< Psalmet 88 >

1 O Zot, Perëndi i shpëtimit tim, unë bërtas ditë e natë para teje.
“A song or psalm of the sons of Korach, to the chief musician upon Machalath-le'annoth, a Maskil of Heman the Ezrachite.” O Lord the God of my salvation, by day do I cry, [and] at night I am before thee.
2 Arriftë deri te ti lutja ime, vëri veshin britmës time,
Let my prayer come unto thy presence; incline thy ear unto my entreaty.
3 sepse shpirti im është ngopur me të keqen, dhe jeta ime ka arritur deri në Sheol. (Sheol h7585)
For my soul is sated with troubles; and my life draweth nigh unto the nether world. (Sheol h7585)
4 Tanimë përfshihem ndër ata që do të zbresin në gropë, jam si një njeri që nuk ka më forcë.
I am counted with those that descend into the pit; I am become as a man without vigor:
5 Jam braktisur midis të vdekurve ashtu si të vrarët që janë në varr, të cilët ti nuk i mban mend dhe që janë prerë e janë larguar nga dora jote.
Free among the dead, like the slain that dwell in the grave, whom thou rememberest no more; and those that are cut off by thy hand.
6 Ti më ke shtënë në gropën më të thellë, në vënde të errëta, në humnerat.
Thou hast laid me in the pit of the lower world, in darkness, in the depths.
7 Mbi mua ka shpërthyer zemërimi yt, dhe ti më ke marrë me vete megjithë valët tua. (Sela)
Upon me lieth heavily thy fury, and with all thy billows hast thou afflicted me. (Selah)
8 Ti më ke lënë pa miqtë e mi; më ke bërë për ta një objekt të neveritshëm; jam mbyllur dhe nuk mund të dal.
Thou hast removed my acquaintances far from me; thou hast rendered me an abomination unto them: I am imprisoned, and I cannot go forth.
9 Syri im venitet nga dhembja; të kërkoj çdo ditë, o Zot, dhe i zgjat drejt teje duart e mia.
My eye languisheth by reason of affliction: I call on thee, O Lord, every day, I stretch out unto thee my hands.
10 A do të bësh vallë mrekulli për të vdekurit? A do të ringjallen të vdekurit për të të lëvduar? (Sela)
Wilt thou display wonders to the dead? shall the departed arise [and] thank thee? (Selah)
11 A do të kremtohet mirësia jote në varr dhe besnikëria jote në vendin e shkatërrimit?
Shall thy kindness be related in the grave? thy faithfulness in the place of corruption?
12 A do të njihen mrekullitë e tua në terr dhe drejtësia jote mbi tokën e harresës?
Shall thy wonders be acknowledged in the darkness? and thy righteousness in the land of forgetfulness?
13 Por unë të këlthas ty, o Zot, dhe lutja ime të drejtohet në mëngjes.
Yet I cry indeed aloud unto thee, O Lord; and in the morning shall my prayer come before thee.
14 Pse më refuzon, o Zot, pse më fsheh fytyrën tënde?
Why, O Lord, wilt thou cast off my soul? [why] wilt thou hide thy face from me?
15 Kam qenë i pikëlluar dhe duke vdekur qysh në rini; kam vuajtur nga tmerret e tua dhe e kam humbur.
I am afflicted and perishing from my youth up: I bear thy terrors, I am distracted.
16 Mbi mua ka kaluar zemërimi yt i zjarrtë; tmerret e tua më kanë asgjesuar,
Over me have the fires of thy wrath passed; thy terrors have destroyed me;
17 më kanë rrethuar si ujërat gjatë gjithë ditës dhe të gjitha së bashku më kanë mbytur.
They encompass me like water all the time; they have closed in round about me together.
18 Ke larguar nga unë miqtë dhe të njohurit e mi; miku im më i ngushtë është errësira.
Thou hast removed far from me lover and friend, my acquaintances [are in] darkness.

< Psalmet 88 >