أعمال 20

١ 1 وَبَعْدَمَا ٱنْتَهَى ٱلشَّغَبُ، دَعَا بُولُسُ ٱلتَّلَامِيذَ وَوَدَّعَهُمْ، وَخَرَجَ لِيَذْهَبَ إِلَى مَكِدُونِيَّةَ.

ଇତ୍ଥଂ କଲହେ ନିୱୃତ୍ତେ ସତି ପୌଲଃ ଶିଷ୍ୟଗଣମ୍ ଆହୂଯ ୱିସର୍ଜନଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ମାକିଦନିଯାଦେଶଂ ପ୍ରସ୍ଥିତୱାନ୍|

٢ 2 وَلَمَّا كَانَ قَدِ ٱجْتَازَ فِي تِلْكَ ٱلنَّوَاحِي وَوَعَظَهُمْ بِكَلَامٍ كَثِيرٍ، جَاءَ إِلَى هَلَّاسَ،

ତେନ ସ୍ଥାନେନ ଗଚ୍ଛନ୍ ତଦ୍ଦେଶୀଯାନ୍ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ବହୂପଦିଶ୍ୟ ଯୂନାନୀଯଦେଶମ୍ ଉପସ୍ଥିତୱାନ୍|

٣ 3 فَصَرَفَ ثَلَاثَةَ أَشْهُرٍ. ثُمَّ إِذْ حَصَلَتْ مَكِيدَةٌ مِنَ ٱلْيَهُودِ عَلَيْهِ، وَهُوَ مُزْمِعٌ أَنْ يَصْعَدَ إِلَى سُورِيَّةَ، صَارَ رَأْيٌ أَنْ يَرْجِعَ عَلَى طَرِيقِ مَكِدُونِيَّةَ.

ତତ୍ର ମାସତ୍ରଯଂ ସ୍ଥିତ୍ୱା ତସ୍ମାତ୍ ସୁରିଯାଦେଶଂ ଯାତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ, କିନ୍ତୁ ଯିହୂଦୀଯାସ୍ତଂ ହନ୍ତୁଂ ଗୁପ୍ତା ଅତିଷ୍ଠନ୍ ତସ୍ମାତ୍ ସ ପୁନରପି ମାକିଦନିଯାମାର୍ଗେଣ ପ୍ରତ୍ୟାଗନ୍ତୁଂ ମତିଂ କୃତୱାନ୍|

٤ 4 فَرَافَقَهُ إِلَى أَسِيَّا سُوبَاتَرُسُ ٱلْبِيرِيُّ، وَمِنْ أَهْلِ تَسَالُونِيكِي: أَرَسْتَرْخُسُ وَسَكُونْدُسُ وَغَايُوسُ ٱلدَّرْبِيُّ وَتِيمُوثَاوُسُ. وَمِنْ أَهْلِ أَسِيَّا: تِيخِيكُسُ وَتُرُوفِيمُسُ.

ବିରଯାନଗରୀଯସୋପାତ୍ରଃ ଥିଷଲନୀକୀଯାରିସ୍ତାର୍ଖସିକୁନ୍ଦୌ ଦର୍ବ୍ବୋନଗରୀଯଗାଯତୀମଥିଯୌ ଆଶିଯାଦେଶୀଯତୁଖିକତ୍ରଫିମୌ ଚ ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଆଶିଯାଦେଶଂ ଯାୱଦ୍ ଗତୱନ୍ତଃ|

٥ 5 هَؤُلَاءِ سَبَقُوا وَٱنْتَظَرُونَا فِي تَرُوَاسَ.

ଏତେ ସର୍ୱ୍ୱେ ଽଗ୍ରସରାଃ ସନ୍ତୋ ଽସ୍ମାନ୍ ଅପେକ୍ଷ୍ୟ ତ୍ରୋଯାନଗରେ ସ୍ଥିତୱନ୍ତଃ|

٦ 6 وَأَمَّا نَحْنُ فَسَافَرْنَا فِي ٱلْبَحْرِ بَعْدَ أَيَّامِ ٱلْفَطِيرِ مِنْ فِيلِبِّي، وَوَافَيْنَاهُمْ فِي خَمْسَةِ أَيَّامٍ إِلَى تَرُوَاسَ، حَيْثُ صَرَفْنَا سَبْعَةَ أَيَّامٍ.

