Psalmet 90

1 O Zot, ti ke qenë për ne një strehë brez pas brezi.

Oração de Moisés, homem de Deus: Senhor, tu tens sido nossa habitação, de geração em geração.

2 Para se të kishin lindur malet dhe para se ti të kishe formuar tokën dhe botën, madje nga mot dhe përjetë ti je Perëndia.

Antes que os montes surgissem, e tu produzisses a terra e o mundo, desde à eternidade até a eternidade tu és Deus.

3 Ti e kthen njeriun në pluhur dhe thua: “Kthehuni, o bij të njerëzve”.

Tu fazes o homem voltar ao pó, e dizes: Retornai-vos, filhos dos homens!

4 Sepse një mijë vjet në sytë e tu janë si dita e djeshme që ka kaluar, ose sikur të gdhish një natë.

Porque mil anos aos teus olhos são como o dia de ontem, que passou, e como a vigília da noite.

5 Ti i përlan si një përmbytje. Ato janë si një ëndërr, janë si barr që gjelbëron në mëngjes.

Tu os levas como correntes de águas; são como o sono; de madrugada são como a erva que brota:

6 Në mëngjes ai lulëzon dhe gjelbëron, në mbrëmje kositet dhe thahet.

De madrugada floresce, e brota; à tarde é cortada, e se seca.

7 Sepse jemi të konsumuar nga zemërimi yt dhe jemi të tmerruar nga tërbimi yt.

Porque perecemos com tua ira, e nos assombramos com teu furor.

8 Ti i vë fajet tona para teje, mëkatet tona të fshehta në dritën e fytyrës sate.

Tu pões nossas perversidades perante ti, nosso [pecado] oculto [perante] a luz do teu rosto.

9 Sepse tërë ditët tona zhduken në zemërimin tënd; ne po i mbarojmë vitet tona si një psherëtimë.

Porque todos os nossos dias se vão por causa de tua irritação; acabamos nossos anos como um suspiro.

10 Ditët e viteve tona shkojnë deri në shtatëdhjetë vjet dhe për më të fortët në tetëdhjetë, por ajo që përbën krenarinë e tyre nuk është veçse mundim dhe dëshirë për t’u dukur, sepse kalon me të shpejtë dhe ne fluturojmë tutje.

Os dias de nossa vida [chegam até] os setenta anos; e os que são mais fortes, até os oitenta anos; e o melhor deles é canseira e opressão, porque logo é cortado, e saímos voando.

11 Kush e njeh forcën e zemërimit tënd dhe mërinë tënde sipas frikës që duhet pasur prej teje?

Quem conhece a força de tua ira? O teu furor é conforme o temor a ti.

12 Na mëso, pra, të numërojmë ditët tona për të pasur një zemër të urtë.

Ensina [-nos] a contar nossos dias de tal maneira que alcancemos um coração sábio.

13 Kthehu, o Zot! Deri kur? Dhe ki mëshirë për shërbëtorët e tu.

Retorna, SENHOR! Até quando? [Tem] compaixão para com teus servos.

14 Na ngop në mëngjes me mirësinë tënde, dhe ne do të ngazëllojmë dhe do të kënaqemi në të gjitha ditët tona.

Farta-nos de manhã com tua bondade; e nos alegraremos e seremos cheios de alegria por todos os nossos dias.

15 Na gëzo në përpjestim me ditët që na ke pikëlluar dhe në kompensim të viteve që kemi vuajtur nga fatkeqësitë.

Alegra-nos conforme os dias [em que] tu nos afligiste, os anos [em que] vimos o mal.

16 Qoftë e qartë vepra jote shërbëtorëve të tu dhe lavdia jote bijve të tyre.

Que tua obra apareça aos teus servos, e tua glória sobre seus filhos.

17 Hiri i Zotit Perëndisë tonë qoftë mbi ne dhe e bëftë të qëndrueshme veprën e duarve tona; po, bëje të qëndrueshme veprën e duarve tona.

E que o agrado do SENHOR nosso Deus seja sobre nós; e confirma as obras de nossas mãos sobre nós; sim, a obra de nossas mãos, confirma!