١ تيموثاوس 1
| بُولُسُ، رَسُولُ يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، بِحَسَبِ أَمْرِ ٱللهِ مُخَلِّصِنَا، وَرَبِّنَا يَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ، رَجَائِنَا. | ١ 1 |
ଅସ୍ମାକଂ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତୁରୀଶ୍ୱରସ୍ୟାସ୍ମାକଂ ପ୍ରତ୍ୟାଶାଭୂମେଃ ପ୍ରଭୋ ର୍ୟୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ଚାଜ୍ଞାନୁସାରତୋ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ପ୍ରେରିତଃ ପୌଲଃ ସ୍ୱକୀଯଂ ସତ୍ୟଂ ଧର୍ମ୍ମପୁତ୍ରଂ ତୀମଥିଯଂ ପ୍ରତି ପତ୍ରଂ ଲିଖତି|
| إِلَى تِيمُوثَاوُسَ، ٱلِٱبْنِ ٱلصَّرِيحِ فِي ٱلْإِيمَانِ: نِعْمَةٌ وَرَحْمَةٌ وَسَلَامٌ مِنَ ٱللهِ أَبِينَا وَٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ رَبِّنَا. | ٢ 2 |
ଅସ୍ମାକଂ ତାତ ଈଶ୍ୱରୋଽସ୍ମାକଂ ପ୍ରଭୁ ର୍ୟୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟଶ୍ଚ ତ୍ୱଯି ଅନୁଗ୍ରହଂ ଦଯାଂ ଶାନ୍ତିଞ୍ଚ କୁର୍ୟ୍ୟାସ୍ତାଂ|
| كَمَا طَلَبْتُ إِلَيْكَ أَنْ تَمْكُثَ فِي أَفَسُسَ، إِذْ كُنْتُ أَنَا ذَاهِبًا إِلَى مَكِدُونِيَّةَ، لِكَيْ تُوصِيَ قَوْمًا أَنْ لَا يُعَلِّمُوا تَعْلِيمًا آخَرَ، | ٣ 3 |
ମାକିଦନିଯାଦେଶେ ମମ ଗମନକାଲେ ତ୍ୱମ୍ ଇଫିଷନଗରେ ତିଷ୍ଠନ୍ ଇତରଶିକ୍ଷା ନ ଗ୍ରହୀତୱ୍ୟା, ଅନନ୍ତେଷୂପାଖ୍ୟାନେଷୁ ୱଂଶାୱଲିଷୁ ଚ ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ମନୋ ନ ନିୱେଶିତୱ୍ୟମ୍
| وَلَا يُصْغُوا إِلَى خُرَافَاتٍ وَأَنْسَابٍ لَا حَدَّ لَهَا، تُسَبِّبُ مُبَاحَثَاتٍ دُونَ بُنْيَانِ ٱللهِ ٱلَّذِي فِي ٱلْإِيمَانِ. | ٤ 4 |
ଇତି କାଂଶ୍ଚିତ୍ ଲୋକାନ୍ ଯଦ୍ ଉପଦିଶେରେତତ୍ ମଯାଦିଷ୍ଟୋଽଭୱଃ, ଯତଃ ସର୍ୱ୍ୱୈରେତୈ ର୍ୱିଶ୍ୱାସଯୁକ୍ତେଶ୍ୱରୀଯନିଷ୍ଠା ନ ଜାଯତେ କିନ୍ତୁ ୱିୱାଦୋ ଜାଯତେ|
