< Psalmet 88 >

1 O Zot, Perëndi i shpëtimit tim, unë bërtas ditë e natë para teje.
Canción: Salmo para los hijos de Coré: al Músico principal: para cantar sobre Mahalath: Masquil de Hemán Ezrahita. OH Jehová, Dios de mi salud, día y noche clamo delante de ti.
2 Arriftë deri te ti lutja ime, vëri veshin britmës time,
Entre mi oración en tu presencia: inclina tu oído á mi clamor.
3 sepse shpirti im është ngopur me të keqen, dhe jeta ime ka arritur deri në Sheol. (Sheol h7585)
Porque mi alma está harta de males, y mi vida cercana al sepulcro. (Sheol h7585)
4 Tanimë përfshihem ndër ata që do të zbresin në gropë, jam si një njeri që nuk ka më forcë.
Soy contado con los que descienden al hoyo, soy como hombre sin fuerza:
5 Jam braktisur midis të vdekurve ashtu si të vrarët që janë në varr, të cilët ti nuk i mban mend dhe që janë prerë e janë larguar nga dora jote.
Libre entre los muertos, como los matados que yacen en el sepulcro, que no te acuerdas más de ellos, y que son cortados de tu mano.
6 Ti më ke shtënë në gropën më të thellë, në vënde të errëta, në humnerat.
Hasme puesto en el hoyo profundo, en tinieblas, en honduras.
7 Mbi mua ka shpërthyer zemërimi yt, dhe ti më ke marrë me vete megjithë valët tua. (Sela)
Sobre mí se ha acostado tu ira, y me has afligido con todas tus ondas. (Selah)
8 Ti më ke lënë pa miqtë e mi; më ke bërë për ta një objekt të neveritshëm; jam mbyllur dhe nuk mund të dal.
Has alejado de mí mis conocidos: hasme puesto por abominación á ellos: encerrado estoy, y no puedo salir.
9 Syri im venitet nga dhembja; të kërkoj çdo ditë, o Zot, dhe i zgjat drejt teje duart e mia.
Mis ojos enfermaron á causa de mi aflicción: hete llamado, oh Jehová, cada día; he extendido á ti mis manos.
10 A do të bësh vallë mrekulli për të vdekurit? A do të ringjallen të vdekurit për të të lëvduar? (Sela)
¿Harás tú milagro á los muertos? ¿levantaránse los muertos para alabarte? (Selah)
11 A do të kremtohet mirësia jote në varr dhe besnikëria jote në vendin e shkatërrimit?
¿Será contada en el sepulcro tu misericordia, ó tu verdad en la perdición?
12 A do të njihen mrekullitë e tua në terr dhe drejtësia jote mbi tokën e harresës?
¿Será conocida en las tinieblas tu maravilla, ni tu justicia en la tierra del olvido?
13 Por unë të këlthas ty, o Zot, dhe lutja ime të drejtohet në mëngjes.
Mas yo á ti he clamado, oh Jehová; y de mañana mi oración te previno.
14 Pse më refuzon, o Zot, pse më fsheh fytyrën tënde?
¿Por qué, oh Jehová, desechas mi alma? ¿por qué escondes de mí tu rostro?
15 Kam qenë i pikëlluar dhe duke vdekur qysh në rini; kam vuajtur nga tmerret e tua dhe e kam humbur.
Yo soy afligido y menesteroso: desde la mocedad he llevado tus terrores, he estado medroso.
16 Mbi mua ka kaluar zemërimi yt i zjarrtë; tmerret e tua më kanë asgjesuar,
Sobre mí han pasado tus iras; tus espantos me han cortado.
17 më kanë rrethuar si ujërat gjatë gjithë ditës dhe të gjitha së bashku më kanë mbytur.
Hanme rodeado como aguas de continuo; hanme cercado á una.
18 Ke larguar nga unë miqtë dhe të njohurit e mi; miku im më i ngushtë është errësira.
Has alejado de mí el amigo y el compañero; y mis conocidos [se esconden] en la tiniebla.

< Psalmet 88 >