Psalmet 49

1 Dëgjoni gjithë popujt, vini veshin, o banorë të botës,

Komail kainok kan karos rong o dedeki, komail toun sap karos,

2 qofshin njerëz të popullit dhe fisnikë, të pasur dhe të varfër tok.

Ir karos, aramas o saupeidi, ir karos me kapwapwa o samama kan!

3 Nga goja ime do të dalin fjalë diturie dhe kredhja në mendime e zemrës sime do të sjellë mirëkuptim.

Au ai pan kaparok duen lolekong, o mongiong i duen lamalam pung.

4 Unë do ta ndjek një proverb, do ta paraqes enigmën time me harpë.

I pan kapaike dong salong ai lepen masan, o i pan kasaleda me rir akan ni ngil en arp.

5 Pse duhet të kem frikë nga ditët e fatkeqësisë, kur më rrethon ligësia e kundërshtarëve të mi,

Da me i en masak ni ran apwal akan, ma me sapung kan kapil ia pena,

6 ata që kanë besim në pasuritë e tyre dhe mburren me bollëkun e pasurisë së tyre?

Me kin kaporoporeki ar dipisou o suaiki ar kapwa toto?

7 Asnjeri nuk mund të shpengojë kurrsesi vëllanë e tij, as t’i japë Perëndisë çmimin e shpengimit të tij,

Pwe sota me kak dorela ri a, de tomeki i ren Kot,

8 sepse shpengimi i shpirtit të tij është shumë i shtrenjtë, dhe çmimi i saj nuk do të mjaftonte kurrë,

(Pwe meid apwal, en dorela ngen ar; a sota pan pwaida kokolata).

9 për të bërë që ai të jetojë përjetë dhe të mos shohë gropën.

Pwen maur potopot o sota kilang sousou o.

10 Në fakt të gjithë shohin që njerëzit e urtë vdesin dhe që po në atë mënyrë vdesin njerëzit e pamend a mendjeshkurtër, duke ua lënë të tjerëve pasuritë e tyre.

Pwe a kin kilang, me lolekong kan kin mela dueta me pweipwei o iakalar akan, o re pan mueid ong amen ar dipisou kan.

11 Me mendjen e tyre ata pandehin se shtëpitë e tyre do të qëndrojnë për gjithnjë, që banesat e tyre janë të përjetshme; dhe kështu u vënë tokave emrin e tyre.

I me re kin peren kida, ma im arail pan duedueta, o deu’rail pan mimieta kokolata; o re konekon melel nin sappa.

12 Megjithatë edhe njeriu që jeton në mes të pasurive nuk e ka të gjatë; ai është njëlloj si kafshët që mbarojnë.

Ari so, aramas me konekon sota kak mimieta ni mepukat, pwe a pan kokowei dueta man amen.

13 Kjo është sjellja e njerëzve pa mend dhe e atyre që u shkojnë dhe miratojnë fjalimet e tyre. (Sela)

Iet ar wiawia pukat meid pweipwei; ari so, kadaudok ar kin kapinga ki au arail. (Sela)

14 Shtyhen si dele në drejtim të Sheolit; vdekja do t’i përpijë dhe në mëngjes njerëzit e drejtë do të sundojnë mbi ta. Luksi i tyre do të marrë fund në Sheol, larg banesës së tyre. (Sheol h7585)

Re wonon nan wasan mela dueta pwin sip; mela kin kamanga ir; a me lelapok kan pan kaun irail da madang, o mom ar pan soredi, o re pan doo sang deu’rail, mimieta nan pweleko. (Sheol h7585)

15 Por Perëndia im do ta shpengojë shpirtin tim nga pushteti i Sheolit, sepse ai do të më pranojë. (Sela) (Sheol h7585)

A Kot pan kotin dorela ngen i sang nan mana en wasan mela, pwe a pan kotin sapwilimane kin ia. (Sela) (Sheol h7585)

16 Mos kij frikë kur dikush pasurohet, kur lavdia e shtëpisë së tij rritet,

Koe der puriamuiki, ma amen pan kapwapwala, o ma lingan en im a pan laudala.

17 sepse kur do të vdesë, nuk do të marrë asgjë me vete; lavdia e tij nuk do të zbresë pas tij.

Pwe a sota pan wala meakot ni a pan mela, o a lingan sota pan idauenla i.

18 Edhe në se në jetë e ndjente veten të lumtur (në fakt njerëzia të lavdëron kur pasurohesh),

A kin insenemau kila peren en maur kaselel wet, o aramas kin kapinga ir, me kin apapwali pein ir eta ni maur et.

19 ai do të arrijë brezin e etërve të tij, që nuk do ta shohin kurrë më dritën.

A pan idauen la sam a kan, ap solar kilang marain kokolata.

20 Njeriu që jeton në mes të pasurive pa pasur gjykim është njëlloj si kafshët që zhduken.

Ari, ma aramas amen indand mau, ap sota a lamalam, a pan kokowei dueta man amen.