Psalmet 88

1 O Zot, Perëndi i shpëtimit tim, unë bërtas ditë e natë para teje.

A Song, a Psalm for the sons of Korah. To the chief Musician. Upon Mahalath Leannoth. An instruction. Of Heman the Ezrahite. Jehovah, God of my salvation, I have cried by day [and] in the night before thee.

2 Arriftë deri te ti lutja ime, vëri veshin britmës time,

Let my prayer come before thee; incline thine ear unto my cry.

3 sepse shpirti im është ngopur me të keqen, dhe jeta ime ka arritur deri në Sheol. (Sheol h7585)

For my soul is full of troubles, and my life draweth nigh to Sheol. (Sheol h7585)

4 Tanimë përfshihem ndër ata që do të zbresin në gropë, jam si një njeri që nuk ka më forcë.

I am reckoned with them that go down into the pit; I am as a man that hath no strength:

5 Jam braktisur midis të vdekurve ashtu si të vrarët që janë në varr, të cilët ti nuk i mban mend dhe që janë prerë e janë larguar nga dora jote.

Prostrate among the dead, like the slain that lie in the grave; whom thou rememberest no more, and who are cut off from thy hand.

6 Ti më ke shtënë në gropën më të thellë, në vënde të errëta, në humnerat.

Thou hast laid me in the lowest pit, in dark places, in the deeps.

7 Mbi mua ka shpërthyer zemërimi yt, dhe ti më ke marrë me vete megjithë valët tua. (Sela)

Thy fury lieth hard upon me, and thou hast afflicted [me] with all thy waves. (Selah)

8 Ti më ke lënë pa miqtë e mi; më ke bërë për ta një objekt të neveritshëm; jam mbyllur dhe nuk mund të dal.

Thou hast put my familiar friends far from me; thou hast made me an abomination unto them: I am shut up, and I cannot come forth.

9 Syri im venitet nga dhembja; të kërkoj çdo ditë, o Zot, dhe i zgjat drejt teje duart e mia.

Mine eye consumeth by reason of affliction. Upon thee, Jehovah, have I called every day; I have stretched out my hands unto thee.

10 A do të bësh vallë mrekulli për të vdekurit? A do të ringjallen të vdekurit për të të lëvduar? (Sela)

Wilt thou do wonders to the dead? shall the shades arise and praise thee? (Selah)

11 A do të kremtohet mirësia jote në varr dhe besnikëria jote në vendin e shkatërrimit?

Shall thy loving-kindness be declared in the grave? thy faithfulness in Destruction?

12 A do të njihen mrekullitë e tua në terr dhe drejtësia jote mbi tokën e harresës?

Shall thy wonders be known in the dark? and thy righteousness in the land of forgetfulness?

13 Por unë të këlthas ty, o Zot, dhe lutja ime të drejtohet në mëngjes.

But as for me, Jehovah, I cry unto thee, and in the morning my prayer cometh before thee.

14 Pse më refuzon, o Zot, pse më fsheh fytyrën tënde?

Why, O Jehovah, castest thou off my soul? [why] hidest thou thy face from me?

15 Kam qenë i pikëlluar dhe duke vdekur qysh në rini; kam vuajtur nga tmerret e tua dhe e kam humbur.

I am afflicted and expiring from my youth up; I suffer thy terrors, [and] I am distracted.

16 Mbi mua ka kaluar zemërimi yt i zjarrtë; tmerret e tua më kanë asgjesuar,

Thy fierce anger hath gone over me; thy terrors have brought me to nought:

17 më kanë rrethuar si ujërat gjatë gjithë ditës dhe të gjitha së bashku më kanë mbytur.

They have surrounded me all the day like water; they have compassed me about together.

18 Ke larguar nga unë miqtë dhe të njohurit e mi; miku im më i ngushtë është errësira.

Lover and associate hast thou put far from me: my familiar friends are darkness.