Psalmet 88
1 O Zot, Perëndi i shpëtimit tim, unë bërtas ditë e natë para teje.
A SONG. A PSALM OF THE SONS OF KORAH. TO THE OVERSEER. [SET] ON “SICKNESS TO AFFLICT.” AN INSTRUCTION OF HEMAN THE EZRAHITE. O YHWH, God of my salvation, Daily I have cried, nightly before You,
2 Arriftë deri te ti lutja ime, vëri veshin britmës time,
My prayer comes in before You, Incline Your ear to my loud cry,
For my soul has been full of evils, And my life has come to Sheol. (Sheol h7585)
4 Tanimë përfshihem ndër ata që do të zbresin në gropë, jam si një njeri që nuk ka më forcë.
I have been reckoned with those going down [to] the pit, I have been as a man without strength.
5 Jam braktisur midis të vdekurve ashtu si të vrarët që janë në varr, të cilët ti nuk i mban mend dhe që janë prerë e janë larguar nga dora jote.
Among the dead—free, As pierced ones lying in the grave, Whom You have not remembered anymore, Indeed, they have been cut off by Your hand.
6 Ti më ke shtënë në gropën më të thellë, në vënde të errëta, në humnerat.
You have put me in the lowest pit, In dark places, in depths.
7 Mbi mua ka shpërthyer zemërimi yt, dhe ti më ke marrë me vete megjithë valët tua. (Sela)
Your fury has lain on me, And You have afflicted [with] all Your breakers. (Selah)
8 Ti më ke lënë pa miqtë e mi; më ke bërë për ta një objekt të neveritshëm; jam mbyllur dhe nuk mund të dal.
You have put my acquaintance far from me, You have made me an abomination to them, Shut up—I do not go forth.
9 Syri im venitet nga dhembja; të kërkoj çdo ditë, o Zot, dhe i zgjat drejt teje duart e mia.
My eye has grieved because of affliction, I called You, O YHWH, all the day, I have spread out my hands to You.
10 A do të bësh vallë mrekulli për të vdekurit? A do të ringjallen të vdekurit për të të lëvduar? (Sela)
Do You do wonders to the dead? Does Rephaim rise? Do they thank You? (Selah)
11 A do të kremtohet mirësia jote në varr dhe besnikëria jote në vendin e shkatërrimit?
Is Your kindness recounted in the grave? Your faithfulness in destruction?
12 A do të njihen mrekullitë e tua në terr dhe drejtësia jote mbi tokën e harresës?
Are Your wonders known in the darkness? And Your righteousness in the land of forgetfulness?
13 Por unë të këlthas ty, o Zot, dhe lutja ime të drejtohet në mëngjes.
And I, to You, O YHWH, I have cried, And in the morning my prayer comes before You.
14 Pse më refuzon, o Zot, pse më fsheh fytyrën tënde?
Why, O YHWH, do You cast off my soul? You hide Your face from me.
15 Kam qenë i pikëlluar dhe duke vdekur qysh në rini; kam vuajtur nga tmerret e tua dhe e kam humbur.
I [am] afflicted, and expiring from youth, I have borne Your terrors—I pine away.
16 Mbi mua ka kaluar zemërimi yt i zjarrtë; tmerret e tua më kanë asgjesuar,
Your wrath has passed over me, Your terrors have cut me off,
17 më kanë rrethuar si ujërat gjatë gjithë ditës dhe të gjitha së bashku më kanë mbytur.
They have surrounded me as waters all the day, They have gone around against me together,
18 Ke larguar nga unë miqtë dhe të njohurit e mi; miku im më i ngushtë është errësira.
You have put lover and friend far from me, My acquaintance [is] the place of darkness!
