Psalmet 49

1 Dëgjoni gjithë popujt, vini veshin, o banorë të botës,

To the Overseer. — By sons of Korah. A Psalm. Hear this, all ye peoples, Give ear, all ye inhabitants of the world.

2 qofshin njerëz të popullit dhe fisnikë, të pasur dhe të varfër tok.

Both low and high, together rich and needy.

3 Nga goja ime do të dalin fjalë diturie dhe kredhja në mendime e zemrës sime do të sjellë mirëkuptim.

My mouth speaketh wise things, And the meditations of my heart [are] things of understanding.

4 Unë do ta ndjek një proverb, do ta paraqes enigmën time me harpë.

I incline to a simile mine ear, I open with a harp my riddle:

5 Pse duhet të kem frikë nga ditët e fatkeqësisë, kur më rrethon ligësia e kundërshtarëve të mi,

Why do I fear in days of evil? The iniquity of my supplanters doth compass me.

6 ata që kanë besim në pasuritë e tyre dhe mburren me bollëkun e pasurisë së tyre?

Those trusting on their wealth, And in the multitude of their riches, Do shew themselves foolish.

7 Asnjeri nuk mund të shpengojë kurrsesi vëllanë e tij, as t’i japë Perëndisë çmimin e shpengimit të tij,

A brother doth no one at all ransom, He doth not give to God his atonement.

8 sepse shpengimi i shpirtit të tij është shumë i shtrenjtë, dhe çmimi i saj nuk do të mjaftonte kurrë,

And precious [is] the redemption of their soul, And it hath ceased — to the age.

9 për të bërë që ai të jetojë përjetë dhe të mos shohë gropën.

And still he liveth for ever, He seeth not the pit.

10 Në fakt të gjithë shohin që njerëzit e urtë vdesin dhe që po në atë mënyrë vdesin njerëzit e pamend a mendjeshkurtër, duke ua lënë të tjerëve pasuritë e tyre.

For he seeth wise men die, Together the foolish and brutish perish, And have left to others their wealth.

11 Me mendjen e tyre ata pandehin se shtëpitë e tyre do të qëndrojnë për gjithnjë, që banesat e tyre janë të përjetshme; dhe kështu u vënë tokave emrin e tyre.

Their heart [is]: Their houses [are] to the age, Their tabernacles to all generations. They proclaimed their names over the lands.

12 Megjithatë edhe njeriu që jeton në mes të pasurive nuk e ka të gjatë; ai është njëlloj si kafshët që mbarojnë.

And man in honour doth not remain, He hath been like the beasts, they have been cut off.

13 Kjo është sjellja e njerëzve pa mend dhe e atyre që u shkojnë dhe miratojnë fjalimet e tyre. (Sela)

This their way [is] folly for them, And their posterity with their sayings are pleased. (Selah)

14 Shtyhen si dele në drejtim të Sheolit; vdekja do t’i përpijë dhe në mëngjes njerëzit e drejtë do të sundojnë mbi ta. Luksi i tyre do të marrë fund në Sheol, larg banesës së tyre. (Sheol h7585)

As sheep for Sheol they have set themselves, Death doth afflict them, And the upright rule over them in the morning, And their form [is] for consumption. Sheol [is] a dwelling for him. (Sheol h7585)

15 Por Perëndia im do ta shpengojë shpirtin tim nga pushteti i Sheolit, sepse ai do të më pranojë. (Sela) (Sheol h7585)

Only, God doth ransom my soul from the hand of Sheol, For He doth receive me. (Selah) (Sheol h7585)

16 Mos kij frikë kur dikush pasurohet, kur lavdia e shtëpisë së tij rritet,

Fear not, when one maketh wealth, When the honour of his house is abundant,

17 sepse kur do të vdesë, nuk do të marrë asgjë me vete; lavdia e tij nuk do të zbresë pas tij.

For at his death he receiveth nothing, His honour goeth not down after him.

18 Edhe në se në jetë e ndjente veten të lumtur (në fakt njerëzia të lavdëron kur pasurohesh),

For his soul in his life he blesseth, (And they praise thee when thou dost well for thyself.)

19 ai do të arrijë brezin e etërve të tij, që nuk do ta shohin kurrë më dritën.

It cometh to the generation of his fathers, For ever they see not the light.

20 Njeriu që jeton në mes të pasurive pa pasur gjykim është njëlloj si kafshët që zhduken.

Man in honour, who understandest not, Hath been like the beasts, they have been cut off!