କିଣ୍ୱଶୂନ୍ୟପୂପୋତ୍ସୱଦିନେ ଚ ଗତେ ସତି ୱଯଂ ଫିଲିପୀନଗରାତ୍ ତୋଯପଥେନ ଗତ୍ୱା ପଞ୍ଚଭି ର୍ଦିନୈସ୍ତ୍ରୋଯାନଗରମ୍ ଉପସ୍ଥାଯ ତତ୍ର ସପ୍ତଦିନାନ୍ୟୱାତିଷ୍ଠାମ|

٧ 7 وَفِي أَوَّلِ ٱلْأُسْبُوعِ إِذْ كَانَ ٱلتَّلَامِيذُ مُجْتَمِعِينَ لِيَكْسِرُوا خُبْزًا، خَاطَبَهُمْ بُولُسُ وَهُوَ مُزْمِعٌ أَنْ يَمْضِيَ فِي ٱلْغَدِ، وَأَطَالَ ٱلْكَلَامَ إِلَى نِصْفِ ٱللَّيْلِ.

ସପ୍ତାହସ୍ୟ ପ୍ରଥମଦିନେ ପୂପାନ୍ ଭଂକ୍ତୁ ଶିଷ୍ୟେଷୁ ମିଲିତେଷୁ ପୌଲଃ ପରଦିନେ ତସ୍ମାତ୍ ପ୍ରସ୍ଥାତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ ସନ୍ ତଦହ୍ନି ପ୍ରାଯେଣ କ୍ଷପାଯା ଯାମଦ୍ୱଯଂ ଯାୱତ୍ ଶିଷ୍ୟେଭ୍ୟୋ ଧର୍ମ୍ମକଥାମ୍ ଅକଥଯତ୍|

٨ 8 وَكَانَتْ مَصَابِيحُ كَثِيرَةٌ فِي ٱلْعِلِّيَّةِ ٱلَّتِي كَانُوا مُجْتَمِعِينَ فِيهَا.

ଉପରିସ୍ଥେ ଯସ୍ମିନ୍ ପ୍ରକୋଷ୍ଠେ ସଭାଂ କୃତ୍ୱାସନ୍ ତତ୍ର ବହୱଃ ପ୍ରଦୀପାଃ ପ୍ରାଜ୍ୱଲନ୍|

٩ 9 وَكَانَ شَابٌّ ٱسْمُهُ أَفْتِيخُوسُ جَالِسًا فِي ٱلطَّاقَةِ مُتَثَقِّلًا بِنَوْمٍ عَمِيقٍ. وَإِذْ كَانَ بُولُسُ يُخَاطِبُ خِطَابًا طَوِيلًا، غَلَبَ عَلَيْهِ ٱلنَّوْمُ فَسَقَطَ مِنَ ٱلطَّبَقَةِ ٱلثَّالِثَةِ إِلَى أَسْفَلُ، وَحُمِلَ مَيِّتًا.

ଉତୁଖନାମା କଶ୍ଚନ ଯୁୱା ଚ ୱାତାଯନ ଉପୱିଶନ୍ ଘୋରତରନିଦ୍ରାଗ୍ରସ୍ତୋ ଽଭୂତ୍ ତଦା ପୌଲେନ ବହୁକ୍ଷଣଂ କଥାଯାଂ ପ୍ରଚାରିତାଯାଂ ନିଦ୍ରାମଗ୍ନଃ ସ ତସ୍ମାଦ୍ ଉପରିସ୍ଥତୃତୀଯପ୍ରକୋଷ୍ଠାଦ୍ ଅପତତ୍, ତତୋ ଲୋକାସ୍ତଂ ମୃତକଲ୍ପଂ ଧୃତ୍ୱୋଦତୋଲଯନ୍|

١٠ 10 فَنَزَلَ بُولُسُ وَوَقَعَ عَلَيْهِ وَٱعْتَنَقَهُ قَائِلًا: «لَا تَضْطَرِبُوا! لِأَنَّ نَفْسَهُ فِيهِ!».

