Zbulesa 6
1 Pastaj pashë kur Qengji hapi të parën nga të shtatë vulat, dhe dëgjova një nga të katër qeniet e gjalla që thoshte si me zë bubullime: “Eja e shiko”.
Tuucaa mah paongh ih catui kangdaeng ca tangoengh maeto ka hnuk; to naah kahing sak ih hmuen palito thung ih maeto mah, khopazih tuen baktiah Angzo ah loe khenah, tiah thuih ih lok to ka thaih.
2 Dhe unë pashë, dhe ja, një kalë i bardhë. Dhe ai që e kalëronte kishte një hark; dhe atij iu dha një kurorë, dhe ai doli jashtë si fitimtar dhe për të fituar.
Ka khet naah, hrang kanglung maeto ka hnuk: to hrang nuiah angthueng Anih loe kalii maeto sin; anih hanah angraeng lumuek to paek o, anih loe misatuk pazawk moe, taa thai hanah a caeh.
3 Kur ai hapi vulën e dytë, dëgjova qenien e dytë të gjallë që thoshte: “Eja dhe shiko”.
Anih mah catui kangdaeng hnetto haih to paongh naah, hnetto haih kahing sak ih hmuen mah, Angzo ah loe khenah, tiah thuih ih lok to ka thaih.
4 Atëherë doli jashtë një kalë tjetër i kuq; dhe atij që e kalëronte iu dha të hiqte paqen nga dheu që njerëzit të vrasin njëri-tjetrin, dhe iu dha atij një shpatë e madhe.
To naah kalah hrang kathim maeto tacawt: to hrang angthueng kami khaeah, long ah kaom angdaehhaih to lak ving moe, long kaminawk maeto hoi maeto anghumsak hanah sakthaihaih akaa to paek: kalen pui sumsen doeh anih hanah paek.
5 Dhe kur ai hapi vulën e tretë, dëgjova qenien e tretë e gjallë që thoshte: “Eja dhe shiko”. Dhe pashë dhe ja, një kalë i zi; dhe ai që e kalëronte kishte një peshore në dorën e tij.
Anih mah catui kangdaeng thumto haih to paongh naah, thumto haih kahing sak ih hmuen mah, Angzo ah loe khenah, tiah thuih ih lok to ka thaih. To pongah ka khet, to naah hrang kamnum to ka hnuk; to hrang nuiah angthueng kami loe banah hmuen tahhaih to sinh.
6 Dhe dëgjova një zë në mes të katër qenieve të gjalla duke thënë: “Një kenik gruri për një denar, dhe dy kenikë elbi për një denar; dhe mos dëmto vajin, as verën”.
Kahing sak ih hmuen palito ih a um hoiah, Cang boengloeng maeto loe phoisa sen maeto hoiah ating, barli cang boengloeng thumto loe phoisa sen maeto hoiah ating, toe Olive situi hoi misurtui loe amrosak hmah, tiah thuih ih lok to ka thaih.
7 Kur ai hapi vulën e katërt, dëgjova zërin e qenies së katërt të gjallë që thoshte: “Eja dhe shiko”.
Anih mah catui kangdaeng palito haih to paongh naah, palito haih kahing sak ih hmuen mah, Angzo ah loe khenah, tiah thuih ih lok to ka thaih.
