚକାର, ତସ୍ମାତ୍ ତେ ତଂ ମେନିରେ|
| وَلَكِنْ لَمَّا صَدَّقُوا فِيلُبُّسَ وَهُوَ يُبَشِّرُ بِٱلْأُمُورِ ٱلْمُخْتَصَّةِ بِمَلَكُوتِ ٱللهِ وَبِٱسْمِ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، ٱعْتَمَدُوا رِجَالًا وَنِسَاءً. | ١٢ 12 |
କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜ୍ୟସ୍ୟ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ନାମ୍ନଶ୍ଚାଖ୍ୟାନପ୍ରଚାରିଣଃ ଫିଲିପସ୍ୟ କଥାଯାଂ ୱିଶ୍ୱସ୍ୟ ତେଷାଂ ସ୍ତ୍ରୀପୁରୁଷୋଭଯଲୋକା ମଜ୍ଜିତା ଅଭୱନ୍|
| وَسِيمُونُ أَيْضًا نَفْسُهُ آمَنَ. وَلَمَّا ٱعْتَمَدَ كَانَ يُلَازِمُ فِيلُبُّسَ، وَإِذْ رَأَى آيَاتٍ وَقُوَّاتٍ عَظِيمَةً تُجْرَى ٱنْدَهَشَ. | ١٣ 13 |
ଶେଷେ ସ ଶିମୋନପି ସ୍ୱଯଂ ପ୍ରତ୍ୟୈତ୍ ତତୋ ମଜ୍ଜିତଃ ସନ୍ ଫିଲିପେନ କୃତାମ୍ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟକ୍ରିଯାଂ ଲକ୍ଷଣଞ୍ଚ ୱିଲୋକ୍ୟାସମ୍ଭୱଂ ମନ୍ୟମାନସ୍ତେନ ସହ ସ୍ଥିତୱାନ୍|
| وَلَمَّا سَمِعَ ٱلرُّسُلُ ٱلَّذِينَ فِي أُورُشَلِيمَ أَنَّ ٱلسَّامِرَةَ قَدْ قَبِلَتْ كَلِمَةَ ٱللهِ، أَرْسَلُوا إِلَيْهِمْ بُطْرُسَ وَيُوحَنَّا، | ١٤ 14 |
ଇତ୍ଥଂ ଶୋମିରୋଣ୍ଦେଶୀଯଲୋକା ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ କଥାମ୍ ଅଗୃହ୍ଲନ୍ ଇତି ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରସ୍ଥପ୍ରେରିତାଃ ପ୍ରାପ୍ୟ ପିତରଂ ଯୋହନଞ୍ଚ ତେଷାଂ ନିକଟେ ପ୍ରେଷିତୱନ୍ତଃ|
| ٱللَّذَيْنِ لَمَّا نَزَلَا صَلَّيَا لِأَجْلِهِمْ لِكَيْ يَقْبَلُوا ٱلرُّوحَ ٱلْقُدُسَ، | ١٥ 15 |
ତତସ୍ତୌ ତତ୍ ସ୍ଥାନମ୍ ଉପସ୍ଥାଯ ଲୋକା ଯଥା ପୱିତ୍ରମ୍ ଆତ୍ମାନଂ ପ୍ରାପ୍ନୁୱନ୍ତି ତଦର୍ଥଂ ପ୍ରାର୍ଥଯେତାଂ|
| لِأَنَّهُ لَمْ يَكُنْ قَدْ حَلَّ بَعْدُ عَلَى أَحَدٍ مِنْهُمْ، غَيْرَ أَنَّهُمْ كَانُوا مُعْتَمِدِينَ بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ يَسُوعَ. | ١٦ 16 |
ଯତସ୍ତେ ପୁରା କେୱଲପ୍ରଭୁଯୀଶୋ ର୍ନାମ୍ନା ମଜ୍ଜିତମାତ୍ରା ଅଭୱନ୍, ନ ତୁ ତେଷାଂ ମଧ୍ୟେ କମପି ପ୍ରତି ପୱିତ୍ରସ୍ୟାତ୍ମନ ଆୱିର୍ଭାୱୋ ଜାତଃ|
| حِينَئِذٍ وَضَعَا ٱلْأَيَادِيَ عَلَيْهِمْ فَقَبِلُوا ٱلرُّوحَ ٱلْقُدُسَ. | ١٧ 17 |
କିନ୍ତୁ ପ୍ରେରିତାଭ୍ୟାଂ ତେଷାଂ ଗାତ୍ରେଷୁ କରେଷ୍ୱର୍ପିତେଷୁ ସତ୍ସୁ ତେ ପୱିତ୍ରମ୍ ଆତ୍ମାନମ୍ ପ୍ରାପ୍ନୁୱନ୍|
