Psalmet 50

1 Perëndia i plotfuqishëm, Zoti ka folur dhe ka thirrur në mbledhje gjithë dheun, nga lindja në perëndim.

Бог над боговима, Господ, говори и дозива земљу од истока сунчаног до запада.

2 Nga Sioni, përsosmëri e bukurisë, Perëndia shkëlqen.

Са Сиона, који је врх красоте, јавља се Бог.

3 Perëndia ynë do të vijë dhe nuk do të rijë në heshtje; do të paraprihet nga një zjarr shkatërrimtar dhe rreth tij do të ketë një furtunë të madhe.

Иде Бог наш, и не ћути; пред Њим је огањ који прождире, око Њега је бура велика.

4 Ai do të thërresë qiejtë nga lart dhe tokën për të gjykuar popullin e tij,

Дозива небо одозго и земљу, да суди народу свом:

5 dhe do të thotë: “Mblidhni shenjtorët e mi, që kanë lidhur një besëlidhje me mua me anë të flijimit”.

"Скупите ми свеце моје, који су учинили са мном завет на жртви."

6 Dhe qiejtë do të shpallin drejtësinë e tij, sepse vetë Perëndia është gjykatësi. (Sela)

(И небеса огласише правду Његову, јер је тај судија Бог.)

7 “Dëgjo, o populli im, dhe unë do të flas; dëgjo, o Izrael, dhe unë do të dëshmoj kundër teje. Unë jam Perëndia, Perëndia yt.

Слушај, народе мој, шта ћу ти казати, Израиљу, шта ћу ти јавити. Ја сам Бог, Бог твој.

8 Nuk do të të qortoj për flijimet e tua as për olokaustet e tua që më rrijnë gjithnjë përpara.

Нећу те за жртве твоје карати; твоје жртве паљенице свагда су преда мном.

9 Nuk do të marr asnjë dem nga shtëpia jote dhe asnjë cjap nga vathët e tua.

Не треба ми узимати телета из дома твог, ни јарића из торова твојих.

10 Të mia janë në fakt tërë kafshët e pyllit; imja është bagëtia që ndodhet me mijëra ndër male.

Јер је моје све горско зверје, и стока по планинама на хиљаде.

11 I njohim tërë zogjtë e maleve; dhe të gjitha ato që lëvizin në fushat janë të miat.

Знам све птице по горама, и красота пољска преда мном је.

12 Po të kisha uri, nuk do ta thoja; sepse bota dhe sa ajo përmban janë të miat.

Да огладним, не бих теби рекао, јер је моја васиљена и све што је у њој.

13 A ha unë vallë mish demi ose a pi gjak cjapi?

Зар ја једем месо волујско, или крв јарећу пијем?

14 Dhuroji Perëndisë flijime lëvdimi dhe plotëso zotimet e tua që i ke bërë Shumë të Lartit.

Принеси Богу хвалу на жртву, и извршуј Вишњему завете своје.

15 Kërkomë ditën e fatkeqësisë, unë do të të çliroj dhe ti do të më lëvdosh”.

Призови ме у невољи својој, избавићу те, и ти ме прослави.

16 Por të pabesit Perëndia i thotë: “Çfarë të drejte ke ti të përmëndësh statutet e mia dhe të kesh mbi buzët e tua besëlidhjen time,

А безбожнику рече Бог: Зашто казујеш уредбе моје и носиш завет мој у устима својим?

17 ti që e urren korrigjimin dhe i hedh pas kurrizit fjalët e mia?

А сам мрзиш на науку, и речи моје бацаш за леђа.

18 Në rast se sheh një vjedhës, bashkohesh me të me gjithë qejf, dhe bëhesh shok i atyre që shkelin kurorën.

Кад видиш лупежа, пристајеш с њим, и с прељубочинцима имаш део.

19 Ti gojën ia lë së keqes dhe gjuha jote kurdis mashtrime.

Уста си своја пустио да говоре зло, и језик твој плете преваре.

20 Ti ulesh, flet kundër vëllait tënd dhe shpif kundër birit të nënës sate.

Седиш и говориш на брата свог, сина матере своје опадаш.

21 Ti i ke bërë këto gjëra dhe unë kam heshtur; ti ke menduar që unë jam krejt i ngjashëm me ty. Por unë do të të përgjigjem dhe do të vë çdo gjë para syve të tu.

Ти си то чинио, ја ћутах, а ти помисли да сам ја као ти. Обличићу те, метнућу ти пред очи грехе твоје.

22 Tani kuptoni këtë gjë ju që harroni Perëndinë, që unë të mos ju bëjë copë-copë dhe askush të mos ju çlirojë dot.

Разумејте ово који заборављате Бога! Иначе ћу зграбити, па неће нико избавити.

23 Ai që ofron flijime lëvdimi më përlëvdon dhe atij që sillet drejt do t’i tregoj shpëtimin e Perëndisë”.

Онај мене поштује који приноси хвалу на жртву и који је путем на опазу. Ја ћу му показати спасење Божије.