أعمال 25

١ 1 فَلَمَّا قَدِمَ فَسْتُوسُ إِلَى ٱلْوِلَايَةِ صَعِدَ بَعْدَ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ مِنْ قَيْصَرِيَّةَ إِلَى أُورُشَلِيمَ.

फेस्तुस तैस इलाके मां पुज़तां ट्लेइ दिहैड़ना बाद कैसरिया नगरेरां यरूशलेम नगरे मांजो जेव।

٢ 2 فَعَرَضَ لَهُ رَئِيسُ ٱلْكَهَنَةِ وَوُجُوهُ ٱلْيَهُودِ ضِدَّ بُولُسَ، وَٱلْتَمَسُوا مِنْهُ

ज़ैड़ी प्रधान याजकेईं ते यहूदी लीडर तैस कां एइतां पौलुसेरे खलाफ दोष लाने लगे।

٣ 3 طَالِبِينَ عَلَيْهِ مِنَّةً، أَنْ يَسْتَحْضِرَهُ إِلَى أُورُشَلِيمَ، وَهُمْ صَانِعُونَ كَمِينًا لِيَقْتُلُوهُ فِي ٱلطَّرِيقِ.

तैना तैस कां मिनत केरने लगे, कि लूशी पौलुसे यरूशलेम नगरे मां हाज़र भोनेरो हुक्म दे, द्रासले मां तैनेईं तैस बत्तां मारनेरी साज़िश कियोरी थी।

٤ 4 فَأَجَابَ فَسْتُوسُ أَنْ يُحْرَسَ بُولُسُ فِي قَيْصَرِيَّةَ، وَأَنَّهُ هُوَ مُزْمِعٌ أَنْ يَنْطَلِقَ عَاجِلًا.

फेस्तुसे जुवाब दित्तो, “पौलुस कैसरिया नगरे मां कैदे, ते अवं भी तैड़ी लूशी गाने बालोईं।”

٥ 5 وَقَالَ: «فَلْيَنْزِلْ مَعِي ٱلَّذِينَ هُمْ بَيْنَكُمْ مُقْتَدِرُونَ. وَإِنْ كَانَ فِي هَذَا ٱلرَّجُلِ شَيْءٌ فَلْيَشْتَكُوا عَلَيْهِ».

फिरी ज़ोवं कि तुसन मरां किछ खास अधिकार रखनेबाले मीं सेइं साथी च़लन, “अगर सच़्च़े तैनी कोई गलत कम कियेरू भोए त तैस पुड़ दोष लान।”

٦ 6 وَبَعْدَ مَا صَرَفَ عِنْدَهُمْ أَكْثَرَ مِنْ عَشَرَةِ أَيَّامٍ ٱنْحَدَرَ إِلَى قَيْصَرِيَّةَ. وَفِي ٱلْغَدِ جَلَسَ عَلَى كُرْسِيِّ ٱلْوِلَايَةِ وَأَمَرَ أَنْ يُؤْتَى بِبُولُسَ.

ते फेस्तुस अठ दश दिहाड़े यरूशलेम नगरे मां राव, ते फिरी कैसरिया नगरे जो च़लो जेव, तैड़ी तै दुइयोवं दिहाड़े आदालतरी तखते पुड़ बिश्शो, ते हुक्म दित्तो कि पौलुसे हाजर केरा।

٧ 7 فَلَمَّا حَضَرَ، وَقَفَ حَوْلَهُ ٱلْيَهُودُ ٱلَّذِينَ كَانُوا قَدِ ٱنْحَدَرُوا مِنْ أُورُشَلِيمَ، وَقَدَّمُوا عَلَى بُولُسَ دَعَاوِيَ كَثِيرَةً وَثَقِيلَةً لَمْ يَقْدِرُوا أَنْ يُبَرْهِنُوهَا.

ज़ैखन पौलुस हाज़र भोव, त यरूशलेम नगरेरे यहूदी लीडरेईं तैस च़ुफुरतां घेरो देइतां बड़े झूठे इलज़ाम लांने शुरू किये। पन कोई पक्कू सबूत न मैल्लू।

٨ 8 إِذْ كَانَ هُوَ يَحْتَجُّ: «أَنِّي مَا أَخْطَأْتُ بِشَيْءٍ، لَا إِلَى نَامُوسِ ٱلْيَهُودِ وَلَا إِلَى ٱلْهَيْكَلِ وَلَا إِلَى قَيْصَرَ».

