Zbulesa 21
1 Dhe pashë një qiell të ri dhe një dhe të ri; sepse qielli i parë dhe dheu i parë kishin shkuar, dhe deti nuk ishte më.
Le nahatrea likerañe vao naho tane vao iraho, fa songa nimosaoñe añe i likerañe valoha’ey naho ty tane valoha’e toy, ie tsy aman-driake.
2 Dhe unë, Gjoni, pashë qytetin e shenjtë, Jeruzalemin e ri, që zbriste nga qielli, nga Perëndia, që ishte bërë gati si nuse e stolisur për burrin e vet.
Le nahatrea i Rova Miavakey, Ierosaleme vao, nizotso hirik’ andindìñe añe boak’ aman’ Añahare, hinalankañe hoe enga vao soa hamiñe, ho a i vali’ey.
3 Dhe dëgjova një zë të madh nga qielli që thoshte: “Ja tabernakulli i Perëndisë me njerëzit! Dhe ai do të banojë me ta; edhe ata do të jenë populli i tij dhe vetë Perëndia do të jetë bashkë me ta, Perëndi e tyre.
Le tsinanoko ty fiarañanañañe mafe boak’ amy fiambesatsey nanao ty hoe: Ingo te am’ondatio ty kivohon’ Añahare, ie hitrao-pimoneñe am’ iereo; ho ondati’e iereo naho ho am’ iareo ao t’i Andrianañahare ho Andrianañahare’ iareo,
4 Dhe Perëndia do të thaijë çdo lot nga sytë e tyre; dhe vdekja nuk do të jetë më; as brengë, as klithma, as mundim, sepse gjërat e mëparshme shkuan”.
naho ho faopaohe’e am-pihaino’ iareo ze atao ranomaso, naho tsy ho aman-kavilasy ka, ndra fandalàñe, ndra firovetañe ndra fangirifiriañe, fa nimosaoñe añe o raha taoloo.
5 Dhe ai që rrinte mbi fron tha: “Ja, unë i bëj të gjitha gjërat të reja”. Dhe më tha: “Shkruaj, sepse këto fjalë janë të vërteta dhe besnike”.
Le hoe i Mpiambesatse amy fiambesatseiy: Heheke, kila vaoeko. Hoe ka re: Patero, fa añoñe naho to o tsara zao.
6 Edhe më tha: “U bë! Unë jam Alfa dhe Omega, fillimi dhe mbarimi! Atij që ka etje unë do t’i jap si dhuratë nga burimi i ujit të jetës.
Le hoe re tamako: Fa heneke! Izaho i A naho i Zedey, i Fifotorañey naho i Figadoñañey. Hazotsoko tsy amam-bili’e boak’ amy ranon-kaveloñe migoangoañey ze taliñiereñe.
7 Kush fiton do t’i trashëgojë të gjitha gjërat; dhe do të jem për të Perëndi dhe ai do të jetë për mua bir.
Ho lovae’ ty maharebake irezay, le ho Andrianañahare’e iraho vaho ho anako re.
9 Pastaj erdhi drejt meje një nga të shtatë engjëjt që kishin të shtatë kupat plot me shtatë plagët e fundit, dhe foli me mua, duke thënë: “Eja, do të të tregoj nusen, gruan e Qengjit”.
Le nimb’eo ty raik’ amy anjely fito nitam-pinga fito pea i hankàñe fito honka’e rey nisaontsy amako, nanao ty hoe: Mb’etoa, hatoroko azo ty enga vao, ty vali’ i Vik’ añondriy.
10 Dhe më çoi në Frymë mbi një mal të madh dhe të lartë, dhe më tregoi qytetin e madh, Jeruzalemin e shenjtë, që zbriste nga qielli, nga Perëndia,
Le nendese’e añ’arofo mb’am-bohitse jabajaba naho mitiotiotse añe, naho natoro’e ahy i rova miavakey, Ierosaleme mivotrake hirik’ andindìñe ao boak’ aman’ Añahare,
11 duke pasur lavdinë e Perëndisë. Dhe shkëlqimi i saj i ngjante me një gur shumë të çmuar, si gur diaspri kristalor.
aman’ engen’ Añahare, vaho hoe vato saro-bily, hoe vato jaspy nikantsokantsoñe hoe kristaly ty hazava’e.
12 Ai kishte një mur të madh dhe të lartë me dymbëdhjetë porta, dhe te portat dymbëdhjetë engjëj, dhe emra të shkruar mbi to, të cilat janë emrat e të dymbëdhjetë fiseve të bijve të Izraelit.
Ama’e ty kijoly ra’elahy naho abo reketse lalam-bey folo ro’amby, naho anjely folo ro’amby amy lalam-bey rey, vaho pinatetse am’ iereo ty tahina’ i foko folo-ro’ambi’ i ana’ Israele reiy.
13 Nga lindja ishin tri porta, nga veriu tri porta, nga jugu tri porta dhe nga perëndimi tri porta.
Telo ty lalam-bey atiñanañe, naho telo ty lalam-bey avaratse, naho telo ty lalam-bey atimo, vaho telo ty lalam-bey ahandrefa.