ତତଃ ପୌଲୋଽୱରୁହ୍ୟ ତସ୍ୟ ଗାତ୍ରେ ପତିତ୍ୱା ତଂ କ୍ରୋଡେ ନିଧାଯ କଥିତୱାନ୍, ଯୂଯଂ ୱ୍ୟାକୁଲା ମା ଭୂତ ନାଯଂ ପ୍ରାଣୈ ର୍ୱିଯୁକ୍ତଃ|

١١ 11 ثُمَّ صَعِدَ وَكَسَّرَ خُبْزًا وَأَكَلَ وَتَكَلَّمَ كَثِيرًا إِلَى ٱلْفَجْرِ. وَهَكَذَا خَرَجَ.

ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ପୁନଶ୍ଚୋପରି ଗତ୍ୱା ପୂପାନ୍ ଭଂକ୍ତ୍ୱା ପ୍ରଭାତଂ ଯାୱତ୍ କଥୋପକଥନେ କୃତ୍ୱା ପ୍ରସ୍ଥିତୱାନ୍|

١٢ 12 وَأَتَوْا بِٱلْفَتَى حَيًّا، وَتَعَزَّوْا تَعْزِيَةً لَيْسَتْ بِقَلِيلَةٍ.

ତେ ଚ ତଂ ଜୀୱନ୍ତଂ ଯୁୱାନଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ଗତ୍ୱା ପରମାପ୍ୟାଯିତା ଜାତାଃ|

١٣ 13 وَأَمَّا نَحْنُ فَسَبَقْنَا إِلَى ٱلسَّفِينَةِ وَأَقْلَعْنَا إِلَى أَسُّوسَ، مُزْمِعِينَ أَنْ نَأْخُذَ بُولُسَ مِنْ هُنَاكَ، لِأَنَّهُ كَانَ قَدْ رَتَّبَ هَكَذَا مُزْمِعًا أَنْ يَمْشِيَ.

ଅନନ୍ତରଂ ୱଯଂ ପୋତେନାଗ୍ରସରା ଭୂତ୍ୱାସ୍ମନଗରମ୍ ଉତ୍ତୀର୍ୟ୍ୟ ପୌଲଂ ଗ୍ରହୀତୁଂ ମତିମ୍ ଅକୁର୍ମ୍ମ ଯତଃ ସ ତତ୍ର ପଦ୍ଭ୍ୟାଂ ୱ୍ରଜିତୁଂ ମତିଂ କୃତ୍ୱେତି ନିରୂପିତୱାନ୍|

١٤ 14 فَلَمَّا وَافَانَا إِلَى أَسُّوسَ أَخَذْنَاهُ وَأَتَيْنَا إِلَى مِيتِيلِينِي.

ତସ୍ମାତ୍ ତତ୍ରାସ୍ମାଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ତସ୍ମିନ୍ ମିଲିତେ ସତି ୱଯଂ ତଂ ନୀତ୍ୱା ମିତୁଲୀନ୍ୟୁପଦ୍ୱୀପଂ ପ୍ରାପ୍ତୱନ୍ତଃ|

١٥ 15 ثُمَّ سَافَرْنَا مِنْ هُنَاكَ فِي ٱلْبَحْرِ وَأَقْبَلْنَا فِي ٱلْغَدِ إِلَى مُقَابِلِ خِيُوسَ. وَفِي ٱلْيَوْمِ ٱلْآخَرِ وَصَلْنَا إِلَى سَامُوسَ، وَأَقَمْنَا فِي تُرُوجِيلِيُّونَ، ثُمَّ فِي ٱلْيَوْمِ ٱلتَّالِي جِئْنَا إِلَى مِيلِيتُسَ،

ତସ୍ମାତ୍ ପୋତଂ ମୋଚଯିତ୍ୱା ପରେଽହନି ଖୀଯୋପଦ୍ୱୀପସ୍ୟ ସମ୍ମୁଖଂ ଲବ୍ଧୱନ୍ତସ୍ତସ୍ମାଦ୍ ଏକେନାହ୍ନା ସାମୋପଦ୍ୱୀପଂ ଗତ୍ୱା ପୋତଂ ଲାଗଯିତ୍ୱା ତ୍ରୋଗୁଲ୍ଲିଯେ ସ୍ଥିତ୍ୱା ପରସ୍ମିନ୍ ଦିୱସେ ମିଲୀତନଗରମ୍ ଉପାତିଷ୍ଠାମ|

١٦ 16 لِأَنَّ بُولُسَ عَزَمَ أَنْ يَتَجَاوَزَ أَفَسُسَ فِي ٱلْبَحْرِ لِئَلَّا يَعْرِضَ لَهُ أَنْ يَصْرِفَ وَقْتًا فِي أَسِيَّا، لِأَنَّهُ كَانَ يُسْرِعُ حَتَّى إِذَا أَمْكَنَهُ يَكُونُ فِي أُورُشَلِيمَ فِي يَوْمِ ٱلْخَمْسِينَ.

