Psalmet 49

1 Dëgjoni gjithë popujt, vini veshin, o banorë të botës,

En Psalm, till att föresjunga, Korah barnas. Hörer till, all folk; akter häruppå, alle I, som på denna tid lefven;

2 qofshin njerëz të popullit dhe fisnikë, të pasur dhe të varfër tok.

Både den menige man och herrar, både rike och fattige; den ene med den andra.

3 Nga goja ime do të dalin fjalë diturie dhe kredhja në mendime e zemrës sime do të sjellë mirëkuptim.

Min mun skall tala vishet, och mitt hjerta förstånd.

4 Unë do ta ndjek një proverb, do ta paraqes enigmën time me harpë.

Vi vilje ett godt ordspråk höra, och en skön dikt på harpo spela.

5 Pse duhet të kem frikë nga ditët e fatkeqësisë, kur më rrethon ligësia e kundërshtarëve të mi,

Hvi skulle jag frukta mig i de onda dagar, när mina förtryckares ondska omfattar mig?

6 ata që kanë besim në pasuritë e tyre dhe mburren me bollëkun e pasurisë së tyre?

Hvilke sig förlåta uppå sitt gods, och trotsa uppå sina stora rikedomar.

7 Asnjeri nuk mund të shpengojë kurrsesi vëllanë e tij, as t’i japë Perëndisë çmimin e shpengimit të tij,

Kan dock en broder ingen förlösa, eller Gudi någon försona;

8 sepse shpengimi i shpirtit të tij është shumë i shtrenjtë, dhe çmimi i saj nuk do të mjaftonte kurrë,

Ty det kostar för mycket att förlösa deras själ; så att han måste låta det bestå evinnerliga;

9 për të bërë që ai të jetojë përjetë dhe të mos shohë gropën.

Om han ock än länge lefver, och grafvena icke ser.

10 Në fakt të gjithë shohin që njerëzit e urtë vdesin dhe që po në atë mënyrë vdesin njerëzit e pamend a mendjeshkurtër, duke ua lënë të tjerëve pasuritë e tyre.

Ty man skall se, att sådana vise dock dö, så väl som de dårar och galne förgås, och måste låta sitt gods androm.

11 Me mendjen e tyre ata pandehin se shtëpitë e tyre do të qëndrojnë për gjithnjë, që banesat e tyre janë të përjetshme; dhe kështu u vënë tokave emrin e tyre.

Med deras tankar står det alltså: Deras hus vara förutan ända, deras boningar blifva ifrå slägte till slägte, och de hafva stora äro på jordene.

12 Megjithatë edhe njeriu që jeton në mes të pasurive nuk e ka të gjatë; ai është njëlloj si kafshët që mbarojnë.

Likväl kunna de icke blifva i sådana värdighet; utan måste hädan såsom fä.

13 Kjo është sjellja e njerëzve pa mend dhe e atyre që u shkojnë dhe miratojnë fjalimet e tyre. (Sela)

Denna deras handel är allsamman galenskap; likväl lofva det deras efterkommande med sin mun. (Sela)

14 Shtyhen si dele në drejtim të Sheolit; vdekja do t’i përpijë dhe në mëngjes njerëzit e drejtë do të sundojnë mbi ta. Luksi i tyre do të marrë fund në Sheol, larg banesës së tyre. (Sheol h7585)

De ligga i helvete såsom får, döden gnager dem; men de fromme skola hasteliga få råda öfver dem, och deras trotsan måste förgås; uti helvete måste de blifva. (Sheol h7585)

15 Por Perëndia im do ta shpengojë shpirtin tim nga pushteti i Sheolit, sepse ai do të më pranojë. (Sela) (Sheol h7585)

Men Gud skall förlösa mina själ utu helvetes våld; ty han hafver upptagit mig. (Sela) (Sheol h7585)

16 Mos kij frikë kur dikush pasurohet, kur lavdia e shtëpisë së tij rritet,

Sköt der intet om, när en rik varder, om hans huses härlighet stor varder;

17 sepse kur do të vdesë, nuk do të marrë asgjë me vete; lavdia e tij nuk do të zbresë pas tij.

Ty han skall i sin dödstid intet med sig taga, och hans härlighet far intet efter honom;

18 Edhe në se në jetë e ndjente veten të lumtur (në fakt njerëzia të lavdëron kur pasurohesh),

Utan han tröstar på detta goda lefvandet, och prisar det, när en gör sig goda dagar.

19 ai do të arrijë brezin e etërve të tij, që nuk do ta shohin kurrë më dritën.

Så fara de efter sina fäder, och få aldrig se ljuset.

20 Njeriu që jeton në mes të pasurive pa pasur gjykim është njëlloj si kafshët që zhduken.

Korteliga: När en menniska är i värdighet, och hafver icke förstånd, så far hon hädan såsom fä.