Psalmet 49

1 Dëgjoni gjithë popujt, vini veshin, o banorë të botës,

Керівнику хору. Синів Кореєвих псалом. Послухайте це, усі народи, зважте, усі мешканці плинного світу,

2 qofshin njerëz të popullit dhe fisnikë, të pasur dhe të varfër tok.

сини Адамові, сини людські, – як багаті, так і бідні.

3 Nga goja ime do të dalin fjalë diturie dhe kredhja në mendime e zemrës sime do të sjellë mirëkuptim.

Вуста мої промовлять мудрість, і роздуми мого серця – [глибоке] розуміння.

4 Unë do ta ndjek një proverb, do ta paraqes enigmën time me harpë.

Схилю своє вухо до притчі, відкрию під [звуки] арфи мою загадку:

5 Pse duhet të kem frikë nga ditët e fatkeqësisë, kur më rrethon ligësia e kundërshtarëve të mi,

Чого мені боятися в дні лиха, коли беззаконня лукавих оточить мене –

6 ata që kanë besim në pasuritë e tyre dhe mburren me bollëkun e pasurisë së tyre?

тих, хто на власні статки покладає надію й багатством своїм вихваляється?

7 Asnjeri nuk mund të shpengojë kurrsesi vëllanë e tij, as t’i japë Perëndisë çmimin e shpengimit të tij,

Але ж брата ніхто не зможе викупити, ніхто не дасть Богові [належного] викупу за нього.

8 sepse shpengimi i shpirtit të tij është shumë i shtrenjtë, dhe çmimi i saj nuk do të mjaftonte kurrë,

Бо занадто дорогим [був би] викуп за його душу, тому повік не досягти того,

9 për të bërë që ai të jetojë përjetë dhe të mos shohë gropën.

щоб хтось жив вічно й не побачив безодні смерті.

10 Në fakt të gjithë shohin që njerëzit e urtë vdesin dhe që po në atë mënyrë vdesin njerëzit e pamend a mendjeshkurtër, duke ua lënë të tjerëve pasuritë e tyre.

Адже кожен бачить, що мудрі помирають, і поряд із ними дурень і невіглас гине, залишаючи іншим свої статки.

11 Me mendjen e tyre ata pandehin se shtëpitë e tyre do të qëndrojnë për gjithnjë, që banesat e tyre janë të përjetshme; dhe kështu u vënë tokave emrin e tyre.

Могили стали для них вічним домом, помешканнями їхніми з роду в рід. А вони називали своїми іменами землі!

12 Megjithatë edhe njeriu që jeton në mes të pasurive nuk e ka të gjatë; ai është njëlloj si kafshët që mbarojnë.

Але ж людина не [завжди] перебуватиме в пошані, подібна вона до тварин, що гинуть.

13 Kjo është sjellja e njerëzve pa mend dhe e atyre që u shkojnë dhe miratojnë fjalimet e tyre. (Sela)

Так, [життєві] дороги їхні – невігластво! Однак їхні наступники схвалюють те, що в них на вустах.

14 Shtyhen si dele në drejtim të Sheolit; vdekja do t’i përpijë dhe në mëngjes njerëzit e drejtë do të sundojnë mbi ta. Luksi i tyre do të marrë fund në Sheol, larg banesës së tyre. (Sheol h7585)

Немов вівці, вони приготовані для царства смерті; смерть пастиме їх, а на ранок праведники пануватимуть над ними. Їхня міць виснажиться, безодня смерті – омріяне житло для них. (Sheol h7585)

15 Por Perëndia im do ta shpengojë shpirtin tim nga pushteti i Sheolit, sepse ai do të më pranojë. (Sela) (Sheol h7585)

Але Бог викупить душу мою з-під [влади] царства мертвих, коли прийме мене [до Себе]. (Села) (Sheol h7585)

16 Mos kij frikë kur dikush pasurohet, kur lavdia e shtëpisë së tij rritet,

Не переймайся, коли хтось багатіє, коли посилюється слава дому його.

17 sepse kur do të vdesë, nuk do të marrë asgjë me vete; lavdia e tij nuk do të zbresë pas tij.

Адже в час смерті нічого не візьме він із собою, слава його не зійде вслід за ним [до царства мертвих].

18 Edhe në se në jetë e ndjente veten të lumtur (në fakt njerëzia të lavdëron kur pasurohesh),

Навіть якщо за життя він вважав себе благословенним, – адже хвалять тебе люди, коли ти добре собі робиш, –

19 ai do të arrijë brezin e etërve të tij, që nuk do ta shohin kurrë më dritën.

однак піде він до роду своїх предків, так що повік світла не побачить.

20 Njeriu që jeton në mes të pasurive pa pasur gjykim është njëlloj si kafshët që zhduken.

Людина в пошані, але нерозумна, подібна до тварин, що гинуть.