Psalmet 80

1 Dëgjo, o bari i Izraelit, që udhëheq Jozefin si një kope; ti që rrin mbi Kerubinët, shkëlqe në lavdinë tënde.

Til songmeisteren, etter «Liljor»; eit vitnemål av Asaf, ein salme. Du Israels hyrding, vend øyra til! du som fører Josef som ei hjord, du som tronar yver kerubarne, syn deg herleg!

2 Rizgjoje fuqinë tënde përpara Efraimit, Beniaminit dhe Manasit, dhe eja të na çlirosh.

Vekk upp ditt velde for Efraim og Benjamin og Manasse, og kom oss til hjelp!

3 O Perëndi, na përtëri fuqitë, bëje fytyrën tënde të shkëlqejë dhe ne do të shpëtojmë.

Gud, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!

4 O Zot, Perëndi i ushtrive, deri kur do të jesh i zemëruar kundër lutjes së popullit tënd?

Herre Gud, Allhers drott! Kor lenge du frøser av harm, endå folket ditt bed!

5 Ti u ke dhënë për të ngrënë bukë të njomur me lot, dhe u ke dhënë për të pirë lot me shumicë.

Du gav deim tårebrød til å eta og tåror til å drikka i fullt mål.

6 Ti na ke bërë objekt mosmarëveshjeje për fqinjët tanë, dhe armiqtë tanë qeshin njeri me tjetrin.

Du sette oss til eit trættemål for våre grannar, og våre fiendar spottar seg imillom.

7 O Perëndi i ushtrive, na përtëri forcat tona; bëje fytyrën tënde të shkëlqejë përsëri dhe do të shpëtojmë.

Gud, allhers drott, reis oss upp att og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!

8 Ti çove jashtë Egjiptit një hardhi; i dëbove kombet dhe e mbolle.

Eit vintre flutte du frå Egyptarland, du dreiv heidningar ut og planta det.

9 Ti e pastrove dheun para saj dhe ajo lëshoi rrënjë dhe e mbushi dheun.

Du rudde rom for det, og det feste rot og fyllte landet.

10 Malet u mbuluan nga hija e saj dhe kedrat e Perëndisë me degët e saj.

Fjell vart løynde av skuggen frå det, og Guds cedrar av greinerne.

11 I zgjati degët e saj deri në det dhe llastarët deri te lumi.

Det strekte sine greiner ut til havet, og sine renningar burt imot elvi.

12 Pse i prishe gjerdhet e saj dhe kështu tërë kalimtarët kanë mundësi të korrin frytet e saj?

Kvi hev du rive ned gardarne ikring det, so alle som gjeng framum på vegen, plukkar av det?

13 Derri i egër i pyllit e shkreton dhe egërsirat e fushës kullotin aty.

Svinet frå skogen gneg på det og dyri på marki beitar i det.

14 O Perëndi i ushtrive, të lutemi kthehu; shiko nga qielli, vështro dhe vizito këtë vresht

Gud, allhers drott, vend um att! skoda ned frå himmelen og sjå og vitja ditt vintre!

15 dhe drurët që mbolli e djathta jote dhe filizin që e ke forcuar për ty.

og verna um det som di høgre hand hev planta, og um den son du hev valt deg ut!

16 Ajo u dogj nga zjarri dhe është prerë; ata vdesin para kërcënimit të fytyrës sate.

Det er brent med eld, det er avhogge, for trugsl frå ditt andlit gjeng dei til grunnar.

17 Dora jote qoftë mbi njeriun e të djathtë tënde, mbi njeriun që ti e ke bërë të fortë për ty.

Haldt di hand yver mannen ved di høgre hand, yver menneskjesonen som du hev valt deg ut,

18 Kështu ne nuk do të largohemi më prej teje. Na ngjall dhe ne do të kërkojmë emrin tënd.

so vil me ikkje vika frå deg! Gjer oss levande att, so vil me kalla på ditt namn!

19 O Zot, Perëndia i ushtrive, na përtëri; bëje fytyrën tënde të shkëlqejë dhe do të shpëtojmë.

Herre Gud, allhers drott, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!