أعمال 15

١ 1 وَٱنْحَدَرَ قَوْمٌ مِنَ ٱلْيَهُودِيَّةِ، وَجَعَلُوا يُعَلِّمُونَ ٱلْإِخْوَةَ أَنَّهُ: «إِنْ لَمْ تَخْتَتِنُوا حَسَبَ عَادَةِ مُوسَى، لَا يُمْكِنُكُمْ أَنْ تَخْلُصُوا».

ਯਿਹੂਦਾਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਜਨਾ ਆਗਤ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਮਿੱਥੰ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਿਤਵਨ੍ਤੋ ਮੂਸਾਵ੍ਯਵਸ੍ਥਯਾ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦੋ ਨ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯੰ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|

٢ 2 فَلَمَّا حَصَلَ لِبُولُسَ وَبَرْنَابَا مُنَازَعَةٌ وَمُبَاحَثَةٌ لَيْسَتْ بِقَلِيلَةٍ مَعَهُمْ، رَتَّبُوا أَنْ يَصْعَدَ بُولُسُ وَبَرْنَابَا وَأُنَاسٌ آخَرُونَ مِنْهُمْ إِلَى ٱلرُّسُلِ وَٱلْمَشَايِخِ إِلَى أُورُشَلِيمَ مِنْ أَجْلِ هَذِهِ ٱلْمَسْأَلَةِ.

ਪੌਲਬਰ੍ਣੱਬੌ ਤੈਃ ਸਹ ਬਹੂਨ੍ ਵਿਚਾਰਾਨ੍ ਵਿਵਾਦਾਂਸ਼੍ਚ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤੌ, ਤਤੋ ਮਣ੍ਡਲੀਯਨੋਕਾ ਏਤਸ੍ਯਾਃ ਕਥਾਯਾਸ੍ਤੱਤ੍ਵੰ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰਸ੍ਥਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਾਚੀਨਾਂਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਤਿ ਪੌਲਬਰ੍ਣੱਬਾਪ੍ਰਭ੍ਰੁʼਤੀਨ੍ ਕਤਿਪਯਜਨਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਤੁੰ ਨਿਸ਼੍ਚਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|

٣ 3 فَهَؤُلَاءِ بَعْدَ مَا شَيَّعَتْهُمُ ٱلْكَنِيسَةُ ٱجْتَازُوا فِي فِينِيقِيَةَ وَٱلسَّامِرَةِ يُخْبِرُونَهُمْ بِرُجُوعِ ٱلْأُمَمِ، وَكَانُوا يُسَبِّبُونَ سُرُورًا عَظِيمًا لِجَمِيعِ ٱلْإِخْوَةِ.

ਤੇ ਮਣ੍ਡਲ੍ਯਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਫੈਣੀਕੀਸ਼ੋਮਿਰੋਨ੍ਦੇਸ਼ਾਭ੍ਯਾਂ ਗਤ੍ਵਾ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਮਨਃਪਰਿਵਰ੍ੱਤਨਸ੍ਯ ਵਾਰ੍ੱਤਯਾ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਪਰਮਾਹ੍ਲਾਦਮ੍ ਅਜਨਯਨ੍|

٤ 4 وَلَمَّا حَضَرُوا إِلَى أُورُشَلِيمَ قَبِلَتْهُمُ ٱلْكَنِيسَةُ وَٱلرُّسُلُ وَٱلْمَشَايِخُ، فَأَخْبَرُوهُمْ بِكُلِّ مَا صَنَعَ ٱللهُ مَعَهُمْ.

ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਯੁਪਸ੍ਥਾਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਗਣੇਨ ਲੋਕਪ੍ਰਾਚੀਨਗਣੇਨ ਸਮਾਜੇਨ ਚ ਸਮੁਪਗ੍ਰੁʼਹੀਤਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸ੍ਵੈਰੀਸ਼੍ਵਰੋ ਯਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਰ੍ੱਵਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤਾਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਅਕਥਯਨ੍|

٥ 5 وَلَكِنْ قَامَ أُنَاسٌ مِنَ ٱلَّذِينَ كَانُوا قَدْ آمَنُوا مِنْ مَذْهَبِ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ، وَقَالُوا: «إِنَّهُ يَنْبَغِي أَنْ يُخْتَنُوا، وَيُوصَوْا بِأَنْ يَحْفَظُوا نَامُوسَ مُوسَى».

ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਃ ਕਿਯਨ੍ਤਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਮਤਗ੍ਰਾਹਿਣੋ ਲੋਕਾ ਉੱਥਾਯ ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤੋ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਮੂਸਾਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਂ ਪਾਲਯਿਤੁਞ੍ਚ ਸਮਾਦੇਸ਼਼੍ਟਵ੍ਯਮ੍|

٦ 6 فَٱجْتَمَعَ ٱلرُّسُلُ وَٱلْمَشَايِخُ لِيَنْظُرُوا فِي هَذَا ٱلْأَمْرِ.

ਤਤਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾ ਲੋਕਪ੍ਰਾਚੀਨਾਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਵਿਵੇਚਨਾਂ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਸਭਾਯਾਂ ਸ੍ਥਿਤਵਨ੍ਤਃ|

٧ 7 فَبَعْدَ مَا حَصَلَتْ مُبَاحَثَةٌ كَثِيرَةٌ قَامَ بُطْرُسُ وَقَالَ لَهُمْ: «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِخْوَةُ، أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنْذُ أَيَّامٍ قَدِيمَةٍ ٱخْتَارَ ٱللهُ بَيْنَنَا أَنَّهُ بِفَمِي يَسْمَعُ ٱلْأُمَمُ كَلِمَةَ ٱلْإِنْجِيلِ وَيُؤْمِنُونَ.

ਬਹੁਵਿਚਾਰੇਸ਼਼ੁ ਜਾਤਸ਼਼ੁ ਪਿਤਰ ਉੱਥਾਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰੋ ਯਥਾ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾ ਮਮ ਮੁਖਾਤ੍ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨ੍ਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਬਹੁਦਿਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋਸ੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਮਾਂ ਵ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨਿਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍|

٨ 8 وَٱللهُ ٱلْعَارِفُ ٱلْقُلُوبَ، شَهِدَ لَهُمْ مُعْطِيًا لَهُمُ ٱلرُّوحَ ٱلْقُدُسَ كَمَا لَنَا أَيْضًا.

ਅਨ੍ਤਰ੍ੱਯਾਮੀਸ਼੍ਵਰੋ ਯਥਾਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਤਥਾ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯੇਭ੍ਯਃ ਪਵਿਤ੍ਰਮਾਤ੍ਮਾਨੰ ਪ੍ਰਦਾਯ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣਾਨਿ ਪਵਿਤ੍ਰਾਣਿ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ

٩ 9 وَلَمْ يُمَيِّزْ بَيْنَنَا وَبَيْنَهُمْ بِشَيْءٍ، إِذْ طَهَّرَ بِٱلْإِيمَانِ قُلُوبَهُمْ.

ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕਞ੍ਚ ਮਧ੍ਯੇ ਕਿਮਪਿ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ੰ ਨ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਤਾਨਧਿ ਸ੍ਵਯੰ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਯੂਯੰ ਜਾਨੀਥ|

١٠ 10 فَٱلْآنَ لِمَاذَا تُجَرِّبُونَ ٱللهَ بِوَضْعِ نِيرٍ عَلَى عُنُقِ ٱلتَّلَامِيذِ لَمْ يَسْتَطِعْ آبَاؤُنَا وَلَا نَحْنُ أَنْ نَحْمِلَهُ؟

ਅਤਏਵਾਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਵਯਞ੍ਚ ਸ੍ਵਯੰ ਯਦ੍ਯੁਗਸ੍ਯ ਭਾਰੰ ਸੋਢੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਤਾਃ ਸਮ੍ਪ੍ਰਤਿ ਤੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਗਣਸ੍ਯ ਸ੍ਕਨ੍ਧੇਸ਼਼ੁ ਨ੍ਯਸਿਤੁੰ ਕੁਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਥ?

١١ 11 لَكِنْ بِنِعْمَةِ ٱلرَّبِّ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ نُؤْمِنُ أَنْ نَخْلُصَ كَمَا أُولَئِكَ أَيْضًا».

ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹੇਣ ਤੇ ਯਥਾ ਵਯਮਪਿ ਤਥਾ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁਮ੍ ਆਸ਼ਾਂ ਕੁਰ੍ੰਮਃ|

١٢ 12 فَسَكَتَ ٱلْجُمْهُورُ كُلُّهُ. وَكَانُوا يَسْمَعُونَ بَرْنَابَا وَبُولُسَ يُحَدِّثَانِ بِجَمِيعِ مَا صَنَعَ ٱللهُ مِنَ ٱلْآيَاتِ وَٱلْعَجَائِبِ فِي ٱلْأُمَمِ بِوَاسِطَتِهِمْ.

ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਬਰ੍ਣੱਬਾਪੌਲਾਭ੍ਯਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਮ੍ ਅਦ੍ਭੁਤਞ੍ਚ ਕਰ੍ੰਮ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਦ੍ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਤੌ ਸ੍ਵਮੁਖਾਭ੍ਯਾਮ੍ ਅਵਰ੍ਣਯਤਾਂ ਸਭਾਸ੍ਥਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਨੀਰਵਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸ਼੍ਰੁਤਵਨ੍ਤਃ|

١٣ 13 وَبَعْدَمَا سَكَتَا أَجَابَ يَعْقُوبُ قَائِلًا: «أَيُّهَا ٱلرِّجَالُ ٱلْإِخْوَةُ، ٱسْمَعُونِي.

ਤਯੋਃ ਕਥਾਯਾਂ ਸਮਾਪ੍ਤਾਯਾਂ ਸਤ੍ਯਾਂ ਯਾਕੂਬ੍ ਕਥਯਿਤੁਮ੍ ਆਰਬ੍ਧਵਾਨ੍

١٤ 14 سِمْعَانُ قَدْ أَخْبَرَ كَيْفَ ٱفْتَقَدَ ٱللهُ أَوَّلًا ٱلْأُمَمَ لِيَأْخُذَ مِنْهُمْ شَعْبًا عَلَى ٱسْمِهِ.

ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰੋ ਮਮ ਕਥਾਯਾਮ੍ ਮਨੋ ਨਿਧੱਤ| ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ੍ਵਨਾਮਾਰ੍ਥੰ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਏਕੰ ਲੋਕਸੰਘੰ ਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਮਤਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯੇਨ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਪ੍ਰਥਮੰ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕ੍ਰੁʼਪਾਵਲੇਕਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤੰ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਵਰ੍ਣਿਤਵਾਨ੍|

١٥ 15 وَهَذَا تُوافِقُهُ أَقْوَالُ ٱلْأَنْبِيَاءِ، كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ:

ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਭਿਰੁਕ੍ਤਾਨਿ ਯਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਤੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਏਤਸ੍ਯੈਕ੍ਯੰ ਭਵਤਿ ਯਥਾ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ|

١٦ 16 سَأَرْجِعُ بَعْدَ هَذَا وَأَبْنِي أَيْضًا خَيْمَةَ دَاوُدَ ٱلسَّاقِطَةَ، وَأَبْنِي أَيْضًا رَدْمَهَا وَأُقِيمُهَا ثَانِيَةً،

ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਯਸ੍ਤੁ ਸਾਧਕਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ| ਸ ਏਵੇਦੰ ਵਦੇਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼ੇਸ਼਼ਾਃ ਸਕਲਮਾਨਵਾਃ| ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਮਮ ਨਾਮਤਃ| ਭਵਨ੍ਤਿ ਹਿ ਸੁਵਿਖ੍ਯਾਤਾਸ੍ਤੇ ਯਥਾ ਪਰਮੇਸ਼ਿਤੁਃ|

١٧ 17 لِكَيْ يَطْلُبَ ٱلْبَاقُونَ مِنَ ٱلنَّاسِ ٱلرَّبَّ، وَجَمِيعُ ٱلْأُمَمِ ٱلَّذِينَ دُعِيَ ٱسْمِي عَلَيْهِمْ، يَقُولُ ٱلرَّبُّ ٱلصَّانِعُ هَذَا كُلَّهُ.

