Zbulesa 16
1 Pastaj dëgjova një zë të madh nga tempulli që u thoshte të shtatë engjëjve: “Shkoni dhe derdhni mbi dhe kupat e zemërimit të Perëndisë”.
Le tsinanoko ty fiarañanañañe mafe boak’ amy kibohotsey nanao ty hoe amy anjely fito rey: Akia, adoaño amy taney i finga mitañe ty haviñeran’ Añahare fito rey.
2 I pari shkoi dhe e derdhi kupën e vet mbi tokë, dhe një ulçerë e ligë dhe e dhimbshme goditi njerëzit që kishin damkën e bishës dhe ata që adhuronin figurën e saj.
Aa le nimb’eo i anjely valoha’ey, nandoveve i finga’ey an-tane atoy, vaho nifetsake am’ondatio ty bae mangirifiry, mamolevole ze ninday ty vilo’ i bibiy naho nitalaho amy sare’ey.
3 Pastaj engjëlli i dytë e derdhi kupën e tij në det; dhe u bë gjak si i një të vdekuri dhe çdo qenie e gjallë në det vdiq.
Nañiliñe i finga’ey amy riakey ty anjely faharoe le niova ho lio, hoe lion-dolo, vaho fonga nizamañe ze raha veloñe an-driak’ ao.
4 Edhe engjëlli i tretë e derdhi kupën e tij në lumenj dhe në burimet e ujërave; dhe u bë gjak.
Nampidoàla i finga’ey amo sakao naho amo rano manganahanao ty anjely fahatelo, vaho nivalike ho lio irezay.
5 Dhe dëgjova engjëllin e ujërave duke thënë: “Ti je i drejtë, o Zot, që je që ishe dhe që do të vish, i Shenjti që gjykoi këto gjëra.
Le tsinanoko i anjeli’ o ranooy nanao ty hoe: Vantan-dRehe, ry eo naho teo, Ry Masiñey ami’ty fizakà’o o raha rezao,
6 Ata kanë derdhur gjakun e shenjtorëve dhe të profetëve, dhe ti u dhe atyre të pijnë gjak, sepse është shpërblimi që ata meritojnë”.
fa nampiorihe’ iereo ty lio’ o noro’oo naho o mpitokio, vaho nanjotsoa’o lio hinome’ iereo fa zay ty mañeva.
7 Dhe dëgjova një tjetër që thoshte nga altari: “Po, o Zot, Perëndi i plotfuqishëm, gjykimet e tua janë të vërteta dhe të drejta”.
Le inay boak’amy kitreliy ty hoe: Eka, ry Talè Andrianañahare, Tsitongerèñey, vantañe naho to o fizakà’oo.
8 Dhe engjëlli i katërt e derdhi kupën e tij mbi dielli; dhe iu dha atij të djegë njerëzit me zjarr.
Nadoveve’ i anjely fah’ efatsey amy àndroy i finga’ey, le nitoloran-dily hanodotse ondatio añ’afo.
9 Dhe njerëzit u dogjën nga një nxehtësi e madhe dhe ata blasfemuan emrin e Perëndisë që ka pushtet mbi këto plagë, dhe nuk u penduan që t’i japin lavdi atij.
Sinòda’ ty hatrovohañe ondatio fe hinotohoto’ iereo ty tahinan’ Añahare aman-dily amy feh’ ohatse rey; mbore tsy nisoloho hitolora’ iareo engeñe.
10 Dhe engjëlli i pestë e derdhi kupën e tij mbi fronin e bishës; dhe mbretëria e tij u mbulua me terr; dhe njerëzit kafshonin gjuhët e tyre nga dhembja,
Nadoa’ i anjely faha limey ami’ty fitoboha’ i bibiy i finga’ey, le najoroboñe an-kamoromoroñañe ao i fifehea’ey, ie nihota-lela an-kaloviloviañe,
11 dhe blasfemuan Perëndinë e qiellit për shkak të dhembjeve të tyre dhe ulçerët e tyre, por nuk u penduan për veprat e tyre.
vaho namatse an’ Andrianañaharen-dikerañe ty amy fangirifiria’ iareo naho o baeo, f’ie tsy nisoloho amo sata’eo
12 Pastaj engjëlli i gjashtë e derdhi kupën e tij në lumin e madh Eufrat dhe uji i tij u tha për të bërë gati udhën e mbretërve që vijnë nga lindja e diellit.
