Psalmet 90

1 O Zot, ti ke qenë për ne një strehë brez pas brezi.

“BOOK IV. A prayer of Moses, the man of God.” LORD! thou hast been our dwelling-place In all generations!

2 Para se të kishin lindur malet dhe para se ti të kishe formuar tokën dhe botën, madje nga mot dhe përjetë ti je Perëndia.

Before the mountains were brought forth, Or ever thou hadst formed the earth and the world, Even from everlasting to everlasting thou art God!

3 Ti e kthen njeriun në pluhur dhe thua: “Kthehuni, o bij të njerëzve”.

But man thou turnest again to dust, And sayst, “Return, ye children of men!”

4 Sepse një mijë vjet në sytë e tu janë si dita e djeshme që ka kaluar, ose sikur të gdhish një natë.

For a thousand years are, in thy sight, As yesterday when it is past, And as a watch in the night.

5 Ti i përlan si një përmbytje. Ato janë si një ëndërr, janë si barr që gjelbëron në mëngjes.

Thou carriest him away as with a flood; He is a dream; In the morning he springeth up like grass,

6 Në mëngjes ai lulëzon dhe gjelbëron, në mbrëmje kositet dhe thahet.

Which flourisheth and shooteth up in the morning, And in the evening is cut down, and withered.

7 Sepse jemi të konsumuar nga zemërimi yt dhe jemi të tmerruar nga tërbimi yt.

For we are consumed by thine anger, And by thy wrath are we destroyed.

8 Ti i vë fajet tona para teje, mëkatet tona të fshehta në dritën e fytyrës sate.

Thou settest our iniquities before thee, Our secret sins in the light of thy countenance.

9 Sepse tërë ditët tona zhduken në zemërimin tënd; ne po i mbarojmë vitet tona si një psherëtimë.

By reason of thine anger all our days vanish away; We spend our years like a thought.

10 Ditët e viteve tona shkojnë deri në shtatëdhjetë vjet dhe për më të fortët në tetëdhjetë, por ajo që përbën krenarinë e tyre nuk është veçse mundim dhe dëshirë për t’u dukur, sepse kalon me të shpejtë dhe ne fluturojmë tutje.

The days of our life are threescore years and ten, And, by reason of strength, may be fourscore years: Yet is the pride of them weariness and sorrow; For it vanisheth swiftly, and we fly away.

11 Kush e njeh forcën e zemërimit tënd dhe mërinë tënde sipas frikës që duhet pasur prej teje?

Yet who attendeth to the power of thine anger? Who with due reverence regardeth thine indignation?

12 Na mëso, pra, të numërojmë ditët tona për të pasur një zemër të urtë.

Teach us so to number our days, That we may apply our hearts to wisdom!

13 Kthehu, o Zot! Deri kur? Dhe ki mëshirë për shërbëtorët e tu.

Desist, O LORD! How long—? Have compassion upon thy servants!

14 Na ngop në mëngjes me mirësinë tënde, dhe ne do të ngazëllojmë dhe do të kënaqemi në të gjitha ditët tona.

Satisfy us speedily with thy mercy, That we may rejoice and be glad all our days!

15 Na gëzo në përpjestim me ditët që na ke pikëlluar dhe në kompensim të viteve që kemi vuajtur nga fatkeqësitë.

Make us glad according to the time in which thou hast afflicted us; According to the years in which we have seen adversity!

16 Qoftë e qartë vepra jote shërbëtorëve të tu dhe lavdia jote bijve të tyre.

Let thy deeds be known to thy servants, And thy glory to their children!

17 Hiri i Zotit Perëndisë tonë qoftë mbi ne dhe e bëftë të qëndrueshme veprën e duarve tona; po, bëje të qëndrueshme veprën e duarve tona.

Let the favor of the LORD our God be upon us, And establish for us the work of our hands; Yea, the work of our hands, establish thou it!