Psalmet 49

1 Dëgjoni gjithë popujt, vini veshin, o banorë të botës,

Komail kainok kan karoj ron o dedeki, komail toun jap karoj.

2 qofshin njerëz të popullit dhe fisnikë, të pasur dhe të varfër tok.

Ir karoj, aramaj o jaupeidi, ir karoj me kapwapwa o jamama kan!

3 Nga goja ime do të dalin fjalë diturie dhe kredhja në mendime e zemrës sime do të sjellë mirëkuptim.

Au ai pan kaparok duen lolekon, o monion I duen lamalam pun.

4 Unë do ta ndjek një proverb, do ta paraqes enigmën time me harpë.

I pan kapaike don jalon ai lepen majan, o i pan kajaleda me rir akan ni nil en arp.

5 Pse duhet të kem frikë nga ditët e fatkeqësisë, kur më rrethon ligësia e kundërshtarëve të mi,

Da me i en majak ni ran apwal akan, ma me japun kan kapil ia pena,

6 ata që kanë besim në pasuritë e tyre dhe mburren me bollëkun e pasurisë së tyre?

Me kin kaporoporeki ar dipijou o juaiki ar kapwa toto?

7 Asnjeri nuk mund të shpengojë kurrsesi vëllanë e tij, as t’i japë Perëndisë çmimin e shpengimit të tij,

Pwe jota me kak dorela ri a, de tomeki i ren Kot,

8 sepse shpengimi i shpirtit të tij është shumë i shtrenjtë, dhe çmimi i saj nuk do të mjaftonte kurrë,

(Pwe meid apwal, en dorela nen ar; a jota pan pwaida kokolata).

9 për të bërë që ai të jetojë përjetë dhe të mos shohë gropën.

Pwen maur potopot o jota kilan joujou o.

10 Në fakt të gjithë shohin që njerëzit e urtë vdesin dhe që po në atë mënyrë vdesin njerëzit e pamend a mendjeshkurtër, duke ua lënë të tjerëve pasuritë e tyre.

Pwe a kin kilan, me lolekon kan kin mela dueta me pweipwei o iakalar akan, o re pan mueid on amen ar dipijou kan.

11 Me mendjen e tyre ata pandehin se shtëpitë e tyre do të qëndrojnë për gjithnjë, që banesat e tyre janë të përjetshme; dhe kështu u vënë tokave emrin e tyre.

I me re kin peren kida, ma im arail pan duedueta, o deu’rail pan mimieta kokolata; o re konekon melel nin jappa.

12 Megjithatë edhe njeriu që jeton në mes të pasurive nuk e ka të gjatë; ai është njëlloj si kafshët që mbarojnë.

Ari jo, aramaj me konekon jota kak mimieta ni mepukat, pwe a pan kokowei dueta man amen.

13 Kjo është sjellja e njerëzve pa mend dhe e atyre që u shkojnë dhe miratojnë fjalimet e tyre. (Sela)

let ar wiawia pukat meid pweipwei; ari jo, kadaudok ar kin kapina ki au arail.

14 Shtyhen si dele në drejtim të Sheolit; vdekja do t’i përpijë dhe në mëngjes njerëzit e drejtë do të sundojnë mbi ta. Luksi i tyre do të marrë fund në Sheol, larg banesës së tyre. (Sheol h7585)

Re wonon nan wajan mela dueta pwin jip; mela kin kamana ir; a me lelapok kan pan kaun irail da madan, o mom ar pan joredi, o re pan doo jan deurail, mimieta nan pweleko. (Sheol h7585)

15 Por Perëndia im do ta shpengojë shpirtin tim nga pushteti i Sheolit, sepse ai do të më pranojë. (Sela) (Sheol h7585)

A Kot pan kotin dorela nen i jan nan mana en wajan mela, pwe a pan kotin japwilimane kin ia. (Sheol h7585)

16 Mos kij frikë kur dikush pasurohet, kur lavdia e shtëpisë së tij rritet,

Koe der puriamuiki, ma amen pan kapwapwala, o ma linan en im a pan laudala.

17 sepse kur do të vdesë, nuk do të marrë asgjë me vete; lavdia e tij nuk do të zbresë pas tij.

Pwe a jota pan wala meakot ni a pan mela, o a linan jota pan idauenla i.

18 Edhe në se në jetë e ndjente veten të lumtur (në fakt njerëzia të lavdëron kur pasurohesh),

A kin injenemau kila peren en maur kajelel wet, o aramaj kin kapina ir, me kin apapwali pein ir eta ni maur et.

19 ai do të arrijë brezin e etërve të tij, që nuk do ta shohin kurrë më dritën.

A pan idauen la jam a kan, ap jolar kilan marain kokolata.

20 Njeriu që jeton në mes të pasurive pa pasur gjykim është njëlloj si kafshët që zhduken.

Ari, ma aramaj amen indand mau, ap jota a lamalam, a pan kokowei dueta man amen.