Psalmet 49

1 Dëgjoni gjithë popujt, vini veshin, o banorë të botës,

Écoutez ceci, vous tous les peuples; prêtez l'oreille, vous tous les habitants du monde!

2 qofshin njerëz të popullit dhe fisnikë, të pasur dhe të varfër tok.

Enfants du peuple et enfants des grands, le riche aussi bien que le pauvre.

3 Nga goja ime do të dalin fjalë diturie dhe kredhja në mendime e zemrës sime do të sjellë mirëkuptim.

Ma bouche prononcera des paroles sages, et les pensées de mon cœur sont pleines de sens.

4 Unë do ta ndjek një proverb, do ta paraqes enigmën time me harpë.

Je vais prêter l'oreille aux discours sentencieux; j'expose mon énigme au son de la harpe.

5 Pse duhet të kem frikë nga ditët e fatkeqësisë, kur më rrethon ligësia e kundërshtarëve të mi,

Pourquoi craindrais-je aux jours du malheur, quand l'iniquité de mes adversaires m'environne?

6 ata që kanë besim në pasuritë e tyre dhe mburren me bollëkun e pasurisë së tyre?

Ils se confient en leurs biens, ils se glorifient de l'abondance de leurs richesses.

7 Asnjeri nuk mund të shpengojë kurrsesi vëllanë e tij, as t’i japë Perëndisë çmimin e shpengimit të tij,

Mais l'homme ne saurait racheter son frère, ni payer à Dieu sa rançon.

8 sepse shpengimi i shpirtit të tij është shumë i shtrenjtë, dhe çmimi i saj nuk do të mjaftonte kurrë,

Car le rachat de leur âme est trop cher, et il ne se fera jamais,

9 për të bërë që ai të jetojë përjetë dhe të mos shohë gropën.

Pour qu'ils continuent de vivre à perpétuité, et qu'ils ne voient point le tombeau.

10 Në fakt të gjithë shohin që njerëzit e urtë vdesin dhe që po në atë mënyrë vdesin njerëzit e pamend a mendjeshkurtër, duke ua lënë të tjerëve pasuritë e tyre.

Car on voit que les sages meurent; le fou et l'insensé périssent également, et laissent leurs biens à d'autres.

11 Me mendjen e tyre ata pandehin se shtëpitë e tyre do të qëndrojnë për gjithnjë, që banesat e tyre janë të përjetshme; dhe kështu u vënë tokave emrin e tyre.

Ils pensent que leurs maisons dureront éternellement, et leurs demeures d'âge en âge; ils ont donné leurs noms à leurs terres.

12 Megjithatë edhe njeriu që jeton në mes të pasurive nuk e ka të gjatë; ai është njëlloj si kafshët që mbarojnë.

Mais l'homme ne peut demeurer dans son éclat; il est rendu semblable aux bêtes qui périssent.

13 Kjo është sjellja e njerëzve pa mend dhe e atyre që u shkojnë dhe miratojnë fjalimet e tyre. (Sela)

Telle est la voie sur laquelle ils se fient; et leurs successeurs se plaisent à leurs discours.

14 Shtyhen si dele në drejtim të Sheolit; vdekja do t’i përpijë dhe në mëngjes njerëzit e drejtë do të sundojnë mbi ta. Luksi i tyre do të marrë fund në Sheol, larg banesës së tyre. (Sheol h7585)

Ils sont poussés au Sépulcre comme un troupeau; la mort se repaîtra d'eux; les justes domineront sur eux au matin; leur beauté sera consumée dans le Sépulcre, loin de leurs habitations. (Sheol h7585)

15 Por Perëndia im do ta shpengojë shpirtin tim nga pushteti i Sheolit, sepse ai do të më pranojë. (Sela) (Sheol h7585)

Mais Dieu rachètera mon âme de la main du Sépulcre, quand il me prendra à lui. (Sélah) (Sheol h7585)

16 Mos kij frikë kur dikush pasurohet, kur lavdia e shtëpisë së tij rritet,

Ne crains point, quand un homme s'enrichit, quand la gloire de sa maison s'accroît.

17 sepse kur do të vdesë, nuk do të marrë asgjë me vete; lavdia e tij nuk do të zbresë pas tij.

Car, en mourant, il n'emportera rien; sa gloire ne descendra pas après lui.

18 Edhe në se në jetë e ndjente veten të lumtur (në fakt njerëzia të lavdëron kur pasurohesh),

Que dans sa vie il rende son âme heureuse, qu'on te loue parce que tu te fais du bien,

19 ai do të arrijë brezin e etërve të tij, që nuk do ta shohin kurrë më dritën.

Tu iras pourtant vers la génération de tes pères, qui ne reverront jamais la lumière.

20 Njeriu që jeton në mes të pasurive pa pasur gjykim është njëlloj si kafshët që zhduken.

L'homme qui est en honneur et qui n'a pas d'intelligence, devient semblable aux bêtes qui périssent.