Psalmet 69

1 Shpëtomë, o Perëndi, se ujërat më kanë arritur deri në grykë.

Zborovođi. Po napjevu “Ljiljani”. Davidov. Spasi me, Bože: vode mi dođoše do grla!

2 Jam zhytur në një batak të thellë dhe nuk gjej asnjë pikë mbështetjeje; kam arritur në ujëra të thella dhe rryma më rrëmben me vete.

U duboko blato zapadoh i nemam kamo nogu staviti; u duboku tonem vodu, pokrivaju me valovi.

3 Jam lodhur duke bërtitur, gryka më është tharë; sytë e mi konsumohen në pritje të Perëndisë tim.

Iznemogoh od vikanja, grlo mi je promuklo, oči mi klonuše Boga mog čekajuć'.

4 Ata që më urrejnë pa shkak janë më të shumtë se flokët e mi; janë të fuqishëm ata që duan të më shkatërrojnë dhe që janë pa të drejtë armiq të mi; jam i detyruar të kthej atë që nuk kam vjedhur.

Brojniji su od vlasi na glavi mojoj oni koji me mrze nizašto. Tvrđi su od kostiju mojih oni što mi se nepravedno protive: zar mogu vratiti što nisam oteo?

5 O Perëndi, ti e di marrëzinë time dhe fajet e mia nuk të janë fshehur.

Bože, ti znadeš bezumnost moju, moji ti grijesi nisu sakriti.

6 Mos u ngatërrofshin për shkakun tim ata që kanë shpresë te ti, o Zot, Zoti i ushtrive; mos u turpërofshin për shkakun tim ata që të kërkojnë, o Perëndi i Izraelit.

Nek' se ne postide zbog mene koji se u te uzdaju, Gospode, Jahve nad Vojskama! Neka se ne posrame zbog mene koji traže tebe, Bože Izraelov!

7 Për hir të dashurisë sate unë po heq një poshtërim dhe turpi më mbulon fytyrën.

Jer zbog tebe podnesoh pogrdu, i stid mi pokri lice.

8 Unë jam i bërë një i huaj për vëllezërit e mi dhe për bijtë e nënes sime.

Tuđinac postadoh braći i stranac djeci majke svoje.

9 Sepse zelli i shtëpisë sate më ka përpirë dhe fyerjet e rënda të atij që të fyen kanë rënë mbi mua.

Jer me izjela revnost za Dom tvoj i poruge onih koji se rugaju tebi padoše na me.

10 Kam qarë duke pikëlluar shpirtin tim me agjërim, por kjo më ka sjellë çnderim.

Dušu sam postom mučio, okrenulo mi se u ruglo.

11 Kam veshur madje si rroba një thes, por u bëra për ta objekt talljeje.

Uzeh kostrijet za haljinu, i postah im igračka.

12 Ata që ulen te porta flasin për mua, dhe u bëra kënga e pijanecëve.

Koji sjede na vratima protiv mene govore, vinopije mi rugalice poju.

13 Por sa për mua, o Zot, lutja ime të drejtohet ty, o Zot, në kohë të pranueshme; në dhembshurinë tënde të madhe përgjigjmu, o Perëndi, në shpëtimin tënd të siguruar.

No tebi se molim, Jahve, u vrijeme milosti, Bože; po velikoj dobroti svojoj ti me usliši po svojoj vjernoj pomoći!

14 Më nxirr nga bataku që të mos fundosem në të, dhe bëj që të çlirohem nga ata që më urrejnë dhe nga ujërat e thella.

Izvuci me iz blata da ne potonem, od onih koji me mrze izbavi me - iz voda dubokih.

15 Mos më mbuloftë rryma e ujërave, mos më përpiftë humnera dhe mos u mbylltë gryka e pusit mbi mua.

Nek' me ne pokriju valovi, nek' me ne proguta dubina, nek' bezdan ne zatvori usta nada mnom!

16 Përgjigjmu, o Zot, sepse mirësia jote është e çmuar; në dhembshuritë e tua të mëdha sillu nga unë.

Usliši me, Jahve, jer je dobrostiva milost tvoja, po velikom milosrđu pogledaj na me!

17 Mos e fshih fytyrën tënde nga shërbëtori yt, sepse jam në ankth; nxito të më përgjigjesh.

Ne sakrivaj lica pred slugom svojim; jer sam u stisci, usliši me brzo!