| وَلَمَّا رَأَى سِيمُونُ أَنَّهُ بِوَضْعِ أَيْدِي ٱلرُّسُلِ يُعْطَى ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ قَدَّمَ لَهُمَا دَرَاهِمَ | ١٨ 18 |
ଇତ୍ଥଂ ଲୋକାନାଂ ଗାତ୍ରେଷୁ ପ୍ରେରିତଯୋଃ କରାର୍ପଣେନ ତାନ୍ ପୱିତ୍ରମ୍ ଆତ୍ମାନଂ ପ୍ରାପ୍ତାନ୍ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ସ ଶିମୋନ୍ ତଯୋଃ ସମୀପେ ମୁଦ୍ରା ଆନୀଯ କଥିତୱାନ୍;
| قَائِلًا: «أَعْطِيَانِي أَنَا أَيْضًا هَذَا ٱلسُّلْطَانَ، حَتَّى أَيُّ مَنْ وَضَعْتُ عَلَيْهِ يَدَيَّ يَقْبَلُ ٱلرُّوحَ ٱلْقُدُسَ». | ١٩ 19 |
ଅହଂ ଯସ୍ୟ ଗାତ୍ରେ ହସ୍ତମ୍ ଅର୍ପଯିଷ୍ୟାମି ତସ୍ୟାପି ଯଥେତ୍ଥଂ ପୱିତ୍ରାତ୍ମପ୍ରାପ୍ତି ର୍ଭୱତି ତାଦୃଶୀଂ ଶକ୍ତିଂ ମହ୍ୟଂ ଦତ୍ତଂ|
| فَقَالَ لَهُ بُطْرُسُ: «لِتَكُنْ فِضَّتُكَ مَعَكَ لِلْهَلَاكِ، لِأَنَّكَ ظَنَنْتَ أَنْ تَقْتَنِيَ مَوْهِبَةَ ٱللهِ بِدَرَاهِمَ! | ٢٠ 20 |
କିନ୍ତୁ ପିତରସ୍ତଂ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍ ତୱ ମୁଦ୍ରାସ୍ତ୍ୱଯା ୱିନଶ୍ୟନ୍ତୁ ଯତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦାନଂ ମୁଦ୍ରାଭିଃ କ୍ରୀଯତେ ତ୍ୱମିତ୍ଥଂ ବୁଦ୍ଧୱାନ୍;
| لَيْسَ لَكَ نَصِيبٌ وَلَا قُرْعَةٌ فِي هَذَا ٱلْأَمْرِ، لِأَنَّ قَلْبَكَ لَيْسَ مُسْتَقِيمًا أَمَامَ ٱللهِ. | ٢١ 21 |
ଈଶ୍ୱରାଯ ତାୱନ୍ତଃକରଣଂ ସରଲଂ ନହି, ତସ୍ମାଦ୍ ଅତ୍ର ତୱାଂଶୋଽଧିକାରଶ୍ଚ କୋପି ନାସ୍ତି|
| فَتُبْ مِنْ شَرِّكَ هَذَا، وَٱطْلُبْ إِلَى ٱللهِ عَسَى أَنْ يُغْفَرَ لَكَ فِكْرُ قَلْبِكَ، | ٢٢ 22 |
ଅତ ଏତତ୍ପାପହେତୋଃ ଖେଦାନ୍ୱିତଃ ସନ୍ କେନାପି ପ୍ରକାରେଣ ତୱ ମନସ ଏତସ୍ୟାଃ କୁକଲ୍ପନାଯାଃ କ୍ଷମା ଭୱତି, ଏତଦର୍ଥମ୍ ଈଶ୍ୱରେ ପ୍ରାର୍ଥନାଂ କୁରୁ;
| لِأَنِّي أَرَاكَ فِي مَرَارَةِ ٱلْمُرِّ وَرِبَاطِ ٱلظُّلْمِ». | ٢٣ 23 |
ଯତସ୍ତ୍ୱଂ ତିକ୍ତପିତ୍ତେ ପାପସ୍ୟ ବନ୍ଧନେ ଚ ଯଦସି ତନ୍ମଯା ବୁଦ୍ଧମ୍|
| فَأَجَابَ سِيمُونُ وَقَالَ: «ٱطْلُبَا أَنْتُمَا إِلَى ٱلرَّبِّ مِنْ أَجْلِي لِكَيْ لَا يَأْتِيَ عَلَيَّ شَيْءٌ مِمَّا ذَكَرْتُمَا». | ٢٤ 24 |
ତଦା ଶିମୋନ୍ ଅକଥଯତ୍ ତର୍ହି ଯୁୱାଭ୍ୟାମୁଦିତା କଥା ମଯି ଯଥା ନ ଫଲତି ତଦର୍ଥଂ ଯୁୱାଂ ମନ୍ନିମିତ୍ତଂ ପ୍ରଭୌ ପ୍ରାର୍ଥନାଂ କୁରୁତଂ|
| ثُمَّ إِنَّهُمَا بَعْدَ مَا شَهِدَا وَتَكَلَّمَا بِكَلِمَةِ ٱلرَّبِّ، رَجَعَا إِلَى أُورُشَلِيمَ وَبَشَّرَا قُرًى كَثِيرَةً لِلسَّامِرِيِّينَ. | ٢٥ 25 |
