Fjalët e urta 1
1 Fjalët e urta të Salomonit, birit të Davidit, mbret i Izraelit,
Приче Соломуна сина Давидовог, цара Израиљевог,
2 për të njohur diturinë dhe për të mësuar gjykimet e mënçura;
Да се познаје мудрост и настава, да се разумеју речи разумне,
3 për të ditur si të veprosh me urti, me drejtësi, me gjykim dhe ndershmëri,
Да се прима настава у разуму, у правди, у суду и у свему што је право,
4 për t’u dhënë shkathtësi njerëzve të thjeshtë, njohje dhe reflektim të riut.
Да се даје лудима разборитост, младићима знање и помњивост.
5 I urti do të dëgjojë dhe do të rritë diturinë e tij; njeriu i zgjuar do të përfitojë këshilla të urta,
Мудар ће слушати и више ће знати, и разуман ће стећи мудрост,
6 për të kuptuar një sentencë dhe një enigmë, fjalët e të urtëve dhe thëniet e tyre të errëta.
Да разуме приче и значење, речи мудрих људи и загонетке њихове.
7 Frika e Zotit është fillimi i njohjes; por njerëzit e pamend përçmojnë diturinë dhe arsimin.
Почетак је мудрости страх Господњи; луди презиру мудрост и наставу.
8 Dëgjo, o biri im, mësimet e atit tënd dhe mos i lër pas dore mësimet e nënes sate,
Слушај, сине, наставу оца свог, и не остављај науке матере своје.
9 sepse janë një nur që zbukuron kokën tënde dhe një stoli në qafën tënde.
Јер ће бити венац од милина око главе твоје, и гривна на грлу твом.
10 Biri im, në qoftë se mëkatarët duan të të mashtrojnë, mos prano,
Сине мој, ако би те мамили грешници, не пристај;
11 në qoftë se thonë: “Eja me ne; kemi ngritur një pritë për të derdhur gjak; i ngritëm gracka të pafajmit pa ndonjë shkak;
Ако би рекли: Ходи с нама да вребамо крв, да заседамо правоме низашта;
Прождрећемо их као гроб живе, и свеколике као оне који силазе у јаму; (Sheol h7585)
13 ne do të gjejmë lloj-lloj pasurish të çmueshme, do t’i mbushim shtëpitë tona me plaçka;
Свакојаког блага добићемо, напунићемо куће своје плена;
14 ti do ta hedhësh në short pjesën tënde me ne, dhe të gjithë ne do të kemi një qese të vetme”;
Бацаћеш жреб свој с нама; један ће нам тоболац бити свима;
15 biri im, mos shko me ta në po atë rrugë, ndale hapin nga shtegu i tyre,
Сине мој, не иди на пут с њима, чувај ногу своју од стазе њихове.
16 sepse këmbët e tyre turren drejt së keqes dhe ata nxitojnë të derdhin gjak.
Јер ногама својим трче на зло и хите да проливају крв.
17 Shtrihet më kot rrjeta përpara çdo lloji zogjsh;
Јер се узалуд разапиње мрежа на очи свакој птици;
18 por këta kurdisin prita kundër gjakut të vet dhe ngrenë kurthe kundër vetë jetës së tyre.
А они вребају своју крв и заседају својој души.
19 Të tilla janë rrugët e çdo njeriu të etur për pasuri; ajo ia heq jetën atyre që e kanë.
Такви су путеви свих лакомих на добитак, који узима душу својим господарима.
20 Dituria bërtet nëpër rrugë, zëri i saj dëgjohet nëpër sheshe;
Премудрост виче на пољу, на улицама пушта глас свој;
21 ajo thërret në vendet ku ka turma dhe ligjëron në hyrje të portave të qytetit;
У највећој вреви виче, на вратима, у граду говори своје беседе;
22 “Deri kur, o njerëz të thjeshtë, do t’ju pëlqejë thjeshtësia dhe tallësit do të kënaqen duke u tallur dhe budallenjtë do të urrejnë dijen?
Луди, докле ћете љубити лудост? И подсмевачима докле ће бити мио подсмех? И безумни, докле ће мрзети на знање?
23 Ejani në vete nga qortimi im; ja, unë do të derdh mbi ju Frymën time dhe do t’ju bëj të njohura fjalët e mia.
Обратите се на карање моје; ево, изасућу вам дух свој, казаћу вам речи своје.
24 Sepse unë thirra dhe ju nuk keni dashur, shtriva dorën time dhe askush prej jush nuk i kushtoi vëmendje,
Што звах, али не хтесте, пружах руку своју, али нико не мари,
25 përkundrazi hodhët poshtë të gjitha këshillat e mia dhe nuk pranuat ndreqjen time,
Него одбацисте сваки савет мој, и карање моје не хтесте примити;
26 edhe unë do të qesh me fatkeqësinë tuaj, do të tallem kur të vijë ajo që ju druani,
Зато ћу се и ја смејати вашој невољи, ругаћу се кад дође чега се бојите;
27 kur ajo që druani të vijë si një furtunë, dhe fatkeqësia juaj të vijë si një stuhi, kur t’ju mbulojnë fatkeqësia dhe ankthi.
Кад као пустош дође чега се бојите, и погибао ваша као олуја кад дође, кад навали на вас невоља и мука.
28 Atëherë ata do të më thërrasin mua, por unë nuk do të përgjigjem; do të më kërkojnë me kujdes, por nuk do të më gjejnë.
Тада ће ме звати, али се нећу одазвати; рано ће тражити, али ме неће наћи.
29 Sepse kanë urryer dijen dhe nuk kanë zgjedhur frikën e Zotit,
Јер мрзише на знање, и страх Господњи не изабраше;
30 nuk kanë dashur të pranojnë këshillën time dhe kanë përbuzur të gjitha qortimet e mia.
Не присташе на мој савет, и презираше сва карања моја.
31 Prandaj do të hanë frytin e sjelljes së tyre dhe do të ngopen me këshillat e tyre.
Зато ће јести плод од путева својих, и наситиће се савета својих.
32 Sepse përdalja e njerëzve të thjeshtë i vret dhe qetësia e rreme e budallenjve i zhduk;
Јер ће луде убити мир њихов, и безумне ће погубити срећа њихова.
33 por ai që më dëgjon do të banojë një vend të sigurt, do të jetë me të vërtetë i qetë, pa frikë nga çfarëdo e keqe”.
Али ко ме слуша боравиће безбрижно, и биће на миру не бојећи се зла.