ਤਤ੍ਵੰ ਸਮ੍ਯਕ੍ ਸਮੀਹਨ੍ਤੇ ਤੰਨਿਮਿੱਤਮਹੰ ਕਿਲ| ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਸਮਾਗਤ੍ਯ ਦਾਯੂਦਃ ਪਤਿਤੰ ਪੁਨਃ| ਦੂਸ਼਼੍ਯਮੁੱਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤਦੀਯੰ ਸਰ੍ੱਵਵਸ੍ਤੁ ਚ| ਪਤਿਤੰ ਪੁਨਰੁਥਾਪ੍ਯ ਸੱਜਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਸਰ੍ੱਵਥਾ||

١٨ 18 مَعْلُومَةٌ عِنْدَ ٱلرَّبِّ مُنْذُ ٱلْأَزَلِ جَمِيعُ أَعْمَالِهِ. (aiōn g165)

ਆ ਪ੍ਰਥਮਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ੍ਵੀਯਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਜਾਨਾਤਿ| (aiōn g165)

١٩ 19 لِذَلِكَ أَنَا أَرَى أَنْ لَا يُثَقَّلَ عَلَى ٱلرَّاجِعِينَ إِلَى ٱللهِ مِنَ ٱلْأُمَمِ،

ਅਤਏਵ ਮਮ ਨਿਵੇਦਨਮਿਦੰ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯੇ ਜਨਾ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਨ੍ਤ ਤੇਸ਼਼ਾਮੁਪਰਿ ਅਨ੍ਯੰ ਕਮਪਿ ਭਾਰੰ ਨ ਨ੍ਯਸ੍ਯ

٢٠ 20 بَلْ يُرْسَلْ إِلَيْهِمْ أَنْ يَمْتَنِعُوا عَنْ نَجَاسَاتِ ٱلْأَصْنَامِ، وَٱلزِّنَا، وَٱلْمَخْنُوقِ، وَٱلدَّمِ.

ਦੇਵਤਾਪ੍ਰਸਾਦਾਸ਼ੁਚਿਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਕਰ੍ੰਮ ਕਣ੍ਠਸਮ੍ਪੀਡਨਮਾਰਿਤਪ੍ਰਾਣਿਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਰਕ੍ਤਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਞ੍ਚ ਏਤਾਨਿ ਪਰਿਤ੍ਯਕ੍ਤੁੰ ਲਿਖਾਮਃ|

٢١ 21 لِأَنَّ مُوسَى مُنْذُ أَجْيَالٍ قَدِيمَةٍ، لَهُ فِي كُلِّ مَدِينَةٍ مَنْ يَكْرِزُ بِهِ، إِذْ يُقْرَأُ فِي ٱلْمَجَامِعِ كُلَّ سَبْتٍ».

ਯਤਃ ਪੂਰ੍ੱਵਕਾਲਤੋ ਮੂਸਾਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਪ੍ਰਚਾਰਿਣੋ ਲੋਕਾ ਨਗਰੇ ਨਗਰੇ ਸਨ੍ਤਿ ਪ੍ਰਤਿਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰਞ੍ਚ ਭਜਨਭਵਨੇ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪਾਠੋ ਭਵਤਿ|

٢٢ 22 حِينَئِذٍ رَأَى ٱلرُّسُلُ وَٱلْمَشَايِخُ مَعَ كُلِّ ٱلْكَنِيسَةِ أَنْ يَخْتَارُوا رَجُلَيْنِ مِنْهُمْ، فَيُرْسِلُوهُمَا إِلَى أَنْطَاكِيَةَ مَعَ بُولُسَ وَبَرْنَابَا: يَهُوذَا ٱلْمُلَقَّبَ بَرْسَابَا، وَسِيلَا، رَجُلَيْنِ مُتَقَدِّمَيْنِ فِي ٱلْإِخْوَةِ.

ਤਤਃ ਪਰੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤਗਣੋ ਲੋਕਪ੍ਰਾਚੀਨਗਣਃ ਸਰ੍ੱਵਾ ਮਣ੍ਡਲੀ ਚ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਬਰ੍ਸ਼ੱਬਾ ਨਾਮ੍ਨਾ ਵਿਖ੍ਯਾਤੋ ਮਨੋਨੀਤੌ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਪੌਲਬਰ੍ਣੱਬਾਭ੍ਯਾਂ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਆਨ੍ਤਿਯਖਿਯਾਨਗਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਣਮ੍ ਉਚਿਤੰ ਬੁੱਧ੍ਵਾ ਤਾਭ੍ਯਾਂ ਪਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰੈਸ਼਼ਯਨ੍|

