< Psalmet 88 >

1 O Zot, Perëndi i shpëtimit tim, unë bërtas ditë e natë para teje.
Cántico. Salmo de los hijos de Coré. Al maestro de coro. Sobre el tono de “Mahalat”, para cantar. Maskil. De Hemán el ezrahita. Yahvé, Dios de mi salud, día y noche clamo en tu presencia.
2 Arriftë deri te ti lutja ime, vëri veshin britmës time,
Llegue hasta Ti mi oración, inclina tu oído a mi clamor.
3 sepse shpirti im është ngopur me të keqen, dhe jeta ime ka arritur deri në Sheol. (Sheol h7585)
Pues mi alma está saciada de males, y mi vida al borde del sepulcro. (Sheol h7585)
4 Tanimë përfshihem ndër ata që do të zbresin në gropë, jam si një njeri që nuk ka më forcë.
Me cuentan entre los que bajan a la tumba; he venido a ser como un hombre inválido,
5 Jam braktisur midis të vdekurve ashtu si të vrarët që janë në varr, të cilët ti nuk i mban mend dhe që janë prerë e janë larguar nga dora jote.
abandonado a su propia suerte como los muertos; como las víctimas que yacen en el sepulcro, de quienes ya no te acuerdas, y que no son más objeto de tu cuidado.
6 Ti më ke shtënë në gropën më të thellë, në vënde të errëta, në humnerat.
Me has puesto en una profunda fosa, en tinieblas, en el abismo.
7 Mbi mua ka shpërthyer zemërimi yt, dhe ti më ke marrë me vete megjithë valët tua. (Sela)
Sobre mí pesa tu indignación, y con todas tus olas me estás ahogando.
8 Ti më ke lënë pa miqtë e mi; më ke bërë për ta një objekt të neveritshëm; jam mbyllur dhe nuk mund të dal.
Has alejado de mí a los amigos, me has hecho objeto de abominación para ellos; me encuentro encerrado, sin poder salir.
9 Syri im venitet nga dhembja; të kërkoj çdo ditë, o Zot, dhe i zgjat drejt teje duart e mia.
Mis ojos flaquean de miseria; clamo a Ti, Yahvé, todo el día, hacia Ti extiendo mis manos.
10 A do të bësh vallë mrekulli për të vdekurit? A do të ringjallen të vdekurit për të të lëvduar? (Sela)
¿Es que para los muertos haces tus maravillas, o se levantan los difuntos para alabarte?
11 A do të kremtohet mirësia jote në varr dhe besnikëria jote në vendin e shkatërrimit?
¿Acaso en las sepulturas se proclama tu bondad, en la tierra de los muertos tu fidelidad?
12 A do të njihen mrekullitë e tua në terr dhe drejtësia jote mbi tokën e harresës?
¿Se harán tus prodigios manifiestos en las tinieblas, y tu gracia en la tierra del olvido?
13 Por unë të këlthas ty, o Zot, dhe lutja ime të drejtohet në mëngjes.
Yo en cambio, Yahvé, te expreso mi clamor, y desde temprano te llega mi ruego.
14 Pse më refuzon, o Zot, pse më fsheh fytyrën tënde?
¿Por qué, Yahvé, rechazas mi alma y escondes de mí tu faz?
15 Kam qenë i pikëlluar dhe duke vdekur qysh në rini; kam vuajtur nga tmerret e tua dhe e kam humbur.
Soy miserable, y vivo muriendo desde niño; soporté tus terrores y ya no puedo más;
16 Mbi mua ka kaluar zemërimi yt i zjarrtë; tmerret e tua më kanë asgjesuar,
tus iras pasaron sobre mí, y tus espantos me han anonadado.
17 më kanë rrethuar si ujërat gjatë gjithë ditës dhe të gjitha së bashku më kanë mbytur.
Me rodean como agua todo el día, me cercan todos juntos.
18 Ke larguar nga unë miqtë dhe të njohurit e mi; miku im më i ngushtë është errësira.
Has alejado de mí al amigo y al compañero, y mis familiares son las tinieblas.

< Psalmet 88 >