पौलुसे अपनि सफाई देंते बार यहूदी केरे झूठे इलज़ामा केरे लेइ इन्कार कियो, ते ज़ोवं, “मीं त यहूदी केरे कानूनेरे खलाफ कोई कसूर नईं कियोरो, ते न मन्दरेरे खलाफ ते न महाराज़ेरे खलाफ कोई कसूर कियोरोए।”

٩ 9 وَلَكِنَّ فَسْتُوسَ إِذْ كَانَ يُرِيدُ أَنْ يُودِعَ ٱلْيَهُودَ مِنَّةً، أَجَابَ بُولُسَ قَائِلًا: «أَتَشَاءُ أَنْ تَصْعَدَ إِلَى أُورُشَلِيمَ لِتُحَاكَمَ هُنَاكَ لَدَيَّ مِنْ جِهَةِ هَذِهِ ٱلْأُمُورِ؟».

पन फेस्तुस एप्पू यहूदी लीडरन खुश केरनेरे लेइ पौलुसे पुच़्छ़ू, “तीं यरूशलेम नगरे जो गानू मन्ज़ुरे, ताके अवं एस मुकदमेरो फैसलो तैड़ी केरि?”

١٠ 10 فَقَالَ بُولُسُ: «أَنَا وَاقِفٌ لَدَى كُرْسِيِّ وِلَايَةِ قَيْصَرَ حَيْثُ يَنْبَغِي أَنْ أُحَاكَمَ. أَنَا لَمْ أَظْلِمِ ٱلْيَهُودَ بِشَيْءٍ، كَمَا تَعْلَمُ أَنْتَ أَيْضًا جَيِّدًا.

पौलुसे ज़ोवं, “अवं इड़ी महाराज़ेरे इन्साफेरे तखतेरे सामने खड़ो आईं, ते मेरे मुकदमेरो फैसलो इस्से ठैरी भोरो लोड़ते, ज़ैड़ी रोमी मैनेरो इन्साफ भोरो लोड़े, तू एप्पू भी रोड़ेच़ारे ज़ानतस कि मीं यहूदी केरो कोई कसूर नईं कियोरो।

١١ 11 لِأَنِّي إِنْ كُنْتُ آثِمًا، أَوْ صَنَعْتُ شَيْئًا يَسْتَحِقُّ ٱلْمَوْتَ، فَلَسْتُ أَسْتَعْفِي مِنَ ٱلْمَوْتِ. وَلَكِنْ إِنْ لَمْ يَكُنْ شَيْءٌ مِمَّا يَشْتَكِي عَلَيَّ بِهِ هَؤُلَاءِ، فَلَيْسَ أَحَدٌ يَسْتَطِيعُ أَنْ يُسَلِّمَنِي لَهُمْ. إِلَى قَيْصَرَ أَنَا رَافِعٌ دَعْوَايَ!».

अगर अवं कुसुरवार आईं त मौतरी सज़ारे काबल आईं त मेरो मरनेरो इन्कार नईं, पन अगर ज़ैना झूठे इलज़ाम यहूदी मीं पुड़ लांने लगोरेंन ते अगर तैना झूठेन त केन्ची हक नईं कि मीं तैन केरे हवाले केरे। ते अवं इड़ी महाराज़े कां बिनती केरताईं, कि मेरो इन्साफ इड़ी कियो गाए।”

١٢ 12 حِينَئِذٍ تَكَلَّمَ فَسْتُوسُ مَعَ أَرْبَابِ ٱلْمَشُورَةِ، فَأَجَابَ: «إِلَى قَيْصَرَ رَفَعْتَ دَعْوَاكَ. إِلَى قَيْصَرَ تَذْهَبُ!».

तैखन फेस्तुस सल्लाकारन करां मुशोरो केरतां जुवाब दित्तो, “तीं महाराज़े कां बिनती कियोरीए त तू महाराज़े कां गालो।”

١٣ 13 وَبَعْدَمَا مَضَتْ أَيَّامٌ أَقْبَلَ أَغْرِيبَاسُ ٱلْمَلِكُ وَبَرْنِيكِي إِلَى قَيْصَرِيَّةَ لِيُسَلِّمَا عَلَى فَسْتُوسَ.

किछ दिहैड़ना बाद अग्रिप्पा राज़ो ते तैसेरी निकड़ी बेइन बिरनीके कैसरिया नगरे मां एइतां फेस्तुसे सेइं मुलाकात की।

١٤ 14 وَلَمَّا كَانَا يَصْرِفَانِ هُنَاكَ أَيَّامًا كَثِيرَةً، عَرَضَ فَسْتُوسُ عَلَى ٱلْمَلِكِ أَمْرَ بُولُسَ، قَائِلًا: «يُوجَدُ رَجُلٌ تَرَكَهُ فِيلِكْسُ أَسِيرًا،

तैन केरे बड़े दिहाड़े तैड़ी रानेरे बाद फेस्तुसे पौलुसेरे बारे मां राज़े ज़ोवं, “अक मैन्हु आए, ज़ै फेलिक्से कैद कियोरोए।

١٥ 15 وَعَرَضَ لِي عَنْهُ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَمَشَايِخُ ٱلْيَهُودِ لَمَّا كُنْتُ فِي أُورُشَلِيمَ طَالِبِينَ حُكْمًا عَلَيْهِ.