8 Dhe unë pashë, dhe ja një kalë i zbehtë; dhe ai që e kalëronte emrin e kishte Vdekja, dhe Hadesi vinte pas tij. Dhe iu dha atyre pushtet përmbi një të katërtën e dheut, të vrasin me shpatë dhe me zi buke e me vdekje, dhe nëpërmjet bishave të dheut. (Hadēs g86)
To pongah ka khet, to naah kanglung bok hrang to ka hnuk: to hrang nuiah angthueng kami ih ahmin loe, Duekhaih, tiah oh, Hell loe anih hnukah bang. Long ahmuen palito thungah ahmuen maeto ukhaih to nihcae hanah paek, sumsen hoiah kaminawk humhaih, caaknaek tawn ai ah dueksakhaih, nathaih hoiah dueksakhaih, moi kasannawk han kaeksakhaih akaa to paek. (Hadēs g86)
9 Dhe kur hapi vulën e pestë, unë pashë nën altar shpirtrat e atyre që ishin therur për shkak të fjalës së Perëndisë dhe për shkak të dëshmisë që kishin;
Anih mah catui kangdaeng pangato haih to paongh naah, bokhaih hmuenciim tlim ah kaom Sithaw lok taphong moe, angmacae tanghaih kawng a thuih o pongah hum ah kaom kaminawk ih pakhra to ka hnuk.
10 dhe ata thirrën me zë të madh duke thënë: “Deri kur, o Zot, që je i Shenjtë dhe i Vërtetë, nuk gjykon dhe nuk merr hak për gjakun tonë nga ata që banojnë mbi dhe?”.
Nihcae mah, Aw Angraeng, nang loe na ciimcai moe, loktang ah na oh, long ah kaicae hum kaminawk lu la ai ah atue nasetto maw na oh han vop? tiah tha hoi a hang o.
11 Dhe secilit prej tyre ju dha një petk i bardhë dhe ju thanë që të preheshin edhe për pak kohë, deri sa të plotësohej numri edhe i bashkësherbëtoreve e tyre dhe i vëllezërve të tyre që duhet të vriteshin posi ata.
Nihcae boih hanah kahni kanglung to a paek moe, nangcae baktih toengah hum han suek ih nangcae ih ampui tamnanawk hoi nawkamyanawk hum o ai karoek to, atue setta thung zing o raeh, tiah a naa.
12 Dhe pashë, kur ai hapi vulën e gjashtë; dhe ja, u bë një tërmet i madh, dhe dielli u bë i zi si një thes prej leshi, dhe hëna u bë si gjak;
Anih mah catui kangdaeng tarukto haih paongh naah, khenah, kalen parai talihnawhaih to oh; ni loe buri qui hoi sak ih kahni baktiah amnum moe, khrah doeh athii baktiah oh.
13 dhe yjet e qiellit ranë mbi dheun, ashtu si fiku hedh fiqtë e paarrirë kur e tund një erë e madhe.
Van ih cakaehnawk loe takhi ham song naah atue pha ai ah kangmuen thaiduet thaih baktiah long ah krak o.
14 Pastaj qielli u hoq si një pergamenë që mbështillet, dhe çdo mal dhe ishull luajtën nga vendi i tyre.
Van loe caqam tangoengh baktiah anghaeh phaeng, maenawk hoi tui mah takui ih longnawk loe angmacae ohhaih ahmuen hoiah anghmaat o king.
15 Dhe mbretërit e dheut, dhe të mëdhenjtë, dhe të pasurit, dhe komandantët, dhe të fuqishmit, dhe çdo skllav e çdo i lirë, u fshehën nëpër shpella dhe nëpër krepat e maleve,
To naah long siangpahrangnawk, lensawk kaminawk, angraengnawk, misatuh angraengnawk, thacak kaminawk, tamnanawk hoi tamna ah kaom ai kaminawk loe lungpuk hoi mae ih thlung khaw thungah anghawk o;
16 dhe u thoshnin maleve dhe shkëmbinjve: “Bini mbi ne dhe na fshihni nga fytyra e atij që rri mbi fron dhe nga zemërimi i Qengjit,
mae hoi thlungnawk khaeah, Kaicae nuiah krah ah, angraeng tangkhang nuiah anghnu kami ih mikhmai hoi Tuucaa palungphuihaih thung hoiah kaicae hae hawk ving ah, tiah a naa o:
17 sepse erdhi dita e madhe e zemërimit së tij; dhe kush mund të qëndrojë?”.
Anih palungphuihaih ni kalen loe phak boeh, mi mah maw khaang thai tih?