٢٣ 23 وَكَتَبُوا بِأَيْدِيهِمْ هَكَذَا: «اَلرُّسُلُ وَٱلْمَشَايِخُ وَٱلْإِخْوَةُ يُهْدُونَ سَلَامًا إِلَى ٱلْإِخْوَةِ ٱلَّذِينَ مِنَ ٱلْأُمَمِ فِي أَنْطَاكِيَةَ وَسُورِيَّةَ وَكِيلِيكِيَّةَ:

ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪਤ੍ਰੇ ਲਿਖਿਤਮਿੰਦ, ਆਨ੍ਤਿਯਖਿਯਾ-ਸੁਰਿਯਾ-ਕਿਲਿਕਿਯਾਦੇਸ਼ਸ੍ਥਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਾਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਗਣਸ੍ਯ ਲੋਕਪ੍ਰਾਚੀਨਗਣਸ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਸ੍ਯ ਚ ਨਮਸ੍ਕਾਰਃ|

٢٤ 24 إِذْ قَدْ سَمِعْنَا أَنَّ أُنَاسًا خَارِجِينَ مِنْ عِنْدِنَا أَزْعَجُوكُمْ بِأَقْوَالٍ، مُقَلِّبِينَ أَنْفُسَكُمْ، وَقَائِلِينَ أَنْ تَخْتَتِنُوا وَتَحْفَظُوا ٱلنَّامُوسَ، ٱلَّذِينَ نَحْنُ لَمْ نَأْمُرْهُمْ.

ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਮ੍ ਅਪ੍ਰਾਪ੍ਯਾਪਿ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਜਨਾ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਗਤ੍ਵਾ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦੋ ਮੂਸਾਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਚ ਪਾਲਯਿਤਵ੍ਯਾਵਿਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਯਿਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਨਸਾਮਸ੍ਥੈਰ੍ੱਯੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸਸਨ੍ਦੇਹਾਨ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਵਯਮ੍ ਅਸ਼੍ਰੁʼਨ੍ਮ|

٢٥ 25 رَأَيْنَا وَقَدْ صِرْنَا بِنَفْسٍ وَاحِدَةٍ أَنْ نَخْتَارَ رَجُلَيْنِ وَنُرْسِلَهُمَا إِلَيْكُمْ مَعَ حَبِيبَيْنَا بَرْنَابَا وَبُولُسَ،

ਤਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਵਯਮ੍ ਏਕਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸਭਾਯਾਂ ਸ੍ਥਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਨਾਮਨਿਮਿੱਤੰ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਮੁਖਗਤਾਭ੍ਯਾਮਸ੍ਮਾਕੰ

٢٦ 26 رَجُلَيْنِ قَدْ بَذَلَا نَفْسَيْهِمَا لِأَجْلِ ٱسْمِ رَبِّنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ.

ਪ੍ਰਿਯਬਰ੍ਣੱਬਾਪੌਲਾਭ੍ਯਾਂ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਮਨੋਨੀਤਲੋਕਾਨਾਂ ਕੇਸ਼਼ਾਞ੍ਚਿਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧੌ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਣਮ੍ ਉਚਿਤੰ ਬੁੱਧਵਨ੍ਤਃ|

٢٧ 27 فَقَدْ أَرْسَلْنَا يَهُوذَا وَسِيلَا، وَهُمَا يُخْبِرَانِكُمْ بِنَفْسِ ٱلْأُمُورِ شِفَاهًا.

ਅਤੋ ਯਿਹੂਦਾਸੀਲੌ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਨ੍ਤਃ, ਏਤਯੋ ਰ੍ਮੁਖਾਭ੍ਯਾਂ ਸਰ੍ੱਵਾਂ ਕਥਾਂ ਜ੍ਞਾਸ੍ਯਥ|

٢٨ 28 لِأَنَّهُ قَدْ رَأَى ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ وَنَحْنُ، أَنْ لَا نَضَعَ عَلَيْكُمْ ثِقْلًا أَكْثَرَ، غَيْرَ هَذِهِ ٱلْأَشْيَاءِ ٱلْوَاجِبَةِ:

ਦੇਵਤਾਪ੍ਰਸਾਦਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਰਕ੍ਤਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਗਲਪੀਡਨਮਾਰਿਤਪ੍ਰਾਣਿਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਕਰ੍ੰਮ ਚੇਮਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਸ੍ਤ੍ਯਾਜ੍ਯਾਨਿ; ਏਤਤ੍ਪ੍ਰਯੋਜਨੀਯਾਜ੍ਞਾਵ੍ਯਤਿਰੇਕੇਨ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਉਪਰਿ ਭਾਰਮਨ੍ਯੰ ਨ ਨ੍ਯਸਿਤੁੰ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕਞ੍ਚ ਉਚਿਤਜ੍ਞਾਨਮ੍ ਅਭਵਤ੍|