Nadoandoa’ i anjely fah’ eneñey amy saka jabajaba Eofratay i finga’ey, le nimaiheñe o rano’eo hañajariañe lalañe hombà’ o mpanjaka boak’ am-panjiriha’ i àndroy añeo.
13 Dhe pashë të dilte nga goja e dragoit, nga goja e bishës dhe nga goja e profetit të rremë, tri frymë të ndyra, që u ngjanin bretkosave.
Le nitreako niboak’ am-bava’ i fañaneñey naho am-bava’ i bibiy vaho am-bava’ i mpitoky sare’ey ao ty fañahy raty telo hoe sahoñe,
14 Sepse në fakt janë fryma të demonëve që bëjnë mrekulli, që shkojnë te mbretërit e dheut dhe të gjithë botës, që t’i mbledhin për luftën e ditës së madhe të Perëndisë së Plotfuqishëm.
fañahin-kokolampa mpanao viloñe tsitantane; mionjoñe mb’ amo mpanjaka’ ty tane-bey toio iereo, hanontoñe iareo hialy amy andro jabajaban’ Añahare Tsitongerèñeiy.
15 “Ja, unë po vij si vjedhës; lum ai që rri zgjuar dhe ruan rrobat e veta që të mos ecë i zhveshur dhe të duket turpi i tij”.
16 Dhe i mblodhën në një vend që hebraisht quhet “Armagedon”.
Le natonto’ iareo an-tane atao an-tsaontsy Hebreo ty hoe: Har’magedòñe eo.
17 Pastaj engjëlli i shtatë e derdhi kupën e tij në erë; dhe doli një zë i madh nga tempulli i qiellit, nga froni, duke thënë: “U bë”.
Naili’ i faha-fitoy amo tiokeo i finga’ey, le niboak’an-kibohotse ao ty fiarañanañañe mafe hirik’amy fiambesatsey nipazake ty hoe: Fonitse zay!
18 Atëherë shkrepën zëra bubullima dhe vetëtima, dhe u bë një tërmet i madh, që i tillë nuk ishte bërë qëkurse u bënë njerëzit mbi tokë, një tërmet kaq fort i madh.
le inay ty fibilobilon-kelatse naho feo naho fikorokodoiñan-kotroke, vaho ty fanginikinihan-tane jabajaba naho ra’elahy kanao tsy teo ty nanahak’ aze boak’ am-pifotora’ ondaty an-tane atoy.
19 Dhe qyteti i madh u nda në tri pjesë dhe qytetet e kombeve ranë, Babilona e madhe u kujtua përpara Perëndisë, që t’i japë kupën e verës së zemërimit të tij të tërbuar.
Nivaki-telo i rova ra’elahiy, naho nirotsake o rova’ o fifeheañeo, naho nitiahieñe añatrefan’ Añahare i Babolone Jabajabay hanjotsoa’e ty fitovy pea’ i divain-kalevelevean-kaviñera’ey.
20 Dhe çdo ishull iku, edhe malet nuk u gjetën më.
Songa nirimatse añe o tokonoseo naho tsy nioniñe ka o vohitseo.
21 Dhe një breshër i madh, me peshë prej një talenti, ra nga qielli mbi njerëzit; edhe njerëzit blasfemuan Perëndinë për plagën e breshërit; sepse plaga e tij ishte me të vërtetë e madhe.
Le nihorodoboke boak’ andindìñe ey ty havandra gadaboñe sindre talenta raike nilantsidantsiñe am’ondatio, kanao namàtse an’ Andrianañahare ty amy hankàn-kavandray ondatio ami’ty halosora’ i feh’ ohatsey.
