< Zbulesa 12 >

1 Pastaj një shenjë e madhe u duk në qiell: një grua e veshur me diellin, dhe me hënën poshtë këmbëve të saj, dhe mbi krye të saj një kurorë me dymbëdhjetë yje.
Tendrek’ andindìñe eñe amy zao ty viloñe jabajaba: ty rakemba misaroñe i àndroy, naho ambanem-pandia’eo i volañey vaho añambone’e eo ty sabaka amam-basiañe folo ro’amby.
2 Ishte shtatzënë e bërtiste nga dhembjet dhe mundimet e lindjes.
Nivesatse re le nikoiakoiak’ ami’ty fanaintaiñam-pitsongoa’e vaho nañèñe te hisamake.
3 Dhe u duk një shenjë tjetër në qiell: dhe ja, një dragua i madh i kuq që kishte shtatë kokë dhe dhjetë brirë, dhe mbi kokat e tij kishte shtatë kurora.
Le nisodehañe andindìñe eñe ty viloñe tovo’e: Inge ty fañaneñe mena ra’elahy, aman-doha fito naho tsifa folo vaho sabakam-pifeheañe fito amy loha’e rey.
4 Dhe bishti i tij tërhiqte pas vetes të tretën pjesë te yjeve të qiellit dhe i hodhi mbi tokë. Dhe dragoi qëndroi përpara gruas që ishte gati për të lindur, për të gllabëruar birin e saj kur ta kishte lindur.
Piniopio’ ty ohi’e ty faha­telo’ o vasian-dikerañeo vaho nahirirì’e mb’an-tane atoy. Le nijaga­rodoñe aolo’ i rakemba hisamakey i fañaneñey, hampibotseke i ana’ey vata’e toly.
5 Dhe ajo lindi një bir mashkull, i cili duhet të qeverisë gjithë kombet me skeptër të hekurt; dhe biri i saj u rrëmbye pranë Perëndisë dhe fronit të tij.
Le nisamak’ anadahy re, ty lahi­lahy hifehe ze hene tane an-kobay viñe; fe hinaoke mb’aman’ Añahare naho mb’amy fiambesa’ey añe i Ana’ey.
6 Dhe gruaja iku në shkretëtirë, ku kishte vend të përgatitur nga Perëndia, që të ushqehet atje një mijë e dyqind e gjashtëdhjetë ditë.
Nibotatsake mb’am-babangoañe añe amy zao i rakembay mb’ami’ty toetse hinalankan’ Añahare ho aze; le hatraheñe ao ampara’ te ritse ty andro arivo-tsi-roanjato-tsi-enempolo.
7 Edhe u bë luftë në qiell: Mikaeli dhe engjëjt e tij luftuan kundër dragoit; edhe dragoi dhe engjëjt e tij luftuan,
Nipoak’ amy zao ty hotakotak’ an­din­dìñe ey: nifandrapak’ amy fañaneñey t’i Mikaele naho o anjeli’eo; namale amañ’aly ka i fañaneñey naho o anjeli’eo,
8 por nuk fituan, e nuk u gjet më për ta vend në qiell.
f’ie tsy nahagioke, mbore tsy nanjoañe toetse andin­dìñe ao.
9 Kështu dragoi i madh, gjarpëri i lashtë, që është quajtur djall, edhe Satan, që mashtron gjithë dheun, u hodh mbi tokë; me të u hodhën edhe engjëjt e tij.
Nahifik’ ambane i fañaneñe jabajabay—i fañaneñe haehae atao: devoly naho mpañìnjey, ie mampandridrìke ty voatse toy iaby. Rinoake mb’an-tane atoy re, le nindre siniots’ ama’e o anjeli’eo.
10 Atëherë dëgjova një zë të madh në qiell që thoshte: “Tani arriti shpëtimi, fuqia dhe mbretëria e Perëndisë tonë, dhe pushteti i Krishtit të tij; sepse u hodh poshtë paditësi i vëllezërve tanë, ai që i padiste përpara Perëndisë tonë ditë e natë.
Le tsinanoko ty fiarañanañañe mafe andindìñe ao nanao ty hoe: Fa totsake henaneo ty fandrebahañe naho ty haozarañe naho ty fifehean’ Añaharen-tikañe, vaho ty lili’ i Noriza’ey. Amy te navokovoko ambane ty mpanisý o roahalahin-tikañeo, ie nanisia’e añatrefan’Añaharen-tika eo handro an-kaleñey,
11 Dhe ata e fituan atë me anë të gjakut të Qengjit, dhe me anë të fjalës së dëshmisë së tyre; dhe nuk e deshën jetën e tyre deri në vdekje.
Rineba’ iareo ami’ty lio’ i Vik’añondriy naho ami’ty tsaram-pitaroña’ iareo; tsy nikokoa’ iareo ty fiai’iareo ndra te niatre-kavilasy.
12 Prandaj gëzohuni, o qiej, dhe ju që rrini në ta. Mjerë ju banorë të tokës e të detit, sepse zbriti djalli drejt jush duke pasur zemërim të madh, duke ditur se ka pak kohë”.
Mirebeha arè ry likerañeo naho o mpimoneñe am’ iereoo! Feh’ohatse an-tane atoy naho amy riakey, fa nimb’ama’ areo ao i mpañìnjey! lifo-pifombo, amy te apota’e te tomotse o andro’eo.
13 Dhe, kur dragoi pa se u hodh për tokë, përndoqi gruan që lindi birin mashkull.
Ie niisa’ i fañaneñey te tafa-toke an-tane, le nisamporerahe’e i rakemba nisamake i lahilahiy.
14 Dhe iu dhanë gruas dy krahët e shqiponjës së madhe, që të fluturojë në shkretëtirë në vendin e saj, ku të ushqehet një kohë, disa kohë dhe gjysmën e një kohe, larg pranisë së gjarprit.
Fe tinolotse elatse roe boak’ amy bantio ra’elahiy i rakembay, hitiliña’e hisitak’ an-tarehe’ i fañaneñey mb’ an-dratraratra añe mb’amy toe’e mb’eo; añe re ro hatraheñe taoñe raike naho taoñe roe vaho vaki-taoñe.
15 Atëherë gjarpri qiti nga goja e tij ujë si një lumë prapa gruas, që atë ta merrte lumi,
Le nafotroa’ i fañaneñey ty rano boak’ amy montsili’ey hoe sorotombake hañori­dañe i rakembay hasio’e amy fisorotombahañey.
16 dhe toka e ndihmoi gruan, dhe toka hapi gojën e vet dhe përpiu lumin që dragoi kishte nxjerrë nga goja e vet.
Fe nañolotse i rakembay ty tane toy naho sinoka’ i taney ty vava’e niteleñe i saka nafotroa’ i fañaneñey hirik’am-bava’ey.
17 Dhe dragoi u zemërua kundër gruas dhe shkoi të bëjë luftë me të tjerët, pasardhjes së saj, të atyre që i ruajnë urdhërimet e Perëndisë dhe që kanë dëshminë e Jezu Krishtit.
Akore ty fidabadoà’ i fañaneñey amy rakembay, kanao nionjoñe amy zao re hialy amo ana’e sisao—o mañambeñe o lilin’ Añahareo naho mitambozòtse ty taro’ Iesoà Norizañey.

< Zbulesa 12 >