٢٩ 29 أَنْ تَمْتَنِعُوا عَمَّا ذُبِحَ لِلْأَصْنَامِ، وَعَنِ ٱلدَّمِ، وَٱلْمَخْنُوقِ، وَٱلزِّنَا، ٱلَّتِي إِنْ حَفِظْتُمْ أَنْفُسَكُمْ مِنْهَا فَنِعِمَّا تَفْعَلُونَ. كُونُوا مُعَافَيْنَ».

ਅਤਏਵ ਤੇਭ੍ਯਃ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯਃ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ੁ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੇਸ਼਼ੁ ਯੂਯੰ ਭਦ੍ਰੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਥ| ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਙ੍ਗਲੰ ਭੂਯਾਤ੍|

٣٠ 30 فَهَؤُلَاءِ لَمَّا أُطْلِقُوا جَاءُوا إِلَى أَنْطَاكِيَةَ، وَجَمَعُوا ٱلْجُمْهُورَ وَدَفَعُوا ٱلرِّسَالَةَ.

ਤੇ ਵਿਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਃ ਸਨ੍ਤ ਆਨ੍ਤਿਯਖਿਯਾਨਗਰ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਲੋਕਨਿਵਹੰ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯ ਪਤ੍ਰਮ੍ ਅਦਦਨ੍|

٣١ 31 فَلَمَّا قَرَأُوهَا فَرِحُوا لِسَبَبِ ٱلتَّعْزِيَةِ.

ਤਤਸ੍ਤੇ ਤਤ੍ਪਤ੍ਰੰ ਪਠਿਤ੍ਵਾ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਸਾਨਨ੍ਦਾ ਅਭਵਨ੍|

٣٢ 32 وَيَهُوذَا وَسِيلَا، إِذْ كَانَا هُمَا أَيْضًا نَبِيَّيْنِ، وَعَظَا ٱلْإِخْوَةَ بِكَلَامٍ كَثِيرٍ وَشَدَّدَاهُمْ.

ਯਿਹੂਦਾਸੀਲੌ ਚ ਸ੍ਵਯੰ ਪ੍ਰਚਾਰਕੌ ਭੂਤ੍ਵਾ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣੰ ਨਾਨੋਪਦਿਸ਼੍ਯ ਤਾਨ੍ ਸੁਸ੍ਥਿਰਾਨ੍ ਅਕੁਰੁਤਾਮ੍|

٣٣ 33 ثُمَّ بَعْدَ مَا صَرَفَا زَمَانًا أُطْلِقَا بِسَلَامٍ مِنَ ٱلْإِخْوَةِ إِلَى ٱلرُّسُلِ.

ਇੱਥੰ ਤੌ ਤਤ੍ਰ ਤੈਃ ਸਾਕੰ ਕਤਿਪਯਦਿਨਾਨਿ ਯਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਗਮਨਾਰ੍ਥੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸੰਨਿਧੇਃ ਕਲ੍ਯਾਣੇਨ ਵਿਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਵਭਵਤਾਂ|

٣٤ 34 وَلَكِنَّ سِيلَا رَأَى أَنْ يَلْبَثَ هُنَاكَ.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੀਲਸ੍ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਵਾਞ੍ਛਿਤਵਾਨ੍|

٣٥ 35 أَمَّا بُولُسُ وَبَرْنَابَا فَأَقَامَا فِي أَنْطَاكِيَةَ يُعَلِّمَانِ وَيُبَشِّرَانِ مَعَ آخَرِينَ كَثِيرِينَ أَيْضًا بِكَلِمَةِ ٱلرَّبِّ.

