Psalmet 49

1 Dëgjoni gjithë popujt, vini veshin, o banorë të botës,

Przewodnikowi chóru. Psalm dla synów Korego. Słuchajcie tego wszystkie narody, nadstawcie ucha wszyscy mieszkańcy świata.

2 qofshin njerëz të popullit dhe fisnikë, të pasur dhe të varfër tok.

Zarówno wy, prości, jak i wy, możni; zarówno bogaty, jak i ubogi.

3 Nga goja ime do të dalin fjalë diturie dhe kredhja në mendime e zemrës sime do të sjellë mirëkuptim.

Moje usta wypowiedzą mądrość, a rozmyślaniem mego serca [będzie] roztropność.

4 Unë do ta ndjek një proverb, do ta paraqes enigmën time me harpë.

Nakłonię ucha ku przypowieści, przy harfie rozwiążę moją zagadkę.

5 Pse duhet të kem frikë nga ditët e fatkeqësisë, kur më rrethon ligësia e kundërshtarëve të mi,

Dlaczego mam się bać w dniach niedoli, [gdy] otacza mnie nieprawość tych, którzy mnie depczą?

6 ata që kanë besim në pasuritë e tyre dhe mburren me bollëkun e pasurisë së tyre?

Ci, którzy ufają swym bogactwom i chlubią się swym wielkim dostatkiem;

7 Asnjeri nuk mund të shpengojë kurrsesi vëllanë e tij, as t’i japë Perëndisë çmimin e shpengimit të tij,

Nikt [z nich] w żaden sposób nie odkupi swego brata ani nie może dać Bogu [za niego] okupu;

8 sepse shpengimi i shpirtit të tij është shumë i shtrenjtë, dhe çmimi i saj nuk do të mjaftonte kurrë,

(Kosztowny bowiem jest okup za ich dusze i nigdy się nie zdarzy);

9 për të bërë që ai të jetojë përjetë dhe të mos shohë gropën.

Aby żył na wieki i nie doznał zniszczenia.

10 Në fakt të gjithë shohin që njerëzit e urtë vdesin dhe që po në atë mënyrë vdesin njerëzit e pamend a mendjeshkurtër, duke ua lënë të tjerëve pasuritë e tyre.

Każdy bowiem widzi, że mądrzy umierają, tak samo jak ginie głupiec i prostak, i zostawiają obcym swoje bogactwa.

11 Me mendjen e tyre ata pandehin se shtëpitë e tyre do të qëndrojnë për gjithnjë, që banesat e tyre janë të përjetshme; dhe kështu u vënë tokave emrin e tyre.

Myślą, [że] ich domy [są] wieczne, a ich mieszkania [będą trwać] z pokolenia na pokolenie; nazywają ziemie swymi imionami.

12 Megjithatë edhe njeriu që jeton në mes të pasurive nuk e ka të gjatë; ai është njëlloj si kafshët që mbarojnë.

Lecz człowiek, choć otoczony czcią, nie przetrwa; podobny jest do bydląt, które giną.

13 Kjo është sjellja e njerëzve pa mend dhe e atyre që u shkojnë dhe miratojnë fjalimet e tyre. (Sela)

Ich droga jest ich głupstwem, mimo to ich potomkowie pochwalają ich mowę. (Sela)

14 Shtyhen si dele në drejtim të Sheolit; vdekja do t’i përpijë dhe në mëngjes njerëzit e drejtë do të sundojnë mbi ta. Luksi i tyre do të marrë fund në Sheol, larg banesës së tyre. (Sheol h7585)

Jak owce będą złożeni w grobie, śmierć ich pożre; prawi będą nad nimi panować o poranku, ich postać zostanie zniszczona w grobie, gdy opuszczą swoje mieszkanie. (Sheol h7585)

15 Por Perëndia im do ta shpengojë shpirtin tim nga pushteti i Sheolit, sepse ai do të më pranojë. (Sela) (Sheol h7585)

Ale Bóg wykupi moją duszę z mocy grobu, bo mnie przyjmie. (Sela) (Sheol h7585)

16 Mos kij frikë kur dikush pasurohet, kur lavdia e shtëpisë së tij rritet,

Nie bój się, gdy się ktoś wzbogaci, gdy się rozmnoży sława jego domu;

17 sepse kur do të vdesë, nuk do të marrë asgjë me vete; lavdia e tij nuk do të zbresë pas tij.

Bo gdy umrze, niczego [ze sobą] nie weźmie i nie pójdzie za nim jego sława.

18 Edhe në se në jetë e ndjente veten të lumtur (në fakt njerëzia të lavdëron kur pasurohesh),

Chociaż za życia swej duszy pochlebiał i chwalono go, gdy dobrze się urządził;

19 ai do të arrijë brezin e etërve të tij, që nuk do ta shohin kurrë më dritën.

Pójdzie jednak do grona swych ojców; nigdy nie ujrzą światła.

20 Njeriu që jeton në mes të pasurive pa pasur gjykim është njëlloj si kafshët që zhduken.

Człowiek, który jest otoczony czcią, a nie rozumie [tego], podobny jest do bydląt, które giną.