Psalmet 49

1 Dëgjoni gjithë popujt, vini veshin, o banorë të botës,

Slušajte ovo svi narodi, pazite svi koji živite po vasiljenoj,

2 qofshin njerëz të popullit dhe fisnikë, të pasur dhe të varfër tok.

Prostaci i gospodo, bogati i siromasi.

3 Nga goja ime do të dalin fjalë diturie dhe kredhja në mendime e zemrës sime do të sjellë mirëkuptim.

Usta æe moja kazati premudrost, i srce moje reæi æe razum.

4 Unë do ta ndjek një proverb, do ta paraqes enigmën time me harpë.

Prignuæu uho svoje k prièi, uz gusle æu otvoriti zagonetku svoju.

5 Pse duhet të kem frikë nga ditët e fatkeqësisë, kur më rrethon ligësia e kundërshtarëve të mi,

Èega da se bojim u zle dane, kad me zloba mojih neprijatelja opkoli?

6 ata që kanë besim në pasuritë e tyre dhe mburren me bollëkun e pasurisë së tyre?

Koji se uzdate u silu svoju, i hvalite se velikijem bogatstvom svojim!

7 Asnjeri nuk mund të shpengojë kurrsesi vëllanë e tij, as t’i japë Perëndisë çmimin e shpengimit të tij,

Èovjek neæe nikako brata osloboditi, neæe dati Bogu otkupa za nj.

8 sepse shpengimi i shpirtit të tij është shumë i shtrenjtë, dhe çmimi i saj nuk do të mjaftonte kurrë,

Velik je otkup za dušu, i neæe biti nigda

9 për të bërë që ai të jetojë përjetë dhe të mos shohë gropën.

Da ko dovijeka živi, i ne vidi groba.

10 Në fakt të gjithë shohin që njerëzit e urtë vdesin dhe që po në atë mënyrë vdesin njerëzit e pamend a mendjeshkurtër, duke ua lënë të tjerëve pasuritë e tyre.

Svi vide gdje umiru kao i neznalica i bezumnik što ginu, i ostavljaju drugima imanje svoje.

11 Me mendjen e tyre ata pandehin se shtëpitë e tyre do të qëndrojnë për gjithnjë, që banesat e tyre janë të përjetshme; dhe kështu u vënë tokave emrin e tyre.

Oni misle da æe kuæe njihove trajati dovijeka, i stanovi njihovi od koljena na koljeno; imenima svojim zovu zemlje;

12 Megjithatë edhe njeriu që jeton në mes të pasurive nuk e ka të gjatë; ai është njëlloj si kafshët që mbarojnë.

Ali èovjek u èasti neæe dugo ostati, izjednaèiæe se sa stokom, koju kolju.

13 Kjo është sjellja e njerëzve pa mend dhe e atyre që u shkojnë dhe miratojnë fjalimet e tyre. (Sela)

Ovaj im se put èini probitaèan, i koji za njima idu, hvale misli njihove;

14 Shtyhen si dele në drejtim të Sheolit; vdekja do t’i përpijë dhe në mëngjes njerëzit e drejtë do të sundojnë mbi ta. Luksi i tyre do të marrë fund në Sheol, larg banesës së tyre. (Sheol h7585)

Ali æe ih kao ovce zatvoriti u pakao, smrt æe im biti pastir; i ujutru hodiæe po njima pravednici, i oblik njihov zbrisaæe pakao rastavivši ih s naseljem. (Sheol h7585)

15 Por Perëndia im do ta shpengojë shpirtin tim nga pushteti i Sheolit, sepse ai do të më pranojë. (Sela) (Sheol h7585)

Ali æe Bog dušu moju izbaviti iz ruku paklenih; jer me on prima. (Sheol h7585)

16 Mos kij frikë kur dikush pasurohet, kur lavdia e shtëpisë së tij rritet,

Ne boj se kad se ko bogati; kad raste slava doma njegova.

17 sepse kur do të vdesë, nuk do të marrë asgjë me vete; lavdia e tij nuk do të zbresë pas tij.

Jer kad umre, neæe ništa ponijeti, niti æe poæi za njim slava njegova.

18 Edhe në se në jetë e ndjente veten të lumtur (në fakt njerëzia të lavdëron kur pasurohesh),

Jer dušu njegovu blagosiljaju za života njegova, i slave tebe, što ugaðaš sebi.

19 ai do të arrijë brezin e etërve të tij, që nuk do ta shohin kurrë më dritën.

Ali æe on otiæi u stan otaca svojih, gdje svijeta nigda ne vide.

20 Njeriu që jeton në mes të pasurive pa pasur gjykim është njëlloj si kafshët që zhduken.

Èovjek u èasti, ako nije razuman, izjednaèiæe se sa stokom, koju kolju.