Zbulesa 7

1 Pas këtyre gjërave, pashë katër engjëj të cilët rrinin në këmbë në të katër këndet e dheut dhe mbanin të katër erërat e dheut, që të mos frynte erë mbi dhe, as mbi det, as mbi ndonjë dru.

To pacoengah long nuiah, tuipui nuiah, thingkung nuiah, takhi song han ai ah long nuiah kasong takhi palito patawn, long takii palito nuiah kangdoe vankami palito ka hnuk.

2 Pastaj pashë një engjëll tjetër që ngjitej nga lind dielli e që kishte vulën e Perëndisë së gjallë; dhe u thirri me zë të madh të katër engjëjve, të cilëve u qe dhënë të dëmtojnë dheun dhe detin,

To pacoengah ni angzae bang hoiah kangzo kahing Sithaw mah catui daeng ih vankami maeto ka hnuk: anih mah long hoi tuipui amrosak hanah sakthaihaih paek ih vankami palitonawk to tha hoiah kawk moe,

3 duke thënë: “Mos dëmtoni dheun, as detin, as pemët, deri sa t’i vulosim në ballë shërbëtorët e Perëndisë tonë”.

aicae Sithaw ih tamna ah kaom kaminawk ih lu pataeh ah catui daeng ai karoek to, long hoi tuipui, to tih ai boeh loe thingkungnawk to amrosak hmah raeh, tiah huih.

4 Dhe dëgjova numrin e atyre që u vulosën: njëqind e dyzet e katër mijë të vulosur nga të gjitha fiset e bijve të Izraelit.

To pacoengah catui daeng ih kaminawk kroekhaih lok to ka thaih: sang cumvai quipali, sang palito oh o, nihcae loe Israel acaeng maeto boih hoiah kangzo kami ah oh o.

5 Nga fisi i Judës, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Rubenit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Gadit dymbëdhjetë mijë të vulosur;

Judah acaeng thung hoiah catui daeng ih kami sang hatlai hnetto, Reuben acaeng thung hoiah catui daeng ih kaminawk sang hatlai hnetto, Gad acaeng thung hoiah catui daeng ih kaminawk sang hatlai hnetto oh o.

6 nga fisi i Asherit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Neftalit, dymbëdhjetë mjië të vulosur; nga fisi i Manasit, dymbëdhjetë mijë të vulosur;

Asher acaeng thung hoiah catui daeng ih kami sang hatlai hnetto, Naphtali acaeng thung hoiah catui daeng ih kami sang hatlai hnetto, Manasseh acaeng thung hoiah catui daeng ih kami sang hatlai hnetto oh.

7 nga fisi i Simeonit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Levit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Isakarit, dymbëdhjetë mijë të vulosur;

Simeon acaeng thung hoiah catui daeng ih kami sang hatlai hnetto, Levi acaeng thung hoiah catui daeng ih kami sang hatlai hnetto, Issachar acaeng thung hoiah catui daeng ih kami sang hatlai hnetto oh o.

8 nga fisi i Zabulonit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Jozefit, dymbëdhjetë mijë të vulosur; nga fisi i Beniaminit, dymbëdhjetë mijë të vulosur.

Zebulun acaeng thung hoiah catui daeng ih kami sang hatlai hnetto, Joseph acaeng thung hoiah catui daeng ih kami sang hatlai hnetto, Benjamin acaeng thung hoiah catui daeng ih kami sang hatlai hnetto oh o.

9 Pas këtyre gjërave, pashë një turmë të madhe, të cilën askush nuk mund ta numëronte, prej të gjitha kombeve, fiseve, popujve dhe gjuhëve; këta qëndronin në këmbë përpara fronit dhe përpara Qengjit, të veshur me rroba të bardha dhe me palma në duart e tyre.