| وَأَمَّا غَايَةُ ٱلْوَصِيَّةِ فَهِيَ ٱلْمَحَبَّةُ مِنْ قَلْبٍ طَاهِرٍ، وَضَمِيرٍ صَالِحٍ، وَإِيمَانٍ بِلَا رِيَاءٍ. | ٥ 5 |
ଉପଦେଶସ୍ୟ ତ୍ୱଭିପ୍ରେତଂ ଫଲଂ ନିର୍ମ୍ମଲାନ୍ତଃକରଣେନ ସତ୍ସଂୱେଦେନ ନିଷ୍କପଟୱିଶ୍ୱାସେନ ଚ ଯୁକ୍ତଂ ପ୍ରେମ|
| ٱلْأُمُورُ ٱلَّتِي إِذْ زَاغَ قَوْمٌ عَنْهَا، ٱنْحَرَفُوا إِلَى كَلَامٍ بَاطِلٍ. | ٦ 6 |
କେଚିତ୍ ଜନାଶ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱାଣ୍ୟେତାନି ୱିହାଯ ନିରର୍ଥକକଥାନାମ୍ ଅନୁଗମନେନ ୱିପଥଗାମିନୋଽଭୱନ୍,
| يُرِيدُونَ أَنْ يَكُونُوا مُعَلِّمِي ٱلنَّامُوسِ، وَهُمْ لَا يَفْهَمُونَ مَا يَقُولُونَ، وَلَا مَا يُقَرِّرُونَهُ. | ٧ 7 |
ଯଦ୍ ଭାଷନ୍ତେ ଯଚ୍ଚ ନିଶ୍ଚିନ୍ୱନ୍ତି ତନ୍ନ ବୁଧ୍ୟମାନା ୱ୍ୟୱସ୍ଥୋପଦେଷ୍ଟାରୋ ଭୱିତୁମ୍ ଇଚ୍ଛନ୍ତି|
| وَلَكِنَّنَا نَعْلَمُ أَنَّ ٱلنَّامُوسَ صَالِحٌ، إِنْ كَانَ أَحَدٌ يَسْتَعْمِلُهُ نَامُوسِيًّا. | ٨ 8 |
ସା ୱ୍ୟୱସ୍ଥା ଯଦି ଯୋଗ୍ୟରୂପେଣ ଗୃହ୍ୟତେ ତର୍ହ୍ୟୁତ୍ତମା ଭୱତୀତି ୱଯଂ ଜାନୀମଃ|
| عَالِمًا هَذَا: أَنَّ ٱلنَّامُوسَ لَمْ يُوضَعْ لِلْبَارِّ، بَلْ لِلْأَثَمَةِ وَٱلْمُتَمَرِّدِينَ، لِلْفُجَّارِ وَٱلْخُطَاةِ، لِلدَّنِسِينَ وَٱلْمُسْتَبِيحِينَ، لِقَاتِلِي ٱلْآبَاءِ وَقَاتِلِي ٱلْأُمَّهَاتِ، لِقَاتِلِي ٱلنَّاسِ، | ٩ 9 |
ଅପରଂ ସା ୱ୍ୟୱସ୍ଥା ଧାର୍ମ୍ମିକସ୍ୟ ୱିରୁଦ୍ଧା ନ ଭୱତି କିନ୍ତ୍ୱଧାର୍ମ୍ମିକୋ ଽୱାଧ୍ୟୋ ଦୁଷ୍ଟଃ ପାପିଷ୍ଠୋ ଽପୱିତ୍ରୋ ଽଶୁଚିଃ ପିତୃହନ୍ତା ମାତୃହନ୍ତା ନରହନ୍ତା
| لِلزُّنَاةِ، لِمُضَاجِعِي ٱلذُّكُورِ، لِسَارِقِي ٱلنَّاسِ، لِلْكَذَّابِينَ، لِلْحَانِثِينَ، وَإِنْ كَانَ شَيْءٌ آخَرُ يُقَاوِمُ ٱلتَّعْلِيمَ ٱلصَّحِيحَ، | ١٠ 10 |
ୱେଶ୍ୟାଗାମୀ ପୁଂମୈଥୁନୀ ମନୁଷ୍ୟୱିକ୍ରେତା ମିଥ୍ୟାୱାଦୀ ମିଥ୍ୟାଶପଥକାରୀ ଚ ସର୍ୱ୍ୱେଷାମେତେଷାଂ ୱିରୁଦ୍ଧା,
| حَسَبَ إِنْجِيلِ مَجْدِ ٱللهِ ٱلْمُبَارَكِ ٱلَّذِي ٱؤْتُمِنْتُ أَنَا عَلَيْهِ. | ١١ 11 |