ଅନେନ ପ୍ରକାରେଣ ତୌ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ଦତ୍ତ୍ୱା ପ୍ରଭୋଃ କଥାଂ ପ୍ରଚାରଯନ୍ତୌ ଶୋମିରୋଣୀଯାନାମ୍ ଅନେକଗ୍ରାମେଷୁ ସୁସଂୱାଦଞ୍ଚ ପ୍ରଚାରଯନ୍ତୌ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରଂ ପରାୱୃତ୍ୟ ଗତୌ|
| ثُمَّ إِنَّ مَلَاكَ ٱلرَّبِّ كَلَّمَ فِيلُبُّسَ قَائِلًا: «قُمْ وَٱذْهَبْ نَحْوَ ٱلْجَنُوبِ، عَلَى ٱلطَّرِيقِ ٱلْمُنْحَدِرَةِ مِنْ أُورُشَلِيمَ إِلَى غَزَّةَ ٱلَّتِي هِيَ بَرِّيَّةٌ». | ٢٦ 26 |
ତତଃ ପରମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦୂତଃ ଫିଲିପମ୍ ଇତ୍ୟାଦିଶତ୍, ତ୍ୱମୁତ୍ଥାଯ ଦକ୍ଷିଣସ୍ୟାଂ ଦିଶି ଯୋ ମାର୍ଗୋ ପ୍ରାନ୍ତରସ୍ୟ ମଧ୍ୟେନ ଯିରୂଶାଲମୋ ଽସାନଗରଂ ଯାତି ତଂ ମାର୍ଗଂ ଗଚ୍ଛ|
| فَقَامَ وَذَهَبَ. وَإِذَا رَجُلٌ حَبَشِيٌّ خَصِيٌّ، وَزِيرٌ لِكَنْدَاكَةَ مَلِكَةِ ٱلْحَبَشَةِ، كَانَ عَلَى جَمِيعِ خَزَائِنِهَا. فَهَذَا كَانَ قَدْ جَاءَ إِلَى أُورُشَلِيمَ لِيَسْجُدَ. | ٢٧ 27 |
ତତଃ ସ ଉତ୍ଥାଯ ଗତୱାନ୍; ତଦା କନ୍ଦାକୀନାମ୍ନଃ କୂଶ୍ଲୋକାନାଂ ରାଜ୍ଞ୍ୟାଃ ସର୍ୱ୍ୱସମ୍ପତ୍ତେରଧୀଶଃ କୂଶଦେଶୀଯ ଏକଃ ଷଣ୍ଡୋ ଭଜନାର୍ଥଂ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରମ୍ ଆଗତ୍ୟ
| وَكَانَ رَاجِعًا وَجَالِسًا عَلَى مَرْكَبَتِهِ وَهُوَ يَقْرَأُ ٱلنَّبِيَّ إِشَعْيَاءَ. | ٢٨ 28 |
ପୁନରପି ରଥମାରୁହ୍ୟ ଯିଶଯିଯନାମ୍ନୋ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନୋ ଗ୍ରନ୍ଥଂ ପଠନ୍ ପ୍ରତ୍ୟାଗଚ୍ଛତି|
| فَقَالَ ٱلرُّوحُ لِفِيلُبُّسَ: «تَقَدَّمْ وَرَافِقْ هَذِهِ ٱلْمَرْكَبَةَ». | ٢٩ 29 |
ଏତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ଆତ୍ମା ଫିଲିପମ୍ ଅୱଦତ୍, ତ୍ୱମ୍ ରଥସ୍ୟ ସମୀପଂ ଗତ୍ୱା ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ମିଲ|
| فَبَادَرَ إِلَيْهِ فِيلُبُّسُ، وَسَمِعَهُ يَقْرَأُ ٱلنَّبِيَّ إِشَعْيَاءَ، فَقَالَ: «أَلَعَلَّكَ تَفْهَمُ مَا أَنْتَ تَقْرَأُ؟». | ٣٠ 30 |
ତସ୍ମାତ୍ ସ ଧାୱନ୍ ତସ୍ୟ ସନ୍ନିଧାୱୁପସ୍ଥାଯ ତେନ ପଠ୍ୟମାନଂ ଯିଶଯିଯଥୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନୋ ୱାକ୍ୟଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ପୃଷ୍ଟୱାନ୍ ଯତ୍ ପଠସି ତତ୍ କିଂ ବୁଧ୍ୟସେ?