14 Dhe muri i qytetit kishte dymbëdhjetë themele dhe mbi to ishin emrat e dymbëdhjetë apostujve të Qengjit.
Le fahañe folo ro’amby ty ioreña’ i kijoli’ i rovaiy, naho am’iereo i tahinañe folo-ro’ambi’ i Firàheñe folo-ro’ ambi’ i Vik’ añondriy reiy.
15 Dhe ai që fliste me mua kishte një kallam ari, për të matur qytetin, dyert e tij dhe murin e tij.
Le amy nisaontsy amakoy ty kobay fanjeheañe volamena, hanjehe i rovay naho o lalam-bei’eo vaho i kijoli’ey.
16 Dhe qyteti kishte formë katërkëndësh, dhe gjatësia e tij është sa gjerësia; ai e mati qytetin me kallamin deri në dymbëdhjetë mijë stade; gjatësia, gjërësia dhe lartësia e tij janë të barabartë.
Nalahatse ho efa-mira i rovay vaho mira ty andava’e naho ty am-pohe’e. Zinehe’e amy kobaiy i rovay le 12 000 stadione, mira ty andava’e naho ty am-pohe’e vaho ty haabo’e.
17 Mati edhe murin, që ishte njëqind e dyzet e katër kubitë, me matje njeriu, domethënë engjëllit.
Le zinehe’e i kijoliy, kiho zato tsy efapolo efats’ amby am-panjehea’ ondaty—fa izay ty norihe’ i anjeliy.
18 Muri ishte bërë ishte prej diaspri; dhe qyteti ishte prej ari të kulluar, i ngjashëm me kristal transparent.
Le vato jaspy ty firafi’ i kijoliy naho volamena ki’e hoe fitaratse mikantsonkantsoñe i rovay.
19 Themelet e murit të qytetit ishin stolisur me gjithfarë gurësh të çmuar; themeli i parë ishte prej diaspri, i dyti prej safiri, i treti prej kalcedoni, i katërti prej smeraldi,
Le nihamine’ ze hene karazam-bato soa ty faha’ i kijoli’ i rovaiy. Jaspy ty faha’ i valoha’ey, safira ty faharoe, kalkedona ty fahatelo, emerode ty fah’ efatse,
20 i pesti prej sardoniku, i gjashti prej sardi, i shtati prej krizoliti, i teti prej berili, i nënti prej topazi, i dhjeti prej krizopazi, i njëmbëdhjeti prej hiacinti, i dymbëdhjeti prej ametisti.
sardoniksa ty faha lime, karnelia ty fah’ eneñe, krisolita ty faha-fito, berila ty faha valo, topaze ty faha sive, krisopraso ty fahafolo, jakinta ty fahafolo-raik’ amby, ametista ty fahafolo-ro’ amby.
21 Dhe të dymbëdhjetë portat ishin dymbëdhjetë margaritarë, secila portë ishte bërë prej një margaritari të vetëm, edhe sheshi i qytetit ishte prej ari të kulluar, si kristal i transparent.
Le hange folo-ro’amby i lalam-bey folo ro’amby rey, sindre hange raike i lalam-bey rey, vaho volamena ki’e hoe fitaratse mangarahara o lalan-drovao.
22 Dhe nuk pashë asnjë tempull në të; sepse Zoti Perëndi i plotfuqishëm dhe Qengji janë tempulli i tij.
Tsy nahatrea toetse miavake ao iraho, amy te i Talè Andrianañahare, Tsitongerèñey, naho i Vik’ añondriy ro kiboho’e.
23 Dhe qyteti nuk ka nevojë për diell, as për hënë që të ndriçojnë në të, sepse lavdia e Perëndisë e ndriçon atë, dhe llamba e tij është Qengji.
Le tsy paia’ i rovay hipisañe ama’e i àndroy ndra i volañey, fa hazavae’ ty engen’ Añahare; vaho i Vik’ añondriy ro failo’e.
24 Dhe kombet e të shpëtuarve do të ecin në dritën e tij; dhe mbretërit e dheut do të sjellin lavdinë dhe nderin e tyre në të.
I hazavà’ey ro hañaveloa’ o rinombake amo fifeheañeo, vaho hinday o volonahe’eo mb’ama’e o mpanjaka’ ty tane toio.
25 Dhe portat e tij nuk do të mbyllen asnjëherë gjatë ditës, sepse nuk do të ketë asnjëherë natë.
Tsy harindriñe ka o lalam-beio te antoandro, amy te tsy ho aman-kaleñe ty ao,
26 Edhe në të do të sjellin lavdinë dhe nderin e kombeve.
vaho hindeseñe mb’ama’e mb’eo ty engeñe naho ty asi’ o fifeheañeo,
27 Edhe nuk do të hyjë asgjë e papastër dhe askush që kryen neveri e gënjeshtër, por vetëm ata që janë të shkruar në librin e jetës të Qengjit.
le tsy mb’ia hizilik’ ao ndra inoñ’ inoñe maleotse ndra o mpanao hativàñeo ndra o mpandañitseo, fa o misokitse am-boken-kavelo’ i Vik’ añondrio avao.