18 Afrohu te unë dhe më shpjego; çliromë nga armiqtë e mi.

Približi se duši mojoj i spasi je; zbog dušmana mojih oslobodi me!

19 Ti e njeh poshtërsinë time, turpin tim dhe çnderimin tim; armiqtë e mi janë të gjithë para teje.

Ti mi znadeš porugu, stid i sramotu, pred tvojim su očima svi koji me muče.

20 Fyerja e rëndë më ka copëtuar zemrën dhe jam plot hidhërime; prita dikë që të më përdëllentë por më kot; prita dikë që të më ngushëllonte, por nuk u paraqit asnjë.

Ruganje mi slomilo srce i klonuh; čekao sam da se tko sažali nada mnom, ali ga ne bi; i da me tko utješi, ali ga ne nađoh.

21 Më dhanë përkundrazi vrer në vend të ushqimit dhe për të ma shuar etjen më dhanë për të pirë uthull.

U jelo mi žuči umiješaše, u mojoj me žeđi octom napojiše.

22 U bëftë tryeza e tyre një lak para tyre, dhe begatia e tyre një kurth.

Nek' im stol bude zamka, a žrtvene gozbe stupica!

23 Ju errshin sytë atyre kështu që të mos shohin më, dhe bëj që ijët e tyre të lëkunden vazhdimisht.

Nek' im potamne oči da ne vide, nek' im bokovi zasvagda oslabe!

24 Zbraz mbi ta zemërimin tënd dhe i zëntë zjarri i indinjatës sate.

Izlij na njih ljutinu, žar tvoga gnjeva nek' ih zahvati!

25 Banesa e tyre u shkretoftë dhe askush mos banoftë në çadrat e tyre,

Njihova kuća nek' opusti, u njihovu šatoru nek' nitko ne stanuje!

26 sepse përndjekin atë që ti ke goditur dhe flasin me kënaqësi për dhembjen e atyre që ti ke plagosur.

Jer su progonili koga ti pokara, bol povećaše onomu koga ti rani.

27 Shto këtë faj fajit të tyre dhe mos arrifshin kurrë të kenë pjesë në drejtësinë tënde.

Na njihovu krivnju krivnju još dodaj, ne opravdali se pred tobom!

28 U shofshin nga libri i jetës dhe mos u shkrofshin midis të drejtëve.

Nek' budu izbrisani iz knjige živih, među pravednike neka se ne broje!

29 Tani jam i hidhëruar dhe i dëshpëruar; shpëtimi yt, o Perëndi, më lartoftë.

A ja sam jadnik i bolnik - nek' me štiti tvoja pomoć, o Bože!

30 Unë do ta kremtoj emrin e Perëndisë me një këngë, dhe do ta madhështoj me lavde.

Božje ću ime hvaliti popijevkom, hvalit ću ga zahvalnicom.

31 Dhe kjo do t’i pëlqejë Zotit më tepër se një ka o një dem me brirë dhe thonj.

Bit će to milije Jahvi no bik žrtveni, milije nego junac s papcima i rozima.

32 Njerëzit e përulur do të shohin dhe do të gëzohen; dhe për ju që kërkoni Perëndinë, u përtëriftë zemra juaj.

Gledajte, ubogi, i radujte se, nek' vam oživi srce, svima koji Boga tražite.

33 Sepse Zoti kënaq nevojtarët dhe nuk përçmon robërit e tij.

Jer siromahe Jahve čuje, on ne prezire sužanja svojih.

34 E mburrshin qiejtë dhe toka, detet dhe gjithçka lëviz në to.

Neka ga hvale nebesa i zemlja, mora i sve što se u njima miče.

35 Sepse Perëndia do të shpëtojë Sionin dhe do të rindërtojë qytetet e Judës; atëherë ata do të banojnë në to dhe do t’i zotërojnë.

Jer Bog će spasiti Sion - on će sagradit' gradove Judine - tu će oni stanovat', imati baštinu.

36 Dhe pasardhësit e shërbëtorëve të tij do të kenë trashëgiminë dhe ata që e duan emrin e tij do të banojnë aty.

Baštinit će ga potomci slugu njegovih; prebivat će u njemu oni što ljube ime Božje.