| فَقَالَ: «كَيْفَ يُمْكِنُنِي إِنْ لَمْ يُرْشِدْنِي أَحَدٌ؟». وَطَلَبَ إِلَى فِيلُبُّسَ أَنْ يَصْعَدَ وَيَجْلِسَ مَعَهُ. | ٣١ 31 |
ତତଃ ସ କଥିତୱାନ୍ କେନଚିନ୍ନ ବୋଧିତୋହଂ କଥଂ ବୁଧ୍ୟେଯ? ତତଃ ସ ଫିଲିପଂ ରଥମାରୋଢୁଂ ସ୍ୱେନ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଉପୱେଷ୍ଟୁଞ୍ଚ ନ୍ୟୱେଦଯତ୍|
| وَأَمَّا فَصْلُ ٱلْكِتَابِ ٱلَّذِي كَانَ يَقْرَأُهُ فَكَانَ هَذَا: «مِثْلَ شَاةٍ سِيقَ إِلَى ٱلذَّبْحِ، وَمِثْلَ خَرُوفٍ صَامِتٍ أَمَامَ ٱلَّذِي يَجُزُّهُ هَكَذَا لَمْ يَفْتَحْ فَاهُ. | ٣٢ 32 |
ସ ଶାସ୍ତ୍ରସ୍ୟେତଦ୍ୱାକ୍ୟଂ ପଠିତୱାନ୍ ଯଥା, ସମାନୀଯତ ଘାତାଯ ସ ଯଥା ମେଷଶାୱକଃ| ଲୋମଚ୍ଛେଦକସାକ୍ଷାଚ୍ଚ ମେଷଶ୍ଚ ନୀରୱୋ ଯଥା| ଆବଧ୍ୟ ୱଦନଂ ସ୍ୱୀଯଂ ତଥା ସ ସମତିଷ୍ଠତ|
| فِي تَوَاضُعِهِ ٱنْتُزِعَ قَضَاؤُهُ، وَجِيلُهُ مَنْ يُخْبِرُ بِهِ؟ لِأَنَّ حَيَاتَهُ تُنْتَزَعُ مِنَ ٱلْأَرْضِ». | ٣٣ 33 |
ଅନ୍ୟାଯେନ ୱିଚାରେଣ ସ ଉଚ୍ଛିନ୍ନୋ ଽଭୱତ୍ ତଦା| ତତ୍କାଲୀନମନୁଷ୍ୟାନ୍ କୋ ଜନୋ ୱର୍ଣଯିତୁଂ କ୍ଷମଃ| ଯତୋ ଜୀୱନ୍ନୃଣାଂ ଦେଶାତ୍ ସ ଉଚ୍ଛିନ୍ନୋ ଽଭୱତ୍ ଧ୍ରୁୱଂ|
| فَأَجَابَ ٱلْخَصِيُّ فِيلُبُّسَ وَقَالَ: «أَطْلُبُ إِلَيْكَ: عَنْ مَنْ يَقُولُ ٱلنَّبِيُّ هَذَا؟ عَنْ نَفْسِهِ أَمْ عَنْ وَاحِدٍ آخَرَ؟». | ٣٤ 34 |
ଅନନ୍ତରଂ ସ ଫିଲିପମ୍ ଅୱଦତ୍ ନିୱେଦଯାମି, ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀ ଯାମିମାଂ କଥାଂ କଥଯାମାସ ସ କିଂ ସ୍ୱସ୍ମିନ୍ ୱା କସ୍ମିଂଶ୍ଚିଦ୍ ଅନ୍ୟସ୍ମିନ୍?
