Psalmet 88
1 O Zot, Perëndi i shpëtimit tim, unë bërtas ditë e natë para teje.
canticum psalmi filiis Core in finem pro Maeleth ad respondendum intellectus Eman Ezraitae Domine Deus salutis meae die clamavi et nocte coram te
2 Arriftë deri te ti lutja ime, vëri veshin britmës time,
intret in conspectu tuo oratio mea inclina aurem tuam ad precem meam
quia repleta est malis anima mea et vita mea in inferno adpropinquavit (Sheol h7585)
4 Tanimë përfshihem ndër ata që do të zbresin në gropë, jam si një njeri që nuk ka më forcë.
aestimatus sum cum descendentibus in lacum factus sum sicut homo sine adiutorio
5 Jam braktisur midis të vdekurve ashtu si të vrarët që janë në varr, të cilët ti nuk i mban mend dhe që janë prerë e janë larguar nga dora jote.
inter mortuos liber sicut vulnerati dormientes in sepulchris quorum non es memor amplius et ipsi de manu tua repulsi sunt
6 Ti më ke shtënë në gropën më të thellë, në vënde të errëta, në humnerat.
posuerunt me in lacu inferiori in tenebrosis et in umbra mortis
7 Mbi mua ka shpërthyer zemërimi yt, dhe ti më ke marrë me vete megjithë valët tua. (Sela)
super me confirmatus est furor tuus et omnes fluctus tuos induxisti super me diapsalma
8 Ti më ke lënë pa miqtë e mi; më ke bërë për ta një objekt të neveritshëm; jam mbyllur dhe nuk mund të dal.
longe fecisti notos meos a me posuerunt me abominationem sibi traditus sum et non egrediebar
9 Syri im venitet nga dhembja; të kërkoj çdo ditë, o Zot, dhe i zgjat drejt teje duart e mia.
oculi mei languerunt prae inopia clamavi ad te Domine tota die expandi ad te manus meas
10 A do të bësh vallë mrekulli për të vdekurit? A do të ringjallen të vdekurit për të të lëvduar? (Sela)
numquid mortuis facies mirabilia aut medici suscitabunt et confitebuntur tibi diapsalma
11 A do të kremtohet mirësia jote në varr dhe besnikëria jote në vendin e shkatërrimit?
numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam et veritatem tuam in perditione
12 A do të njihen mrekullitë e tua në terr dhe drejtësia jote mbi tokën e harresës?
numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua et iustitia tua in terra oblivionis
13 Por unë të këlthas ty, o Zot, dhe lutja ime të drejtohet në mëngjes.
et ego ad te Domine clamavi et mane oratio mea praeveniet te
14 Pse më refuzon, o Zot, pse më fsheh fytyrën tënde?
ut quid Domine repellis orationem meam avertis faciem tuam a me
15 Kam qenë i pikëlluar dhe duke vdekur qysh në rini; kam vuajtur nga tmerret e tua dhe e kam humbur.
pauper sum ego et in laboribus a iuventute mea exaltatus autem humiliatus sum et conturbatus
16 Mbi mua ka kaluar zemërimi yt i zjarrtë; tmerret e tua më kanë asgjesuar,
in me transierunt irae tuae et terrores tui conturbaverunt me
17 më kanë rrethuar si ujërat gjatë gjithë ditës dhe të gjitha së bashku më kanë mbytur.
circuierunt me sicut aqua tota die circumdederunt me simul
18 Ke larguar nga unë miqtë dhe të njohurit e mi; miku im më i ngushtë është errësira.
elongasti a me amicum et proximum et notos meos a miseria