ज़ैखन अवं यरूशलेम नगरे मां थियो, त प्रधान याजक ते यहूदी बुज़ुर्ग तैस पुड़ दोष लगे लाने, कि एस सज़ा दित्ती गाए।

١٦ 16 فَأَجَبْتُهُمْ أَنْ لَيْسَ لِلرُّومَانِيِّينَ عَادَةٌ أَنْ يُسَلِّمُوا أَحَدًا لِلْمَوْتِ قَبْلَ أَنْ يَكُونَ ٱلْمَشْكُوُّ عَلَيْهِ مُواجَهَةً مَعَ ٱلْمُشْتَكِينَ، فَيَحْصُلُ عَلَى فُرْصَةٍ لِلِٱحْتِجَاجِ عَنِ ٱلشَّكْوَى.

पन मीं तैन ज़ोरू थियूं, कि रोमी केरे दस्तूरेरे मुताबिक कोई मैन्हु सज़ा देनेरे लेइ हवाले न कियो गाए, ज़ांतगर तैस अपने मुदेइ केरे सामने तैन इलज़ामा केरे बारे मां अपनि सफाई पैश केरनेरो मौको न दित्तो गाए।

١٧ 17 فَلَمَّا ٱجْتَمَعُوا إِلَى هُنَا جَلَسْتُ مِنْ دُونِ إِمْهَالٍ فِي ٱلْغَدِ عَلَى كُرْسِيِّ ٱلْوِلَايَةِ، وَأَمَرْتُ أَنْ يُؤْتَى بِٱلرَّجُلِ.

एल्हेरेलेइ ज़ैखन यहूदी लीडर इड़ी आए, त मीं ठढ न लाई, पन होरसां इन्साफेरे तखते पुड़ बिश्तां हुक्म दित्तो, कि पौलुस आदालती मां आनो गाए।

١٨ 18 فَلَمَّا وَقَفَ ٱلْمُشْتَكُونَ حَوْلَهُ، لَمْ يَأْتُوا بِعِلَّةٍ وَاحِدَةٍ مِمَّا كُنْتُ أَظُنُّ.

ज़ैखन तैसेरे मुदेइ अपनो दाओ पैश केरनेरे लेइ खड़े भोए त, तैनेईं कोई एरो इलज़ाम तैस पुड़ न लाव, ज़ेसेरी बारे मां अवं समझ़तो थियो।

١٩ 19 لَكِنْ كَانَ لَهُمْ عَلَيْهِ مَسَائِلُ مِنْ جِهَةِ دِيَانَتِهِمْ، وَعَنْ وَاحِدٍ ٱسْمُهُ يَسُوعُ قَدْ مَاتَ، وَكَانَ بُولُسُ يَقُولُ: إِنَّهُ حَيٌّ.

पन अपने फिरकेरे बल्के तैन केरि लड़ाई तैन केरे अपने धर्मेरे केन्ची यीशु नव्वेंरे मैनेरे बारे मां थी। तै मेरि जेवरोए, पन पौलुस तैस जो ज़ींतो ज़ोते।

٢٠ 20 وَإِذْ كُنْتُ مُرْتَابًا فِي ٱلْمَسْأَلَةِ عَنْ هَذَا قُلْتُ: أَلَعَلَّهُ يَشَاءُ أَنْ يَذْهَبَ إِلَى أُورُشَلِيمَ، وَيُحَاكَمَ هُنَاكَ مِنْ جِهَةِ هَذِهِ ٱلْأُمُورِ؟

अवं बेड़ि उलझनी मां राहोरोइं कि केन्च़रे एन गल्लां केरो पतो केरि, एल्हेरेलेइ मीं पौलुसे पुच़्छ़ू, कि तीं यरूशलेम नगरे मां गानू मन्ज़ुरे, ताके एन गल्लां केरो फैसलो तैड़ी भोए?

٢١ 21 وَلَكِنْ لَمَّا رَفَعَ بُولُسُ دَعْوَاهُ لِكَيْ يُحْفَظَ لِفَحْصِ أُوغُسْطُسَ، أَمَرْتُ بِحِفْظِهِ إِلَى أَنْ أُرْسِلَهُ إِلَى قَيْصَرَ».