ଯତଃ ପୌଲ ଆଶିଯାଦେଶେ କାଲଂ ଯାପଯିତୁମ୍ ନାଭିଲଷନ୍ ଇଫିଷନଗରଂ ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା ଯାତୁଂ ମନ୍ତ୍ରଣାଂ ସ୍ଥିରୀକୃତୱାନ୍; ଯସ୍ମାଦ୍ ଯଦି ସାଧ୍ୟଂ ଭୱତି ତର୍ହି ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱସ୍ୟ ପଞ୍ଚାଶତ୍ତମଦିନେ ସ ଯିରୂଶାଲମ୍ୟୁପସ୍ଥାତୁଂ ମତିଂ କୃତୱାନ୍|

١٧ 17 وَمِنْ مِيلِيتُسَ أَرْسَلَ إِلَى أَفَسُسَ وَٱسْتَدْعَى قُسُوسَ ٱلْكَنِيسَةِ.

ପୌଲୋ ମିଲୀତାଦ୍ ଇଫିଷଂ ପ୍ରତି ଲୋକଂ ପ୍ରହିତ୍ୟ ସମାଜସ୍ୟ ପ୍ରାଚୀନାନ୍ ଆହୂଯାନୀତୱାନ୍|

١٨ 18 فَلَمَّا جَاءُوا إِلَيْهِ قَالَ لَهُمْ: «أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ دَخَلْتُ أَسِيَّا، كَيْفَ كُنْتُ مَعَكُمْ كُلَّ ٱلزَّمَانِ،

ତେଷୁ ତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଉପସ୍ଥିତେଷୁ ସ ତେଭ୍ୟ ଇମାଂ କଥାଂ କଥିତୱାନ୍, ଅହମ୍ ଆଶିଯାଦେଶେ ପ୍ରଥମାଗମନମ୍ ଆରଭ୍ୟାଦ୍ୟ ଯାୱଦ୍ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସନ୍ନିଧୌ ସ୍ଥିତ୍ୱା ସର୍ୱ୍ୱସମଯେ ଯଥାଚରିତୱାନ୍ ତଦ୍ ଯୂଯଂ ଜାନୀଥ;

١٩ 19 أَخْدِمُ ٱلرَّبَّ بِكُلِّ تَوَاضُعٍ وَدُمُوعٍ كَثِيرَةٍ، وَبِتَجَارِبَ أَصَابَتْنِي بِمَكَايِدِ ٱلْيَهُودِ.

ଫଲତଃ ସର୍ୱ୍ୱଥା ନମ୍ରମନାଃ ସନ୍ ବହୁଶ୍ରୁପାତେନ ଯିହୁଦୀଯାନାମ୍ କୁମନ୍ତ୍ରଣାଜାତନାନାପରୀକ୍ଷାଭିଃ ପ୍ରଭୋଃ ସେୱାମକରୱଂ|

٢٠ 20 كَيْفَ لَمْ أُؤَخِّرْ شَيْئًا مِنَ ٱلْفَوَائِدِ إِلَّا وَأَخْبَرْتُكُمْ وَعَلَّمْتُكُمْ بِهِ جَهْرًا وَفِي كُلِّ بَيْتٍ،

କାମପି ହିତକଥାଂ ନ ଗୋପାଯିତୱାନ୍ ତାଂ ପ୍ରଚାର୍ୟ୍ୟ ସପ୍ରକାଶଂ ଗୃହେ ଗୃହେ ସମୁପଦିଶ୍ୟେଶ୍ୱରଂ ପ୍ରତି ମନଃ ପରାୱର୍ତ୍ତନୀଯଂ ପ୍ରଭୌ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟେ ୱିଶ୍ୱସନୀଯଂ

٢١ 21 شَاهِدًا لِلْيَهُودِ وَٱلْيُونَانِيِّينَ بِٱلتَّوْبَةِ إِلَى ٱللهِ وَٱلْإِيمَانِ ٱلَّذِي بِرَبِّنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ.