| فَفَتَحَ فِيلُبُّسُ فَاهُ وٱبْتَدَأَ مِنْ هَذَا ٱلْكِتَابِ فَبَشِّرَهُ بِيَسُوعَ. | ٣٥ 35 |
ତତଃ ଫିଲିପସ୍ତତ୍ପ୍ରକରଣମ୍ ଆରଭ୍ୟ ଯୀଶୋରୁପାଖ୍ୟାନଂ ତସ୍ୟାଗ୍ରେ ପ୍ରାସ୍ତୌତ୍|
| وَفِيمَا هُمَا سَائِرَانِ فِي ٱلطَّرِيقِ أَقْبَلَا عَلَى مَاءٍ، فَقَالَ ٱلْخَصِيُّ: «هُوَذَا مَاءٌ. مَاذَا يَمْنَعُ أَنْ أَعْتَمِدَ؟». | ٣٦ 36 |
ଇତ୍ଥଂ ମାର୍ଗେଣ ଗଚ୍ଛନ୍ତୌ ଜଲାଶଯସ୍ୟ ସମୀପ ଉପସ୍ଥିତୌ; ତଦା କ୍ଲୀବୋଽୱାଦୀତ୍ ପଶ୍ୟାତ୍ର ସ୍ଥାନେ ଜଲମାସ୍ତେ ମମ ମଜ୍ଜନେ କା ବାଧା?
| فَقَالَ فِيلُبُّسُ: «إِنْ كُنْتَ تُؤْمِنُ مِنْ كُلِّ قَلْبِكَ يَجُوزُ». فَأَجَابَ وَقَالَ: «أَنَا أُومِنُ أَنَّ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحَ هُوَ ٱبْنُ ٱللهِ». | ٣٧ 37 |
ତତଃ ଫିଲିପ ଉତ୍ତରଂ ୱ୍ୟାହରତ୍ ସ୍ୱାନ୍ତଃକରଣେନ ସାକଂ ଯଦି ପ୍ରତ୍ୟେଷି ତର୍ହି ବାଧା ନାସ୍ତି| ତତଃ ସ କଥିତୱାନ୍ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ର ଇତ୍ୟହଂ ପ୍ରତ୍ୟେମି|
| فَأَمَرَ أَنْ تَقِفَ ٱلْمَرْكَبَةُ، فَنَزَلَا كِلَاهُمَا إِلَى ٱلْمَاءِ، فِيلُبُّسُ وَٱلْخَصِيُّ، فَعَمَّدَهُ. | ٣٨ 38 |
ତଦା ରଥଂ ସ୍ଥଗିତଂ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଆଦିଷ୍ଟେ ଫିଲିପକ୍ଲୀବୌ ଦ୍ୱୌ ଜଲମ୍ ଅୱାରୁହତାଂ; ତଦା ଫିଲିପସ୍ତମ୍ ମଜ୍ଜଯାମାସ|
| وَلَمَّا صَعِدَا مِنَ ٱلْمَاءِ، خَطِفَ رُوحُ ٱلرَّبِّ فِيلُبُّسَ، فَلَمْ يُبْصِرْهُ ٱلْخَصِيُّ أَيْضًا، وَذَهَبَ فِي طَرِيقِهِ فَرِحًا. | ٣٩ 39 |
ତତ୍ପଶ୍ଚାତ୍ ଜଲମଧ୍ୟାଦ୍ ଉତ୍ଥିତଯୋଃ ସତୋଃ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟାତ୍ମା ଫିଲିପଂ ହୃତ୍ୱା ନୀତୱାନ୍, ତସ୍ମାତ୍ କ୍ଲୀବଃ ପୁନସ୍ତଂ ନ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍ ତଥାପି ହୃଷ୍ଟଚିତ୍ତଃ ସନ୍ ସ୍ୱମାର୍ଗେଣ ଗତୱାନ୍|
| وَأَمَّا فِيلُبُّسُ فَوُجِدَ فِي أَشْدُودَ. وَبَيْنَمَا هُوَ مُجْتَازٌ، كَانَ يُبَشِّرُ جَمِيعَ ٱلْمُدُنِ حَتَّى جَاءَ إِلَى قَيْصَرِيَّةَ. | ٤٠ 40 |
ଫିଲିପଶ୍ଚାସ୍ଦୋଦ୍ନଗରମ୍ ଉପସ୍ଥାଯ ତସ୍ମାତ୍ କୈସରିଯାନଗର ଉପସ୍ଥିତିକାଲପର୍ୟ୍ୟନତଂ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମିନ୍ନଗରେ ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରଯନ୍ ଗତୱାନ୍|