ତଥା ସଚ୍ଚିଦାନନ୍ଦେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଯୋ ୱିଭୱଯୁକ୍ତଃ ସୁସଂୱାଦୋ ମଯି ସମର୍ପିତସ୍ତଦନୁଯାଯିହିତୋପଦେଶସ୍ୟ ୱିପରୀତଂ ଯତ୍ କିଞ୍ଚିଦ୍ ଭୱତି ତଦ୍ୱିରୁଦ୍ଧା ସା ୱ୍ୟୱସ୍ଥେତି ତଦ୍ଗ୍ରାହିଣା ଜ୍ଞାତୱ୍ୟଂ|
| وَأَنَا أَشْكُرُ ٱلْمَسِيحَ يَسُوعَ رَبَّنَا ٱلَّذِي قَوَّانِي، أَنَّهُ حَسِبَنِي أَمِينًا، إِذْ جَعَلَنِي لِلْخِدْمَةِ، | ١٢ 12 |
ମହ୍ୟଂ ଶକ୍ତିଦାତା ଯୋଽସ୍ମାକଂ ପ୍ରଭୁଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଯୀଶୁସ୍ତମହଂ ଧନ୍ୟଂ ୱଦାମି|
| أَنَا ٱلَّذِي كُنْتُ قَبْلًا مُجَدِّفًا وَمُضْطَهِدًا وَمُفْتَرِيًا. وَلَكِنَّنِي رُحِمْتُ، لِأَنِّي فَعَلْتُ بِجَهْلٍ فِي عَدَمِ إِيمَانٍ. | ١٣ 13 |
ଯତଃ ପୁରା ନିନ୍ଦକ ଉପଦ୍ରାୱୀ ହିଂସକଶ୍ଚ ଭୂତ୍ୱାପ୍ୟହଂ ତେନ ୱିଶ୍ୱାସ୍ୟୋ ଽମନ୍ୟେ ପରିଚାରକତ୍ୱେ ନ୍ୟଯୁଜ୍ୟେ ଚ| ତଦ୍ ଅୱିଶ୍ୱାସାଚରଣମ୍ ଅଜ୍ଞାନେନ ମଯା କୃତମିତି ହେତୋରହଂ ତେନାନୁକମ୍ପିତୋଽଭୱଂ|
| وَتَفَاضَلَتْ نِعْمَةُ رَبِّنَا جِدًّا مَعَ ٱلْإِيمَانِ وَٱلْمَحَبَّةِ ٱلَّتِي فِي ٱلْمَسِيحِ يَسُوعَ. | ١٤ 14 |
ଅପରଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟେ ଯୀଶୌ ୱିଶ୍ୱାସପ୍ରେମଭ୍ୟାଂ ସହିତୋଽସ୍ମତ୍ପ୍ରଭୋରନୁଗ୍ରହୋ ଽତୀୱ ପ୍ରଚୁରୋଽଭତ୍|
| صَادِقَةٌ هِيَ ٱلْكَلِمَةُ وَمُسْتَحِقَّةٌ كُلَّ قُبُولٍ: أَنَّ ٱلْمَسِيحَ يَسُوعَ جَاءَ إِلَى ٱلْعَالَمِ لِيُخَلِّصَ ٱلْخُطَاةَ ٱلَّذِينَ أَوَّلُهُمْ أَنَا. | ١٥ 15 |
ପାପିନଃ ପରିତ୍ରାତୁଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋ ଯୀଶୁ ର୍ଜଗତି ସମୱତୀର୍ଣୋଽଭୱତ୍, ଏଷା କଥା ୱିଶ୍ୱାସନୀଯା ସର୍ୱ୍ୱୈ ଗ୍ରହଣୀଯା ଚ|
| لَكِنَّنِي لِهَذَا رُحِمْتُ: لِيُظْهِرَ يَسُوعُ ٱلْمَسِيحُ فِيَّ أَنَا أَوَّلًا كُلَّ أَنَاةٍ، مِثَالًا لِلْعَتِيدِينَ أَنْ يُؤْمِنُوا بِهِ لِلْحَيَاةِ ٱلْأَبَدِيَّةِ. (aiōnios g166) | ١٦ 16 |