ଯିହୂଦୀଯାନାମ୍ ଅନ୍ୟଦେଶୀଯଲୋକାନାଞ୍ଚ ସମୀପ ଏତାଦୃଶଂ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ଦଦାମି|

٢٢ 22 وَٱلْآنَ هَا أَنَا أَذْهَبُ إِلَى أُورُشَلِيمَ مُقَيَّدًا بِٱلرُّوحِ، لَا أَعْلَمُ مَاذَا يُصَادِفُنِي هُنَاكَ.

ପଶ୍ୟତ ସାମ୍ପ୍ରତମ୍ ଆତ୍ମନାକୃଷ୍ଟଃ ସନ୍ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରେ ଯାତ୍ରାଂ କରୋମି, ତତ୍ର ମାମ୍ପ୍ରତି ଯଦ୍ୟଦ୍ ଘଟିଷ୍ୟତେ ତାନ୍ୟହଂ ନ ଜାନାମି;

٢٣ 23 غَيْرَ أَنَّ ٱلرُّوحَ ٱلْقُدُسَ يَشْهَدُ فِي كُلِّ مَدِينَةٍ قَائِلًا: إِنَّ وُثُقًا وَشَدَائِدَ تَنْتَظِرُنِي.

କିନ୍ତୁ ମଯା ବନ୍ଧନଂ କ୍ଲେଶଶ୍ଚ ଭୋକ୍ତୱ୍ୟ ଇତି ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମା ନଗରେ ନଗରେ ପ୍ରମାଣଂ ଦଦାତି|

٢٤ 24 وَلَكِنَّنِي لَسْتُ أَحْتَسِبُ لِشَيْءٍ، وَلَا نَفْسِي ثَمِينَةٌ عِنْدِي، حَتَّى أُتَمِّمَ بِفَرَحٍ سَعْيِي وَٱلْخِدْمَةَ ٱلَّتِي أَخَذْتُهَا مِنَ ٱلرَّبِّ يَسُوعَ، لِأَشْهَدَ بِبِشَارَةِ نِعْمَةِ ٱللهِ.

ତଥାପି ତଂ କ୍ଲେଶମହଂ ତୃଣାଯ ନ ମନ୍ୟେ; ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାନୁଗ୍ରହୱିଷଯକସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦସ୍ୟ ପ୍ରମାଣଂ ଦାତୁଂ, ପ୍ରଭୋ ର୍ୟୀଶୋଃ ସକାଶାଦ ଯସ୍ୟାଃ ସେୱାଯାଃ ଭାରଂ ପ୍ରାପ୍ନୱଂ ତାଂ ସେୱାଂ ସାଧଯିତୁଂ ସାନନ୍ଦଂ ସ୍ୱମାର୍ଗଂ ସମାପଯିତୁଞ୍ଚ ନିଜପ୍ରାଣାନପି ପ୍ରିଯାନ୍ ନ ମନ୍ୟେ|

٢٥ 25 وَٱلْآنَ هَا أَنَا أَعْلَمُ أَنَّكُمْ لَا تَرَوْنَ وَجْهِي أَيْضًا، أَنْتُمْ جَمِيعًا ٱلَّذِينَ مَرَرْتُ بَيْنَكُمْ كَارِزًا بِمَلَكُوتِ ٱللهِ.

ଅଧୁନା ପଶ୍ୟତ ଯେଷାଂ ସମୀପେଽହମ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯରାଜ୍ୟସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାର୍ୟ୍ୟ ଭ୍ରମଣଂ କୃତୱାନ୍ ଏତାଦୃଶା ଯୂଯଂ ମମ ୱଦନଂ ପୁନ ର୍ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ନ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟଥ ଏତଦପ୍ୟହଂ ଜାନାମି|

٢٦ 26 لِذَلِكَ أُشْهِدُكُمُ ٱلْيَوْمَ هَذَا أَنِّي بَرِيءٌ مِنْ دَمِ ٱلْجَمِيعِ،

ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟମ୍ ଅହମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ଆଦେଶାନ୍ ପ୍ରକାଶଯିତୁଂ ନ ନ୍ୟୱର୍ତ୍ତେ|

٢٧ 27 لِأَنِّي لَمْ أُؤَخِّرْ أَنْ أُخْبِرَكُمْ بِكُلِّ مَشُورَةِ ٱللهِ.

ଅହଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ଲୋକାନାଂ ରକ୍ତପାତଦୋଷାଦ୍ ଯନ୍ନିର୍ଦୋଷ ଆସେ ତସ୍ୟାଦ୍ୟ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ସାକ୍ଷିଣଃ କରୋମି|

٢٨ 28 اِحْتَرِزُوا إِذًا لِأَنْفُسِكُمْ وَلِجَمِيعِ ٱلرَّعِيَّةِ ٱلَّتِي أَقَامَكُمُ ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ فِيهَا أَسَاقِفَةً، لِتَرْعَوْا كَنِيسَةَ ٱللهِ ٱلَّتِي ٱقْتَنَاهَا بِدَمِهِ.

ଯୂଯଂ ସ୍ୱେଷୁ ତଥା ଯସ୍ୟ ୱ୍ରଜସ୍ୟାଧ୍ୟକ୍ଷନ୍ ଆତ୍ମା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱିଧାଯ ନ୍ୟଯୁଙ୍କ୍ତ ତତ୍ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମିନ୍ ସାୱଧାନା ଭୱତ, ଯ ସମାଜଞ୍ଚ ପ୍ରଭୁ ର୍ନିଜରକ୍ତମୂଲ୍ୟେନ କ୍ରୀତୱାନ ତମ୍ ଅୱତ,

٢٩ 29 لِأَنِّي أَعْلَمُ هَذَا: أَنَّهُ بَعْدَ ذَهَابِي سَيَدْخُلُ بَيْنَكُمْ ذِئَابٌ خَاطِفَةٌ لَا تُشْفِقُ عَلَى ٱلرَّعِيَّةِ.

ଯତୋ ମଯା ଗମନେ କୃତଏୱ ଦୁର୍ଜଯା ୱୃକା ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ୱ୍ରଜଂ ପ୍ରତି ନିର୍ଦଯତାମ୍ ଆଚରିଷ୍ୟନ୍ତି,

٣٠ 30 وَمِنْكُمْ أَنْتُمْ سَيَقُومُ رِجَالٌ يَتَكَلَّمُونَ بِأُمُورٍ مُلْتَوِيَةٍ لِيَجْتَذِبُوا ٱلتَّلَامِيذَ وَرَاءَهُمْ.

ଯୁଷ୍ମାକମେୱ ମଧ୍ୟାଦପି ଲୋକା ଉତ୍ଥାଯ ଶିଷ୍ୟଗଣମ୍ ଅପହନ୍ତୁଂ ୱିପରୀତମ୍ ଉପଦେକ୍ଷ୍ୟନ୍ତୀତ୍ୟହଂ ଜାନାମି|

٣١ 31 لِذَلِكَ ٱسْهَرُوا، مُتَذَكِّرِينَ أَنِّي ثَلَاثَ سِنِينَ لَيْلًا وَنَهَارًا، لَمْ أَفْتُرْ عَنْ أَنْ أُنْذِرَ بِدُمُوعٍ كُلَّ وَاحِدٍ.

ଇତି ହେତୋ ର୍ୟୂଯଂ ସଚୈତନ୍ୟାଃ ସନ୍ତସ୍ତିଷ୍ଟତ, ଅହଞ୍ଚ ସାଶ୍ରୁପାତଃ ସନ୍ ୱତ୍ସରତ୍ରଯଂ ଯାୱଦ୍ ଦିୱାନିଶଂ ପ୍ରତିଜନଂ ବୋଧଯିତୁଂ ନ ନ୍ୟୱର୍ତ୍ତେ ତଦପି ସ୍ମରତ|

٣٢ 32 وَٱلْآنَ أَسْتَوْدِعُكُمْ يَا إِخْوَتِي لِلهِ وَلِكَلِمَةِ نِعْمَتِهِ، ٱلْقَادِرَةِ أَنْ تَبْنِيَكُمْ وَتُعْطِيَكُمْ مِيرَاثًا مَعَ جَمِيعِ ٱلْمُقَدَّسِينَ.

