Psalmet 77

1 Zëri im lartohet te Perëndia dhe unë bërtas; zëri im lartohet te Perëndia dhe ai ka për të më dëgjuar.

Para el músico jefe. Para Jeduthun. Un salmo de Asaf. ¡Mi grito va a Dios! De hecho, clamo a Dios por ayuda, y que me escuche.

2 Ditën e fatkeqësisë sime kërkova Zotin; gjatë natës dora ime mbeti e nderur pa u lodhur dhe shpirti im nuk pranoi të ngushëllohet.

En el día de mi angustia busqué al Señor. Mi mano se extendió en la noche, y no se cansó. Mi alma se negaba a ser consolada.

3 Më kujtohet Perëndia dhe rrënkoj; vajtoj dhe fryma ime dobësohet. (Sela)

Me acuerdo de Dios y gimo. Me quejo, y mi espíritu está abrumado. (Selah)

4 Ti m’i mban të hapura qepallat; jam aq i turbulluar sa nuk mund të flas.

Mantienes mis párpados abiertos. Estoy tan preocupado que no puedo hablar.

5 Sjell ndërmënd përsëri ditët e lashta, vitet e kohëve të shkuara.

He considerado los días de antaño, los años de la antigüedad.

6 Gjatë natës më kthehet në mendje kënga ime, mendoj thellë në zemrën time dhe fryma ime bën kërkime.

Recuerdo mi canción en la noche. Considero en mi propio corazón; mi espíritu indaga diligentemente:

7 A do të më hedhë poshtë për gjithnjë Zoti? E nuk do të më pëlqejë më kurrë?

“¿Nos rechazará el Señor para siempre? ¿Ya no será favorable?

8 Dhe mirësia e tij ka marrë fund për gjithnjë dhe falja e tij ka munguar për brezat e ardhshme?

¿Se ha desvanecido para siempre su amorosa bondad? ¿Falla su promesa por generaciones?

9 Vallë Perëndia e ka harruar mëshirën dhe në zemërimin e tij u ka dhënë fund dhembshurive të tij? (Sela)

¿Se ha olvidado Dios de ser bondadoso? ¿Acaso ha retenido su compasión por la ira?” (Selah)

10 Unë kam thënë: “Shkaku i hidhërimit tim është se dora e djathtë e Shumë të Lartit ka ndryshuar”.

Entonces pensé: “Voy a apelar a esto: los años de la mano derecha del Altísimo”.

11 Do t’i kujtoj veprat e Zotit; po, do të kujtoj mrekullitë e tua të kohëve të kaluara,

Recordaré los hechos de Yah; porque recordaré tus maravillas de antaño.

12 do të mendohem thellë për gjithë veprat e tua dhe do të kem parasysh bëmat e tua.

También meditaré en todo tu trabajo, y considera tus acciones.

13 O Perëndi, jeta jote është e shenjtë; cili Perëndi është i madh si Perëndia?

Tu camino, Dios, está en el santuario. ¿Qué dios es tan grande como Dios?

14 Ti je Perëndia që kryen mrekulli; ti ke bërë të njihet forca jote midis popujve.

Tú eres el Dios que hace maravillas. Has dado a conocer tu fuerza entre los pueblos.

15 Me krahun tënd ke shpenguar popullin tënd, bijtë e Jakobit dhe të Jozefit. (Sela)

Has redimido a tu pueblo con tu brazo, los hijos de Jacob y José. (Selah)

16 Ujërat të panë, o Perëndi, ujërat të panë dhe u trëmbën; edhe humnerat u drithtuan.

Las aguas te vieron, Dios. Las aguas te vieron y se retorcieron. Las profundidades también se convulsionaron.

17 Retë derdhën përmbytje uji, qiejtë gjëmuan dhe shigjetat e tua vepruan.

Las nubes derramaron agua. Los cielos resonaron con truenos. Sus flechas también parpadearon.

18 Gjëmimi i bubullimës sate ishte në vorbullën, vetëtimat ndriçuan botën dhe toka u tund dhe u drodh.

La voz de tu trueno estaba en el torbellino. Los relámpagos iluminaron el mundo. La tierra tembló y se estremeció.

19 Ti e hape rrugën tënde në mes të detit, shtegun tënd në mes të ujërave të mëdha, dhe gjurmët e tua nuk u njohën.

Tu camino fue a través del mar, sus caminos a través de las grandes aguas. Tus pasos no se conocían.

20 Ti e udhëheq popullin tënd si një kope me dorën e Moisiut dhe të Aaronit.

Guías a tu pueblo como un rebaño, por la mano de Moisés y Aarón.