ତେଷାଂ ପାପିନାଂ ମଧ୍ୟେଽହଂ ପ୍ରଥମ ଆସଂ କିନ୍ତୁ ଯେ ମାନୱା ଅନନ୍ତଜୀୱନପ୍ରାପ୍ତ୍ୟର୍ଥଂ ତସ୍ମିନ୍ ୱିଶ୍ୱସିଷ୍ୟନ୍ତି ତେଷାଂ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତେ ମଯି ପ୍ରଥମେ ଯୀଶୁନା ଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ ସ୍ୱକୀଯା କୃତ୍ସ୍ନା ଚିରସହିଷ୍ଣୁତା ଯତ୍ ପ୍ରକାଶ୍ୟତେ ତଦର୍ଥମେୱାହମ୍ ଅନୁକମ୍ପାଂ ପ୍ରାପ୍ତୱାନ୍| (aiōnios g166)
| وَمَلِكُ ٱلدُّهُورِ ٱلَّذِي لَا يَفْنَى وَلَا يُرَى، ٱلْإِلَهُ ٱلْحَكِيمُ وَحْدَهُ، لَهُ ٱلْكَرَامَةُ وَٱلْمَجْدُ إِلَى دَهْرِ ٱلدُّهُورِ. آمِينَ. (aiōn g165) | ١٧ 17 |
ଅନାଦିରକ୍ଷଯୋଽଦୃଶ୍ୟୋ ରାଜା ଯୋଽଦ୍ୱିତୀଯଃ ସର୍ୱ୍ୱଜ୍ଞ ଈଶ୍ୱରସ୍ତସ୍ୟ ଗୌରୱଂ ମହିମା ଚାନନ୍ତକାଲଂ ଯାୱଦ୍ ଭୂଯାତ୍| ଆମେନ୍| (aiōn g165)
| هَذِهِ ٱلْوَصِيَّةُ أَيُّهَا ٱلِٱبْنُ تِيمُوثَاوُسُ أَسْتَوْدِعُكَ إِيَّاهَا حَسَبَ ٱلنُّبُوَّاتِ ٱلَّتِي سَبَقَتْ عَلَيْكَ، لِكَيْ تُحَارِبَ فِيهَا ٱلْمُحَارَبَةَ ٱلْحَسَنَةَ، | ١٨ 18 |
ହେ ପୁତ୍ର ତୀମଥିଯ ତ୍ୱଯି ଯାନି ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାକ୍ୟାନି ପୁରା କଥିତାନି ତଦନୁସାରାଦ୍ ଅହମ୍ ଏନମାଦେଶଂ ତ୍ୱଯି ସମର୍ପଯାମି, ତସ୍ୟାଭିପ୍ରାଯୋଽଯଂ ଯତ୍ତ୍ୱଂ ତୈ ର୍ୱାକ୍ୟୈରୁତ୍ତମଯୁଦ୍ଧଂ କରୋଷି
| وَلَكَ إِيمَانٌ وَضَمِيرٌ صَالِحٌ، ٱلَّذِي إِذْ رَفَضَهُ قَوْمٌ، ٱنْكَسَرَتْ بِهِمِ ٱلسَّفِينَةُ مِنْ جِهَةِ ٱلْإِيمَانِ أَيْضًا، | ١٩ 19 |
ୱିଶ୍ୱାସଂ ସତ୍ସଂୱେଦଞ୍ଚ ଧାରଯସି ଚ| ଅନଯୋଃ ପରିତ୍ୟାଗାତ୍ କେଷାଞ୍ଚିଦ୍ ୱିଶ୍ୱାସତରୀ ଭଗ୍ନାଭୱତ୍|
| ٱلَّذِينَ مِنْهُمْ هِيمِينَايُسُ وَٱلْإِسْكَنْدَرُ، ٱللَّذَانِ أَسْلَمْتُهُمَا لِلشَّيْطَانِ لِكَيْ يُؤَدَّبَا حَتَّى لَا يُجَدِّفَا. | ٢٠ 20 |
ହୁମିନାଯସିକନ୍ଦରୌ ତେଷାଂ ଯୌ ଦ୍ୱୌ ଜନୌ, ତୌ ଯଦ୍ ଧର୍ମ୍ମନିନ୍ଦାଂ ପୁନ ର୍ନ କର୍ତ୍ତୁଂ ଶିକ୍ଷେତେ ତଦର୍ଥଂ ମଯା ଶଯତାନସ୍ୟ କରେ ସମର୍ପିତୌ|
