Psalmet 74
1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?
“A psalm of Asaph.” O God! why hast thou cast us off for ever? Why doth thine anger smoke against the flock of thy pasture?
2 Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.
Remember the people which thou didst purchase of old; Thine own inheritance, which thou didst redeem; That Mount Zion, where thou once didst dwell!
3 Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.
Hasten thy steps to those utter desolations! Every thing in the sanctuary hath the enemy abused!
4 Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.
Thine enemies roar in the place of thine assemblies; Their own symbols have they set up for signs.
5 Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.
They appear like those who raise the axe against a thicket;
6 Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.
They have broken down the carved work of thy temple with axes and hammers;
7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.
They have cast fire into thy sanctuary; They have profaned, and cast to the ground, the dwelling-place of thy name.
8 Kanë thënë në zemër të tyre: “T’i shkatërrojmë të gjithë”; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.
They said in their hearts, “Let us destroy them all together!” They have burned all God's places of assembly in the land.
9 Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.
We no longer see our signs; There is no prophet among us, Nor any one that knoweth how long this desolation shall endure.
10 Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?
How long, O God! shall the adversary revile? Shall the enemy blaspheme thy name for ever?
11 Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.
Why withdrawest thou thy hand, even thy right hand? Take it from thy bosom, and destroy!
12 Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.
Yet God was our king of old, Working salvation in the midst of the earth.
13 Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.
Thou didst divide the sea by thy power; Thou didst crush the heads of the sea-monsters in the waters.
14 Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.
Thou didst break in pieces the head of the crocodile; Thou gavest him for food to the inhabitants of the desert.
15 Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.
Thou didst cleave forth the fountain and the stream; Thou didst dry up perennial rivers.
16 Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.
Thine is the day, and thine the night; Thou didst prepare the light and the sun.
17 Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.
Thou didst establish all the boundaries of the earth; Thou didst make summer and winter.
18 Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.
O remember that the enemy hath reviled Jehovah; That an impious people hath blasphemed thy name!
19 Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.
Give not up the life of thy turtle-dove to the wild beast; Forget not for ever thine afflicted people!
20 Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.
Have regard to thy covenant! For all the dark places of the land are full of the abodes of cruelty.
21 Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.
O let not the afflicted go away ashamed! Let the poor and needy praise thy name!
22 Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.
Arise, O God! maintain thy cause! Remember how the impious revileth thee daily!
23 Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.
Forget not the clamor of thine adversaries, —The noise of thine enemies, which continually increaseth!