पन पौलुसे बिनती कमाई कि इस मुकदमेरो फैसलो महाराज़े कां लोड़ते भोरो, एल्हेरेलेइ मीं हुक्म दित्तो कि तै महाराज़े कां गाने तगर इड़ी पाबंद राए।”

٢٢ 22 فَقَالَ أَغْرِيبَاسُ لِفَسْتُوسَ: «كُنْتُ أُرِيدُ أَنَا أَيْضًا أَنْ أَسْمَعَ ٱلرَّجُلَ». فَقَالَ: «غَدًا تَسْمَعُهُ».

अग्रिप्पा राज़े फेस्तुसे सेइं ज़ोवं, “अवं भी एस मैनेरी गल्लां शुननी चाताईं।” तैनी जुवाब दित्तो, “तू तैसेरी गल्लां कालां शुनी सखत्स।”

٢٣ 23 فَفِي ٱلْغَدِ لَمَّا جَاءَ أَغْرِيبَاسُ وَبَرْنِيكِي فِي ٱحْتِفَالٍ عَظِيمٍ، وَدَخَلَا إِلَى دَارِ ٱلِٱسْتِمَاعِ مَعَ ٱلْأُمَرَاءِ وَرِجَالِ ٱلْمَدِينَةِ ٱلْمُقَدَّمِينَ، أَمَرَ فَسْتُوسُ فَأُتِيَ بِبُولُسَ.

होरसां अग्रिप्पा राज़ो ते कने बिरनीके बेड़ि शांनी सेइं आए, ते फौजी पलटनरे सरदारेइं ते नगरेरे खास लोक सभा मां दाखल भोए, फेस्तुसे हुक्म दित्तो कि पौलुसे हाज़र केरा।

٢٤ 24 فَقَالَ فَسْتُوسُ: «أَيُّهَا ٱلْمَلِكُ أَغْرِيبَاسُ وَٱلرِّجَالُ ٱلْحَاضِرُونَ مَعَنَا أَجْمَعُونَ، أَنْتُمْ تَنْظُرُونَ هَذَا ٱلَّذِي تَوَسَّلَ إِلَيَّ مِنْ جِهَتِهِ كُلُّ جُمْهُورِ ٱلْيَهُودِ فِي أُورُشَلِيمَ وَهُنَا، صَارِخِينَ أَنَّهُ لَا يَنْبَغِي أَنْ يَعِيشَ بَعْدُ.

फिरी फेस्तुस ज़ोवं, “हे अग्रिप्पा राज़ा ते बाकी लोकव तुस इस मैन्हु हेरतथ एसेरे खलाफ सैरी यहूदी कौमां मीं कां यरूशलेम नगरे मां भी ते इड़ी भी चिन्डां मैरतां दरखुवास कियोरी थी, कि ए मैन्हु ज़ींतो रखनो ठीक नईं।

٢٥ 25 وَأَمَّا أَنَا فَلَمَّا وَجَدْتُ أَنَّهُ لَمْ يَفْعَلْ شَيْئًا يَسْتَحِقُّ ٱلْمَوْتَ، وَهُوَ قَدْ رَفَعَ دَعْوَاهُ إِلَى أُوغُسْطُسَ، عَزَمْتُ أَنْ أُرْسِلَهُ.

पन मीं पतो लगो कि एनी कोई एरू गलत कम नईं कियेरू, कि ए कत्ल कियो गाए, एल्हेरेलेइ एनी इड़ी बिनती कियोरीए, त अवं ठीक समझ़तां कि एस रोम नगरे मां भेज़ी।

٢٦ 26 وَلَيْسَ لِي شَيْءٌ يَقِينٌ مِنْ جِهَتِهِ لِأَكْتُبَ إِلَى ٱلسَّيِّدِ. لِذَلِكَ أَتَيْتُ بِهِ لَدَيْكُمْ، وَلَا سِيَّمَا لَدَيْكَ أَيُّهَا ٱلْمَلِكُ أَغْرِيبَاسُ، حَتَّى إِذَا صَارَ ٱلْفَحْصُ يَكُونُ لِي شَيْءٌ لِأَكْتُبَ.

पन मीं तैसेरे बारे मां कोई ठीक गल न मैल्ली, कि महाराज़े जो लिखी, एल्हेरेलेइ मीं तै तुश्शे सामने ते खास केरतां अग्रिप्पा राज़ा, तेरे सामने पैश कियोरोए, ताके पुछ़ गन केरनेरे बाद अगर कोई खास गल भोए त अवं लिखी।

٢٧ 27 لِأَنِّي أَرَى حَمَاقَةً أَنْ أُرْسِلَ أَسِيرًا وَلَا أُشِيرَ إِلَى ٱلدَّعَاوِي ٱلَّتِي عَلَيْهِ».

किजोकि केन्ची कैदी भेज़ते बार तैसेरे इलज़ाम अगर अवं केन्ची न शुनेई त मेरी लेइ ठीक नईं।”