ਅਪਰੰ ਪੌਲਬਰ੍ਣੱਬੌ ਬਹਵਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ਼੍ਚ ਲੋਕਾਨ੍ ਉਪਦਿਸ਼੍ਯ ਪ੍ਰਭੋਃ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਨ੍ਤ ਆਨ੍ਤਿਯਖਿਯਾਯਾਂ ਕਾਲੰ ਯਾਪਿਤਵਨ੍ਤਃ|

٣٦ 36 ثُمَّ بَعْدَ أَيَّامٍ قَالَ بُولُسُ لِبَرْنَابَا: «لِنَرْجِعْ وَنَفْتَقِدْ إِخْوَتَنَا فِي كُلِّ مَدِينَةٍ نَادَيْنَا فِيهَا بِكَلِمَةِ ٱلرَّبِّ، كَيْفَ هُمْ».

ਕਤਿਪਯਦਿਨੇਸ਼਼ੁ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਪੌਲੋ ਬਰ੍ਣੱਬਾਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਆਗੱਛਾਵਾਂ ਯੇਸ਼਼ੁ ਨਗਰੇਸ਼਼੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤਵਨ੍ਤੌ ਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਨਗਰਾਣਿ ਪੁਨਰ੍ਗਤ੍ਵਾ ਭ੍ਰਾਤਰਃ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਃ ਸਨ੍ਤੀਤਿ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਤਾਨ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕੁਰ੍ੱਵਃ|

٣٧ 37 فَأَشَارَ بَرْنَابَا أَنْ يَأْخُذَا مَعَهُمَا أَيْضًا يُوحَنَّا ٱلَّذِي يُدْعَى مَرْقُسَ،

ਤੇਨ ਮਾਰ੍ਕਨਾਮ੍ਨਾ ਵਿਖ੍ਯਾਤੰ ਯੋਹਨੰ ਸਙ੍ਗਿਨੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਬਰ੍ਣੱਬਾ ਮਤਿਮਕਰੋਤ੍,

٣٨ 38 وَأَمَّا بُولُسُ فَكَانَ يَسْتَحْسِنُ أَنَّ ٱلَّذِي فَارَقَهُمَا مِنْ بَمْفِيلِيَّةَ وَلَمْ يَذْهَبْ مَعَهُمَا لِلْعَمَلِ، لَا يَأْخُذَانِهِ مَعَهُمَا.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤਾਭ੍ਯਾਂ ਸਹ ਕਾਰ੍ੱਯਾਰ੍ਥੰ ਨ ਗਤ੍ਵਾ ਪਾਮ੍ਫੂਲਿਯਾਦੇਸ਼ੇ ਤੌ ਤ੍ਯਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤਤ੍ਕਾਰਣਾਤ੍ ਪੌਲਸ੍ਤੰ ਸਙ੍ਗਿਨੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਅਨੁਚਿਤੰ ਜ੍ਞਾਤਵਾਨ੍|

٣٩ 39 فَحَصَلَ بَيْنَهُمَا مُشَاجَرَةٌ حَتَّى فَارَقَ أَحَدُهُمَا ٱلْآخَرَ. وَبَرْنَابَا أَخَذَ مَرْقُسَ وَسَافَرَ فِي ٱلْبَحْرِ إِلَى قُبْرُسَ.

ਇੱਥੰ ਤਯੋਰਤਿਸ਼ਯਵਿਰੋਧਸ੍ਯੋਪਸ੍ਥਿਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਤੌ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੁʼਥਗਭਵਤਾਂ ਤਤੋ ਬਰ੍ਣੱਬਾ ਮਾਰ੍ਕੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਪੋਤੇਨ ਕੁਪ੍ਰੋਪਦ੍ਵੀਪੰ ਗਤਵਾਨ੍;

٤٠ 40 وَأَمَّا بُولُسُ فَٱخْتَارَ سِيلَا وَخَرَجَ مُسْتَوْدَعًا مِنَ ٱلْإِخْوَةِ إِلَى نِعْمَةِ ٱللهِ.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੌਲਃ ਸੀਲੰ ਮਨੋਨੀਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਭਿਰੀਸ਼੍ਵਰਾਨੁਗ੍ਰਹੇ ਸਮਰ੍ਪਿਤਃ ਸਨ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ

٤١ 41 فَٱجْتَازَ فِي سُورِيَّةَ وَكِيلِيكِيَّةَ يُشَدِّدُ ٱلْكَنَائِسَ.

ਸੁਰਿਯਾਕਿਲਿਕਿਯਾਦੇਸ਼ਾਭ੍ਯਾਂ ਮਣ੍ਡਲੀਃ ਸ੍ਥਿਰੀਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਅਗੱਛਤ੍|