ଇଦାନୀଂ ହେ ଭ୍ରାତରୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ନିଷ୍ଠାଂ ଜନଯିତୁଂ ପୱିତ୍ରୀକୃତଲୋକାନାଂ ମଧ୍ୟେଽଧିକାରଞ୍ଚ ଦାତୁଂ ସମର୍ଥୋ ଯ ଈଶ୍ୱରସ୍ତସ୍ୟାନୁଗ୍ରହସ୍ୟ ଯୋ ୱାଦଶ୍ଚ ତଯୋରୁଭଯୋ ର୍ୟୁଷ୍ମାନ୍ ସମାର୍ପଯମ୍|

٣٣ 33 فِضَّةَ أَوْ ذَهَبَ أَوْ لِبَاسَ أَحَدٍ لَمْ أَشْتَهِ.

କସ୍ୟାପି ସ୍ୱର୍ଣଂ ରୂପ୍ୟଂ ୱସ୍ତ୍ରଂ ୱା ପ୍ରତି ମଯା ଲୋଭୋ ନ କୃତଃ|

٣٤ 34 أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ أَنَّ حَاجَاتِي وَحَاجَاتِ ٱلَّذِينَ مَعِي خَدَمَتْهَا هَاتَانِ ٱلْيَدَانِ.

କିନ୍ତୁ ମମ ମତ୍ସହଚରଲୋକାନାଞ୍ଚାୱଶ୍ୟକୱ୍ୟଯାଯ ମଦୀଯମିଦଂ କରଦ୍ୱଯମ୍ ଅଶ୍ରାମ୍ୟଦ୍ ଏତଦ୍ ଯୂଯଂ ଜାନୀଥ|

٣٥ 35 فِي كُلِّ شَيْءٍ أَرَيْتُكُمْ أَنَّهُ هَكَذَا يَنْبَغِي أَنَّكُمْ تَتْعَبُونَ وَتَعْضُدُونَ ٱلضُّعَفَاءَ، مُتَذَكِّرِينَ كَلِمَاتِ ٱلرَّبِّ يَسُوعَ أَنَّهُ قَالَ: مَغْبُوطٌ هُوَ ٱلْعَطَاءُ أَكْثَرُ مِنَ ٱلْأَخْذِ».

ଅନେନ ପ୍ରକାରେଣ ଗ୍ରହଣଦ୍ ଦାନଂ ଭଦ୍ରମିତି ଯଦ୍ୱାକ୍ୟଂ ପ୍ରଭୁ ର୍ୟୀଶୁଃ କଥିତୱାନ୍ ତତ୍ ସ୍ମର୍ତ୍ତୁଂ ଦରିଦ୍ରଲୋକାନାମୁପକାରାର୍ଥଂ ଶ୍ରମଂ କର୍ତ୍ତୁଞ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଉଚିତମ୍ ଏତତ୍ସର୍ୱ୍ୱଂ ଯୁଷ୍ମାନହମ୍ ଉପଦିଷ୍ଟୱାନ୍|

٣٦ 36 وَلَمَّا قَالَ هَذَا جَثَا عَلَى رُكْبَتَيْهِ مَعَ جَمِيعِهِمْ وَصَلَّى.

ଏତାଂ କଥାଂ କଥଯିତ୍ୱା ସ ଜାନୁନୀ ପାତଯିତ୍ୱା ସର୍ୱୈଃ ସହ ପ୍ରାର୍ଥଯତ|

٣٧ 37 وَكَانَ بُكَاءٌ عَظِيمٌ مِنَ ٱلْجَمِيعِ، وَوَقَعُوا عَلَى عُنُقِ بُولُسَ يُقَبِّلُونَهُ

ତେନ ତେ କ୍ରନ୍ଦ୍ରନ୍ତଃ

٣٨ 38 مُتَوَجِّعِينَ، وَلَا سِيَّمَا مِنَ ٱلْكَلِمَةِ ٱلَّتِي قَالَهَا: إِنَّهُمْ لَنْ يَرَوْا وَجْهَهُ أَيْضًا. ثُمَّ شَيَّعُوهُ إِلَى ٱلسَّفِينَةِ.

ପୁନ ର୍ମମ ମୁଖଂ ନ ଦ୍ରକ୍ଷ୍ୟଥ ୱିଶେଷତ ଏଷା ଯା କଥା ତେନାକଥି ତତ୍କାରଣାତ୍ ଶୋକଂ ୱିଲାପଞ୍ଚ କୃତ୍ୱା କଣ୍ଠଂ ଧୃତ୍ୱା ଚୁମ୍ବିତୱନ୍ତଃ| ପଶ୍ଚାତ୍ ତେ ତଂ ପୋତଂ ନୀତୱନ୍ତଃ|