To pacoengah ka khet naah, mi mah doeh kroek thai ai ih, prae kaminawk, acaengnawk boih, angraeng tangkhang hoi Tuucaa hmaa ah kangdoe congca lok apae, kaminawk to ka hnuk; nihcae loe kahni kanglung to angkhuk o moe, ungsi qam baktih kaom qam to ban ah sin o;

10 Dhe thërrisnin me zë të madh, duke thënë: “Shpëtimi është i Perëndisë tonë që është ulur mbi fron dhe i Qengjit”.

angraeng tangkhang nuiah kanghnu, aicae ih Sithaw hoi Tuuca khaeah pahlonghaih om nasoe, tiah tha hoi a hang o.

11 Dhe të gjithë engjëjt rrinin në këmbë përqark fronit, dhe pleqve dhe katër qenieve e gjalla, dhe ranë përmbys mbi fytyrën e tyre përpara fronit dhe adhuruan Perëndinë,

Angraeng tangkhang, saningcoeh kaminawk hoi kahing moi palitonawk taengah kangdoe vankaminawk loe Angraeng tangkhang hmaa ah khokkhu cangkrawn o moe, Sithaw to bok o,

12 duke thënë: “Amen! Bekimi, dhe lavdia, dhe dituria, dhe falendërimi, dhe nderimi, dhe fuqia dhe forca janë te Perëndia ynë në shekuj të shekujve. Amen!”. (aiōn g165)

Amen, tahamhoihaih, lensawkhaih, palunghahaih, kawnhaih lok thuihaih, pakoehhaih, sakthaihaih hoi thacakhaih loe aicae Sithaw khaeah dungzan khoek to om poe nasoe, Amen, tiah a thuih o. (aiōn g165)

13 Pastaj një nga pleqtë m’u drejtua, duke më thënë: “Cilët janë këta që janë veshur me rroba të bardha, dhe nga kanë ardhur?”.

To naah saningcoeh kaminawk thung ih maeto mah, Hae ih kahni kanglung angkhuk kaminawk loe mi aa? Nihcae loe naa hoiah maw angzoh o? tiah lok ang dueng.

14 Dhe unë i thashë: “Imzot, ti e di”. Atëherë ai më tha: “Këta janë ata që kanë ardhur nga shtrëngimi i madh, dhe i kanë larë rrobat e tyre dhe i kanë zbardhur në gjakun e Qengjit.

Kai mah anih khaeah, Angraeng, nangmah na panoek, tiah ka naa. To naah anih mah kai khaeah, Hae kaminawk loe kanung parai patangkhanghaih thung hoiah kangzo kaminawk ni, nihcae loe Tuucaa ih athii hoiah kanglung ah kahni pasuk kami ah oh o, tiah ang naa.

15 Prandaj edhe janë përpara fronit të Perëndisë dhe i shërbenin atij ditë e natë në tempullin e tij; dhe ai që rri ulur mbi fron do të banojë në mes tyre.

To pongah nihcae loe Sithaw ih angraeng tangkhang hmaa ah oh o moe, Anih ih tempul thungah Anih ih tok to aqum athun sak o: angraeng tangkhang nuiah kanghnu Anih loe nihcae salakah om tih.

16 Ata nuk do të kenë më uri, as nuk do të kenë etje, as nuk do t’i godasë më dielli, as kurrfarë vape,

Nihcae loe zok amthlam o mak ai ueloe, tui doeh anghae o mak ai boeh; ni kana mah nihcae to dawk mak ai, kabae mah doeh paaem mak ai boeh.

17 sepse Qengji, që është në mes të fronit, do t’i kullosë dhe do t’i çojë te burimet e gjalla të ujërave; dhe Perëndia do të thaijë çdo lot nga sytë e tyre”.

Angraeng tangkhang um ah anghnu Tuucaa loe nihcae ih Tuu toepkung ah om ueloe, nihcae to hinghaih tuibap ah caeh haih tih. Sithaw mah nihcae ih mikkhraetui to huu pae boih tih boeh.