Psalmet 49

1 Dëgjoni gjithë popujt, vini veshin, o banorë të botës,

Oíd esto todos los pueblos: escuchád todos los habitadores del mundo:

2 qofshin njerëz të popullit dhe fisnikë, të pasur dhe të varfër tok.

Así los hijos de los hombres como los hijos de los varones: juntamente el rico y el pobre.

3 Nga goja ime do të dalin fjalë diturie dhe kredhja në mendime e zemrës sime do të sjellë mirëkuptim.

Mi boca hablará sabidurías: y el pensamiento de mi corazón inteligencias.

4 Unë do ta ndjek një proverb, do ta paraqes enigmën time me harpë.

Acomodaré a ejemplos mi oído: declararé con la arpa mi enigma.

5 Pse duhet të kem frikë nga ditët e fatkeqësisë, kur më rrethon ligësia e kundërshtarëve të mi,

¿Por qué temeré en los días de adversidad, cuando la iniquidad de mis calcañares me cercará?

6 ata që kanë besim në pasuritë e tyre dhe mburren me bollëkun e pasurisë së tyre?

Los que confían en sus haciendas, y en la multitud de sus riquezas se jactan;

7 Asnjeri nuk mund të shpengojë kurrsesi vëllanë e tij, as t’i japë Perëndisë çmimin e shpengimit të tij,

Ninguno redimiendo redimirá al hermano: ni dará a Dios su rescate.

8 sepse shpengimi i shpirtit të tij është shumë i shtrenjtë, dhe çmimi i saj nuk do të mjaftonte kurrë,

Porque la redención de su alma es de gran precio: y no se hará jamás,

9 për të bërë që ai të jetojë përjetë dhe të mos shohë gropën.

Que viva adelante para siempre: y nunca vea la sepultura.

10 Në fakt të gjithë shohin që njerëzit e urtë vdesin dhe që po në atë mënyrë vdesin njerëzit e pamend a mendjeshkurtër, duke ua lënë të tjerëve pasuritë e tyre.

Porque se ve que los sabios mueren juntamente: el insensato y el ignorante perecen, y dejan a otros sus riquezas.

11 Me mendjen e tyre ata pandehin se shtëpitë e tyre do të qëndrojnë për gjithnjë, që banesat e tyre janë të përjetshme; dhe kështu u vënë tokave emrin e tyre.

En su íntimo piensan que sus casas son eternas: sus habitaciones para generación y generación: llamaron sus tierras de sus nombres.

12 Megjithatë edhe njeriu që jeton në mes të pasurive nuk e ka të gjatë; ai është njëlloj si kafshët që mbarojnë.

Mas el hombre no permanecerá en honra: es semejante a las bestias que mueren.

13 Kjo është sjellja e njerëzve pa mend dhe e atyre që u shkojnë dhe miratojnë fjalimet e tyre. (Sela)

Este es su camino, su locura: y sus descendientes corren por el dicho de ellos. (Selah)

14 Shtyhen si dele në drejtim të Sheolit; vdekja do t’i përpijë dhe në mëngjes njerëzit e drejtë do të sundojnë mbi ta. Luksi i tyre do të marrë fund në Sheol, larg banesës së tyre. (Sheol h7585)

Como ovejas son puestos en la sepultura, la muerte los pastorea; y los rectos se enseñorearon de ellos por la mañana: y su apariencia se envejece en la sepultura de su morada. (Sheol h7585)

15 Por Perëndia im do ta shpengojë shpirtin tim nga pushteti i Sheolit, sepse ai do të më pranojë. (Sela) (Sheol h7585)

Ciertamente Dios redimirá mi vida del poder de la sepultura, cuando me tomará. (Selah) (Sheol h7585)

16 Mos kij frikë kur dikush pasurohet, kur lavdia e shtëpisë së tij rritet,

No temas cuando se enriquece alguno: cuando aumenta la gloria de su casa.

17 sepse kur do të vdesë, nuk do të marrë asgjë me vete; lavdia e tij nuk do të zbresë pas tij.

Porque en su muerte no tomará nada: ni su gloria descenderá en pos de él.

18 Edhe në se në jetë e ndjente veten të lumtur (në fakt njerëzia të lavdëron kur pasurohesh),

Porque mientras viviere, será su vida bendita: y tú serás loado cuando fueres bueno.

19 ai do të arrijë brezin e etërve të tij, që nuk do ta shohin kurrë më dritën.

El entrará a la generación de sus padres: para siempre no verán luz.

20 Njeriu që jeton në mes të pasurive pa pasur gjykim është njëlloj si kafshët që zhduken.

El hombre en honra que no entiende, semejante es a las bestias que mueren.